Γνώμη

Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική ανάγκη να έχουν δίκιο,
Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική κατάσταση να πιστεύουν ότι έχουν πάντα δίκιο,
Εγώ πάλι έχω την βιολογική ατέλεια, όταν ακούω μπούρδες να λέω "Όπα! άκουσα μπούρδα!"
Ο καθένας με το κουσούρι του.

Θα μου πείτε τώρα, τι είναι μπούρδα;
Δεν ξέρω.
Αν νόμιζα ότι ήξερα θα πίστευα ότι έχω δίκιο...
Άρα καταλήγω ότι μπούρδα πρέπει να είναι οποιαδήποτε γνώμη παρουσιάζεται σαν ατόφια αλλά διαλέγει να αποσιωπά ή να αδιαφορεί για μέρη του θέματος το οποίο αντιπροσωπεύει.

Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι την αξιολόγηση απόψεων δεν την κάνω βάση των επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της, αλλά, από το πόσα στοιχεία αποσιωπούν ή θεωρούν αδιάφορα.

Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική ανάγκη να έχουν ακολούθους,
Υπάρχουν άνθρωποι με την βιολογική κατάσταση να πιστεύουν τους ακολούθους τους,
Εγώ πάλι έχω την βιολογική ατέλεια να πιστεύω ότι όλοι είναι ίσοι και δεν υπάρχουν ακόλουθοι.

Θα μου πείτε τώρα, τι είναι ακόλουθος;
Υποθέτω ότι ακόλουθος είναι όποιος έχει την βιολογική ατέλεια να μην μπορεί να πει: "όπα! άκουσα μπούρδα!"

Πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορέσω ποτέ να γίνω καλός ακόλουθος.

Και ο δυστυχής, θα καθόμουνα στην γωνία να αναρωτιέμαι ποιός είμαι, αν έπασχα από την βιολογική κατάσταση να πιστεύω ότι μπορούμε ποτέ να ξέρουμε πραγματικά ποιοί είμαστε.

Είμαστε, ο καθένας, τρία πρόσωπα: Αυτοί που πιστεύουμε ότι είμαστε, αυτοί που πιστεύουν οι άλλοι ότι είμαστε, και αυτοί που πραγματικά είμαστε.

Το μόνο που δεν είναι προσιτό, σε κανέναν, είναι το ποιός πραγματικά είναι, γιατί η οποιαδήποτε οπτική γωνία βρίσκεται σε σημείο εξ' ορισμού υποκειμενικό, και τα διαθέσιμα στοιχεία δεν είναι ποτέ η πλήρης πραγματικότητα. Όσες περισσότερες γνώμες, τόσο πιο καλά.

Σε αυτό το μπλογκ, και σε σχόλιά μου εδώ και αλλού, πάντοτε έχω εναντιωθεί σε απόψεις που είναι σαφώς ελλιπείς αλλά παρουσιάζονται ως ατόφιες -ή οι ελλείψεις σαν άσχετες. Και ο τρόπος με τον οποίον έχω εναντιωθεί είναι να παραθέσω τα σημεία που λείπουν από τις θέσεις που ακούω. Αυτό που επαναλαμβάνω είναι: "Ορίστε: κοιτάξτε την μεγαλύτερη εικόνα με περισσότερα στοιχεία τα οποία δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε, ή να αγνοήσουμε".

Όσον αφορά την υποκειμενικότητα, προσπαθήσατε ποτέ να πείσετε έναν Γερμανό την δεκαετία του '30 ότι οι Εβραίοι δεν είναι διαφορετικοί βιολογικά από αυτόν; Να πείσετε έναν τυπικό λευκό της Αλαμπάμα ότι οι μαύροι δεν είναι υποδεέστεροι; Έναν Έλληνα ότι οι θέσεις του ταυτίζονται μονόπλευρα με αυτές του Αραβικού κόσμου; έναν Συριζαίο ότι το μεγάλο κεφάλαιο δεν προσπαθεί με σχέδιο να εξουδετερώσει τις μεσαίες τάξεις; έναν Χριστιανό ότι η ερμηνεία του Ιησού εκτός Ιουδαϊσμού βασίστηκε στον Σαούλ/Παύλο; Έναν κομουνιστή ότι η παρουσίαση του Μαρξ από τον Λένιν ήταν διαστρεβλωμένη; Έναν καπιταλιστή ότι ο καπιταλισμός καταπιέζει τους αδύναμους;

Όταν κάποιος πει ότι οι Έλληνες μπορεί να μην τα φάγανε μαζί, αλλά εκείνοι που δεν τρώγανε δεν έκαναν τίποτα να σταματήσουν εκείνους που τρώγανε, αυτός που το λέει μπορεί να μην είναι ανθέλληνας, αλλά είναι σίγουρα εκνευριστικός...

Τι κάνει κανείς με έναν εκνευριστικό; Μα, φυσικά, εστιάζει σε μέρος των γραπτών η του λόγου του και αγνοεί άλλα μέρη των γραπτών ή του λόγου όπου δίνεται απάντηση, έτσι διαστρεβλώνοντας το κείμενο, ή τον λόγο (ένας από τους ορισμούς της σοφιστείας)

Η θέση του μπλογκ αυτού προσπαθεί να είναι η συνολική οπτική όλων των διαθέσιμων στοιχείων για κάθε θέμα. Η θέση αυτή μερικές φορές παρουσιάζεται δεικτικά. Πολλές φορές παρουσιάζεται μόνο με τα στοιχεία που αποσιωπούνται στις θέσεις άλλων. Όμως, το πιο εκνευριστικό πρόσωπο αυτού του μπλογκ είναι ότι προσπαθεί να αποδυναμώνει οποιαδήποτε μονοδιάστατη θέση αντί να θεμελιώνει οποιοδήποτε συγκεκριμένη θέση.

...και αυτό δεν γινεται επειδή δεν έχω συγκεκριμένη θέση σε θέματα. Έχω. Αλλά θεωρώ ποιό ενδιαφέρον να προτεινω ότι καμία θέση δεν είναι απόλυτα σωστή, και ότι η πρόοδος έρχεται μόνο όταν το καταλάβουμε αυτό -γνώμη μου βέβαια... οπότε...

Το μόνο που έχει πραγματικά ποτέ υποστηρίξει αυτό το μπλογκ είναι το "γηράσκω αεί διδασκόμενος" και το "μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφί μύθον ακούσεις". 

Ουδείς μύθος είναι άνευ σημασίας -ή βάρους, άρα, αν αφού εισαχθούν περισσότεροι μύθοι στο σκεπτικό δεν έχει αλλάξει ουδόλως το συμπέρασμα, τότε, κάτι στο ζύγι δεν πάει καλά -έτσι υποθέτω τουλάχιστον.