Βηματάκια

Έκλεισε, ή μάλλον παράτησα, μια πηγή γέλιου και ξεσκάσματος. Όταν ήθελα να μάθω κανένα νέο για την Ελλάδα πήγαινα και πηγαίνω στην Καθημερινή και μετά διασταύρωνα με ξένες εφημρίδες, αν υπήρχε το θέμα. Αλλά για χαβαλέ ήταν πάντα τα σχόλια της ανεύθυνης φυλλάδας "Το Βήμα". Εκτός του ότι τα σχόλια έδειναν ένα βαρόμετρο της βλακείας, ανευθυνότητας και αμορφωσιάς των γραφόντων, μου έδιναν την ευκαιρία να κάνω κι εγώ τον δικό μου χαβαλέ και να προσθέτω στα σχόλια, περιμένοντας με ανυπομονησία να δω πόσα σηκωμένα δάχτυλα θα πάρω και πόσα κατεβασμένα.

Έκανα όμως ένα λάθος. Που και που διόρθωνα τα λάθη των "δημοσιογράφων" (τους βάζω σε εισαγωγικά για να μην προσβληθούν οι πραγματικοί δημοσιογράφοι).

Το Βήμα, δημοσιεύει ότι σχόλιο και να γράψεις, ότι λέξεις και να χρησιμοποιήσεις. Εκτός αν υποδείξεις λάθη του από πάνω άρθρου. Τότε, το σχόλιό σου δεν δημοσιεύεται, και η διεύθυνση του email την οποίαν χρησιμοποίησες για να δημοσιεύσεις το σχόλιό σου μπαίνει σε μαύρη λίστα, και από κει και πέρα δεν δημοσιεύεται πια τίποτα που έρχεται από εσένα, ότι και να είναι, και γλύψιμο να τους κάνεις.

Τό' χα συνηθίσει και σχολίαζα από διευθύνσεις του gmail, ή hotmail, ή ξέρωγώ, και κάθε φορά που τους υποδείκνυα ένα λάθος και έμπαινε στην μαύρη λίστα η διεύθυνση, έφτιαχνα άλλη, και δημοσιευόντουσαν τα σχόλια μέχρι την επόμενη φορά που υποδείκνυα κάποιο λάθος.

Έ. Βαρέθηκα. Δεν φτιάχνω άλλες διευθύνσεις. Άλλωστε κανέναν σχεδόν Έλληνα, ή τουλάχιστον αναγνώστη του Βήματος, δεν ενδιαφέρει το να είναι σωστά αυτά που διαβάζει. Τι είμαστε εδώ; Washington Post ή New York Times όπου κάτω από άρθρα βλέπεις διορθώσεις που λένε "η τάδε λεπτομέρεια στο άρθρο έχει διορθωθεί γιατί στην αρχική δημοσίευση είχε γίνει το εξής λάθος..." Τέτοιες παραδοχές είναι μόνο για τους μνημονιακούς! Οι ελεύθεροι διανοούμενοι δεν τις χρειάζονται γιατί ότι λένε ανά πάσαν στιγμή είναι πάντα σωστό!

Όπότε, δεν θα κάτσω να σκάσω και να φτιάξω σήμερα καινούργια διεύθυνση email για να πληροφορήσω Το Βήμα ότι λέγονται "σκάφη" και όχι "σκάφοι", και ότι η IRS στις ΗΠΑ δεν είναι "οικονομική αστυνομία" αλλά η εφορία (Υπηρεσία Εσόδων Εσωτερικού).

Εδώ είναι που ο κύλιος Σιωμόπουλος Ντίνος φωνάζει:
Κοίτα μαμά! Είμαι δημοσιογλάφοθ!

Βέβαια, σωστά ρωτάει ο Ντινάκος πως τολμάει η εφορία να θέλει να ψάχνει και το πορτοφόλι μας! Αν είναι δυνατόν κυρίες και κύριοι να νομίζει το κράτος ότι έχει το δικαίωμα να γνωρίζει αν έχουμε δαπάναις, δάνοια, ακείνιτα, σκάφοι και γιώτα χή. Όλους μας φακελόνουν οι κακοί μνιμονιακοί και η τρισκατάρατη τρικοματική τρόικα!