35

Πήγα αμέσως να δω τον σύνδεσμο που κοινοποίησε pr;osfata η φίλη Roadartist στο Facebook:

35 πράγματα για τα οποία θα μετανιώσεις, μεγαλώνοντας!


Ζω την ζωή μου πεπεισμένος ότι μπορώ να μην μετανιώνω ποτέ για καμία απόφαση...

• Το σλόγκαν της ζωής μου είναι "No regrets"
• Στις ΗΠΑ τραγουδάω το "My Way",
• Στην Γαλλία τραγουδάω το "Je ne regrette rien",
• Στην Αγγλία το "Let it Be",
• Και στην Ελλάδα ξέχασα τι τραγουδάω...

Ήμουνα λοιπόν περίεργος να διαβάσω τα τριάντα πέντε πράγματα για τα οποία ήδη θα έπρεπε ή σύντομα πρόκειται να μετανιώσω...

Ιδού η λίστα, και οι απαντήσεις της ζωής μου:
35 πράγματα για τα οποία θα μετανιώσεις, μεγαλώνοντας!


1) Που δεν ταξίδεψες όσο περισσότερο γίνεται, όταν σού δόθηκε η ευκαιρία. Μεγαλώνοντας θα αντιληφθείς πως τα ταξίδια είναι πολύ πιο εύκολα όσο είσαι νέος και πολύ πιο οικονομικά, ειδικά αν αποκτήσεις οικογένεια και πρέπει να πληρώνεις για τρία ή και τέσσερα επιπλέον άτομα.
Ταξίδεψα πάρα πολύ, από την Ερυθρά θάλασσα στα Βραχώδη όρη και από την Σπιτσβέργη στην Πόλη. Όσο μεγαλώνω ταξιδεύω...

2) Που δεν έμαθες μια ξένη γλώσσα. Ειδικά αν έχεις φάει άπειρες σχολικές ώρες για να μάθεις κάποια που έχεις εντελώς ξεχάσει -π.χ. λατινικά ή αρχαία ελληνικά.
Αγγλικά, Ελληνικά, Γαλλικά, τώρα Ιταλικά... τα Κινέζικα ίσως να πέσουν δύσκολα.

3) Που παρέμεινες σε μια προβληματική σχέση. To μοναδικό πράγμα για το οποίο μπορεί να μετανιώσει όποιος εγκαταλείψει μια κακή σχέση, είναι που δεν το είχε κάνει νωρίτερα.
Στην προβληματική σχέση παρέμεινα για να έχει πατέρα ο γιός μου και επειδή ήμουνα ερωτευμένος με την μητέρα του, χρόνια πριν γεννηθεί. Έφυγα από την σχέση την στιγμή που είχε διαφορετικές ανάγκες ο γιός μου και χρειαζόμουνα δικό μου ξεχωριστό σπίτι για να συνεχίσω να είμαι μπαμπάς. Δεν μετανιώνω ούτε για δευτερόλεπτο (Η σχέση/γάμος δεν ήταν απλά προβληματική --ήταν εγκληματικά ψυχοπλακωτική, 17 χρόνια) Άλλες σχέσεις προβληματικές δεν είχα. Όλες, από ώρες έως χρόνο, ήταν η κάθε μία ξεχωριστά ενδιαφέρουσα.

4) Που ξέχναγες και δεν έβαζες αντηλιακό. Οι ρυτίδες, οι πανάδες και το μελάνωμα θα σου θυμίζουν τι μεγάλη χαζομάρα ήταν το εξωτικό μαύρισμα.
Ποτέ δεν έβαλα αντιηλιακό και λατρεύω να κοιτάω τις φωτογραφίες μου αφού και μέχρι selfies παίρνω!

5) Οι ευκαιρίες που έχασες να δεις από κοντά τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες. Θυμήσου όταν το 1993 είπες πως θα πας στην επόμενη συναυλία των Νιρβάνα, γιατί εκείνη τη χρονιά βαριόσουν.
Περιέργως είδα από κοντά περισσότερους από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες από όσους θα ονειρευόταν κανείς. Άλλους φωτογραφίζοντάς τους επαγγελματικά, άλλους σαν μέρος της παρέας. Στην Αγγλία και στην Ελλάδα...

6) Όταν φοβόσουν να δοκιμάσεις νέα πράγματα. Θα έρθει η ώρα που θα αναρωτηθείς τι ήταν αυτό που φοβόσουν και πώς ήταν δυνατόν να πέσεις σε τέτοια λούμπα.
Τι λέμε τώρα... νέα πράγματα δοκιμάζω συνεχώς! είναι τα καρυκεύματα της ζωής! Από φαγητά, έως συνήθειες σε διαφορετικές κουλτούρες, έως τρόπους να κάνει κανίς κάτι! Πειραματισμός, πειραματισμός, πειραματισμός! Και πολλά, κολλάνε και μένουνε! Και μίλησα μόνο για φαγητό. Που να πάμε σε άλλα πράματα... κολεξιόν!
7) Τις φορές που παραμέλησες το γυμναστήριο και την φυσική σου κατάσταση. Όταν μπορούσες, ήσουν ξάπλα στον καναπέ, τώρα που ίσως μπορείς, είναι δύσκολο να σηκωθείς από αυτόν.
Ποιός ο λόγος να σηκωθώ;

8) Το ότι σε περιόρισαν τα στερεότυπα του φύλου σου. Μεγαλώνοντας θα καταλάβεις πως ένα από τα πιο θλιβερά πράγματα είναι να λες πως «κάθε πράγμα στο καιρό του» και να έχεις χάσει τη μισή σου ζωή για να δείχνεις macho ή καλή νοικοκυρά.
Εγώ είμαι πολύ καλός νοικοκύρης! Οι κοπέλες μάλιστα που ερχόντουσαν σπίτι μου και το έβλεπαν ωραιότερο και καθαρότερο από το δικό τους, παραδόξως με θεωρούσαν macho γι' αυτό... Αλλά ήταν Αμερικανίδες, και η Μαργαρίτα είναι Ιταλίδα.

9) To ότι δεν παραιτήθηκες από μια απαίσια δουλειά. Κάπως πρέπει να ζήσεις και να πληρώνεις τους λογαριασμούς, αλλά όχι έχοντας περάσει 40 χρόνια κόλασης.
Παραιτήθηκα 4 φορές, με απολύσανε 3 φορές, και στα 36 μου έκανα δική μου εταιρεία που τώρα πάει να γίνει 20 χρονών, και να πάνε όλοι να...
10) Το ότι στο σχολείο δεν είχες το μυαλό σου όσο έπρεπε. Επειδή ούτως ή άλλως είναι αδύνατον να το αποφύγεις, προσπάθησε τουλάχιστον να κάνεις αυτές τις χιλιάδες ώρες χρήσιμες.
Στο Ελληνικό σχολείο εγώ είχα το μυαλό μου όσο έπρεπε. Εκείνο δεν το είχε όσο έπρεπε. Μετά, στην Αγγλία ένας καθηγητής με συμβούλευσε να μην παίρνω την ανώτατη εκπαίδευση στα σοβαρά γιατί θα μου ευνουχίσει την δημιουργικότητά μου. Του σχολείου δεν του επέτρεψα ποτέ να μου επιβάλει να μην μάθω τα σημαντικά. Το πως να ζω ευτυχισμένος, φερ' ειπείν.

11) Που δεν καταλάβαινες πόσο όμορφος ήσουν. Οι φορές που εσύ αγχωνόσουν για το πώς δείχνεις, ήταν και εκείνες που ήσουν πραγματικά πολύ όμορφος.
Αισθανόμουνα και πάντα αισθάνομαι πολύ άνετα μέσα στο πετσί μου. Οι καθρέφτες στα σπίτια μου ήταν και είναι πάντα γυαλισμένοι με Ajax.
12) Tις φορές που φοβήθηκες να πεις το «Σ” αγαπώ». Μετά από χρόνια θα καταλάβεις πως αυτό δεν λέγεται για να να σου επιστραφεί, αλλά γιατί η αγάπη πρέπει απλά να εκδηλώνεται. Για να μη σκάσεις –και για να προχωράει όμορφα η ζωή.
Ποτέ δεν φοβήθηκα να πω "Σ' αγαπώ", "I love you", ή "Ti amo" όταν το εννοούσα. "Je t' aime" δεν έτυχε να πω ποτέ... εκτός στον σεφ ενός μπιστρό στην Μοντμαρτρ...
13) Τις φορές που δεν άκουγες τις συμβουλές των γονιών σου. Είναι σχεδόν εξοργιστικό να τις αναπολείς και να βλέπεις πόσο δίκιο είχαν πάντα.
Οι κακομοίρηδες ποτέ δεν μου είπαν όχι, και έτσι δεν χρειάστηκε να εξοργισθώ, ή να μην ακούσω συμβουλή τους μια και οι αποφάσεις ήταν κοινές χωρίς διαμάχη και τις συμβουλές τις ζύγιζα. Και είχαν φυσικά πάντα δίκιο --αλλά το ήξερα από τότε, γιατί συμφωνούσαμε.

14) To να έχεις περάσει μια ζωή θεωρώντας τον εαυτό σου το επίκεντρο των πάντων. Όταν θα καταλάβεις πως δεν ήσουν το πιο σημαντικό πράγμα στον πλανήτη, απλά θα ντραπείς.
Τι εννοείς "δεν είμαι το πιο σημαντικό πράγμα στον πλανήτη"; Αν δεν υπάρχω για να αντιληφθώ τον πλανήτη πως θα μπορεί να υπάρχει ο πλανήτης στην φαντασία κάποιου ο οποίος δεν υπάρχει; Και, ναι, όταν ένα δέντρο πέφτει και δεν υπάρχει κανείς να το ακούσει, δεν κάνει θόρυβο. Το δέντρο το κακόμοιρο, με την πτώση του, δημιουργεί ηχιτικά κύματα στην ατμόσφαιρά. Μόνο κάποιος που τα δέχεται τα μεθερμηνεύει, λόγω της βιολογικής δομής του νευρικού του συστήματος, σαν "θόρυβο".

15) Το πόσο πολύ σε ένοιαζε η γνώμη των άλλων. Μην αφήσεις να πάνε χαμένα χρόνια, επειδή σε ενδιαφέρει η κριτική και η αποδοχή ανθρώπων που μετά από καιρό δεν θα τους εκτιμάς καθόλου (ίσως και ούτε θα τους θυμάσαι καν)
Η γνώμη των άλλων με απασχολεί μόνο όταν βλέπω ότι κάνει κακό σε ανθρώπους που αγαπώ... ή όταν βλέπω ότι η γνώμη τους μου αρέσει πιό πολύ από την δικιά μου. Όσο για το αν έχουν ίδια γνώμη με εμένα ή όχι... Όταν δεν έχουν ίδια γνώμη με εμένα ελπίζω, στην περίπτωση που έχουν δίκιο, να έχουν την διαλεκτική ικανότητα και τέχνη συζήτησης να με βοηθήσουν να καταλάβω το σωστό.

16) Τις φορές που έβαλες στο περιθώριο τα δικά σου όνειρα για να υποστηρίξεις τα όνειρα των άλλων. Το να υποστηρίζεις τις φιλοδοξίες του περίγυρου σου είναι πολύ σημαντικό, αλλά όχι όταν παραμελείς τις δικές σου.
Κι αν το δικό μου όνειρο είναι να πραγματοποιήσουν τα δικά τους όνειρα εκείνοι που αγαπώ;

17) Τις φορές που δεν ξεπέρασες όσο γρήγορα έπρεπε αυτό που σου συνέβη. Πολύς, αδικαιολόγητα χαμένος χρόνος για κάτι που δεν τον άξιζε.
Δεν το ξεπερνάς ποτέ, αγαπητέ. Μένει πάντα μέρος του συνόλου της πείρας, της εμπειρίας και του ποιός είσαι κι ποιός γίνεσαι. Μάλλον εννοείς να μην το αφήσεις να επισκιάσει άλλες πτυχές της ζωής. Να ακριβολογούμε.

18) H μνησικακία, οι έχθρες και οι τσακωμοί με εκείνους που αγαπούσες.  Συγχωρείς και τα βάζεις στην άκρη…
Αν συγχωρήσει πρώτος ο άλλος, βλέπουμε. Πάντως, αν "αγαπούσες" πραγματικά, δεν θα υπήρχαν μνησικακίες. Άρα μάλλον άτοπο αυτό το νο. 18.

19) Τις φορές που δεν υπερασπίστηκες τον εαυτό σου όπως έπρεπε. Οι γέροι που δεν σηκώνουν πολλά-πολλά, είναι ακριβώς το παράδειγμα που πρέπει να ακολουθείς.
Εσύ έχεις αποκαλέσει "Γορίλα" Ιρλανδό αστυνομικό μέσα στο τμήμα του, και, έχεις φέρει καθηγητή ΜΙΤ και κατόψεις διασταύρωσης σε δικαστήριο για να αποδείξεις ότι δεν ήταν δυνατόν το αυτοκίνητό σου να συμπεριφέρθηκε εντός νόμων φυσικής και βαρύτητας όπως σε κατηγόρησε ψευδώς ο γορίλας;

20) Που ποτέ δεν έκανες κάτι εθελοντικά. Δεν χρειάζεται να φτάσεις στο επίπεδο του Ηunger Games αλλά δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από το να έχεις κάνει κι εσύ τον κόσμο λίγο καλύτερο.
Εθελοντής εκλεγμένος στο Δημαρχείο αρκεί;

21) Που δεν φρόντιζες τα δόντια σου. Μπορεί να σου φαίνεται υπερβολικό αλλά μεγάλα δεινά γεννιούνται από τα δόντια όσο μεγαλώνεις και θα μετανιώνεις για όλες τις φορές που παραμέλησες το βούρτσισμα και τον οδοντίατρο.
Ο οδοντίατρος είναι στην Γλυφάδα, 2 φορές τον χρόνο (εγώ είμαι εκεί δύο φορές τον χρόνο, όχι ο οδοντίατρος: εκε΄νος είναι εκεί συνέχεια --εκτός από όταν πάει στπίτι του... Βούρτσα έχω ηλεκτρική για να παίζω το διαστημόπλοιο καθώς βουρτσίζω να περνάει η ώρα. Και μην ξενχάς το φλος (νήμα).

22) Που δεν ρώτησες εγκαίρως αυτά που ήθελες τον παππού σου και τη γιαγιά σου Είναι κι αυτοί κανονικοί άνθρωποι και έχουν ζήσει ενδιαφέροντα πράγματα, τα οποία αν ζητήσεις να μάθεις, θα χαρούν να σου διηγηθούν και ίσως πάρεις και μερικά μαθήματα ζωής.
Τους ρώτησα! Τους ρώτησα! Ενδιαφέρον πόσο διαφέρουν οι ίδιες ιστορίες από παππού σε γιαγιά... ο θείος πάντως το παραξήλωνε.

23) Που δούλευες τόσες πολλές ώρες.Θα έρθει η ώρα που θα αναλογιστείς πως ο χρόνος που άξιζαν οι αγαπημένοι σου, έπρεπε να ήταν περισσότερος από αυτόν που αφιέρωσες στο γραφείο.
Το γραφείο μου είναι στο λίβινγκ ρούμ του σπιτιού, 14 χρόνια τώρα...

24) Που ποτέ δεν έμαθες να μαγειρεύεις. Θα εκπλαγείς πόσο όμορφο είναι να σερβίρεις το φαγητό που εσύ έφτιαξες και να το μοιράζεσαι με αυτούς που αγαπάς.
Να το συζητήσουμε. Θέλεις κοτόπουλο ταντούρι με δικό μου κάρυ και τσάτνι μάγκο, ή γλυκόπικρο γουρουνόπουλο; ταλιατέλες με κρέμα και σολομό; ένα καλό στιφάδο; πλευρά χοιρινού με σάλτσα Τζακ Ντάνιελς; παϊδάκια στη θράκα; φιλετάκια φλαμπέ με ρούμι από την τζαμάικα; σπιτικ'ό ψωμί;

25) Οι μικρές όμορφες στιγμές που δεν εκτίμησες. Όλες εκείνες τις φορές που δεν σταμάτησες να απολαύσεις μια υπέροχη θέα, να ακούσεις ένα ωραίο τραγούδι και να να χαλαρώσεις έστω και λίγο… θα τις αναζητάς.
Θα σε απογοητεύσω. Έχω εκατοντάδες χιλιάδες φωτογραφίες που πάρθηκαν καθώς τα αγαπημένα μου τραγούδια έπαιζαν στο παρκαρισμένο αυτοκίνητο...

26) Που δεν ολοκλήρωσες αυτό που ξεκίνησες. Πάντα ονειρευόσουν να κάνεις κάτι, το ξεκίνησες και τότε κάτι άλλο συνέβη και… Απλά κάν” το!
Τι θες να πεις; Οτιδήποτε ξεκινάμε ολοκληρώνεται μόνο με τον θάνατο. Κι ακόμα, φτου να μη με ματιάξω, αναπνέω και ολοκληρώνω... σιγά-σιγά. Όσο για το "Just do it!" δεν μεταφράζεται επαρκώς στα Ελληνικά...

27) Που άφησες να σε καθορίσει η καταγωγή σου. Ποτέ μην ακούσεις όποιον σου πει πως «αυτά δεν τα κάνουμε εμείς». Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν τα πάντα, απαλλαγμένοι από τα στερεότυπα για τις παραδόσεις, τις εθνότητες, τις τάξεις και τους λαούς.
Καλά. Όσοι διαβάζουν τούτο το μπλογκ ξέρουν ότι την καταγωγή μου μόνο να με καθορίσει δεν της επέτρεψα. Ξεκουμπίστηκα στα 17 μου!

28) Που άφησες μια φιλία να κακοφορμίσει, χωρίς να σφυρίξεις τη λήξη της. Οι συναισθηματισμοί και η ασφάλεια της συνήθειας, δεν σε άφησαν να δεις πως ο κύκλος είχε κλείσει.
Από αυτές που διατηρώ δεν έχει κακοφορμίσει καμία. Δυό τρεις τις σφύριξα φάουλ! Σε μία έπεσαν και πέναλτυ. Κι άλλη μία απλά απομακρύνθηκα. Όλα καλά.

29) Που δεν έπαιξες όσο έπρεπε με τα παιδιά σου. Ξαφνικά θα έρθει η μέρα που θα πεις πώς μεγάλωσαν και δεν θα τα έχεις χορτάσει όσο ήθελες.
Έπαιξα, έγινα και προπονητής των παιδιών της ηλικίας του, τον έμαθα να πετάει μαζί μου στον εξωμοιωτή... και τώρα με μαθαίνει εκείνος σε αληθινό. Αφού ρε φίλε έφτιαξα δικιά μου επιχείρηση για να εργάζομαι όποτε θέλω και να έχω περισσότερο χρόνο μαζί του!

30) Tα ρίσκα που δεν πήρες- κυρίως στον έρωτα. Αν δεν φας τα μούτρα σου στον έρωτα και δεν ζήσεις παθιασμένα, τότε μάλλον δεν έζησες.
Πήρα! Πήρα! 19! Ένα μου άφησε έναν υπέροχο γιό, άλλο μια παραδεισένια υπόλοιπη ζωή, και τα άλλα ρίσκα... υπέροχες αναμνήσεις!

31) Που δεν εκτίμησες τη δύναμη της συνεργασίας. Όταν είσαι νέος νομίζεις πως μόνος σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Δεν ισχύει –και θα καταλάβεις πως η συνεργασία είναι το ήμισυ της επιτυχίας.
Ένσταση κύριε πρόεδρε. Όταν θέλεις κάτι να γίνει σωστά το κάνεις εσύ ο ίδιος. Αποδεδειγμένο! Γεγονός! Άλλωστε μην ξεχνάμε και τον ορισμό της συνεργασίας: "Teamwork is when a team of people work as I tell them to work".

32) Που άφησες το άγχος να σε κυριεύσει. Όπως τραγούδησε και ο Tom Petty: "Most things I worry about/ never happen anyway".
Άγχος; ποιό άγχος... άγχος αισθάνομαι μόνο όταν μου μεταδίδουν οι άλλοι το δικό τους. Ένα τσιγάρο, ένας καφές... ένα τραγουδάκι, και περνάει.

33) Tα άσκοπα δράματα. Κανείς δεν συμπαθεί τις drama queens…
Εξαρτάται από τη ποιότητα της σκηνοθεσίας και της ηθοποιίας... And, it's never over 'till the fat lady sings.

34) Που ντράπηκες να κάνεις αυτό που σου 'ρχεται μπροστά σε κόσμο. Άρπαξε μικρόφωνα, χόρεψε, γέλα, δείξε το ταλέντο σου και πέρνα καλά χωρίς να σε νοιάζει τι θα πουνε οι γύρω σου.
Με είδες να τραγουδάω Μπελα Τσάο σαν το τσίπρα για κείνους που εμένα τουλάχιστον με είχαν ήδη ψηφίσει; Ή να αποδίδω Άμλετ σε ένα παιλό θέατρο στην Τοσκάνη για φίλους και μερικούς εργάτες που καθάριζαν;

35) Που δεν έδειξες ευγνωμοσύνη σε εκείνους που την άξιζαν.  Καθώς θα βλέπεις τη ζωή σου να τελειώνει, στο μυαλό σου θα στοιχειώνουν όλοι εκείνοι που αδίκησες, τα ευχαριστώ που δεν είπες και οι στιγμές αχαριστίας και αγνωμοσύνης που διέπραξες. Μη το αφήσεις να συμβεί.
Αυτό μου θυμίζει κάτι... Από τις πρώτες μου σχέσεις, στην Αγγλία, εκείνη ήταν 15 χρόνια μεγαλύτερή μου... Της είχα φερθεί νεανικά-σκληρά: όταν την βαριόμουνα έκανα ότι κοιμάμαι και εκείνη όταν νόμιζε ότι κοιμάμαι βαθιά ψιθύριζε... "I do love you"... Αλλά δεν το έχω μετανιώσει γιατί χωρίς αυτή την θύμηση δεν θα είχα γίνει καλύτερος άνθρωπος αργότερα...