Όσον αφορά τους επόμενους 6 με 24 μήνες: Παρά όλες τις γνώμες και σκέψεις, ανησυχίες και προβλέψεις, από όλους για όλα, η πορεία θα καθοριστεί από την σκέψη, γνώμη και πράξεις όχι συγκεκριμένων ανθρώπων, αλλά, του παράγοντα που πάντοτε υπερίσχυσε οποιασδήποτε προσωπικής λογικής: του όχλου. Του όχλου των 300, του όχλου των 11.000.000, ή των 7.000.000.000.
Και όταν η κάθε μέρα φέρνει δυστυχία αντί ευτυχία, τότε, η κάθε ανήμπορη μονάδα που αποτελεί τον όχλο, θα επιβιώσει όπως μπορεί καλύτερα η κάθε μία.
Η δυναμική του συνόλου ήταν πάντα καθοριστική πάνω από οποιαδήποτε ατομική αντιμετώπιση. Στην πλέον λεπτομερή ανάλυση, ο παντοτινός αγώνας του συνόλου των ανθρώπων ήταν προς το επίτευγμα του να πράττουν ως κοινωνία, αντί ως όχλος. Στις πιο δύσκολες όμως στιγμές, είναι η δυναμική του όχλου που υποσκελίζει την προσπάθεια της κοινωνίας.
Βρισκόμαστε σε μια καμπή, της Εθνικής και της διεθνούς πορείας, όπου οι άρχοντες προσπαθούν να διατηρήσουν την ψυχραιμία ατομικών αποφάσεων -αλλά πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στην δυναμική του όχλου, γιατί καμία λύση δεν βοηθά πλέον να ξεφύγει λίγος ατμός από την χύτρα ταχύτητας στην οποία ασφυκτιούν και καίγονται οι λαοί.
Το πρόβλημα; Το διεθνές οικονομικό σύστημα ήταν ο δανεισμός, και περεταίρω δανεισμός για να καλυφτούν τα προηγούμενα δανεικά, με τα νούμερα να αυξάνονται γεωμετρικά λόγω των τόκων. Το σύστημα δεν είχε βαλβίδα εκτόνωσης στο σχέδιό του, και το "φούσκωμα" δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί επ' αόριστον.
Τώρα, οι τόκοι και τα δανεικά επί δανεικών, βρίσκονται στην κρίσιμη μάζα πέρα της οποίας δεν μπορούν άλλο να φουσκώσουν. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει φαγητό, αλλά το ότι δεν μπορεί πλέον ο κόσμος να το αγοράσει. Θεωρητικοί, αυθαίρετοι αριθμοί κρατάν τους ανθρώπους όλο και πιο μακριά από τα αγαθά που θεωρούσαν δικαιωματικά προσεγγίσιμα. Το εμπόδιο είναι αριθμοί. Αριθμοί που αντιπροσωπεύουν τόκους και μελλοντικές οικονομικές προσδοκίες.
Αυτό που λέμε "κούρεμα" δεν είναι άλλο από την μείωση των ιστορικών και μελλοντικών τόκων. Είναι όμως πολύ λίγο, πολύ αργά, και παραμένει λύση που αποτελεί συνέχεια ενός ήδη χρεοκοπημένου συστήματος.
Την ισοπέδωση των αριθμών αυτών δεν μπορούν από την φύση τους να την φέρουν οι κυβερνήσεις ή το σύστημα που δημιούργησε τους αριθμούς. Μπορεί όμως να την επιτύχει η κατάλυση των συστημάτων και των κυβερνήσεων, την οποία, ιστορικά, έχει μπορέσει να επιτύχει μόνο ο όχλος. Ένας όχλος που σήμερα έχει την πιο πολύπλοκη δυνατότητα επικοινωνίας από ποτέ άλλοτε, και την λιγότερη μόρφωση από ποτέ άλλοτε. Γιατί σήμερα ο όχλος ξέρει να γράφει σε μπλογκ στο ιντερνέτ, αλλά δεν ξέρει πως να καλλιεργήσει στον κήπο του να φάει -και δεν θέλει να εξαναγκαστεί να μάθει.
Η σημερινή κατάσταση έχει συχνά εξομοιωθεί με τον Τιτανικό, και δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερο παράδειγμα: Δεν υπάρχουν ούτε αρκετές βάρκες για όλους, ούτε αρκετά σωσίβια, το νερό είναι κρύο, κανείς δεν θα βοηθήσει τον άλλον και το καράβι θα βουλιάξει. Όποιος μπορεί ας βρει τρόπο να επιζήσει στο νερό μέχρι να έρθει το άλλο πλοίο το πρωί, να περισυλλέξει όσους επέζησαν.
Η ζωή θα συνεχιστεί.
Και όταν η κάθε μέρα φέρνει δυστυχία αντί ευτυχία, τότε, η κάθε ανήμπορη μονάδα που αποτελεί τον όχλο, θα επιβιώσει όπως μπορεί καλύτερα η κάθε μία.
Η δυναμική του συνόλου ήταν πάντα καθοριστική πάνω από οποιαδήποτε ατομική αντιμετώπιση. Στην πλέον λεπτομερή ανάλυση, ο παντοτινός αγώνας του συνόλου των ανθρώπων ήταν προς το επίτευγμα του να πράττουν ως κοινωνία, αντί ως όχλος. Στις πιο δύσκολες όμως στιγμές, είναι η δυναμική του όχλου που υποσκελίζει την προσπάθεια της κοινωνίας.
Βρισκόμαστε σε μια καμπή, της Εθνικής και της διεθνούς πορείας, όπου οι άρχοντες προσπαθούν να διατηρήσουν την ψυχραιμία ατομικών αποφάσεων -αλλά πλησιάζουμε όλο και περισσότερο στην δυναμική του όχλου, γιατί καμία λύση δεν βοηθά πλέον να ξεφύγει λίγος ατμός από την χύτρα ταχύτητας στην οποία ασφυκτιούν και καίγονται οι λαοί.
Το πρόβλημα; Το διεθνές οικονομικό σύστημα ήταν ο δανεισμός, και περεταίρω δανεισμός για να καλυφτούν τα προηγούμενα δανεικά, με τα νούμερα να αυξάνονται γεωμετρικά λόγω των τόκων. Το σύστημα δεν είχε βαλβίδα εκτόνωσης στο σχέδιό του, και το "φούσκωμα" δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί επ' αόριστον.
Τώρα, οι τόκοι και τα δανεικά επί δανεικών, βρίσκονται στην κρίσιμη μάζα πέρα της οποίας δεν μπορούν άλλο να φουσκώσουν. Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν υπάρχει φαγητό, αλλά το ότι δεν μπορεί πλέον ο κόσμος να το αγοράσει. Θεωρητικοί, αυθαίρετοι αριθμοί κρατάν τους ανθρώπους όλο και πιο μακριά από τα αγαθά που θεωρούσαν δικαιωματικά προσεγγίσιμα. Το εμπόδιο είναι αριθμοί. Αριθμοί που αντιπροσωπεύουν τόκους και μελλοντικές οικονομικές προσδοκίες.
Αυτό που λέμε "κούρεμα" δεν είναι άλλο από την μείωση των ιστορικών και μελλοντικών τόκων. Είναι όμως πολύ λίγο, πολύ αργά, και παραμένει λύση που αποτελεί συνέχεια ενός ήδη χρεοκοπημένου συστήματος.
Την ισοπέδωση των αριθμών αυτών δεν μπορούν από την φύση τους να την φέρουν οι κυβερνήσεις ή το σύστημα που δημιούργησε τους αριθμούς. Μπορεί όμως να την επιτύχει η κατάλυση των συστημάτων και των κυβερνήσεων, την οποία, ιστορικά, έχει μπορέσει να επιτύχει μόνο ο όχλος. Ένας όχλος που σήμερα έχει την πιο πολύπλοκη δυνατότητα επικοινωνίας από ποτέ άλλοτε, και την λιγότερη μόρφωση από ποτέ άλλοτε. Γιατί σήμερα ο όχλος ξέρει να γράφει σε μπλογκ στο ιντερνέτ, αλλά δεν ξέρει πως να καλλιεργήσει στον κήπο του να φάει -και δεν θέλει να εξαναγκαστεί να μάθει.
Η σημερινή κατάσταση έχει συχνά εξομοιωθεί με τον Τιτανικό, και δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερο παράδειγμα: Δεν υπάρχουν ούτε αρκετές βάρκες για όλους, ούτε αρκετά σωσίβια, το νερό είναι κρύο, κανείς δεν θα βοηθήσει τον άλλον και το καράβι θα βουλιάξει. Όποιος μπορεί ας βρει τρόπο να επιζήσει στο νερό μέχρι να έρθει το άλλο πλοίο το πρωί, να περισυλλέξει όσους επέζησαν.
Η ζωή θα συνεχιστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου