Είναι ανόητο να προσπαθήσει κανείς να κάνει επιλογές από τα τραγούδια των Beatles, ποιά αρέσουν περισσότερο, ποιά είναι καλύτερα... γιατί τα τραγούδια του καλύτερου και πιο δημοφιλούς γκρουπ στον κόσμο δεν ανήκουν, μεταξύ τους στην ίδια συνομοταξία, αλλά σε πολλές, διαφορετικές. Ότι λίστα και να βγάλει κάποιος, η λίστα θυμίζει αυτά που έχουν μείνει απ' έξω αντί για αυτά που συμπεριλήφθηκαν.
Είναι γεγονός ότι το Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band είναι το καλύτερο άλμπουμ όλων των εποχών --αλλά πως μπορούμε να μην αναφέρουμε το Λευκό Άλμπουμ; Και μετά, δεν μπορούμε να αφήσουμε έξω το Rubber Soul... Εν τω μεταξύ Τα δύο τελευταία, το Let it Be και το Abbey Road επιδεικνύουν την καλύτερη δουλειά τους, στο τέλος (και το τέλος) της συνεργασίας τους.
Ενώ το Let it Be ήταν το τελευταίο άλμπουμ που εκδόθηκε, Απρίλιος 1970, και το Abbey Road το προ τελευταίο, Σεπτέμβριος 1969, το Let it Be (1970) ηχογραφήθηκε ως επί το πλείστο πριν το Abbey Road (1969).
two of us
for you blue
in my life
one after 909
i me mine
tomorrow never knows
Lay down all thoughts, surrender to the void,
ΑπάντησηΔιαγραφήIt is shining, it is shining.
Yet you may see the meaning of within
It is being, it is being.
Love is all and love is everyone
It is knowing, it is knowing.
And ignorance and hate mourn the dead
It is believing, it is believing.
But listen to the colour of your dreams
It is not leaving, it is not leaving.
So play the game "Existence" to the end
Of the beginning, of the beginning...
:-)
ΔιαγραφήΠροστέθηκε κάτω από την ανάρτηση.
Καλή επιλογή. Νομίζω με πιάνει περισσότερο από το Glass Onion.
...to the end of the beginning.
and there's no end...
Πριν λίγο άκουγα beatles. Τους λατρεύω! Τα τραγούδια τους πάντα μου φτιάχνουν τη διάθεση. Κ πάντα ακούγοντας τον J. Lennon νιώθω σαν να ξετυλίγεται μπροστά μου μια άλλη εποχή που δεν έζησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να ζήσεις μια ζωή με την μουσική τους. Εγώ το κάνω. Κάθε στιγμή της ζωής θυμίζει κι ένα άλλο τραγούδι.
ΔιαγραφήΠέρασα το zebra crossing σε εκείνη την γωνία τουAbbey Road έξι χρόνια μετά από εκείνους, και στάθηκα έξω από το σπίτρι του John στο Μανχάταν τρία χρόνια αφού έφυγε. Αλλά ο χρόνος δεν έχει σημασία. Strawberry fields forever... within you and without you, across the universe.
Καλό σου απόγευμα :-)