Ήμουνα στην Ελλάδα από Οκτώβριο του 1980 έως Απρίλιο του 1981. Τον χειμώνα του '81 μάλιστα είχα πετύχει και την Μελίνα στο Εθνικό όταν είχα πάει για μια φωτογράφηση πρόβας τζενεράλε και εκείνη ήταν κέντρο σε πηγαδάκι, ως πολιτικός πλέον, και έλαμπε από χαρά, με ένα πλούσιο μαύρο παλτό και κατακόκκινο κασκόλ.
Θυμάμαι πάντως την ενεργητικότητα και την χαρά όλων όσοι είχαν βάλει τον λαοπλάνο στα πράγματα, και για πρώτη φορά το 60% των Ελλήνων είχε φωνή. Εκείνη η άποψη, ότι για πρώτη φορά το 60% των Ελλήνων είχε φωνή, μου άρεσε. Έπρεπε όλοι να έχουν φωνή, πάντα. Το κρίμα ήταν ότι την φωνή τους την χάρισαν σε έναν ταχυδακτυλουργό που ήξερε πως να την αρμέξει.
Επί 25 χρόνια φάγανε, φάγανε, την ντερλικώσανε, και τώρα τους φταίνε οι κακοί τραπεζίτες και οι κακοί ξένοι. Όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται και βρήκανε καινούργιο ταχυδακτυλουργό να ακολουθήσουνε, να χαίρονται.
Και κανένας δεν κοιτάζει τα γεγονότα από Απρίλιο έως Δεκέμβριο του 2012, και πόσες θέσεις έχει αλλάξει ο νέος ταχυδακτυλουργός. Από κόμμα συνιστωσών του 4% σε ενιαίο κόμμα, από έξω από το Ευρώ στο μέσα στο Ευρώ... από πάνω κάτω και από κάτω πάνω, μόνο και μόνο για να αρμέξει την αλαφροΐσκιωτη άρνηση της πραγματικότητας, καθώς ο ίδιος πλησιάζει όλο και περισσότερο την πραγματικότητα, μετατρέποντας το κόμμα του σε ακριβή εικόνα ιδεών των κομμάτων εκείνων τα οποία είχαν απωθήσει εκείνους που τον έφτασαν στο 27%.
Και κανένας δεν αναρωτιέται για ένα πολύ απλό πράγμα: Σε άλλες χώρες, κόμματα υπάρχουν και λειτουργούν επί αιώνες, και είναι αυτά δύο, άντε τρία κόμματα σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα έχουμε 20-30 κόμματα, και κάθε κόμμα υπάρχει όσο το επιτρέπουν τα συμφέροντα του ιδρυτή του, ή όσο υπάρχει ο ιδρυτής του, ή, η οικογένεια του ιδρυτή του. Σε άλλες χώρες υπάρχουν κόμματα. Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο ταχυδακτυλουργοί
(Από το σκεπτικό αυτό εξαιρείται το ΚΚΕ και τα χρυσά κλούβια αυγά, που αντιπροσωπεύουν κόμματα και ιδέες παμπάλαιες -το ΚΚ πηγαίνει πίσω πάνω από 100 χρόνια καθώς πεθαίνει, και η ΧΑ κάπου 3.000.000 χρόνια πίσω, στους πιθήκους, πολύ-πολύ πριν τους Νεαντερτάλ).
Φταίνε οι ταχυδακτυλουργοί, ή μήπως φταίνε εκείνοι που τους επιζητούν, τους αναδεικνύουν και τους ανέχονται. Φταίνε οι λίγοι, ή μήπως φταίει το ότι ουδέποτε υπήρξε ενιαία, αλληλέγγυα Ελληνική κοινωνία; Όταν κοιτάς την Ελληνική κοινωνία, τι άλλο εκτός από θυμό και διάσπαση και εγωκεντρισμό, προχειρότητα και αμορφωσιά μπορείς να δεις;
Τα μόνα αξιοθέατα που έχουν απομείνει είναι να δούμε πως θα καταφέρει ο τσίπρας να αμπαλάρει το προϊόν από εκεί που ήταν τον Απρίλιο του 2012 μέχρι εκεί που θα το φτάσει τον Απρίλιο του 2013, και, τι επιλογές θα κάνουν τα 36% που τον Ιούνιο του 2012 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΧΑ.
Θυμάμαι πάντως την ενεργητικότητα και την χαρά όλων όσοι είχαν βάλει τον λαοπλάνο στα πράγματα, και για πρώτη φορά το 60% των Ελλήνων είχε φωνή. Εκείνη η άποψη, ότι για πρώτη φορά το 60% των Ελλήνων είχε φωνή, μου άρεσε. Έπρεπε όλοι να έχουν φωνή, πάντα. Το κρίμα ήταν ότι την φωνή τους την χάρισαν σε έναν ταχυδακτυλουργό που ήξερε πως να την αρμέξει.
Επί 25 χρόνια φάγανε, φάγανε, την ντερλικώσανε, και τώρα τους φταίνε οι κακοί τραπεζίτες και οι κακοί ξένοι. Όμως, η ιστορία επαναλαμβάνεται και βρήκανε καινούργιο ταχυδακτυλουργό να ακολουθήσουνε, να χαίρονται.
Και κανένας δεν κοιτάζει τα γεγονότα από Απρίλιο έως Δεκέμβριο του 2012, και πόσες θέσεις έχει αλλάξει ο νέος ταχυδακτυλουργός. Από κόμμα συνιστωσών του 4% σε ενιαίο κόμμα, από έξω από το Ευρώ στο μέσα στο Ευρώ... από πάνω κάτω και από κάτω πάνω, μόνο και μόνο για να αρμέξει την αλαφροΐσκιωτη άρνηση της πραγματικότητας, καθώς ο ίδιος πλησιάζει όλο και περισσότερο την πραγματικότητα, μετατρέποντας το κόμμα του σε ακριβή εικόνα ιδεών των κομμάτων εκείνων τα οποία είχαν απωθήσει εκείνους που τον έφτασαν στο 27%.
Και κανένας δεν αναρωτιέται για ένα πολύ απλό πράγμα: Σε άλλες χώρες, κόμματα υπάρχουν και λειτουργούν επί αιώνες, και είναι αυτά δύο, άντε τρία κόμματα σε κάθε χώρα. Στην Ελλάδα έχουμε 20-30 κόμματα, και κάθε κόμμα υπάρχει όσο το επιτρέπουν τα συμφέροντα του ιδρυτή του, ή όσο υπάρχει ο ιδρυτής του, ή, η οικογένεια του ιδρυτή του. Σε άλλες χώρες υπάρχουν κόμματα. Στην Ελλάδα υπάρχουν μόνο ταχυδακτυλουργοί
(Από το σκεπτικό αυτό εξαιρείται το ΚΚΕ και τα χρυσά κλούβια αυγά, που αντιπροσωπεύουν κόμματα και ιδέες παμπάλαιες -το ΚΚ πηγαίνει πίσω πάνω από 100 χρόνια καθώς πεθαίνει, και η ΧΑ κάπου 3.000.000 χρόνια πίσω, στους πιθήκους, πολύ-πολύ πριν τους Νεαντερτάλ).
Φταίνε οι ταχυδακτυλουργοί, ή μήπως φταίνε εκείνοι που τους επιζητούν, τους αναδεικνύουν και τους ανέχονται. Φταίνε οι λίγοι, ή μήπως φταίει το ότι ουδέποτε υπήρξε ενιαία, αλληλέγγυα Ελληνική κοινωνία; Όταν κοιτάς την Ελληνική κοινωνία, τι άλλο εκτός από θυμό και διάσπαση και εγωκεντρισμό, προχειρότητα και αμορφωσιά μπορείς να δεις;
Τα μόνα αξιοθέατα που έχουν απομείνει είναι να δούμε πως θα καταφέρει ο τσίπρας να αμπαλάρει το προϊόν από εκεί που ήταν τον Απρίλιο του 2012 μέχρι εκεί που θα το φτάσει τον Απρίλιο του 2013, και, τι επιλογές θα κάνουν τα 36% που τον Ιούνιο του 2012 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και ΧΑ.
~
ΥΓ. Έκτακτο δελτίο: Έφυγε και ο Λοβέρδος να κάνει δικό του κόμμα! Εδώ τα ωραία κόμματα! Πάρτε τώρα που γυρίζει! Το ΣΥΡΙΖΑ πλέον θα έχει δύο συνιστώσες: του τσίπρα και των αριστερών που θα του κάνουν αντιπολίτευση μέσα από το κόμμα. Πάρε τώρα που γυρίζει! Εδώ παππάς, εκεί παππάς, που είναι ο παππάς;
Αφιερωμένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://theinsider.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=22953:-qo-tsipras-edose-dieksodo-stin-katapiesmeni-aristeri-moy-ideologiaq-&catid=102:2011-11-22-16-27-25&Itemid=157
Oy vey...
ΔιαγραφήΓια να μπορέσει κανείς να εκφέρει άποψη, πρέπει να βλέπει τα πράγματα όσο πιο αποστασιοποιημένα γίνεται. Όταν λοιπόν φοράμε παρωπίδες αυτό είναι δύσκολο να γίνει, κι όπως πολύ σωστά τόνισες η προχειρότητα και η αμορφωσιά πραγματικά παίζουν καταλυτικό ρόλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια όμως βρίσκεται κάπου στην μέση, και σίγουρα εγώ δεν είμαι από αυτούς που καταλογίζουν τις ευθύνες μοναχά στους πολίτες. Θεωρώ εξίσου συνυπεύθυνους τόσο τους πολιτικούς εδώ, όσο και τους Ευρωπαίους ομόλογούς τους, οι οποίοι και ήξεραν τι γλέντι γινόταν τόσα χρόνια και το επικροτούσαν. Δεν θεωρώ πως φταίει ο ξένος δάχτυλος, αλλά μην εθελοτυφλούμε όντας βολεμένοι στο εξωτερικό πως έφταιξε μοναχά ο λαός. Τι ρόλο έπαιξε η Ε.Ε δηλαδή επί Σημίτη και τα μαγειρεμένα βιβλία;
Καλά να περνάς στην πανέμορφη Ιταλία :)
Αγαπητή Αγριμιώ, βέβαια τίποτα δεν είναι απόλυτο και το ταγκό το χορεύουν δύο -δηλαδή δεν ισχυρίζομαι ότι φταίει ποτέ μόνο μια πλευρά. Αντιδρώ όμως στην συνεχή και πλήρη αποποίηση πάσης ευθύνης από όπου γυρνάω, δεξιά ή αριστερά.
ΔιαγραφήΓια το τι ξέρανε οι ξένοι, φυσικά βλέπανε περισσότερα από τον απλό πολίτη, αλλά, βάζω στοίχημα και είμαι βέβαιος ότι όταν κοίταξαν τα πράγματα με λεπτομέρεια μετά το 2009 μείνανε σύξυλοι και από την έκταση και το βάθος του μπάχαλου, αλλά και από την μετέπειτα ανικανότητα και της κυβέρνησης και του λαού να κάνουν οτιδήποτε για να διορθωθεί η κατάσταση. Βασικά, και εκείνοι βλέπαν τα πράγματα από το πως έχουν συνηθίσει και μάθει την ζωή, και όταν ήρθαν πραγματικά και άμεσα αντιμέτωποι με τούτο το μπάχαλο τα χάσανε.
Στην ανάρτηση πάντως κάνω μια απλή ερώτηση, με την παράθεση των από αιώνων υπαρχόντων λίγων κομμάτων σε άλλες χώρες (σταθερότητα), και τα 20-30 κόμματα τα δικά μας που το κάθε ένα ισχύει μόνο για τον ιδρυτή. Η ερώτησή μου είναι πως μπορεί να λειτουργήσει μια κοινωνία που χρειάζεται, και αναδεικνύει 20-30 κόμματα, και που δεν έχει τίποτα το σταθερό που να κρατάει πάνω από δεκαετία ή γενιά.
Το περίφημο Occam's Razor λέει ότι μεταξύ διαφόρων υποθέσεων, η σωστή υπόθεση είναι η απλούστερη, εκείνη δηλαδή, που χρησιμοποιεί τις λιγότερες αξιώσεις. Η δίκη μου υπόθεση για την Ελλάδα χρησιμοποιεί δύο μόνο αξιώσεις: Ότι δεν υπάρχει σταθερό πολιτικό τοπίο αλλά 20-30 εναλλασσόμενα και ανακυκλωμένα κόμματα, και ότι κανείς δεν φαίνεται ποτέ πρόθυμος να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη αλλά φταίνε πάντα οι "άλλοι", και οι "προδότες"...
Καλό σου απόγευμα στην καλοκαιρινή Μελβούρνη :-)
Αχ, Δημήτρη μου, και να θέλαμε να απολαύσουμε το καλοκαίρι, δεν μας αφήνουν.. πάλι 12 βαθμούς και βροχές είχαμε και σήμερα! Λονδίνο ένα πράγμα. Καύσωνα την μια, βροχές την άλλη.
ΔιαγραφήΣτο θέμα μας τώρα. Συμφωνώ στο ότι ο λαός προσπαθεί να αποποιηθεί τις ευθύνες του. Καλομάθαμε τόσα χρόνια με τα επιδόματα και τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 1/4 των οποίων πήγαινε απευθείας στον λαό και τα υπόλοιπα 3/4 στις τσέπες των πολιτικών. Το ταγκό αυτή την φορά το χόρεψαν τρεις, Δημήτρη. Ο λαός, οι πολιτικοί της χώρας και η Ε.Ε. Είναι σαν να λέμε ότι η Ε.Ε. μέσω της Frontex δεν έχει επίσημα στοιχεία για τους παράνομους αλλοδαπούς που περνάνε καθημερινά τα σύνορα της Ελλάδας κι όσους ήδη διαμένουν εδώ...
Αγριμιώ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μεγαλύτερο σφάλμα που καταλογίζεται σε εμάς τους πολίτες (και καλά κάνει και μας καταλογίζεται) είναι η αδυναμία-απροθυμία μας να καταλάβουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να περιμένουμε από τους πολιτικούς και την εκάστωτε κυβέρνηση.
Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό, όμως η ελληνική κοινωνία θέλει να παραμένει προσκολημένη σε δόγματα και ιδεολοηψίες που οι δυτικές κοινωνίες έχουν προ πολλού αποβάλει.
Ακριβώς, δυστυχώς. Αλλού ο κόσμος εργάζεται για να χτίσει την κοινωνία του και την ζωή του, χωρίς να ξεχωρίζει το ένα από το άλλο. Εδώ ψηφίζουνε αυτόν που πιστεύουν ότι θα τους τα δώσει. Και μπορεί να δουλεύουνε τρεις δουλειές, αλλά δεν ξέρουν πως να εργάζονται, αγαπητέ Λάκωνα...
ΔιαγραφήΛάκωνα, έχουμε υποχρεώσεις όσο και δικαιώματα, παρομοίως κι όσοι μας κυβερνούν. Νομίζω ότι στην Ελλάδα και οι δυο πλευρές μένουν κολλημένες στην λέξη "δικαιώματα" και παραβλέπουν τις υποχρεώσεις. Είναι αντίστοιχο με τον παραλληλισμό κοινωνία/ζωής που έκανε ο Δημήτρης. ;)
Διαγραφή