Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013

Κατάρα











Η Κατάρα του Μωρού (The Curse of the Bambino) λύθηκε στις 27 Οκτωβρίου του 2004 όταν η λέσχη μπέησμπωλ της Βοστώνης The Boston Red Sox (οι κόκκινες κάλτσες της Βοστώνης) κέρδισαν το παγκόσμιο πρωτάθλημα (World Series) για πρώτη φορά σε 86 χρόνια από το 1918.

Μέχρι το 1918 είχαν κερδίσει πέντε από τα 15 μέχρι τότε παγκόσμια πρωταθλήματα. Τον Χειμώνα του 1919 προς 1920 ο ιδιοκτήτης των Red Sox, Χάρυ Φρέηζη πούλησε έναν από τος καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, τον Babe Ruth (The Bambino) στους Yankees της Νέας Υόρκης και χρησιμοποίησε τα κέρδη από την αγοροπωλησία για να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο στο Μπρόντγουαίη. Ο Babe Ruth (George Herman "Babe" Ruth) άφησε το αγρόκτημα Home Plate Farm που είχε χτίσει στο Σάντμπουρι της Μασαχουσέτης και μετακόμισε στην Νέα Υόρκη αφού καταράστηκε τις Red Sox να μην ξανακερδίσουν πρωτάθλημα για 100 χρόνια.




Στην Νέα Υόρκη, παίζοντας για τους Yankees the Babe έγραψε Ιστορία επί μια δεκαπενταετία και έπιασε το ρεκόρ των 60 Home Runs σε μία σαιζόν το 1927. Φτάνοντας το μαγικό "60" ο Babe Ruth έσπασε το προηγούμενο ρεκόρ των 59 Home Runs το οποίο το κατείχε ο ίδιος από το 1921. Το ρεκόρ παρέμεινε μέχρι το 1961 και το έσπασε ένας άλλος Yankee, ο Roger Marris, με 61. "61 το '61". Το ρεκόρ σήμερα είναι του Barry Bonds με 73 Home Runs to 2001.

Το στάδιο των Yankees, Yankee Stadium, λέγεται "The House that Ruth built" (Το σπίτι που έχτισε ο Ρουθ). Μάλιστα, the Babe, ο μεγάλος Ρουθ, λέγεται ότι έσωσε το παιγνίδι του μπέησμπωλ μόνος του όταν το 1919 εφτά παίκτες της ομάδας White Sox του Σικάγο πληρώθηκαν για να "φτιάξουν" τα παιγνίδια του πρωταθλήματος, και ο Ρουθ κράτησε το ενδιαφέρον του κόσμου στο άθλημα τα επόμενα χρόνια με το παίξιμό του (οι παίκτες των White Sox επισήμως είναι οχτώ, αλλά ο όγδοος, ο Shoeless Joe Jackson, ήταν αθώος).

Στα χρόνια που μεσουρανούσε είχε επισκεφτεί ένα ετοιμοθάνατο παιδί σε ένα νοσοκομείο της Νέας Υόρκης και του είχε υποσχεθεί ότι θα χτυπήσει μια Home Run για να γίνει καλά. Το παιδί του είχε ζητήσει να χτυπήσει όχι μία αλλά δύο γιατί ήταν πολύ άρρωστο. Στο επόμενο παιγνίδι όλοι ήταν καρφωμένοι στο ραδιόφωνο καθώς ο Babe Ruth χτύπησε πρώτα μία, και αργότερα δεύτερη Home Run για το παιδί. Το παιδί έγινε καλά και δώδεκα χρόνια αργότερα επισκέφτηκε τον Ρουθ σε ένα γήπεδο όταν ο Ρουθ ήταν στην δύση της καριέρας του να τον ευχαριστήσει.

Λέει ο μύθος ότι το τελευταίο παιγνίδι που έπαιξε ο παραπαίων και χοντρός πια Ρουθ το 1935, την τελευταία φορά που πήγε να αποκρούσει μπάλα, οι θεατές τον γιουχάισαν, Τότε, σήκωσε το μαστούνι του και έδειξε με αυτό τον πέρα τοίχο του γήπεδου, που σήμαινε την πρόθεση να χτυπήσει Home Run πάνω από εκείνον τον τοίχο. Το ακροατήριο έβαλε τα γέλια. Ο Ρουθ χτύπησε την μπάλα για τελευταία φορά στην καριέρα του και η μπάλα εξαφανίστηκε πίσω από εκείνον τον τοίχο. Αυτός είναι ο μύθος. Στην πραγματικότητα, έτσι έγινε, αλλά έπαιξε άλλα δύο παιγνίδια μετά από αυτό. Και στην πραγματικότητα, ήταν και ο πρώτος παίκτης που είχε ποτέ καταφέρει να στείλει μπάλα πάνω από τον συγκεκριμένο τοίχο.



Η στιγμή που καλύτερα εμπεδώνει το μέγεθος και την ισχύ της Κατάρας ήταν η τελευταία στιγμή του 'Εκτου παιγνιδιού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του 1986. Οι Red Sox, εναντίων των Mets της Νέας Υόρκης, βρισκόντουσαν ένα πιάσιμο μπάλας απόσταση από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ο Wilson των Mets χτύπησε μια μπαλιά και την έστειλε με σχετικά σιγανή ταχύτητα στο έδαφος. Οι Red Sox έπρεπε να πιάσουν την μπάλα και να την πετάξουν στην πρώτη βάση πριν φτάσει εκεί τρέχοντας ο Wilson. Ο Bill Buckner των Red Sox έτρεξε προς την μπάλα και έσκυψε να την πιάσει, αλλά, ανεξήγητα, η μπάλα του ξέφυγε και πέρασε ανάμεσα από τα πόδια του. Οι Mets κέρδισαν το παιγνίδι ισοφαρίζοντας 3 παιγνίδια προς 3, και κέρδισαν το Πρωτάθλημα την επόμενη μέρα στο Έβδομο παιγνίδι. Ο Μπούκνερ έμεινε στην Ιστορία με την μπάλα να περνάει ανάμεσα από τα πόδια του --απόδειξη της κατάρας του bambino.

Χρόνια αργότερα στην Βοστώνη χτίστηκε μια γέφυρα, κρεμαστή, όπου οι πυλώνες είναι σαν μια ανάποδη διχάλα που ενώνεται στην κορυφή και τα αυτοκίνητα περνάνε ανάμεσα... Μοιάζει με δύο πόδια και τα αυτοκίνητα περνάνε ανάμεσα. Το όνομα της γέφυρας είναι Leonard P. Zakim Bunker Hill Memorial Bridge. Αλλά κανείς ποτέ δεν την αποκάλεσε με το όνομά της. Όλοι την λένε Γέφυρα Μπούκνερ, γιατί τα αυτοκίνητα και η διχάλα θυμίζουν την μπάλα να περνάει ανάμεσα από τα πόδια του παίκτη Μπιλ Μπούκνερ. (σημ., άλλο "Bunker Hill" και άλλο το όνομα "Buckner" -απλά μοιάζουν ηχητικά)


(Ο Μπούκνερ έφυγε από τις Red Sox το 1987, ανάμεσα σε απειλές κατά της ζωής του, η προσωποποίηση της κατάρας του Bambino και έπαιξε δυόμιση χρόνια για τους California Angels και τους Kansas City Royals. Το 1990 τελείωσε την καριέρα του, 40 χρονών, επιστρέφοντας για μιά σαιζόν στις Red Sox. Καθώς μπήκε στο γήπεδο, στην επιστροφή του, όλο το γήπεδο σηκώθηκε όρθιο και τον χειροκρότησε --οι Αμερικανοί δεν κρατάνε άχτι και αναγνωρίζουν μια καλή σπονδυλική στήλη)
Oι φίλαθλοι των Red Sox (Red Sox Nation) προσπάθησαν πολλά ανά τις δεκαετίες για να λύσουν τα μάγια και την κατάρα. Άφησαν ένα καπέλο των Red Sox στην κορφή του Έβερεστ και έκαψαν μια σημαία των Yankees στο base camp του Έβερεστ. Πλήρωσαν έναν επαγγελματία Εξορκιστή, τον πατέρα Γκουίντο Σαρντούτσι, να εξαγνίσει το γήπεδο των Red Sox στην Βοστώνη, το Fenway Park (που εγκαινιάστηκε στις 20 Απριλίου του 1912, πέντε μέρες αφού βυθίστηκε ο Τιτανικός, και λειτουργεί ακόμα). Άλλαξαν με μπογιά-σπρέι μια πινακίδα κυκλοφορίας σε μια γέφυρα της Βοστώνης να γράφει Reverse the Curse αντί Reverse Curve: Η αστυνομία και ο Δήμος δεν διόρθωσαν την πινακίδα κυκλοφορίας μέχρι το 2004, όταν οι Red Sox έλυσαν την κατάρα και νίκησαν τους Cardinals του Saint Louis για να κερδίσουν το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μία επιγραφή στον αυτοκινητόδρομο που έβγαινε από την Βοστώνη και έδεινε αποστάσεις συμπεριλαμβανε την πληροφορία: Φίλαθλοι των Yankees - 200 μίλια. Επίσης προτάθηκε η σκέψη να ξεθαφτεί ο Babe Ruth και να πάνε τα λείψανά του στο Fenway park όπου να του ζητηθεί δημόσια συγγνώμη που είχε πουληθεί στους Yankees (αυτό το τελευταίο έμεινε ιδέα και δεν πραγματοποιήθηκε).

Από την δική μου πλευρά έκανα κι εγώ ότι μπορούσα σαν εθελοντής προπονητής μπέησμπωλ για την ηλικία έξι ετών στην πόλη μας, το Νόρτον της Μασαχουσέτης, με τον γιό μου τον Κώστα έναν από τους παίκτες. Επίσης πηγαίναμε συχνά στο Fenway Park οι δυό μας να παρακολουθήσουμε παιγνίδια.


2001

Το 1999 βρισκόμουνα στην Νέα Υόρκη σε πελάτη καθώς οι Red Sox παίζανε τους Yankees και είχα ένα λογότυπο των Red Sox στο desktop του κομπιούτερ μου. Μου δόθηκε εμπιστευτικά η συμβουλή να αλλάξω εικόνα desktop για να διαφυλάξω την προσωπική μου ακεραιότητα. Αργότερα έκανα κύκλους με το αυτοκίνητό μου γύρω από το Yankee Stadium ακούγοντας το παιγνίδι στο ραδιόφωνο καθώς παιζόταν μέσα στο στάδιο. Χάσαμε.

Κατάλαβα ότι χρειαζόταν μεγάλη θυσία από μέρους μου για να βοηθήσω κι εγώ να λυθεί η κατάρα. Στο τελευταίο και αποφασιστικό παιγνίδι της 27ης Οκτωβρίου 2004, καθώς παρακολουθούσα το παιγνίδι από το κρεβάτι, τσακώθηκα με την φιλενάδα μου την Κάθυ γιατί επέμεινα να παρακολουθήσω το παιγνίδι στο οποίο και πήραμε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα για πρώτη φορά σε 86 χρόνια! Το πρωί της 28ης Οκτωβρίου που ξύπνησα είδα ότι η πρώην φιλενάδα μου (δύο μόλις μηνών) είχε φύγει οριστικά από το σπίτι και ήξερα πλέον ότι η κατάρα είχε λυθεί για πάντα.

Πάντως, το πρώτο σημάδι ότι η κατάρα μπορεί να είχε λυθεί φάνηκε ακριβώς δυό μήνες νωρίτερα, στις 31 Αυγούστου του 2004 όταν ο Μάνυ Ραμίρεζ των Red Sox χτύπησε φάουλ μια μπάλα. Η μπάλα πήγε γραμμή για τους φιλάθλους στην περιοχή 9, Κουτί 95, σειρά ΑΑ και έσπασε τα δύο μπροστινά δόντια του δεκαεξάχρονου θεατή Λη Γκάβιν. Ο αγαπημένος παίκτης του Λη ήταν ο Μάνυ Ραμίρεζ και ο Λη με την οικογένειά του ζούσαν στο σπίτι που είχε χτίσει ο Babe Ruth στο αγρόκτημα Home Plate Farm.

Οι Red Sox ξανακέρδισαν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα το 2007, την χρονιά που έχασα και τον πατέρα μου και την μητέρα μου.



Για την κανονική σαιζόν, Απρίλιο με Οκτώβριο, οι ομάδες παίζουν τρία παιγνίδια σε κάθε συνάντηση, ένα παιγνίδι των εννέα γύρων την κάθε μέρα. Αν στο τέλος του έννατου γύρου ενός παιγνιδιού υπάρχει ισοπαλία, οι γύροι (innings) συνεχίζονται μέχρι να κερδίσει κάποιος. Τα ρεκόρ για τα περισσότερα innings (γύροι παιγνιδιού) που παίχτηκαν ποτέ, είναι 26 γύροι στο παιγνίδι μεταξύ των παλιών Boston Braves (που τώρα είναι Atlanta Braves) και των παλιών Brooklyn Dodgers (που τώρα είναι Los Angeles Dodgers) της 1ης Μαΐου 1920. Στην δεύτερη βαθμίδα του μπέησμπωλ (minor league) το ρεκόρ είναι 33 γύροι μεταξύ Pawtucket Red Sox και Rochester Red Wings το 1981. Οι 11 ή 12 γύροι δεν είναι σπάνιοι. Ένα παιγνίδι μπορεί να πάρει τρεις ώρες ή περισσότερο. Οι μπαλιές που ρίχνει ο pitcher για να προσπαθήσει να τις αποκρούσει ο batter πετάνε με ταχύτητες 140 έως και 160 χιλιόμετρα την ώρα (84-98 mph) και η κάθε μία μετριέται με ραντάρ. Η μπάλα είναι σκληρή σαν πέτρα.

Στους προκριματικούς του πρωταθλήματος, τον Οκτώβριο, παίζονται μέχρι πέντε παιγνίδια και κερδίζει η πρώτη ομάδα που θα κερδίσει τρία. Για το πρωτάθλημα της Ληγκ παίζονται μέχρι εφτά παιγνίδια και τα κερδίζει η ομάδα που θα κερδίσει τέσσερα. Υπάρχουν δύο Ληγκς: η Αμερικανική και η Εθνική. Οι δύο πρωταθλητές παίζουν μέχρι εφτά παιγνίδια και Παγκόσμιος πρωταθλητής είναι η ομάδα που θα κερδίσει τα τέσσερα.

Κάθε μία από τις δύο Ληγκ έχει τρεις περιοχές: την Ανατολή, την Μέση και την Δύση. Η American League έχει πέντε ομάδες στην Ανατολή, πέντε στην Μέση και πέντε στην Δύση. Και η National League έχει επίσης από πέντε σε κάθε περιοχή. Δέκα πέντε συν δέκα πέντε, τριάντα ομάδες στο μπέησμπωλ.

http://mlb.mlb.com/mlb/standings/index.jsp#20130930


Φέτος, 2013, οι Red Sox τέλειωσαν την κανονική σαιζόν πρώτοι στην ανατολή και ήδη κέρδισαν στους προκριματικούς την Tampa Bay της Φλόριδας με τρία παιγνίδια προς ένα της Τάμπα. Οι Detroit Tigers κέρδισαν 3-2 τους Oakland Athletics και τώρα παίζονται τα έως και εφτά παιγνίδια μεταξύ Red Sox και Tigers για το πρωτάθλημα της American League.

Σήμερα, Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2013, παίζεται το Έκτο παιγνίδι,
και οι Red Sox κερδίζουν μέχρι τώρα τους Tigers 3 παιγνίδια προς 2.

http://mlb.mlb.com/mlb/scoreboard/index.jsp#date=10/19/2013

Αν κερδίσουμε σήμερα προχωράμε για το παγκόσμιο Πρωτάθλημα που αρχίζει στις 23 Οκτωβρίου.

Αν χάσουμε σήμερα και το σκορ πάει 3-3 με τους Tigers, παίζουμε το έβδομο παιγνίδι Κυριακή 20 Οκτωβρίου, για να κερδίσει κάποιος το τέταρτο.

Εν τω μεταξύ, στην National League, οι Saint Louis Cardinals χθες το βράδυ Παρασκευή κέρδισαν 4 παιγνίδια προς 2 τους Los Angeles Dodgers.

http://mlb.mlb.com/mlb/standings/postseasonpicture.jsp

Αν κερδίσουμε την American league, με τους Cardinals να έχουν κερδίσει την National League, θα επαναληφθεί το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2004 όταν οι Red Sox νίκησαν τους Cardinals.

Έχουμε δρόμο μπροστά μας, μίνιμουμ ένα συν τέσσερα παιγνίδια, ή μάξιμουμ δύο συν εφτά παιγνίδια, αλλά προχωρούμε για το όγδοο Παγκόσμιο Πρωτάθλημά μας...

Για σήμερα, Σάββατο, ας προσευχηθούμε να κερδίσουμε το Έκτο παιγνίδι. Η ζωή έρχεται μία-μία μέρα, μια μέρα κάθε μέρα. Και δεν έχει δάκρυα στο μπέησμπωλ!























5 σχόλια:

  1. εξαιρετική η ιστορία του μπέιμπι ρουθ. πάντως δεν τον χάλασε ιδιαίτερα η αλλαγή ομάδας! διέπρεψε.

    καλή επιτυχία στις κόκκινες κάλτσες, λοιπόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από το στόμα σου και στου Μπέημπ το αυτί Ρία μου! αν και πιστεύω ότι οι σχέσεις μας με τον Μπαμπίνο έχουν πια εξομαλυνθεί... η κατάρα έχει λυθεί... Περιμένουμε απόψε... είναι 3:11 μμ ώρα Ιταλίας και το Έκτο παιγνίδι αρχίζει σε έξι ώρες και σαράντα πέντε λεπτά...

      Υπάρχουν τόσες ιστορίες στην ζωή του μπέησμπωλ, αλλά η ιστορία του μπέημπ Ρουθ είναι από τις ωραιότερες, και η αντιμαχία Boston Red Sox - New York Yankees η πιο μυθική στη ιστορία των σπορ...

      Στην δεκαετία του '20 μια σοκολατοβιομηχανία έβγαλε μια σοκολάτα που την ονόμασε Μπέημπ Ρουθ (Babe). Της έγινε μήνυση από τον Ρουθ και τους Yankees και άλλαξε το όνομα σε Μπέιμπι Ρουθ (Baby αντί Babe). Υπάρχει ακόμα στην αγορά :-)

      Καλό Σαββατοκύριακο και καλό Έκτο Παιγνίδι!!

      Διαγραφή
  2. Άντε και με τη νίκη...

    https://www.youtube.com/watch?v=JsNV-RNiSzM

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μ' αρέσει!
      Το συγκρότημα Babe Ruth ήταν ...Άγγλοι;;;
      Η disco version του Mexican ηχογραφήθηκε στα τέλη των '70 από τους Bombers (το παρατσούκλι της ομάδας New York Yankees είναι the Bronx bombers --καμία σχέση υποθέτω)

      Τελικά, 8 το βράδυ, δηλαδή για μένα 2 το πρωί... και μπορεί να κρατήσει και δύο και τρεις ώρες. Αχ... θυσίες.

      Go Sox!!! Bo-Sox!!!

      Διαγραφή