Κι' έτσι, από την Τετάρτη που μας πέρασε, μαζευόμαστε όλοι για καμιάμισι ώρα τρεις-τέσσερεις φορές την εβδομάδα, βάζουμε όλα τα τραπέζια του εστιατορίου του ξενώνα σε σχήμα "Π", κάθονται όλοι από την έξω μεριά και στέκομαι εγώ στη μέση. Τρίτη αφού έκανα μερικές ανακοινώσεις, τους πρότεινα ότι τώρα που έδωσαν στον εαυτό τους την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή, ωραίο θα ήταν να έχουν όσα περισσότερα εργαλεία γίνεται στην εργαλειοθήκη τους για να την χτίσουνε. Πόσοι από εσάς δεν έχουν ακόμα μάθει να διαβάζουν και να γράφουν; Από τους είκοσι πέντε, σιγά-σιγά, δειλά σήκωσαν τα χέρια τους οι δεκατρείς.
Τους είπα, ο δρόμος από το μηδέν (περπάτησα τρία-τέσσερα βήματα) μέχρι να μπορεί κανείς να διαβάζει και να γράφει, δεν είναι δύσκολος. Βημάτισα πίσω στο σημείο από όπου ξεκίνησα. Αλλά ο μισός δρόμος είναι το να έχει κανείς νοημοσύνη. Άρα, εσείς έχετε καλύψει ήδη τον μισό δρόμο, γιατί έχετε νοημοσύνη. Ξέρετε πως το ξέρω ότι όλοι εδώ έχετε νοημοσύνη; Με κοίταξαν σαν να μην ήξεραν αν τους δουλεύω ή όχι. Επειδή είστε εδώ. Δεν είστε στην Νιγηρία ή στην Γκάνα ή στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Ξεφύγατε από πολέμους και ομάδες δολοφονίας και σκλαβιά... διασχίσατε την μισή Αφρική, περάσατε την Μεσόγειο Θάλασσα, και είστε σήμερα όλοι εδώ. Για να το κάνει κανείς αυτό που κάνατε χρειάζεται νοημοσύνη.
Ξαφνικά είδα μια λάμψη σαστισμένης αυτοπεποίθησης στα μάτια τους και όλοι άρχισαν να χειροκροτούνε δυνατά. Χειροκρότησα και εγώ, τείνοντας τις παλάμες μου προς εκείνους.
Ο άλλος μισός δρόμος θα είναι εύκολος. Θα ήταν τιμή για μένα να θέλετε να σας βοηθήσω να διαβάζετε και να γράφετε. Έχω κάποιο χαρτί με σφραγίδες που λέει ότι μπορώ να διδάσκω Αγγλικά σαν ξένη γλώσσα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Μην δίνετε σημασία στα χαρτιά. Σημασία έχει αν θέλετε εσείς να μάθετε. Και αν το θέλετε, τότε θα μάθετε.
Το βράδυ κάθισα και έφτιαξα έναν πίνακα των γραμμάτων με μία φωτογραφία πάνω από το κάθε γράμμα. Δεν έψαξα να βρω νηπιακά αλφαβητάρια με μέλισσες και λουλουδάκια γιατί θα ήταν προσβλητικό για ενήλικες 18-30 ετών. Πάνω από κάθε γράμμα έβαλα μια από τις φωτογραφίες ταυτότητας που τους είχα πάρει την περασμένη βδομάδα. Την φωτογραφία του Vincent πάνω από το V, του Michael πάνω από το M... της Esther πάνω από το E... έτσι ώστε ο πρώτιστος ήχος κάθε γράμματος να είναι ο πρώτος ήχος του ονόματος της φωτογραφίας. Για τα λίγα γράμματα που δεν είχαν αντίστοιχο όνομα στο γκρούπ έβαλα κάτι άλλο, όπως το άγαλμα της Ελευθερίας για το L, Liberty, και την φωτογραφία της Ελισάβετ για Q, Queen... Και ένα πίνακα αριθμών από το 0 ως to 99. Τύπωσα δεκατέσσερα να έχω ένα κι εγώ, και τα έβαλα σε διαφανείς πλαστικές σελίδες να φαίνονται γράμματα από την μία και αριθμοί από την άλλη.
Ήθελα η πρώτη λέξη που θα καταφέρει να γράψει ο καθένας να εναι το όνομά του...
Τους είπα, ο δρόμος από το μηδέν (περπάτησα τρία-τέσσερα βήματα) μέχρι να μπορεί κανείς να διαβάζει και να γράφει, δεν είναι δύσκολος. Βημάτισα πίσω στο σημείο από όπου ξεκίνησα. Αλλά ο μισός δρόμος είναι το να έχει κανείς νοημοσύνη. Άρα, εσείς έχετε καλύψει ήδη τον μισό δρόμο, γιατί έχετε νοημοσύνη. Ξέρετε πως το ξέρω ότι όλοι εδώ έχετε νοημοσύνη; Με κοίταξαν σαν να μην ήξεραν αν τους δουλεύω ή όχι. Επειδή είστε εδώ. Δεν είστε στην Νιγηρία ή στην Γκάνα ή στην Ακτή του Ελεφαντοστού. Ξεφύγατε από πολέμους και ομάδες δολοφονίας και σκλαβιά... διασχίσατε την μισή Αφρική, περάσατε την Μεσόγειο Θάλασσα, και είστε σήμερα όλοι εδώ. Για να το κάνει κανείς αυτό που κάνατε χρειάζεται νοημοσύνη.
Ξαφνικά είδα μια λάμψη σαστισμένης αυτοπεποίθησης στα μάτια τους και όλοι άρχισαν να χειροκροτούνε δυνατά. Χειροκρότησα και εγώ, τείνοντας τις παλάμες μου προς εκείνους.
Ο άλλος μισός δρόμος θα είναι εύκολος. Θα ήταν τιμή για μένα να θέλετε να σας βοηθήσω να διαβάζετε και να γράφετε. Έχω κάποιο χαρτί με σφραγίδες που λέει ότι μπορώ να διδάσκω Αγγλικά σαν ξένη γλώσσα, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Μην δίνετε σημασία στα χαρτιά. Σημασία έχει αν θέλετε εσείς να μάθετε. Και αν το θέλετε, τότε θα μάθετε.
Το βράδυ κάθισα και έφτιαξα έναν πίνακα των γραμμάτων με μία φωτογραφία πάνω από το κάθε γράμμα. Δεν έψαξα να βρω νηπιακά αλφαβητάρια με μέλισσες και λουλουδάκια γιατί θα ήταν προσβλητικό για ενήλικες 18-30 ετών. Πάνω από κάθε γράμμα έβαλα μια από τις φωτογραφίες ταυτότητας που τους είχα πάρει την περασμένη βδομάδα. Την φωτογραφία του Vincent πάνω από το V, του Michael πάνω από το M... της Esther πάνω από το E... έτσι ώστε ο πρώτιστος ήχος κάθε γράμματος να είναι ο πρώτος ήχος του ονόματος της φωτογραφίας. Για τα λίγα γράμματα που δεν είχαν αντίστοιχο όνομα στο γκρούπ έβαλα κάτι άλλο, όπως το άγαλμα της Ελευθερίας για το L, Liberty, και την φωτογραφία της Ελισάβετ για Q, Queen... Και ένα πίνακα αριθμών από το 0 ως to 99. Τύπωσα δεκατέσσερα να έχω ένα κι εγώ, και τα έβαλα σε διαφανείς πλαστικές σελίδες να φαίνονται γράμματα από την μία και αριθμοί από την άλλη.
Ήθελα η πρώτη λέξη που θα καταφέρει να γράψει ο καθένας να εναι το όνομά του...
Για το πρώτο μας μάθημα, από τους δεκατρείς που είχαν δηλώσει ότι θα ερχόντουσαν, ήρθαν δεκαεννέα, και λίγα λεπτά αργότερα γίνανε είκοσι.
Good afternoon! τους ευχήθηκα. Good Afternoon απάντησαν όλοι. Τι ήχους έβγαλαν τώρα τα στόματά μας; Gggggg... ooooo-ooooo... dddddd... aaaaaa... fffffff... tttttt....eeeeee..... rrrrrrrrr... nnnnnn... ooooo-ooooo... nnnnnnnnnnn... Τόσοι ήχοι... ξεχωριστοί ο ένας μετά από τον άλλον, και, όταν τους κολλήσουμε γρήγορα τον ένα πάνω στον άλλον βγαίνει ένας μακρύτερος ήχος που το μυαλό μας τον πιάνει σαν κάτι να σημαίνει! Good Afternoon!
Ήδη ξέρετε όλους τους ήχους --τους μιλάτε δεκαετίες... Είναι 26 ήχοι και ο καθένας έχει ένα σύμβολο που το αντιπροσωπεύει. Τα σύμβολα αυτά τα λέμε γράμματα. Το πρώτο που θα κάνουμε είναι να παντρέψουμε τον ήχο με το σύμβολό του, το γράμμα του και να μην το ξεχάσουμε ποτέ.
Τους έδωσα λευκά χαρτιά και στυλό. Τους βοήθησα να κρατήσουνε σωστά τα στυλό, γελώντας με το πόσους Ευρωπαίους ξέρω που κρατάνε τα στυλό με γροθιά σαν να θέλουν να μαχαιρώσουν το χαρτί. Ούτε 5 λεπτά αργότερα το κρατούσαν όλοι σωστά. Βοήθησα μερικά δάχτυλα να πάνε στην σωστή θέση.
Έφτιαξα αυτά, τους είπα, και άρχισα να τα μοιράζω, αλλά είναι μόνο δεκατρία. Θα τυπώσω κι άλλα απόψε αλλά για τώρα πρέπει να τα μοιράζεστε για να βλέπουν όλοι. Βλέπετε το κάθε γράμμα είναι ο ήχος με τον οποίον ξεκινάτε για να πείτε το όνομα στην εικόνα πάνω από το γράμμα! Jennifer: JJJJ... Ruth: rrrrr
Τραβήξτε μια ευθεία γραμμή στο χαρτί. Την τράβηξαν. Τώρα ζωγραφίστε έναν κύκλο στρογγυλό. Τον ζωγράφισαν. Για να δω; μάλιστα, ωραία, θαυμάσια. Αλλά Δεν ζωγραφίσατε κύκλο! Γράψατε το γράμμα Όμικρον! Το πρώτο γράμμα που γράψατε!
Την επόμενη ώρα παίζαμε με το να διαλέγει κάποιος μια εικόνα και να πρέπει όλοι να γράφουν το γράμμα που αντιπροσώπευε την πρώτο ήχο του ονόματος της εικόνας.
Γράψαμε μερικά γράμματα ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Μου έκανε εντύπωση πόσο σωστά ζωγράφιζαν το κάθε γράμμα. Τους είπα, τώρα θα γράψουμε πέντε γράμματα το ένα δίπλα στο άλλο. Γράψτε "Α". Τώρα, ένα "P" και άλλο ένα "P". Τώρα, το "L", και ένα "E"! A...P....P....L...E... APPLE!!! Γράψατε την λέξη Μήλο!!!
Η επόμενη λέξη που θα γράψετε είναι μια λέξη πολύ σημαντική. Είναι η λέξη που λέει στον κόσμο ποιος είναι ο καθένας μας. Ποιοί είμαστε. Βρείτε τους ήχους του κάθε γράμματος στον πίνακα και γράψτε τα γράμματα το ένα μετά το άλλο. Γράψτε το όνομά σας.
Δέκα λεπτά αργότερα οι είκοσι άνθρωποι μπροστά μου είχαν γράψει ο καθένας το όνομά του υπέροχα, προσεκτικά, ο καθένας και η κάθε μία με ιδιαιτερότητα δική τους.
Γράψατε το όνομά σας, για πρώτη φορά; σήμερα; Από τους είκοσι, έντεκα δεν είχαν ξαναπιάσει μολύβι ή στυλό στο χέρι τους ποτέ. Οι υπόλοιποι ήξεραν μέσες-άκρες να γράφουν τα στοιχειώδη για επιβίωση. Μία κοπέλα ήταν πρωτοετής φαρμακευτικής, αλλά της άρεσε πολύ το μάθημα και ήθελε να το παρακολουθήσει.
Επικοινωνία... θέλω να πάρω μια σκέψη που έχω στο μυαλό μου και να την δώσω σε εσένα, και σε εσένα και σε εσένα και να την βάλω μέσα στον δικό σου το νου.... Πως το καταφέρνουμε αυτό; Η σκέψη. μέσα στο μυαλό μου γίνεται γλώσσα με λεξιλόγιο, συντακτικό και γραμματική... από το στόμα μου γίνεται ήχος και φτάνει στο δικό σου αυτί. Εσύ κατανοείς τους ήχους σαν γλώσσα και το μυαλό σου δίνει νόημα στην φράση της γλώσσας. Σκεφτείτε τώρα, να μπορούμε τις σκέψεις μας να τις ζωγραφίσουμε σε ένα χαρτί γράφοντας γράμματα, χτίζοντας φράσεις και έννοιες. Εσύ μπορεί να αφήσεις το χαρτί με τις σκέψεις σου στο τραπέζι και να φύγεις. Κάποιος όμως που θα έρθει αργότερα, θα βρει το χαρτί και θα το διαβάσει... και οι σκέψεις σου θα έχουν μπει στο μυαλό κάποιου που δεν τον ξέρεις καν. Οι σκέψεις σου μπορεί να ζήσουν περισσότερο από εσένα.
Όλοι ήμασταν ένα, κάποτε... ήμασταν όλοι στην Αφρική... και είμασταν όλοι μαύροι. Με τις χιλιετηρίδες μερικοί ταξίδεψαν βόρεια, όπως κάνατε και εσείς τον περασμένο χρόνο, και ήρθαν στη Ευρώπη, στην Ασία, σε περισσότερο κρύα κλίματα. Με τις χιλιετηρίδες και τους διάφορους γεωγραφικούς τόπους άλλαξαν τα χαρακτηριστικά εκείνων που έφυγαν από την Αφρική. Και άλλαξε το δέρμα τους χρώμα... Αλλά, κάτω από το δέρμα είμαστε όλοι ακριβώς όμοιοι και ίσοι...
Τώρα, έγραψαν το όνομά τους. Στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να προχωρήσουμε αρκετά. Και σε κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω να τους προετοιμάζω για το τι και ποιούς θα συναντήσουν στην Ευρώπη --τι εμπόδια θα σταθούν μπροστά τους καθώς θα προσπαθούν να χτίσουν μια ζωή. Θα πρέπει να τους κάνω μικρές εισαγωγές και περιγραφές για έννοιες όπως Ναζισμός, Φασισμός, Ρατσισμός, Ξενοφοβία, Θρασυδειλία, Κόμπλεξ Ανωτερότητας... Ξερολίαση... Καταναγκαστική ψυχολογία επιβολής του ισχυρότερου στον πιο αδύνατο... Πρέπει να τους εξηγήσω ότι πολλοί θα τους κοιτάξουν και αντί να δουν ανθρώπους θα δουν ζώα. Και, αν τους το εξηγήσω σωστά ίσως να καταλάβουν ότι σε μια τέτοια περίπτωση τα πραγματικά ζώα θα είναι οι άλλοι που τους βλέπουν έτσι...
Good afternoon! τους ευχήθηκα. Good Afternoon απάντησαν όλοι. Τι ήχους έβγαλαν τώρα τα στόματά μας; Gggggg... ooooo-ooooo... dddddd... aaaaaa... fffffff... tttttt....eeeeee..... rrrrrrrrr... nnnnnn... ooooo-ooooo... nnnnnnnnnnn... Τόσοι ήχοι... ξεχωριστοί ο ένας μετά από τον άλλον, και, όταν τους κολλήσουμε γρήγορα τον ένα πάνω στον άλλον βγαίνει ένας μακρύτερος ήχος που το μυαλό μας τον πιάνει σαν κάτι να σημαίνει! Good Afternoon!
Ήδη ξέρετε όλους τους ήχους --τους μιλάτε δεκαετίες... Είναι 26 ήχοι και ο καθένας έχει ένα σύμβολο που το αντιπροσωπεύει. Τα σύμβολα αυτά τα λέμε γράμματα. Το πρώτο που θα κάνουμε είναι να παντρέψουμε τον ήχο με το σύμβολό του, το γράμμα του και να μην το ξεχάσουμε ποτέ.
Τους έδωσα λευκά χαρτιά και στυλό. Τους βοήθησα να κρατήσουνε σωστά τα στυλό, γελώντας με το πόσους Ευρωπαίους ξέρω που κρατάνε τα στυλό με γροθιά σαν να θέλουν να μαχαιρώσουν το χαρτί. Ούτε 5 λεπτά αργότερα το κρατούσαν όλοι σωστά. Βοήθησα μερικά δάχτυλα να πάνε στην σωστή θέση.
Έφτιαξα αυτά, τους είπα, και άρχισα να τα μοιράζω, αλλά είναι μόνο δεκατρία. Θα τυπώσω κι άλλα απόψε αλλά για τώρα πρέπει να τα μοιράζεστε για να βλέπουν όλοι. Βλέπετε το κάθε γράμμα είναι ο ήχος με τον οποίον ξεκινάτε για να πείτε το όνομα στην εικόνα πάνω από το γράμμα! Jennifer: JJJJ... Ruth: rrrrr
Τραβήξτε μια ευθεία γραμμή στο χαρτί. Την τράβηξαν. Τώρα ζωγραφίστε έναν κύκλο στρογγυλό. Τον ζωγράφισαν. Για να δω; μάλιστα, ωραία, θαυμάσια. Αλλά Δεν ζωγραφίσατε κύκλο! Γράψατε το γράμμα Όμικρον! Το πρώτο γράμμα που γράψατε!
Την επόμενη ώρα παίζαμε με το να διαλέγει κάποιος μια εικόνα και να πρέπει όλοι να γράφουν το γράμμα που αντιπροσώπευε την πρώτο ήχο του ονόματος της εικόνας.
Γράψαμε μερικά γράμματα ξεχωριστά το ένα από το άλλο. Μου έκανε εντύπωση πόσο σωστά ζωγράφιζαν το κάθε γράμμα. Τους είπα, τώρα θα γράψουμε πέντε γράμματα το ένα δίπλα στο άλλο. Γράψτε "Α". Τώρα, ένα "P" και άλλο ένα "P". Τώρα, το "L", και ένα "E"! A...P....P....L...E... APPLE!!! Γράψατε την λέξη Μήλο!!!
Η επόμενη λέξη που θα γράψετε είναι μια λέξη πολύ σημαντική. Είναι η λέξη που λέει στον κόσμο ποιος είναι ο καθένας μας. Ποιοί είμαστε. Βρείτε τους ήχους του κάθε γράμματος στον πίνακα και γράψτε τα γράμματα το ένα μετά το άλλο. Γράψτε το όνομά σας.
Δέκα λεπτά αργότερα οι είκοσι άνθρωποι μπροστά μου είχαν γράψει ο καθένας το όνομά του υπέροχα, προσεκτικά, ο καθένας και η κάθε μία με ιδιαιτερότητα δική τους.
Γράψατε το όνομά σας, για πρώτη φορά; σήμερα; Από τους είκοσι, έντεκα δεν είχαν ξαναπιάσει μολύβι ή στυλό στο χέρι τους ποτέ. Οι υπόλοιποι ήξεραν μέσες-άκρες να γράφουν τα στοιχειώδη για επιβίωση. Μία κοπέλα ήταν πρωτοετής φαρμακευτικής, αλλά της άρεσε πολύ το μάθημα και ήθελε να το παρακολουθήσει.
Επικοινωνία... θέλω να πάρω μια σκέψη που έχω στο μυαλό μου και να την δώσω σε εσένα, και σε εσένα και σε εσένα και να την βάλω μέσα στον δικό σου το νου.... Πως το καταφέρνουμε αυτό; Η σκέψη. μέσα στο μυαλό μου γίνεται γλώσσα με λεξιλόγιο, συντακτικό και γραμματική... από το στόμα μου γίνεται ήχος και φτάνει στο δικό σου αυτί. Εσύ κατανοείς τους ήχους σαν γλώσσα και το μυαλό σου δίνει νόημα στην φράση της γλώσσας. Σκεφτείτε τώρα, να μπορούμε τις σκέψεις μας να τις ζωγραφίσουμε σε ένα χαρτί γράφοντας γράμματα, χτίζοντας φράσεις και έννοιες. Εσύ μπορεί να αφήσεις το χαρτί με τις σκέψεις σου στο τραπέζι και να φύγεις. Κάποιος όμως που θα έρθει αργότερα, θα βρει το χαρτί και θα το διαβάσει... και οι σκέψεις σου θα έχουν μπει στο μυαλό κάποιου που δεν τον ξέρεις καν. Οι σκέψεις σου μπορεί να ζήσουν περισσότερο από εσένα.
Όλοι ήμασταν ένα, κάποτε... ήμασταν όλοι στην Αφρική... και είμασταν όλοι μαύροι. Με τις χιλιετηρίδες μερικοί ταξίδεψαν βόρεια, όπως κάνατε και εσείς τον περασμένο χρόνο, και ήρθαν στη Ευρώπη, στην Ασία, σε περισσότερο κρύα κλίματα. Με τις χιλιετηρίδες και τους διάφορους γεωγραφικούς τόπους άλλαξαν τα χαρακτηριστικά εκείνων που έφυγαν από την Αφρική. Και άλλαξε το δέρμα τους χρώμα... Αλλά, κάτω από το δέρμα είμαστε όλοι ακριβώς όμοιοι και ίσοι...
Τώρα, έγραψαν το όνομά τους. Στις επόμενες εβδομάδες θα πρέπει να προχωρήσουμε αρκετά. Και σε κάποια στιγμή πρέπει να αρχίσω να τους προετοιμάζω για το τι και ποιούς θα συναντήσουν στην Ευρώπη --τι εμπόδια θα σταθούν μπροστά τους καθώς θα προσπαθούν να χτίσουν μια ζωή. Θα πρέπει να τους κάνω μικρές εισαγωγές και περιγραφές για έννοιες όπως Ναζισμός, Φασισμός, Ρατσισμός, Ξενοφοβία, Θρασυδειλία, Κόμπλεξ Ανωτερότητας... Ξερολίαση... Καταναγκαστική ψυχολογία επιβολής του ισχυρότερου στον πιο αδύνατο... Πρέπει να τους εξηγήσω ότι πολλοί θα τους κοιτάξουν και αντί να δουν ανθρώπους θα δουν ζώα. Και, αν τους το εξηγήσω σωστά ίσως να καταλάβουν ότι σε μια τέτοια περίπτωση τα πραγματικά ζώα θα είναι οι άλλοι που τους βλέπουν έτσι...
Greece is the main gateway for Asian and African immigrants trying to enter Europe. Illegal immigration has exploded into a full-blown crisis as Greece sank into a depression, leaving one in three jobless and hardening attitudes towards immigrants and colored people. Many colored immigrants have been tortured.
Συγχαρητήρια σε όλους σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε Γεωργία... Όλοι θα έπρεπε να αξίζουν συγχαρητήρια, ή, καλύτερα, όταν όλοι έκαναν το ίδιο με μία καρδιά, κανείς...
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα.