Ότι είναι νά ‘ρθει, θά ‘ρθει! Εκτός αν δεν έρθει.
Ἀλλὰ τὸ Κράτος τοῦ Δικαίου δὲν ἠμπορεῖ νὰ θεμελιωθῇ διὰ τὸ μέλλον ἐὰν δὲν ἔχῃ συντελεσθῆ ἡ ἠθικὴ κάθαρσις τοῦ παρελθόντος. Καὶ διὰ τοῦτο, ἐκτὸς τῶν ἐκκαθαρίσεων τῶν Δημοσίων Ὑπηρεσιῶν, ἐκτὸς τῶν πειθαρχικῶν ποινῶν, θὰ χρειασθῇ ἐπίσης καὶ ἡ ἱκανοποίησις τοῦ ἐθνικοῦ αἰτήματος πρὸς ἐπιβολὴν τῶν δικαίων Ποινικῶν κυρώσεων. Τὸ Ἐθνικὸν Συμβόλαιον τοῦ Λιβάνου ἐπαγγέλλεται τὴν ἐπιβολὴν σκληρῶν κυρώσεων κατὰ τῶν προδοτῶν τῆς Πατρίδος καὶ τῶν ἐκμεταλλευτῶν τῆς δυστυχίας τοῦ Λαοῦ μας. Μὲ τὸ Διάγγελμα τῆς 4ης Σεπτεμβρίου ἡ Κυβέρνησις ἐπανέλαβε τὴν ὑπόσχεσιν ὅτι ἡ «Ἐθνικὴ Νέμεσις θὰ εἶναι ἀδυσώπητος». Καὶ τώρα θὰ τηρήσῃ τὴν ὑπόσχεσίν της.
Ἐμπνευστὴς τῶν ποινῶν θὰ εἶναι ἡ συνείδησις τοῦ Ἔθνους.
Μὲ τὴν εὐθύνην τοῦ Κυβερνήτου διακηρύττω, καὶ ἐπιθυμῶ νὰ γίνῃ κοινὴ συνείδησις, ὅτι χωρὶς τὴν Ἐθνικήν μας Ἕνωσιν τὰ ὑπέρτατα συμφέροντα τοῦ Ἔθνους καὶ τοῦ Λαοῦ μας διατρέχουν τὸν ἔσχατον κίνδυνον. Μόνον ἡ Ἐθνικὴ Ἕνωσις σώζει.
Γεώργιος Παπανδρέου, 18η Οκτωβρίου 1944
Αχ βρε Δημήτρη. Πόσο διαφορετικός ο παππούς από τον εγγονό. Μα καλά τίποτα δεν πήρε; Τίποτα δεν καταλάβαινε; Ίσως το περιβάλλον να μην παίζει κανένα ρόλο! Να την στέλναμε με ένα email στον Γαπ; Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήRoadartist μου, είχε πολλά μπαγκάζια το παιδί. Ένα παππού μεγαλύτερο από την ζωή ("bigger than life") και ένα πατέρα του οποίου τις λαοπλάνες βαγαποντιές τις έζησε καθημερινά όταν ήταν νέος στην πολιτική, πριν ο πατέρας του αφήσει τη μάνα του για την αεροσυνοδό στην ροζ βίλλα του Παπούλια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν υπάρχει φταίξιμο εγώ θα το έβαζα στην μεσογειακή ανάγκη δυναστείας η οποία και έφερε στη Ρώμη τους Αυγουστίνους απόγονους του Καίσαρα εις βάρος της δημοκρατίας. "Ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύραννους"... Η Ελλάδα ήθελε την δυναστεία των Παπανδρέου. 1944-2011 Με τις υγιές μας.
Το παιδί είχε πολλά μπαγκάζια, και ακολούθησε την μοίρα του με τον καλύτερο τρόπο που ήξερε. Τώρα που ετοιμάζεται να πέσει στο σπαθί του, ας του δώσουμε τουλάχιστον το ελαφρυντικό ότι τα χρέη δεν τα έχτισε αυτός, αλλά ο πατέρας του και ο Σημίτης... κι αυτός πήγε να βγάλει ένα τεράστιο φίδι από μια πολύ στενή τρύπα όταν του το πέταξε ο Κώστας το 2009.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η πορεία μας ήταν προκαθορισμένη από αριθμούς ακράδαντους πολύ πριν εκλεγεί ο ΓΑΠ...
(και επαναλαμβάνω ότι δεν τον υποστηρίζω, ποτέ δεν το έκανα και ποτέ δεν θα το κάνω, και είμαι πολιτικά, και συνειδησιακά εναντίων του)