Η Ευρώπη, υπαγορεύοντας τις τελευταίες 48 ώρες τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα, και κλιμακώνοντας τις απαιτήσεις της από την Ελλάδα με το να ζητά τώρα ενυπόγραφες διαβεβαιώσεις, καθώς περνάει η ώρα και η Ελλάδα δεν δίνει τέλος στις εσωτερικές της διαβουλεύσεις, αποδεικνύεται κάτι που στον κόσμο των επιχειρήσεων ήταν ήδη γνωστό. Η απόφαση έχει ήδη παρθεί. Η Ελλάδα θα βγει από την Ευρωζώνη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν μπορούν να την βγάλουν. Αλλά μπορούν να σταματήσουν να την χρηματοδοτήσουν με δάνεια χωρίς εγγυήσεις. Και έτσι η Ελλάδα θα βγει από μόνη της, αναγκαστικά. Θα είναι το κλασσικό παράδειγμα της έκφρασης "δώσε τους σκοινί να κρεμαστούνε μόνοι τους".
Έως και αυτή τη στιγμή τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν από πρωτοβουλία της Ελλάδας, σχηματίζοντας πιστευτή κυβέρνηση πριν το τέλος της ημέρας, και προβάλλοντας εθνική ενότητα στη βουλή και απέναντι στους εταίρους. Η Ελλάδα δεν θα το κάνει αυτό. Θα θέση εαυτό εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ των πραγμάτων.
Στις επιχειρησιακές συναντήσεις (business meetings) τίποτα δεν ρισκάρει κανείς χωρίς να υπάρχει δεύτερο σχέδιο και η ικανότητα να πραγματοποιηθεί το δεύτερο σχέδιο. Στις συνομιλίες τίποτα δεν λέγεται ευθέως. Όλες οι πραγματικές συνεννοήσεις γίνονται με υπονοούμενα.
Παραδείγματος χάριν,
Αν πεις στην Μέρκελ κατά την διάρκεια του δείπνου "θα είναι πολύ δύσκολο να πουλήσω αυτά τα μέτρα και να κολλήσουνε. Θα χρειαστεί να κάνω δραστικές κινήσεις", και η Μέρκελ σου απαντήσει "εμείς από την πλευρά μας θα βοηθήσουμε όπως μπορούμε", οι υπότιτλοι έλεγαν: "θα κάνω δημοψήφισμα" και "εμείς θα αντιδράσουμε εκβιάζοντας τους αντιπάλους σου να έρθουν στην πλευρά σου".
Το σχέδιο παρά λίγο να πετύχει. Αλλά ο Σαμαράς, σήμερα το μεσημέρι, το έκοψε τελικά με το να βάλει εμπόδια στην επιλογή πρωθυπουργού.
Τώρα η Ευρώπη πάει πλέον στο σχέδιο 2. Θα αρνηθούν περεταίρω χρηματοδότηση. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν καν να μας βγάλουν: θα βγούμε μόνοι μας, αδέκαροι, με περισσότερα χρέη από ποτέ πριν.
Γράφοντας ένα σχόλιο στο Βήμα (ως thinks), εδώ: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=428954&tab=Comments, στις 17:28, θυμήθηκα πως ο εκδότης της Washington Post την εποχή του Watergate όταν φώναζε στο γραφείο του τους δημοσιογράφους Woodward και Bernstein τους φώναζε "Woodstein!", έτσι κι εγώ βάφτισα το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζύ: "Μερκοζύ!"
Οι Μερκοζύ λοιπόν, ας τους λέμε έτσι όλοι στην Ελλάδα από δω και πέρα, έπαιξαν ένα πολύ σωστό παιγνίδι με προτεραιότητα τις χώρες τους, μετά την Ευρωζώνη, μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τελευταία την Ελλάδα. Ήταν άψογοι. Βοήθησαν όσο λιγότερο μπορούσαν, αλλά βοήθησαν. Η υπόθεση τρενάρισε μέχρι η Ευρώπη να συνέλθει από την θέση του 2009-10 και να αρχίσει να οχυρώνεται για να καλυφθεί από πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας.
Από την πλευρά της η Ελλάδα, με έναν πολύ μικρό, λίγο, εκτός πραγματικότητας πρωθυπουργό, και έναν τρομερά στενόμυαλο, αλαζόνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσπαθώντας να πάει κόντρα στο κατεστημένο της πελατειακής κυβέρνησης, παρέμεινε διχασμένη (ω, τι έκπληξη), δεν εξετέλεσε τίποτα από ότι αναλάμβανε να πραγματοποιήσει, και έθεσε όλο και περισσότερο τον εαυτό της στο περιθώριο.
Την στιγμή, την Παρασκευή, που άρχισε να βγάζει καπνό το "ηφαίστειο" της Ιταλίας (έχει κάμποσα), η Ευρώπη είδε ότι έρχεται μεγαλύτερο, πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Η Ελλάδα έγινε αυτό που λέμε "μικρές πατάτες" (small potatoes).
Τώρα πια ποσώς τους ενδιαφέρουμε. Τώρα πια λένε "θέλουμε κι αυτό, κι εκείνο, και το άλλο", όχι πια για να τους τα δώσουμε, αλλά για να πάθουμε ασφυξία και να τους αφήσουμε ήσυχους να ασχοληθούν με το μεγαλύτερο πρόβλημα. Γι αυτούς, έχουμε πια τελειώσει.
Αν μέχρι τα μεσάνυκτα σήμερα, σε τρεις ώρες, δεν έχουμε κυβέρνηση και ενότητα, το τραίνο έφυγε.
Το χάσαμε από μόνοι μας χωρίς βοήθεια από κανέναν.
Οι Μερκοζύ ασχολούνται πλέον με άλλα πράγματα.
Δεν μπορούν να την βγάλουν. Αλλά μπορούν να σταματήσουν να την χρηματοδοτήσουν με δάνεια χωρίς εγγυήσεις. Και έτσι η Ελλάδα θα βγει από μόνη της, αναγκαστικά. Θα είναι το κλασσικό παράδειγμα της έκφρασης "δώσε τους σκοινί να κρεμαστούνε μόνοι τους".
Έως και αυτή τη στιγμή τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν από πρωτοβουλία της Ελλάδας, σχηματίζοντας πιστευτή κυβέρνηση πριν το τέλος της ημέρας, και προβάλλοντας εθνική ενότητα στη βουλή και απέναντι στους εταίρους. Η Ελλάδα δεν θα το κάνει αυτό. Θα θέση εαυτό εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης εκ των πραγμάτων.
Στις επιχειρησιακές συναντήσεις (business meetings) τίποτα δεν ρισκάρει κανείς χωρίς να υπάρχει δεύτερο σχέδιο και η ικανότητα να πραγματοποιηθεί το δεύτερο σχέδιο. Στις συνομιλίες τίποτα δεν λέγεται ευθέως. Όλες οι πραγματικές συνεννοήσεις γίνονται με υπονοούμενα.
Παραδείγματος χάριν,
Αν πεις στην Μέρκελ κατά την διάρκεια του δείπνου "θα είναι πολύ δύσκολο να πουλήσω αυτά τα μέτρα και να κολλήσουνε. Θα χρειαστεί να κάνω δραστικές κινήσεις", και η Μέρκελ σου απαντήσει "εμείς από την πλευρά μας θα βοηθήσουμε όπως μπορούμε", οι υπότιτλοι έλεγαν: "θα κάνω δημοψήφισμα" και "εμείς θα αντιδράσουμε εκβιάζοντας τους αντιπάλους σου να έρθουν στην πλευρά σου".
Το σχέδιο παρά λίγο να πετύχει. Αλλά ο Σαμαράς, σήμερα το μεσημέρι, το έκοψε τελικά με το να βάλει εμπόδια στην επιλογή πρωθυπουργού.
Τώρα η Ευρώπη πάει πλέον στο σχέδιο 2. Θα αρνηθούν περεταίρω χρηματοδότηση. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν καν να μας βγάλουν: θα βγούμε μόνοι μας, αδέκαροι, με περισσότερα χρέη από ποτέ πριν.
Γράφοντας ένα σχόλιο στο Βήμα (ως thinks), εδώ: http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=428954&tab=Comments, στις 17:28, θυμήθηκα πως ο εκδότης της Washington Post την εποχή του Watergate όταν φώναζε στο γραφείο του τους δημοσιογράφους Woodward και Bernstein τους φώναζε "Woodstein!", έτσι κι εγώ βάφτισα το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζύ: "Μερκοζύ!"
Οι Μερκοζύ λοιπόν, ας τους λέμε έτσι όλοι στην Ελλάδα από δω και πέρα, έπαιξαν ένα πολύ σωστό παιγνίδι με προτεραιότητα τις χώρες τους, μετά την Ευρωζώνη, μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τελευταία την Ελλάδα. Ήταν άψογοι. Βοήθησαν όσο λιγότερο μπορούσαν, αλλά βοήθησαν. Η υπόθεση τρενάρισε μέχρι η Ευρώπη να συνέλθει από την θέση του 2009-10 και να αρχίσει να οχυρώνεται για να καλυφθεί από πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδας.
Από την πλευρά της η Ελλάδα, με έναν πολύ μικρό, λίγο, εκτός πραγματικότητας πρωθυπουργό, και έναν τρομερά στενόμυαλο, αλαζόνα αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προσπαθώντας να πάει κόντρα στο κατεστημένο της πελατειακής κυβέρνησης, παρέμεινε διχασμένη (ω, τι έκπληξη), δεν εξετέλεσε τίποτα από ότι αναλάμβανε να πραγματοποιήσει, και έθεσε όλο και περισσότερο τον εαυτό της στο περιθώριο.
Την στιγμή, την Παρασκευή, που άρχισε να βγάζει καπνό το "ηφαίστειο" της Ιταλίας (έχει κάμποσα), η Ευρώπη είδε ότι έρχεται μεγαλύτερο, πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Η Ελλάδα έγινε αυτό που λέμε "μικρές πατάτες" (small potatoes).
Τώρα πια ποσώς τους ενδιαφέρουμε. Τώρα πια λένε "θέλουμε κι αυτό, κι εκείνο, και το άλλο", όχι πια για να τους τα δώσουμε, αλλά για να πάθουμε ασφυξία και να τους αφήσουμε ήσυχους να ασχοληθούν με το μεγαλύτερο πρόβλημα. Γι αυτούς, έχουμε πια τελειώσει.
Αν μέχρι τα μεσάνυκτα σήμερα, σε τρεις ώρες, δεν έχουμε κυβέρνηση και ενότητα, το τραίνο έφυγε.
Το χάσαμε από μόνοι μας χωρίς βοήθεια από κανέναν.
Οι Μερκοζύ ασχολούνται πλέον με άλλα πράγματα.
ώρα έντεκα παρά δέκα, ουδέν νεότερον από το πολιτικο μέτωπο. σκατά, θα μας πετάξουν έξω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠετάξαμε τους εαυτούς μας έξω, Ρία. Πεισματάκια του Σαμαρά βλέπεις. Άντετώρα στις τράπεζες να πάρετε όλοιτις οικονομίες σας μπας και αυτό θα τους ξυπνήσει. Και καλύτερα θάναι να έχετε Ευρώστο στρώμα του κρεβατιού, να αλλάζετε σε δραχμές να τρώτε... και να κερνάτε και κάτι τον κύριο Σαμαρά έτσι για το ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί για τις 12 το βράδυ, θα μας πουν (αν μας πουν) στις 12 το μεσημέρι... Τους σιχάθηκα και το ξέρω ότι με νιώθεις! Πάντως το κωμικοτραγικό είναι οτι οι πολίτες έδειξαν υποδειγματική ψυχραιμία, σε αντίθεση με τους πολιτικούς που αλληλοφαγώθηκαν και αυτό συνεχίζουν (και θα συνεχίζουν) να το κάνουν... Είμαι μπερδεμένη με όλα αυτά, εντελώς καφκικές καταστάσεις. Περιμένω αναλύσεις σου για τις επόμενες μέρες, καθώς ο καιρός είναι μακρύς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντί για τα εύρωστα στρώματα κρεβατιού καλύτερα όλοι να αρχίσουμε να μάθουμε να καλλιεργούμε τη γη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ Δημήτρη θα συμφωνήσω μαζί σου, διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το αν βγούμε τελικά από τη ζώνη του ευρώ. Καλώς ή κακώς αποτελούμε ένα κομμάτι από αυτό το μηχανισμό και η απομάκρυνσή μας μπορεί να έχει τελικά συνέπειες που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει από τώρα. Και δεν κάνω λόγο για συνέπειες για την Ελλάδα αλλά για τα υπόλοιπα μέλη της ευρωζώνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ. Εύστοχο το "Μερκοζύ"! Αν το πάρεις από την ανάποδη και προσθέσεις κι ένα "λ" στο τέλος βγαίνει "Σαρκομέλ" (!!!), πως λέμε δηλαδή Δρακουμέλ ένα πράγμα, χα, χα, χα...
Αγαπητή μου Roadartist, κουράγιο. Η πραγματική διορία, και όσον αφορά χρόνο και όσον αφορά πράξεις, πέρασε. Το αποτέλεσμα είναι πια εντελώς σίγουρο, είτε το μάθουμε μεθαύριο είτε σε 4 μήνες. Οι πολίτες, στο τέλος, θα επιζήσουνε αφού καταπιούν όπως πάντα την πραγματικότητα του τώρα. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία δύο χρόνια ελάχιστα, ίσως και τίποτα δεν είχαν την δύναμη να κάνουν γιατί δεν υπήρχε πολιτικός άνθρωπος να αναλάβει ευθύνες. Τουλάχιστον η Μαργαρίτα, κάθε χρόνο, καλλιεργεί τόσα στον κήπο μας που μοιράζουμε και στην οικογένεια και φίλους και δεν χρειάζεται να αγοράζουμε από σουπερμάρκετ. Και κρέατα και αυγά από εδώ γύρω, όταν σφάζουν οι φίλοι και όταν γεννάνε οι κότες. Και ψήνουμε κάτι ψωμιά! Αλεύρι μόνο να υπάρχει, νερό, και αλάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Κώστα, από την Ευρωζώνη ΚΑΙ από την ΕΕ, έχουμε ήδη βγει. Απλά πρέπει να επισημοποιηθεί με νόμιμο τρόπο και "υπ' αιτιότητα και πρωτοβουλία" της Ελλάδας, πράγμα το οποίο θα πάρει κάποιους μήνες. Τώρα η Ευρώπη έχει μεγαλύτερα ψάρια στη σχάρα, Ιταλικά. Το κοκορέτσι τέλειωσε.
...περιμένουμε να "βγούνε" τα χαρτιά μας, και να πάρουμε δρόμο, Κώστα μου. Τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική κατανάλωση στη χώρα όπου τα ξέρουν όλα!
Ρε συ Δημητρη,ελπίζω να μην είναι όπως τα λες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά αν είναι όπως τα λές,τότε είναι πρόφαση και όχι αιτία!Δεν φτάνει που μας διέταξαν ποιό θα είναι το ερώτημα και πότε θα τεθεί(για να το καταπιεί μετά ο εμπνευστής του),αλλά απαιτούν και να βγει κυβέρνηση εθν.ενότητας σε 24 ώρες,με πρόσωπο που εγκρίνουν αν όχι υπέδειξαν,και απαιτούν και έγγραφη δέσμευση όλων των εμπλεκομένων πιθανόν σε πολιτικές και σχέδια που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ ΓΝΩΣΤΑ!
Και εγώ που θεώρησα φοβερή επιπολαιότητα το δημοψήφισμα στην συγκεκριμ.χρονική στιγμή,δεν μπορώ να δεχτώ τον συνεχιζόμενο εξευτελισμό της χώρας και των Ελλήνων,χωρίς καν να υπάρχει υποψία φωτός στην άκρη του τούνελ.
Εκτός κι αν οι μαξιμαλιστικές απαιτήσεις των ευρωπαίων είναι στα πλάισια του να αναγκάσουν την Ελλάδα να ζητήσει η ίδια την έξοδο της απ την ΕΕ.
ε,ΑΝ ΕΊΝΑΙ ΝΑ ΓΊΝΕΙ ΚΆΤΙ ΤΈΤΟΙΟ,ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΧΡΕΩΝ στο αγγλικό δίκαιο,κι ας φάνε ένα κανόνι που θάναι όλο δικό τους!
Εμάς,έτσι κι αλλιώς,για φούντο μας πάνε...
Φίλε Squarelogic, εννοείται ότι θα είμαι ο πρώτος που θα χαρώ να κάνω λάθος. Αλλά μόνο ριζική αλλαγή του τωρινού τοπίου θα μου αλλάξει την γνώμη, δυστυχώς. Η βάση είναι τι θα έρθει φτηνότερο στην ΕΕ: να φύγουμε ή να μείνουμε. Νομίζω ότι η ζυγαριά ισορροπούσε ανάμεσα στα δύο όταν έπεσε η μπλόφα του δημοψηφίσματος για να ξεμπλοκάρει ο Σαμαράς. (ναι, ο ΓΑΠ τα είχε κάνει θάλασσα, αλλά όποιος και να έφταιγε, βρισκόμασταν ΕΚΕΙ). Μέχρι κάπου Κυριακή μπορούσε η κατάσταση να σωθεί, αλλά τις τελευταίες 48 ώρες αποδείξαμε στην ΕΕ, και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε καθώς σου γράφω στις 9:04 μμ, ότι δεν είμαστε φερέγγυοι όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε θέματα εμπιστοσύνης (τα οποία ήταν ήδη διακυβευόμενα με το να μην έχουμε κάνει τίποτα από ότι είχαμε υποσχεθεί μέχρι τώρα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα πια έχουν αλλάξει τακτική. Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη προς εμάς καμία λόγω των βυζαντινών διαδικασιών που δεν οδηγούν πουθενά επί μέρες. Και να είχαν δικαιολογήσει την απραξία στο παρελθόν, τώρα πια δεν υπάρχει δικαιολογία. Με την επιμονή για ενυπόγραφες εγγυήσεις μας θίγουν, μας βρίζουν, πλέον ως Έθνος. Βασικά μας ταπεινώνουν. Το ξέρουν. Το ξέρουμε. Και το προκαλέσαμε σαν να το αξίζαμε.
Αλλά, δεν θα μας πουν να φύγουμε γιατί δεν μπορούν. Απλά θα κάνουν υπερβολικές απαιτήσεις, εξευτελισμούς, και θα στερέψουν την κάνουλα να φύγουμε μόνοι μας. Και αυτό θα γίνει σιγά-σιγά.
Εν τω μεταξύ, ξεπροβάλει τώρα γι αυτούς το θέμα Ιταλίας που είναι κάπως πιο σοβαρό από το πρόβλημα Ελλάδας.
Σε όλο σου το σκεπτικό, συμφωνώ... μόνο στην τελευταία γραμμή, να πω... μάλλον το αντικειμενικά σωστό, όπως το φέρανε κιόλας, είναι ότι εμείς οι ίδιοι μας πήγαμε για φούντο. Τις τελευταίες 48 ώρες.
Τώρα, βγαίνει ότι ο Σαμαράς είχε μουλαρώσει λόγω εσωτερικών διαφωνιών; Δεν ξέρω φίλε μου, αλλά μου φαίνεται ότι ο Γιωργάκης μας έφερε εδώ, και ο Αντωνάκης τράβηξε το καζανάκι.
Προσωπικά, βλέποντας την κατάσταση σαν business deal & negotiations, δεν βλέπω πως μπορούμε να την γλυτώσουμε χωρίς να χρεοκοπήσουμε και να βγούμε εκτός...