Άλλη μια μέρα στον Παράδεισο

Χιονίζει τρείς μέρες τώρα

Το πρωί παίρνουμε μπρέκφαστ πάντα μαζί. Η Μαργαρίτα επιμένει πάντα να μου φτιάχνει το καπουτσίνο μου, και όταν πρέπει να φύγει για υπηρεσία 7 το πρωί, το αφήνει έτοιμο ώστε εγώ να χρειάζεται απλά να το ζεστάνω όταν ξυπνήσω. Μεσημεριανό και βραδινό πότε μαγειρεύουμε μαζί, πότε εκείνη, πότε εγώ. Το μεσημέρι τρώμε στο τραπέζι της κουζίνας, που είναι και η μόνη μας τραπεζαρία, και το βράδυ όταν ετοιμάσουμε τα πάντα, τα φέρνουμε στον καναπέ, δίπλα στο τζάκι, και τρώμε βλέποντας κάποια ταινία στην πλάσμα 50 ιντσών με το καλό στέρεο. Δεν μπορεί να μας ακούσει κανείς, οπότε και ο ήχος είναι στα σωστά επίπεδα!

Έχουμε πολλές συνταγές, και όλα μας τα κρέατα είναι πάντα από φίλους κτηνοτρόφους, φρέσκα, όπως και τα αυγά. Ταλιατέλες φτιάχνουμε μαζί από την αρχή με αλεύρι και αυγά, και ψωμί ζυμώνουμε μαζί. Έχω διάφορες συνταγές για ψωμί, και η σπέσιαλ έχει μέσα γλυκάνισο, γάλα, και μέλι, με σουσάμι από πάνω!

Ήμουνα πάντα σπιτόγατος, και από τότε που πήρα το διαζύγιο το 2001 είχα φτιάξει δικό μου νορμάλ, επί τέλους, σπίτι δίπλα στον Ατλαντικό Ωκεανό στη Μασαχουσέτη, μαγείρευα, καθάριζα, το κράταγα κουκλάκι, μέχρι που φιλενάδες που ερχόντουσαν για κανένα Σαββατοκύριακο το ζήλευαν γιατί ήταν πιο πολύ "σπίτι" από το δικό τους.

Και τώρα, η Μαργαρίτα εργάζεται 6 ώρες την ημέρα, 6-7 μέρες την εβδομάδα, και εργάζομαι κι εγώ τις ίδιες ώρες στο κομπιούτερ. Πότε βάζει ηλεκτρική σκούπα εκείνη, πότε εγώ, και το ίδιο με το ξεσκόνισμα, το πλύσιμο πιάτων, όλες τις δουλειές, όποιος την πιάσει να την κάνει, χωρίς πρόγραμμα, είτε εκείνη είτε εγώ.
 

Ο Κώστας με τον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου
και τον Πρόεδρο της Σέσνα

Για μετά το μπρέκφαστ σήμερα, είχαμε email από τον Κώστα τον γιό μου, ο οποίος προχτές γνώρισε τον Πρόεδρο της εταιρείας κατασκευής αεροπλάνων Σέσνα, ο οποίος και του ζήτησε, ως Συντάκτη Νέων της εφημερίδας Avion να δοκιμάσει το καινούργιο Σέσνα 162, δύο δείγματα των οποίων έφερε μαζί του για το Πανεπιστήμιο, και να γράψει ένα άρθρο για την εφημερίδα, και να το στείλει και στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Σέσνα. Ο Κώστας, που παίρνει μπρέκφαστ με τον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου στο γραφείο του κάθε βδομάδα, φεύγει σήμερα για το Λος Άντζελες, όπου θα μείνει στο Χόλυγουντ, στο ξενοδοχείο Ρενεσανς δίπλα στο Θέατρο Κόντακ όπου απονέμονται τα Όσκαρ, για μια κονφερανς Συντακτών. Την άλλη βδομάδα είναι να πάει σε ένα σεμινάριο στο Μπατόν Ρουζ, νότια της Νέας Ορλέανης.

Σήμερα το πρωί λοιπόν, μετά από το μπρέκφαστ μας, η Μαργαρίτα τηλεφώνησε στον Αντρέα και τον Νικόλα να μην ρισκάρουν να έρθουν στη δουλειά μέσα στο χιόνι, και η ίδια ...εργάζεται εδώ από πίσω μου στον καναπέ με τις πυτζάμες. Και εγώ θα εργαστώ αν έχουμε ακόμη ηλεκτρικό όταν δημοσιεύσω αυτή την ανάρτηση!

Συνεχίζει να χιονίζει, τρίτη μέρα. Οι συγχωριανοί με τα τρακτέρ και τις μπουλντόζες καθαρίζουν τον δρόμο συνέχεια, αλλά έχει πέσει κοντά ένα μέτρο. Από την Φλωρεντία έχουμε κοπεί. Μόνο στο Φορλί μπορούμε να πάμε αν χρειαστεί.

 

Και θα χρειαστεί να πάμε Παρασκευή να πάρουμε τον φίλο μου τον Τομ που έρχεται να μας δει από το Όρεγκον! Έχω να τον δω 14 χρόνια από την Βοστώνη, όταν έφυγε για καινούργια δουλειά στο Όρεγκον. Είχαμε γνωριστεί το 1994 σε μια διαφημιστική εταιρία όπου ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής και εγώ ήμουνα Διευθυντής Παραγωγής. Είναι καταπληκτικός φωτογράφος, συγγραφέας, και έχει υπέροχο αστέρευτο χιούμορ. Σήμερα το πρωί καθώς προσγειωνόταν στη Ρώμη του έστειλα με SMS "Ο Άγιος Πατέρας σε καλωσορίζει στη Ρώμη, και, για σήμερα μόνο, δεχόμαστε και Εβραίους!"

Στη Ρώμη θα είναι με τις αδελφές του, και την Παρασκευή θα έρθει σε εμάς μόνος του με τραίνο. Ήταν να τον πάρουμε από την Φλωρεντία, μιάμιση ώρα κορδέλες δυτικά, αλλά τώρα που το πέρασμα έκλεισε από το χιόνι, πρέπει να πάει Μπολόνια, να αλλάξει για Φορλί και θα τον πάρουμε από το Φορλί που είναι 40 λεπτά ανατολικά. Μου ζήτησε οδηγίες τι να δει στην Ρώμη και του έστειλα ότι μπορούσα, συμπεριλαμβανομένου και την Trevi Fountain, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν πρέπει να ρίξει μέσα 20 σεντς και να κάνει ευχή, ή να ρίξει μέσα την αδελφή του και να ζητήσει 20 σεντς από τον φύλακα.

Ο Τομ έγραψε και το καταπληκτικό "Η Εκκλησία του Έλβις -Ανοικτή όλο το 24ωρο!" του οποίου αποσπάσματα σας είχα μεταφράσει πέρσι σε αυτή την ανάρτηση! Θα τον ρωτήσω αν επιτρέπεται, και αν συμφωνήσει θα σας δείξω κάμποσες από τις καταπληκτικές του φωτογραφίες, τρείς των οποίων, μια τεράστια ζωγραφιά σε ένα τοίχο κάπου, ένα άγαλμα σε μια πλατεία, και την πινακίδα ενός καφενείου στο Νέο Μεξικό, βάζω ήδη εδώ στο τέλος της ανάρτησης.

Τομ Γκλασμαν, "ΙΧ-Γκοντζίλα"

Τομ Γκλασμαν, "Η Σκιά"

Τομ Γκλασμαν, "Ζαχαρωτά"