Ανθρωπιστική

Η Κρίση ως κρίση ανθρωπιστική... Αυτό κι' αν δεν έχει κουδούνες να κρέμονται με φιόγκους από μία κορώνα σε μία γαϊδουροκεφαλή.

Έχω ένα μικρό προβληματάκι, αλλά αυτό βέβαια δεν είναι καινούργιο νέο. Έχει βέβαια να κάνει με την ανικανότητά μου να καταλάβω την Ελληνική γλώσσα σε πλήρες βάθος. Να: φερ' ειπείν, ζω στην πλάνη, ο απλοϊκός, του ότι "'άνθρωπος" σημαίνει το είδος μας και περικλείει όλη την ανθρωπότητα.

Όταν διαβάζω λοιπόν κάποιον ντιπ μαλάκα να λέει ότι υπάρχει Ανθρωπιστική Κρίση στην Ελλάδα, καθώς γράφει ...δοκίμια στο κομπιούτερ του μέσα εις την οικίαν του σπιτιού του, μετά τους πρωινούς τεμενάδες και προσευχές γονατισμένος προς την Μόσχα, μου την βιδώνει, και θέλω να το πάρω το μαλακισμένο απ' το χέρι και να το πάω τραβηχτό σε μερικά σημεία της υδρογείου να δει με τα ματάκια του τ' αλλήθωρα τι στ' αλήθεια πάει να πει Ανθρωπιστική Κρίση. Μαλάκα!

Αν κάποιος σου είχε πει ότι είσαι μεσαία τάξη, τρομάρα σου, και δη ΕυρωΠεηκή, και τώρα ανακαλύπτεις ότι η τάξη σου κατέληξε "μεσαία" ανάμεσα στην ουρήθρα και τον πισινό του αλεξάκη, αυτό, αγοράκι μου, δεν είναι Ανθρωπιστική Κρίση. Είναι κρίση στο άδειο σου και αλαζονικό κρανίο.

Μου θυμίζει τα παιδάκια που τσακώνονται ποιό θα κρατήσει τον κουμπαρά, τον τραβάνε από 'δω, τον τραβάνε από 'κει, πέφτει κάτω ο κουμπαράς, σπάει, και είναι άδειος. Φτιάξτε περισσότερα κόμματα με πολλές συνιστώσες. Μετά συγχωνεύστε τα. Ψάχτε να βρείτε την κεντροαριστερά, την αριστερά και που να βρίσκεται άραγε και η μεσαία τάξη σε όλα αυτά. Κάπου ανάμεσα στο ΝΔΣΟΚ, το ΣΥΡΙΖΑ, τους 58 και τα τρία του Καράμπελα, ένα πράμα προτείνω για την Ελλάδα: Κιμπούτς. Τον αγνότερο, αρχαιότερο και αποτελεσματικότερο εφαρμοσμένο κομουνισμό που υπάρχει --όπου μάλιστα τρως αυτά που παράγεις. Κόφτε τις μαλακίες παιδιά και οργανωθείτε σε Κιμπούτς 250 με 1.000 ατόμων. Άλλη λύση δε βλέπω να υπάρξει αφού δοκιμάσετε και τον τσίπρα, και τους 58. Περιτομή και Κιμπούτς.

Άλλη δουλειά δεν είχανε οι αληθινοί Ευρωπαίοι από το να θέλουνε να κλέψουνε τα διαμερίσματά στην τσιμεντούπολη που τα έχτισαν οι μετανάστες για ένα κομμάτι ψωμί καθώς ξεσκατώνανε τον παππού και την γιαγιά του κυρίου ιδιοκτήτα. Και άλλη δουλειά δεν είχανε οι τραπεζίτες και οι βιομήχανοι να προσπαθούν να εξαφανίσουνε την τάξη που τους ταΐζει. 

Αλλά όχι! δεν φταίει ποτέ η ζαχαρένια μας και οι ονειρώξεις που ανέβασαν το κόστος ζωής στον πλανήτη Ουρανό αγοράζοντας με δανεικά της πλαστικής κάρτας και πληρωμένοι με μισθούς που μας έδινε η κρατική οικονομία και η ιδιωτική οικονομία από δανεικά... Εμείς είμαστε τα θύματα, ρε! Το λένε και όλες οι καλές φυλλάδες και όλοι οι καθως-πρέπει συνομωσιολόγοι. 

Ο κόσμος έπρεπε μωρέ να μας κάνει τεμενάδες που τους δώσαμε δημοκρατία όταν κρεμόντουσαν από τα δέντρα και όλες τους οι λέξεις έχουν ρίζες Ελληνικές όπως είπε και ο κύριος Γκας Πορτοκάλος! Αλλά... εκείνοι κατέβηκαν από τα δέντρα κι' εσύ ανέβηκες στο καλάμι και μιλάς για Ανθρωπιστική Κρίση.

Στην Αφρική, στην Συρία, σε όλα τα μέρη που λιμοκτονούν καθώς τους δολοφονούν περπατώντας στον δρόμο με το δισάκι τους --καθώς ψάχνουν γης να σπείρουνε, να φάνε και να κοιμηθούνε, δεν έχουν αγοράκι μου κομπιούτερ να γράφουν "δοκίμια" με μισοάδειο ψυγείο που να λειτουργεί στην κουζίνα.

Ανθρωπιστική Κρίση; επειδή βγήκε μία χοντρή και είπε στα παιδάκια νιξ άλλα δανεικά;

υγ. ξέρετε ποιό είναι το ξεκαρδιστικό; Όοοοολα αυτά, τα μνημόνια, οι φόροι και οι σφραγίδες του σφραγιδάρχη, ξέρετε τι έχουν ως γνώμονα επιτυχίας: το να μπορέσουμε να ξαναβγούμε στις αγορές να ξαναδανειστούμε. Όχι τίποτ' άλλο: νά 'χουμε και μιά μεσαία τάξη ρε γαμώτο, χωρίς ανθρωπιστική κρίση. Να δει κι' ο κύριος υφηγητής πάλι ένα φακελάκι πιο μεστωμένο να κάνει ο άνθρωπος τον σταυρό του.

.