Καθώς ο γιός μου ο Κώστας πετά πάνω από τις ανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες σαν συγκυβερνήτης σε CRJ200, μου στέλνει συνέχεια φωτογραφίες από το iPhpone του. Το αεροδρομιο βάσης του είναι στην Ντέητον του Οχάιο, και το σπίτι του στην Ντεητόνα της Φλώριδας. Παίρνει δύο πτήσεις για να πάει στην δουλειά του, και κάθεται στην έξτρα θέση των πιλοτηρίων πετώντας προς το δικό του πιλοτήριο. Μετά παίρνει ένα πρόγραμμα 15-20 πτήσεων σε τέσσερεις μέρες και κοιμάται σε ξενοδοχεία όπου διανυκτερεύει... Παρακάτω, μερικές φωτογραφίες από τις τελευταίες εβδομάδες.
.jpg)
Παρέα στον ουρανό, χίλια πόδια πιο ψηλά.
Μια διαφήμιση στους δρόμους της Φλώριδας του πανεπιστημίου το οποίο τελείωσε τον Μάιο.
Για αυτή την διαφήμιση διάλεξαν μια φωτογραφία του Κώστα.
Για αυτή την διαφήμιση διάλεξαν μια φωτογραφία του Κώστα.
Πάνω από το Νιού Τζέρσι, ευθεία μπροστά το Λονγκ Άιλαντ και η Νέα Υόρκη
Στο αεροδρόμιο Ρέγκαν της Ουάσινγκτον. Στο Βάθος ο τρούλος του Καπιτωλίου
Σινσινάτι, Οχάιο
Ύψος 10.300 μέτρα, ταχύτητα αέρος 460 χλμ/ώρα, ταχύτητα εδάφους 825 χλμ/ώρα
574 χιλιόμετρα από την Φιλαδέλφεια (KPHL)
574 χιλιόμετρα από την Φιλαδέλφεια (KPHL)
Καλημέρα από την μακρινή Αυστραλία. Υπέροχες οι φωτογραφίες που σου έστειλε ο γιος σου. Καλό μήνα να έχουμε :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλό μήνα Αγριμιώ. Όμορφες φωτογραφίες, και πιο όμορφο ότι μου τις στέλνει :-) Σ' ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΔημήτρη, είδα το σχόλιο σου από τα η-μειλ μου. Για κάποιον λόγο, τα μηνύματα που έχουν λινκ, όπως η διόρθωση που έκανες στην ανάρτηση την σχετική με τις αυτοκτονίες, μπαίνουν αυτόματα στα spam. Το κάνει σε όλα τα wordpress.
ΔιαγραφήΕπίσης, όσοι έχουν αφήσει πάνω από ένα μήνυμα, δεν περνάνε πάλι από έγκριση. Όπως τα προηγούμενα μηνύματα που είχες αφήσει. Εσύ για κάποιον λόγο δημιούργησες κατά λάθος δεύτερο λογαριασμό, κι ενώ ήξερα όταν σε διάβασα από τα η-μειλ μου ότι ήσουν εσύ, δεν έβρισκα πουθενά το μήνυμα σου. Είμαι καινούρια στο wordpress. Συγγνώμη. Δεν είναι κάτι προσωπικό.
Εάν ρίξεις μια ματιά στην σχετική ανάρτηση, έκανα copy-paste και σχολίασα, αφού έβαλα τον σωστό σύνδεσμο κι άλλαξα τα ποσοστά. Σε ευχαριστώ που το έψαξες περισσότερο. Θα ψάξω να βρω με ποιο όνομα/η-μειλ δημοσίευσες τα πρώτα σου μηνύματα ώστε να μπορείς να έχεις πρόσβαση κανονικά :-)
ΥΓ Σου απαντώ εδώ γιατί εάν δεν βρω άκρη στον πίνακα ελέγχου θα φαίνεται ότι μιλάω μόνη μου στην ανάρτηση.. χα χα. Καλό υπόλοιπο!
ΥΓ2 Υπήρχε και καθυστέρηση μιας βδομάδας στα σχόλια/αναρτήσεις λόγω δουλειάς και μετεκπαίδευσης. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Σ' ευχαριστώ Αγριμιώ, και δεν υπάρχει πρόβλημα, κι αν ακόμα επί τούτου δεν είχαν εγκριθεί :-) Αλλά σκέφτηκα ότι ίσως να ήταν από κάποιο θέμα σαν αυτό που περιέγραψες, και γι αυτό το κυνήγησα, κυρίως για να συνδέσεις ότι εκείνα τα σχόλια ήταν από εμένα.
ΔιαγραφήΤο σχόλιο στην ανάρτησή σου της 11/25 (με τα νούμερα στατιστικής) και το πρώτο στην σημερινή, τα είχα κάνει σαν "Dimitris", με την κανονική μου διεύθυνση email. Το δεύτερο, επαναληπτικό, στην σημερινή, το έκανα σαν "Thinks" με την μπλογκική μου διεύθυνση email. Πάντως το σημερινό μου σχόλιο δεν περιελάμβανε λινκ; Από εδώ και πέρα θα σχολιάζω σαν "Thinks" με την διεύθυνση email που έχω και στο μπλογκ μου, εδώ: dimitristhinks@thinkworks.com
Καλή Κυριακή στην Μελβούρνη :-)
Πόσο περήφανος θα πρέπει να είναι ένας πατέρας που βλέπει το παιδί του να "πετάει" :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που το παρατηρώ, Θα ήθελα να κάνω μια πτήση πάνω από το Σινσινάτι.
Καλή εβδομάδα Δημήτρη
Καλό μήνα Τζων Μπόη! Καλή βδομάδα!
ΔιαγραφήΠερήφανος, ναι, αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ανακουφισμένος... γιατί η επόμενή του έννοια για την καριέρα του και το εισόδημά του θα είναι όταν κάνει τα χαρτιά του για σύνταξη σε 43 χρόνια, και στο ενδιάμεσο θα είναι ευτυχισμένος κάθε φορά που θα μπαίνει στο ¨γραφείο" του... Και δεν ήταν εύκολο από το συγκεκριμένο του σπασμένο σπίτι... Τα κατάφερε μια χαρά... Καλό το Σινσινάτι, αλλά ποιά πόλη να πρωτοπετάξει κανείς από πάνω :-)
Προφανώς και θεωρεί ο γιος σου οτι έλαβε την υποστήριξη και τη βοήθεια που χρειαζόταν από το "σπασμένο" (φαντάζομαι λόγω μετακινήσεων παγκοσμίως) σπίτι του για να κυνηγήσει και να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Γι'αυτό τώρα μοιράζεται τις καθημερινές στιγμές ευτυχίας του με όσους συνέβαλαν σε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Πρόλαβα και διάβασα επιτέλους και τα υπόλοιπα κείμενα. Φαντάσου, εσύ πρόλαβες να τα γράψεις κι άλλοι δεν προλαβαίνουν να τα διαβάσουν...)
Καλησπέρα αγαπητέ Neropistolero.
ΔιαγραφήΑμ' άμα έχω οίστρο, γράφω γρήγορα! και δεν προλαβαίνετε!
Ο Κώστας έμεινε στο ίδιο σπίτι από όταν ήταν 18 μηνών, όταν το αγόρασα, και θα το έχει δικό του μετά από την μητέρα του. Μάλιστα όταν μεγάλωνε ήμουνα και προπονητής μπέησμπωλ για παιδιά στην κωμόπολη μας. Αυτά όλα ήταν σταθερά. Αλλά μετά από 17 χρόνια γάμου, χώρισα από την μητέρα του όταν ήταν 10 χρονών εκείνος. Και μετά, όταν ερχόταν στο καινούργιο σπίτι μου τα σαββατοκύριακα να μείνει μαζί μου κάθε 15 μέρες, έμαθε να λέει την λέξη "καλημέρα" και να χαμογελάει το πρωί, και έμαθε πως είναι να μυρίζεις φαγητό να μαγειρεύεται στο σπίτι σου. Και να γελάς... και να παίζεις, και να ονειρεύεσαι.