Αμάρτησα, Ήμαρτον!

Οι Άθλιοι του Πεδίου του Άρεως

ή, τι έκανες στην Ελλάδα μπαμπά;

 

Ένοχος, εγώ. Και ως νέος Γιάννης Αγιάννης έρχομαι ο Άθλιος να εξομολογηθώ και να ζητήσω από το σεβαστό έθνος μου συγγνώμη και οίκτο!

Αλλά, προτρέχω...

Καλύτερα να ξεκινήσουμε από την αρχή, τότε, εκείνο το απόγευμα όταν ήμουν ακόμη αθώος... Παραμονή Πρωτοχρονιάς, 31 Δεκεμβρίου 2007, ώρα τρείς και τριάντα μετά μεσημβρινή.

Πρίν 3 χρόνια και 5 μήνες

Ήμουν στα Σπάτα, στο μαγαζί Leroy Merlin, δίπλα στο αεροδρόμιο, αγοράζοντας κι άλλα πράγματα για το διαμέρισμα που ακόμη έφτιαχνα.

Μου έκλεψαν το τσαντάκι. 25 λεπτά αργότερα προσπάθησαν όλες μου τις κάρτες σε μηχάνημα στο Χολαργό, άρα πρέπει να είχαν μοτοσυκλέτα.

Αμερικανικό διαβατήριο, Ελληνικό διαβατήριο, Αμερικανικό δίπλωμα οδήγησης, Ελληνική ταυτότητα, Αμερικανική Κοινωνική Ασφάλεια, 600 Ευρώ, πολλές πιστωτικές κάρτες, και μια ψηφιακή μηχανή. Τηλεφώνησα από το κατάστημα αμέσως στην Αμερικανική Πρεσβεία, τις τράπεζες και την αστυνομία.

Η Αμερικανική Πρεσβεία πήρε τα στοιχεία μου, μου είπαν πόσο λυπούνται για την περιπέτειά μου και μου εξήγησαν την εύκολη διαδικασία για να αντικαταστήσω το διαβατήριο.

Κατά τις δέκα το βράδυ παραμονή πρωτοχρονιάς η Αμερικανική Πρεσβεία μου τηλεφώνησε να ρωτήσουν αν είμαι O.K., και αν χρειάζομαι τίποτα...

Το Αμερικανικό μου διαβατήριο είχε αντικατασταθεί και το πήρα από την Πρεσβεία σε πέντε (5) μέρες. Για την άδεια οδηγήσεως της Μασαχουσέτης έκανα μια γρήγορη αίτηση σε μια ιστοσελίδα από το σπίτι στην Αθήνα και έλαβα καινούργια άδεια ταχυδρομικώς σε 2 βδομάδες. Την κάρτα της Κοινωνικής Ασφάλισης μου την έστειλε η Αμερικανική Πρεσβεία σε ένα μήνα. Από τότε, τώρα που είμαι στα βιβλία τους ως Αμερικανός ζων εν Ελλάδι, η Αμερικανική Πρεσβεία μου στέλνει και email όποτε είναι να γίνει διαδήλωση οπουδήποτε στην Ελλάδα για να ξέρω, να αποφύγω να βρίσκομαι σε εκείνη την περιοχή.


Τα Ελληνικά έγραφα ήταν... ας πούμε... όχι το ίδιο απλό να αντικατασταθούν... Πράγμα πού, είμαι σίγουρος, είχατε ήδη μαντέψει.


Πρώτα-πρώτα έπρεπε να κάνω αναφορά στην Ασφάλεια.

Μου είπαν ότι δεν μπορούσα να κάνω αναφορά κλοπής πριν από τις 2 Ιανουαρίου. Δύο λοιπόν του Ιανουαρίου, έως 4 Ιανουαρίου πήγα με το αυτοκίνητο τρείς φορές Φάληρο-Σπάτα, και έκανα 7 τηλεφωνήματα ώσπου να αποφασίσουν πια Ασφάλεια θα διέκοπτε το καφεδάκι της για να πάρει κατάθεση. Τα Σπάτα, όπου έγινε η κλοπή, με στέλνανε στο Παλιό Φάληρο πού μένω, και το Φάληρο με έστελνε στα Σπάτα. Στο τέλος η αναφορά έγινε στα Σπάτα απόγευμα 4 Ιανουαρίου.

Τρείς μέρες αργότερα πήρα από τα Σπάτα την αναφορά κλοπής επισήμως επτασφράγιστη με σφραγίδες επτά και μπλέ και μαύρες, χαρτοσημασμένη και άλλως στιλβωμένη, και την πήγα γραμμή στην Ασφάλεια του Αστυνομικού Τμήματος Παλαιού Φαλήρου, όπου τους την έδειξα, άφησα αντίγραφο και τα στοιχεία μου.

Τους είπα ότι πρέπει να αντικαταστήσω το διαβατήριο και μου είπανε να πάω στα διαβατήρια στο Ισόγειο.

Στα διαβατήρια στο Ισόγειο δυό λεπτά αργότερα, κρατώντας την αναφορά κλοπής στο αριστερό χέρι τους είπα ότι πρέπει να βγάλω διαβατήριο. Ένας αστυνομικός, χωρίς να σταματήσει την συζήτησή του με άλλον και χωρίς να με πολυκοιτάξει ή να ρωτήσει τίποτα μού έδωσε ένα έγγραφο να συμπληρώσω. Το συμπλήρωσα, άφησα φωτογραφίες και 90 Ευρώ και έφυγα.

Την ίδια μέρα πήγα και από τις ταυτότητες και έβγαλα καινούργια επί τόπου.

Μιά βδομάδα αργότερα πήγα να πάρω το διαβατήριο.

Αμ δε! Η μάνα Ελλάς είχε αρνηθεί την αίτησή μου. Μα γιατί, ρωτάω, και μου απαντάνε ότι συμπλήρωσα λάθος αίτηση και δεν τους είχα πει ότι είχα διαβατήριο και μου το είχαν κλέψει.

- Μα, εγώ, Σπάτα, Αναφορά, Ασφάλεια, τρέξιμο...
- Τίποτα! κλεμμένο διαβατήριο δεν ξαναβγαίνει για 3 μήνες και τώρα αλλάζει ο νόμος και θα γίνουν έξι.
- Γιατί;
- Γιατί πρέπει να τελειώσουν πρώτα τις έρευνες.
- Ποιές έρευνες;
- Αυτές που κάνουμε για να βρούμε το διαβατήριό σας.
- Α! αυτές τις έρευνες... Καλά... γιατί τόσο καιρό;
- Γιατί μπορεί να το πουλήσατε σε αλλοδαπούς.

Σωστά! καλά να πάθω που άφησα να με κλέψουν ο χαζός...


Κι έτσι συνέχισα τα επαγγελματικά μου ταξίδια στην Αυστρία, Σουηδία κλπ., ως Αμερικανός, με το ολοκαίνουργιο Αμερικανικό διαβατήριο μου. Στην Ιταλία παντρεύτηκα και ζω ως Αμερικανός γιατί δεν είχα Ελληνικό διαβατήριο (και η καινούργια Ελληνική ταυτότητα της ΕΕ δεν αναγνωρίζεται ώς απόδειξη ιθαγένειας πουθενά στην ΕΕ εκτός Ελλάδος, όπως έμαθα και στην Ολλανδία και στην Αγγλία και στην Ιταλία, αλλά αυτό είναι για άλλη ανάρτηση).


Έκανα πάλι αίτηση μήνες αφού είχε ήδη λήξει η περίοδος που έπρεπε να περιμένω. Αυτή την φορά δεν μου αρνήθηκαν επισήμως. Απλώς δεν μου έδιναν το διαβατήριο, και δεν μου το δώσανε παρά τον Απρίλιο του 2009, 8 μήνες μετά από την αίτηση: μου είχανε τηλεφωνήσει στο κινητό μου στην Ιταλία: Αφ' ενός το διαβατήριο ήτανε έτοιμο, αφ' εταίρου ο Εισαγγελέας είχε ζητήσει από την Ασφάλεια να μου πάρει κατάθεση.
- Τί κατάθεση;
- Κάνατε αίτηση για διαβατήριο χωρίς να πείτε ότι θέλατε να αντικαταστήσετε κλεμένο.
- Α! μα, το και το!
- Εντάξει. καταλαβαίνω τι έγινε. Κανένα πρόβλημα. Γράψτε τα όλα αυτά έδω δώστε και αντίγραφο της αναφοράς κλοπής να τα στείλουμε πάνω και το θέμα θα λήξει! λέει ο κύριος της Ασφάλειας.


Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε δύο χρόνια και τέσσερεις μήνες μετά την κλοπή και αίτηση.

Ο καιρός περνάει... είμαστε τώρα τρία χρόνια και πέντε μήνες αργότερα, και εδώ στο βουνό μας έχει φουλ άνοιξη με παπαρούνες και απ' όλα!


Έρχεται η γυναίκα μου εν στολή με το περιπολικό.
- Άστα! μου λέει... Φέτος δεν μπορούμε να πάμε στην Ελλάδα για Χριστούγεννα!
- Γιατί; ρωτάω.
- Γιατί πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις ημέρες των διακοπών και το ταξίδι να πάμε τέλη Ιανουαρίου.
- Τι να κάνουμε στην Αθήνα τέλη Ιανουαρίου;
- Το δικαστήριο κάτω στην πόλη κάλεσε τον φίλο μας τον αρχηγό των Καραμπινιέρι και του έδωσε έγραφα από την Αθήνα που σε καλούν ως κατηγορούμενο σε δίκη στις 26 Ιανουαρίου 2011, με την κατηγορία της ψευδούς δηλώσεως. Να η δικογραφία. Στα Ελληνικά και στα Ιταλικά. Και στο δικαστήριο κάτω και οι καραμπινιέρι κατάλαβαν τι έγινε και αναρωτιούνται τι κάνει η Ελλάδα, γιατί, βάση της δικογραφίας, αυτή η κατηγορία δεν θα ήταν δυνατό να γίνει στην Ιταλία λόγω του ότι και τα συστήματα και οι νόμοι δεν θα απέτρεπαν τέτοιου είδους λάθος.


Κι έτσι, κόσμε, θα κάτσω στο ειδώλιο! Ένοχος!

Αμάρτησα γιατί ήθελα να ταξιδεύω ως Έλληνας...
Αμάρτησα γιατί η Ασφάλεια ούτε στα Σπάτα ούτε στο Φάληρο μου είπε ότι έπρεπε να περιμένω 3 μήνες.
Αμάρτησα γιατί ο Αστυνομικός που μου έδωσε την αίτηση να συμπληρώσω δεν με ρώτησε αν είχα ήδη διαβατήριο και τι έγινε (εφ' όσον υπάρχουν διαφορετικές αιτήσεις για κάθε περίπτωση πράγμα που από τους δυό μας μόνο ο Αστυνομικός το ήξερε).
Αμάρτησα. Μετά από 52 χρόνια καθαρό μητρώο σε τέσσερεις χώρες.
Και δεν τό 'ξερα καν ότι αμάρτανα να το διασκεδάσω και καθώς το 'κανα...

Ντρέπομαι. Γιατί δεκαεφτά χρόνια μεγάλωσα παιδί στην Αμερική να είναι περήφανο που είναι Έλληνας.
Έχω θυμό. Για τους τεμπελχανάδες που δεν κάνουν την δουλειά τους σωστά και τα πληρώνουμε εμείς.
Φοβάμαι. Πραγματικά φοβάμαι... πραγματικά και πολύ.


Η Αμερική που μου αντικατέστησε διαβατήριο σε 5 μέρες, και ενδιαφερόταν και για το αν είμαι καλά, δεν ξέρει ότι ένας άνθρωπος είναι ένοχος μέχρι να αποδείξει ο ίδιος ότι είναι αθώος... Οι Εισαγγελείς στο Πεδίο του Άρεως τα ξέρουν όλα! Και, από συστήματα και αιτήσεις, άλλο καλό! δεν μας ξεφεύγει μύγα στην Ελλάδα!


Αμ σανίδα βρεγμένη που χρειάζεται... κυρίες και κύριοι των Ελληνικών διαβατηρίων, και εσείς εισαγγελείς, ακούστε και σκεφτείτε ότι τα μεταξωτά βρακιά κι επιδέξια σκέλια θέλουνε!

Ντροπή!

...έχει κανείς συμβουλές να βοηθήσει ;