Σούσι

Κάθομαι και μιλάω κάμποσες μέρες τώρα για την σημασία του ποσοστού χρέους σε σχέση με Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ). Τι να κάνω ο κακομοίρης; μερικοί από εμάς ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις βάση στοιχείων αντί  βάση παραμυθιάσματος...

Και τα στοιχεία του World Economic Outlook of the International Monetary Fund λένε ότι για το 2013 το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ είναι:

• Ιαπωνία: 245%
• Ελλάδα: 181%
• Ιταλία: 128%
• Πορτογαλία: 124%
• Ιρλανδία: 119%
• ΗΠΑ: 112%
• Βέλγιο: 99%
• Ισπανία: 97%

Με τα "προβληματικά παιδιά" να είναι η Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιρλανδία, και τώρα οι ΗΠΑ, μεταξύ 99% και 128%, το 181% της Ελλάδας κερδίζει ένα εκμέκ καϊμάκι με βύσσινο!

Βέβαια όλοι αμέσως θα πούνε, βάστα ρε φίλε, την Ιαπωνία με 245% που την βάζεις; και η απάντηση είναι ότι αυτό που έχει σημασία δεν είναι που βάζουμε εμείς την Ιαπωνία, αλλά που μας βάζει εκείνη, για τους εξής απλούστατους λόγους:

Η Ιαπωνία χρωστάει κάπου 960 τρισεκατομμύρια γιεν, πάνω από τα διπλάσια από όσα παράγει, δηλαδή κάπου 12 τρισεκατομμύρια δολάρια, ή κάπου 10 τρισεκατομμύρια Ευρώ (περίπου 30 φορές όσα χρωστάει η Ελλάδα --με 126 εκατομμύρια Γιαπωνέζους, ο κάθε Γιαπωνέζος φαίνεται να χρωστάει 94.000 Ευρώ ενώ ο κάθε Έλληνας χρωστάει 40.000 Ευρώ).

Αλλά, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η Ιαπωνία χρωστάει στους Ιάπωνες πολίτες. Δεν χρωστάει ο κάθε Ιάπωνας 94.000 Ευρώ, αλλά το Ιαπωνικό κράτος χρωστάει 94.000 Ευρώ σε κάθε Ιάπωνα.

Μάλιστα κυρίες και κύριοι, δεσποινίδες και μάγκες, το χρέος της Ιαπωνίας χτίζεται από τους ίδιους τους Ιάπωνες πολίτες που αγοράζουν κάτι σαν "ομόλογα" του κράτους τους. Το χρέος της Ιαπωνίας δηλαδή, είναι Θόδωρος χρωστά και Θόδωρος πίνει.

Και η Ιαπωνία είναι η τρίτη μεγαλύτερη και ισχυρότερη οικονομία στον κόσμο.

Οι Ιάπωνες και η Ιαπωνική κοινωνία κάνουν τους Γερμανούς φίλους μας να φαίνονται σαν πίθηκοι με μπανάνες.

Η Ελλάδα χρωστάει κάπου 400 δισεκατομμύρια Ευρώ και έχει κάπου 8.000.000 φορολογούμενους πολίτες. Αν ο κάθε φορολογούμενος Έλληνας πολίτης αγόραζε αύριο Δευτέρα πρωί-πρωί από την προσωπική του τσέπη 50.000 Ευρώ του Ελληνικού χρέους, μέχρι την Δευτέρα το μεσημέρι η Ελλάδα θα είχε μεταμορφωθεί σε μία από τις υγιέστερες οικονομίες του κόσμου.

Έχει ο καθένας σας 50.000 Ευρώ να αγοράσει Ελληνικό χρέος; Όχι;

Γιατί δεν τα δανείζεστε με στεγαστικό δάνειο από την Eurobank σε Ελβετικά φράγκα; Τότε, αντί τα 400 δισεκατομμύρια να τα χρωστάει το Ελληνικό κράτος στις τράπεζες, θα τα χρωστάει στους Έλληνες πολίτες, αλλά, επειδή η κρατική Οικονομία θα γίνει έτσι υγιέστατη (και οι τράπεζες θα αποκτήσουν καταπληκτικό πορτφόλιο), θα δημιουργηθούν πάμπολλες θέσεις εργασίας με καλύτερους μισθούς, οι Έλληνες θα μπορούν άνετα να πληρώνουν τις δόσεις τους στην Eurobank, και με την διεθνή συγκυρία να αλλάζει ριζικά λόγω της ξαφνικά υγιέστατης Ελλάδας, μπορεί να πέσει το Ελβετικό φράγκο και τα δάνεια να τα ξεπληρώσουμε ο καθένας για πολύ λιγότερα Ευρώ από όσα λάβαμε για να ξελασπώσουμε το κράτος μας.

Βέβαια, υπάρχει και άλλη σημαντική διαφορά μεταξύ Ιαπωνίας και Ελλάδας: η Ιαπωνία έχει δικό της νόμισμα και το κάνει και σούσι άμα θέλει...

..αλλά:

Λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα...

(Το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο στην προηγούμενη φράση, εν αντίθεση με άλλα μπλογκ πολύ πιο σημαντικά και με πολύυυ περισσότερο προσωπικό και συντάκτες από την φτωχή Αποθήκη Σκέψης, δεν κολλάει στο ότι γράφουνε πολλοί, ούτε υποννοεί τον Βασιλικό πρώτο πληθυντικό. Για καλαμπούρι τό 'γραψα έτσι, να πούμε και καμιά μαλακία που λένε [το τρίτο πληθυντικό στο "που λένε" κολλάει στην λαϊκή σοφία])

Το ηθικό δίδαγμα της ανάρτησης είναι ότι τα νούμερα αυτά, κάτω από τα οποία δυστυχεί η υδρόγειος τον εικοστό πρώτο αιώνα, είναι αέρας κοπανιστός, ανεμοσκορπίσματα ανεμομαζώματα... και ο κόσμος κι ο Κοσμάς τα παίρνει στα σοβαρά και αντί να βλέπει το μεγαλείο της κάθε καινούργιας μέρας στην Γη βλέπει το μαύρο με το οποίο μας πλάκωσαν την συνείδηση οι πολιτικοί, οι οικονομολόγοι και οι σοφολογιότατοι.

Αλλά, για να μιλήσω και λιγουλάκι σοβαρά, άνευ πρώτου πληθυντικού, μην το περάσετε και τόσο ξώφαλτσα το πόσο υγιέστερη θα ήταν η Ελληνική οικονομία αν ήταν περισσότερο σαν την Ιαπωνική και το χρέος το κράτος το χρωστούσε στους πολίτες αντί σε τράπεζες. Τι νομίζετε ότι κάνει το Ελληνικό κράτος όταν διπλασιάζει τους φόρους και κοβει στο ήμισι τις αποδοχές; Τι νομίζετε ότι κάνει το Ελληνικό κράτος όταν λέει ότι μπορείτε να πληρώσετε τους φόρους σας δίνοντας στο κράτος και στις τράπεζες τα σπίτια σας; Για σκεφτείτε το μια στάλα.