Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Λα πάστα!



Φατσιάμο λα πάστα!
(ελάτε να φτιάξουμε ζυμαρικά!)

Συνταγές από την κουζίνα μας



Αυτός είναι ο φούρνος εδώ πιο κάτω για τις πίτσες και τον έβαλα αντί για την κουζίνα μας γιατί είναι πιό γραφικός :-)


~

Σήμερα, παιδιά, θα μάθουμε πώς να φτιάξουμε ταλιατέλες σπιτικές αλά Ρομανιόλα, με σάλτσα ντομάτα, κρεμμύδι, και λουκάνικο χωριάτικο!

Πάμε λοιπόν δίπλα στην γειτόνισσα και ρωτάμε αν κάνανε αυγά σήμερα οι κότες. Χρειαζόμαστε ένα αυγό για κάθε άτομο που θα σερβιριστεί!



Επίσης, μια φούχτα αλεύρι γενικής χρήσης για κάθε άτομο. Και ένα μικρό ποτηράκι κοκκινέλι να βρέχουμε την γλώσσα μας καθώς φτιάχνουμε τις ταλιατέλες, το οποίο πάει πολύ καλά με λίγο Ιταλικό ραδιόφωνο!

Σηκώστε λοιπόν τα μανίκια σας και πλύντε τα χέρια σας! Πρώτα-πρώτα χρειαζόμαστε το ειδικό τραπέζι: μια τάβλα περίπου ένα επί ενάμιση μέτρο, τελείως ευθεία και λεία, και, ένα ξύλινο ρολό περίπου ένα μέτρο μήκος.

Για την σάλτσα, δυό-τρία λουκάνικα χωριάτικα φρέσκα από τη φάρμα, και αν τους τελειώσανε μπορεί να έφτιαξε μερικά από χτες ο μπακάλης, τρείς ντομάτες, δυό κρεμμύδια, κάμποσο σκόρδο, αγνό λαδάκι, λίγο ακόμα κοκκινέλι, αλάτι, ρίγανη... μπάστα (μπάστα σημαίνει: "φτάνει-στοπ"!)

Ά! και δυό-τρία καυσόξυλα για την κουζίνα.



Ανάψτε τη φωτιά στην κουζίνα με τουλάχιστον δυό ξύλα και όταν κάψει η επιφάνεια της βάλτε πάνω μια κατσαρόλα με το λαδάκι μέχρι να κάψει λίγο.

Κόψτε τα κρεμμύδια χοντρά κομμάτια και τσιγαρίστε τα στο λάδι, ανοίξτε τα λουκάνικα, κάντε τα πολλά κομματάκια και ρίξτε τα να τσιγαριστούν κι αυτά με τα κρεμμύδια, βάζετε σκόρδο στο τσιγάρισμα κατά βούληση, αρκεί να είναι πολύ, και μετά τα σβήνετε με το κοκκινέλι. Προσθέτετε αλατάκι και ριγανίτσα, και μετά ψιλοκομμένες ντομάτες. Ανακατεύετε, σκεπάζετε το τζέτζερη με το καπάκι και λέτε σε κάποιον να το προσέχει μην καεί και κολλήσει.

...και τώρα, τις ταλιατέλες!

στη μέση της τάβλας κάντε ένα βουναλάκι με τόσες χούφτες αλεύρι όσοι θα φάνε,
σκάβετε μια λακκούβα στη μέση και ρίχνετε τ' αυγά, τόσα πάλι, όσοι θα φάνε

από τα έξω προς τα μέσα, αρχίζετε να ανακατεύετε το αλεύρι με τ' αυγά. 

ανακατεύετε, ζυμώνετε, ζυμώνετε... προσθέτετε αλευράκι αν χρειαστεί που και που για να μην είναι νερουλή η ζύμη

και φτιάχνετε μια ωραία μπάλα!

αφήστε την να κάτσει λίγο ήσυχη και ρίχτε μια ματιά στη σάλτσα που σιγοβράζει... 

έτοιμοι για το ρολό, ρίχνουμε μια-δυο φάπες στη μπάλα να κάτσει κάτω... 

την κατεβάζουμε λίγο ακόμη στη μέση και μετά στις άκρες 

και αρχίζουμε με απαλές αλλά σίγουρες κινήσεις το πέρα-δώθε με το ρολό

όλο και λίγο πιο δυνατά, να ανοίξει η ζύμη!

που και που τυλίγουμε τη ζύμη στο ρολό και το γυρνάμε γύρω-γύρω μπρος-πίσω να απλώσει ωραία

θέλουμε στο τέλος να είναι τόσο καλά απλωμένη που να φεγγίζει

αλλά εγώ το προτιμώ λίγο πιο παχύ... περισσότερη γεύση!

τυλίγουμε, ξετυλίγουμε, απλώνουμε,

αρχίζει να κάνει κοιλιά όταν το μαζεύουμε στο ρολό

χαϊδεύουμε λίγο αλευράκι επάνω και το ξαναπερνάμε μια δυό φορές,

κάνουμε και μερικές ζάρες κατά λάθος για να φαίνεται και πολύ σπιτικό,

και το αφήνουμε να ξεζαλιστεί καμιά εικοσαριά, τριάντα λεπτά

και μετά το ξανατυλίγουμε στο ρολό!

και το ξετυλίγουμε να κάνει ακορντεόν

έτοιμο να κοπεί σε ταλιατέλες!

Το κόψιμο γίνεται με τέχνη και επιτηδειότητα! Αυτό το μέγεθος είναι ταλιατέλες και κάμποσο πιο φαρδύ λέγονται παπαρδέλες!

Παίρνουμε λίγα-λίγα στα χέρια και τα πετάμε ελαφρά πάνω-κάτω στις χούφτες μας να ξεχωρίσουνε

και να πέσουνε

σε μια πιατέλα...

Οι ταλιατέλες είναι έτοιμες για βράσιμο!

Το νερό έρχεται στη βράση δίπλα στον τζέτζερη με την σάλτσα,

ρίχνουμε μέσα τις ταλιατέλες, λίγο ανακάτεμα,

και σε δύο-τρία λεπτά είναι έτοιμες για στράγγισμα...

Λίγη σάλτσα στην πιατέλα, μετά οι ταλιατέλες, η υπόλοιπη σάλτσα,

ανακατεύουμε τη σάλτσα στις ταλιατέλες και

πρέστο!

έτοιμο το φαγητό για σερβίρισμα στα πιάτα!


Το μόνο που μένει είναι να γδάρουμε λίγο τυρί πάνω από κάθε πιάτο, κατευθείαν από το κεφάλι, με τον τρίφτη. Το τυρί είναι από την περιοχή της Πάρμα και της Ρετζιμίλια καμιά εκατοστή χιλιόμετρα βορειοδυτικά, και λέγεται "Παρμετζιάνο Ρετζιάνο".

Εκτός από την σάλτσα που φτιάξαμε υπάρχουν βέβαια πολλές άλλες εκλογές: Υπάρχει το Πέστο Τζενοβέζε, ή και η αγαπημένη μου σάλτσα όπου σε ζεστή βαριά κρέμα γάλακτος αφήνουμε να σιγοβράσουν για λίγα λεπτά κομματάκια μικρά καπνιστού σολομού!



10 σχόλια:

  1. Δημήτρη καλημέρα! Αν και άθλιος μάγειρας ο ίδιος απόλαυσα την ανάρτηση, ειδικά την περιγραφή ατμόσφαιρας χωριού που την θυμάμαι μόνο απ' όταν πήγαινα στο δικό μου ως παιδί (τότε έμεναν ακόμα μερικοί εκεί). Την κουζίνα αυτή στα μέρη μου την λένε "μασίνα" παρεπιπτώντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Α... Latecomer, Ευχαριστώ! Η ατμόσφαιρα του χωριού, αυτό που μου γεμίζει την καρδιά πραγματικά για πρώτη φορά μετά από 48 χρόνια σε μεγαλουπόλεις, και αυτό που βρήκα σε χώρα άλλη από την δικιά μου, μιά που, όπως λες και εσύ, τα δικά μας χωριά έχουν αδειάσει... Τα χωριά εδώ έχουν παράλληλα προβλήματα με τα δικά μας, αλλά, εδώ οι άνθρωποι ακόμα ζουν και δουλεύουν στα χωριά και τα κρατάνε ζωντανά με τις μικρές τους, προσωπικές, κοινωνίες. Μόνο προχθές πήγε η γυναίκα μου να πάρει αυγά πάλι από δίπλα, 20 σεντς το ένα, και η γιαγιά που έχει τις κότες μας έδωσε και για δώρο μιά πιατέλλα φρεσκοφτιαγμένα σπιτικά τορτέλλι (σαν ραβιόλια γεμιστά με χόρτα) και τα φτιάξαμε και τα φάγαμε αμέσως αντί για το μεσημεριανό που είχαμε προγραμματίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία να τα βλέπω.....αλλά στην παρασκευή ζύμης 0 zero...... το μόνο που η μητέρα μου - μαστόρισσα της ζύμης- δεν κατάφερε να μου μάθει.
    :-(
    Μπορώ όμως να θαυμάζω όσους τα καταφέρνουν :-)

    Και είμαι και "παστο"-φάγο θηλαστικό, μαγειρεμένα με όλους τους τρόπους.

    Καλό απόγευμα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βάσσια, Κι εγώ! κι εγώ! κι έκανα χρόνια να αυτοδιδαχθώ πως να φτιάχνω ψωμί από το μηδέν χωρίς μηχανή! Αλλά τώρα κάνω ένα Ελληνο-χωριατικο-δικόμου με δυόσμο και σουσάμι άλλο πράμα! και για ζυμαρικά, η γυναίκα μου ζυμώνει κι εγώ κόβω! αλλά, μεταξύ μας, προχτές μού 'ρθε να κάνω ένα κέηκ με αυγά και μπανάνα και μωσαϊκό σοκολάτας, κι έβαλα τόσο μπέηκιν πάουντερ που ...είμαι ο μόνος που το τρώει με πολύ κρέμα γάλακτος για να μην πεταχτεί :-) καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με έκανες να μου τρέχουν τα σάλια νυχτιάτικα έχοντας φάει μόνο ένα γιαούρτι και τα φρούτα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χμμμ... μπορώ να βοηθήσω! Χτυπάς λίγη κρέμα γάλακτος στο μίξερ και την διπλώνεις με ξύλινο κουτάλι μέσα στο γιαούρτι. Κόβεις όλα τα φρούτα μικρά κομματάκια και τα διπλώνεις κι αυτά στο γιαούρτι. Το βάζεις όλο το μείγμα σε ένα ωραίο πορσελάνινο μπωλ και στην κορφή ακουμπάς ένα καρύδι (αφού το βγάλεις από το τσόφλι). Στην άκρη ένα κουταλάκι του γλυκού να ακουμπάει το γιαούρτι. Τοποθετείται αυτό σε μικρό στρογγυλό τραπέζι δίπλα στην πολυθρόνα μπροστά στην τηλεόραση, και ψάχνεις να βρεις ένα καλό DVD ταινίας φτιαγμένης μεταξύ 1970 και 1977.Τα υπόλοιπα είναι αυτονόητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δημήτρη, διάβασα το άρθρο σου στη γυναίκα μου. Το επόμενο πράγμα λοιπόν που θα μαγειρέψει θα είναι η συνταγή σου! Άντε και καλές επιτυχίες της εύχομαι, καθόσον είμαι και καλοφαγάς!!!

    ... Κι άμα δε σου κάνει κόπο, βάλε κανά ποτηράκι κρασί να πίνεις και φτιάξε και καμιά ακόμα συνταγή. Έτσι, για να παίρνουμε ιδέες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κώστα μου, σ' ευχαριστούμε, και ελπίζουμε η συνταγή να πετύχει! Εδώ τα κάνουμε αυτά συχνά και ελπίζουμε μια μέρα να τα φτιάξουμε και για σας! Άντε! λίγη βενζίνη κι ένα φέρρυ μπωτ είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δημήτρη δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ θέλουμε να κάνουμε ένα τέτοιο ταξίδι. Αλλά δεν έχουμε που να αφήσουμε τα παιδιά, ειδικά τον μικρό μας κασκαντέρ (έτσι τον φωνάζω). Είναι και το οικονομικό που μας περιορίζει διότι η Γεωργία είναι σχεδόν 1,5 χρόνο άνεργη και όσο κι αν ψάχνουμε δουλειά δε βρίσκουμε. Η κρίση βλέπεις έχει παγώσει τα πάντα. Τώρα τελευταία σκέφτομαι να κάνουμε μια δουλειά μέσω internet και να απασχολείται εκεί. Θα δούμε. Ψάχνουμε ιδέες κι όλα είναι ευπρόσδεκτα!

    Σε ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση. Εύχομαι ολόψυχα κι ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσουμε να έρθουμε και να σας απολαύσουμε από κοντά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δύσκολο Κώστα μου να πω τι μπορεί να κάνει κανείς, μια που τώρα μιλούσα με την δικηγόρο μου για την αγωγή που θα κάνω στον πρώτο (και τελευταίο) Έλληνα πελάτη μου. Η πληροφορική, και το ίντερνετ στην Ελλάδα έχουν ένα κακό και ένα καλό. Το κακό είναι ότι μέσα στην Ελλάδα δεν γίνεται δουλειά. Το καλό είναι ότι με το ίντερνετ μπορείς να βγεις από την Ελλάδα χωρίς να φύγεις από το σπίτι σου (ένα .com μόνο σου χρειάζεται αντί για .gr) Πως τα πας με CSS, PHP, AJAX, Java, Flash, MYSQL, shopping carts, site searches? Έχεις Dreamweaver CS5? Ξέρεις Filemaker ProAdvanced 11? Εάν απήντησες "ναι" σε οποιεσδήποτε από αυτές τις ερωτήσεις όλο και κάτι μπορεί να γίνει νωρίτερα αντί για αργότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.