Τι θα κάνουνε οι άνθρωποι, οι οικογένειες, νέοι μεσήλικες και μεγαλύτεροι για να επιζήσουνε.
Δεν υπάρχουν πολιτικοί ή αρχηγοί, ή αντιπρόσωποι με σπονδυλική στήλη να κάνουν το καθήκον τους.
Μια που δεν έχουμε την ωριμότητα να κάνουμε σαν κράτος αυτό που έκανε η Ισλανδία πριν λίγα μόνο χρόνια, το μόνο που μένει είναι να κάνουμε αυτό που έκαναν οι κάτοικοι της Αργεντινής. Ο ένας να βοηθήσει τον άλλον, με δικό μας "νόμισμα" μονάδων συμβολής, οι ιδιοκτήτες να βοηθήσουν τους νοικάρηδες, οι μαγαζάτορες ο ένας τον άλλον και τους πελάτες. Όποιος έχει κάτι να το ανταλλάσει με κάτι που χρειάζεται και το έχει κάποιος άλλος.
Το Ελληνικό πρόβλημα είναι οι παλιάτσοι και προδότες πολιτικοί, αλλά το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό, είναι ολόκληρης της Γης. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες οικονομίες που βγάλανε συμπτώματα του "AIDS" από το οποίο πάσχει η διεθνής οικονομία. Η λύση δεν είναι να πάρουμε μουρουνόλαδο για το σύμπτωμα αλλά να κάνουμε κάτι σε παγκόσμιο επίπεδο για την ασθένεια. Και αυτό θα γίνει γιατί η ασθένεια έχει χτυπήσει λιγότερο ή περισσότερο παντού.
Τι θα κάνουνε όμως τώρα οι άνθρωποι που έζησαν μέχρι τώρα τις ζωές τους έντιμα και το μόνο που ζήτησαν ήταν να δρέψουν τον καρπό που οι ίδιοι έσπειραν, και τώρα τους τον παίρνουν μέσα από τα χέρια τους οι αντιπρόσωποί τους.
Χρειάζεται ο κόσμος να συσπειρωθεί σε πυρήνα έντιμο και ειρηνικό.
Θα γίνει όμως αυτό; ο όχλος έχει μυαλό δικό του που καμία σχέση δεν έχει με το μυαλό του κάθε ένα που τον αποτελεί, και όταν μερικοί μπάτσοι φοράνε κουκούλες και παριστάνουν τους αναρχικούς, αντιδρά όχι ο σκεπτόμενος άνθρωπος αλλά ο όχλος. Γι αυτό και το κάνουνε τα ΜΑΤ, και κάθε φορά τα καταφέρνουνε.
Μην γίνουμε όχλος. Μην αφήσουμε την οργή να γίνει βία! Ας την προωθήσουμε, την οργή, στο κανάλι που θα ποτίσει εύφορο έδαφος με νερό, και όχι τα πεζοδρόμια με αίμα.
Το έχουμε και αυτό μέσα μας όσο δύσκολο και να είναι σήμερα να το βρούμε και να το μοιραστούμε.
Δεν υπάρχουν πολιτικοί ή αρχηγοί, ή αντιπρόσωποι με σπονδυλική στήλη να κάνουν το καθήκον τους.
Μια που δεν έχουμε την ωριμότητα να κάνουμε σαν κράτος αυτό που έκανε η Ισλανδία πριν λίγα μόνο χρόνια, το μόνο που μένει είναι να κάνουμε αυτό που έκαναν οι κάτοικοι της Αργεντινής. Ο ένας να βοηθήσει τον άλλον, με δικό μας "νόμισμα" μονάδων συμβολής, οι ιδιοκτήτες να βοηθήσουν τους νοικάρηδες, οι μαγαζάτορες ο ένας τον άλλον και τους πελάτες. Όποιος έχει κάτι να το ανταλλάσει με κάτι που χρειάζεται και το έχει κάποιος άλλος.
Το Ελληνικό πρόβλημα είναι οι παλιάτσοι και προδότες πολιτικοί, αλλά το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι Ελληνικό, είναι ολόκληρης της Γης. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες οικονομίες που βγάλανε συμπτώματα του "AIDS" από το οποίο πάσχει η διεθνής οικονομία. Η λύση δεν είναι να πάρουμε μουρουνόλαδο για το σύμπτωμα αλλά να κάνουμε κάτι σε παγκόσμιο επίπεδο για την ασθένεια. Και αυτό θα γίνει γιατί η ασθένεια έχει χτυπήσει λιγότερο ή περισσότερο παντού.
Τι θα κάνουνε όμως τώρα οι άνθρωποι που έζησαν μέχρι τώρα τις ζωές τους έντιμα και το μόνο που ζήτησαν ήταν να δρέψουν τον καρπό που οι ίδιοι έσπειραν, και τώρα τους τον παίρνουν μέσα από τα χέρια τους οι αντιπρόσωποί τους.
Χρειάζεται ο κόσμος να συσπειρωθεί σε πυρήνα έντιμο και ειρηνικό.
Θα γίνει όμως αυτό; ο όχλος έχει μυαλό δικό του που καμία σχέση δεν έχει με το μυαλό του κάθε ένα που τον αποτελεί, και όταν μερικοί μπάτσοι φοράνε κουκούλες και παριστάνουν τους αναρχικούς, αντιδρά όχι ο σκεπτόμενος άνθρωπος αλλά ο όχλος. Γι αυτό και το κάνουνε τα ΜΑΤ, και κάθε φορά τα καταφέρνουνε.
Μην γίνουμε όχλος. Μην αφήσουμε την οργή να γίνει βία! Ας την προωθήσουμε, την οργή, στο κανάλι που θα ποτίσει εύφορο έδαφος με νερό, και όχι τα πεζοδρόμια με αίμα.
Το έχουμε και αυτό μέσα μας όσο δύσκολο και να είναι σήμερα να το βρούμε και να το μοιραστούμε.
Κάνει να πάρει πέτρα την επαρατά
κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
μπαίνει σ' ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύρρανους
Στην ανάγκη μπορεί να δημιουργηθούν όσα περιγράφεις. Η πρώτη ένδειξη επαναλειτουργίας του κοινωνικού ιστού ήταν οι συγκεντρώσεις στις πλατείες. Αναρωτιέμαι πόσοι διάβασαν το τι ψηφίζουν οι Βουλευτές, είμαι σίγουρη πως ελάχιστοι μπήκαν στη διαδικασία και να διαβάσουν τι ψηφίζουν για το μέλλον μας
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.epikaira.gr/content/files/Efarmostikos_nomos_sxolia1.pdf
Υγ Όταν είχα ταξιδέψει στην Ιταλία, σχεδόν σε κάθε πόλη πετύχαμε κάποιο που μας έβριζε τον Μπερλουσκόνι... Και στην Φλωρεντία η ξεναγός μας είπε με απογοήτευση "ναι έχουμε ωραία χώρα.. αλλά ας μη μιλήσουμε για τον Μπερλουσκόνι". Μας έλεγε και για τη συμπεριφορά του προς τους μετανάστες.
Όλοι σκεφτόμαστε τη μετανάστευση, δε ξέρω από χτες πλέον όλα φαίνονται διαφορετικά.
Roadartist, την επόμενη φορά που θα είσαι στην Φλωρεντία ελπίζουμε να έρθεις κι από μας. Εδώ, η επαρχία της Romagna είναι παραδοσιακά από τις πιο αριστερές περιοχές της Ιταλίας. Στο χωριό υπάρχουν καναδυό υποστηρικτές του Μερλουσκόνι. Ίσως δύο. Ή ένας... Πάντως κατά μεγάλη μας λύπη και απόγνωση η πλειοψηφία της Ιταλίας τον υποστηρίζει τον παλιάνθρωπο. Η Τοσκάνη δίπλα μας, όπου είναι η Φλωρεντία, αριστερίζει και εκείνη γενικά. Βέβαια μερικά χιλιόμετρα μακριά, στο Πρεντάπιο, έχουμε και τον τύμβο του Μουσολίνι με λουλούδια, βιβλίο επισκεπτών, αιώνια φλόγα, κλπ. Αν η Ιταλία ήταν χωρισμένη σε Βόρια και Νότια κράτη, η Νότια θα ήταν φτωχότερη από την Ελλάδα. Την Ιταλία την κρατάει ο βιομηχανικός βοράς. Εμείς ήμαστε ο ...νότος του βορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα αυτό το έγγραφο που άφησες το λινκ και αναρωτιέμαι κι εγώ πόσοι το έχουνε διαβάσει. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι έχουμε χρεοκοπήσει, τα παίρνουν όλα, και απλά δεν έχει λεχθεί επισήμως.
Τι θα γίνει τις επόμενες μέρες. Το πιο απογοητευτικό θα είναι να μην γίνει τίποτα...
Με την Σοφία της ηλικίας και την Πείρα του κοσμογυρισμένου...πολύ σωστές σκέψεις,αλλά πολύ μακριά απ'αυτό που σκέπτονται το 99% των μυαλών εδώ...Εχω την αίσθηση οτι οι κυβερνώντες(εγχώριοι ή οι πραγματικοί)έπιλέγουν να πολώσουν την κατάσταση,να οδηγήσουν τα πράγματα σε μια τυφλή Βία που θα τους δώσει την δικαιολογία που ψάχνουν για επίσημη αναστολή βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων(άρθρο 48...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Squarelogic, αυτό ακριβώς που λες είναι που φοβάμαι μη γίνει, και φοβάμαι ότι θα γίνει, γι αυτό γράφω έτσι. Έχω περάσει πολλά, σε πολλά μέρη, και για μένα αυτό που είναι σημαντικό είναι η ζωή, κι όλα τα άλλα αλυσίδες. Ποτέ δεν μου έγινε έξη τα λεφτά που είχα και ποτέ δεν σκέφτηκα να στεναχωρηθώ όταν ήμουνα φτωχός. Η δύναμη είναι μέσα μας, όχι στο πορτοφόλι μας. Κι αν μπορέσουμε να δώσουμε το δωρεάν φαγητό που χρειάζεται η ψυχή και το μυαλό των παιδιών μας, το φαγητό για το κορμί τους θα το βρούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι μην πέσουμε στην παγίδα που περιγράφεις, γιατί εμείς δεν έχουμε ένα Μαχάτμα να κάνει απεργία πείνας κάθε φορά που χύνεται αίμα στο δρόμο...και να σταματάει το αίμα να χύνεται.
Το ίδιο φοβάμαι και εγώ. Αν δεν αλλάξουν στάση όσοι αποφασίζουν (και αυτό εύχομαι να γίνει με παρότρυνση των ευρωπαίων..αν και το βλέπω πια δύσκολο) θα υπάρχει αιματοκύλισμα και ίσως πάρουν μετά σειρά άλλες ευρ. χώρες. Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση, με μεγάλη χαρά, μακάρι να μου δινόταν η ευκαιρία να επισκεφτώ ξανά την Ιταλία, ειδικά την Τοσκάνη που είναι υπέροχη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω κι εγώ με τον Squarelogic. Η πόλωση οδηγεί σε ακραίες καταστάσεις (τεχνηέντως στην περίπτωσή μας) από τις οποίες ως δια μαγείας συνήθως εμφανίζονται οι σωτήρες! Οπότε δε θα με παραξενέψει αν κάποιος νέος "Καραμανλής" προσγειωθεί, τρόπος του λέγειν, στο αεροδρόμιο ως άλλος σωτήρας και πλήθος κόσμου παραληρεί... Πολύ τους φοβάμαι αυτούς τους από μηχανής θεούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Roadartist σκέφτεται όπως κι εγώ τη μετανάστευση. Και δεν είμαστε μόνο οι δυο μας που σκεφτόμαστε έτσι. Εκεί μας έχουν φτάσει!
Το σχέδιο νόμου που παραθέτει είναι αυτό που με έχει βγάλει από τα ρούχα μου εδώ και μερικές μέρες που το έχω διαβάσει. Σκέφτομαι τι άλλο θα ακολουθήσει...
... και πως θα επιβιώσουμε...
Αγαπητοί μου Roadartist και Κώστα, ο φόβος του squarelogic είναι και όλων μας, και πραγματικός, ίσως και αναπόφευκτος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτείνω να διαβάσετε ένα θαυμάσιο άρθρο που διάβασα στους New York Times, γραμμένο από καθηγητή Ιστορίας του πανεπιστημίου Columbia, με ένα διορατικότατο αφηγητικό, και απροσδόκητο συμπέρασμα:
http://www.nytimes.com/2011/06/30/opinion/30mazower.html?hp
Αν δεν μπορείτε να μπείτε χωρίς login, μπορείτε να το κατεβάσετε από μένα σαν text μέσα σε zip εδώ, http://www.thinkworks.com/NYT.zip μια και δεν μπορώ να το αναδημοσιεύσω λόγω copyright.
Γνώμη δεν πρόκειται να αλλάξουν ούτε τα φερέφωνα στη Βουλή ούτε τα αφεντικά τους, και το στάνταρ σχέδιο είναι να κάνουν τον λαό να φανεί σαν όχλος, και να φέρουν την "...νομιμότητα" σαν κυβερνητική απάντηση μετά από αιματοκύλισμα (χούντα). Και δυστυχώς ο λαός προχωρεί βήμα ταχύ προς την παγίδα.
Αλλά, αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το εξής: Μιλάμε για "Σχέδιο Νόμου", ψήφισμα στη Βουλή και τα λοιπά. Καλά. Δεν καταλαβαίνει κανείς ότι αυτά είναι ευφημισμοί; Χρεοκοπήσαμε και οι δανειστές τα παίρνουν όλα για να ξεπληρώσουμε. Τελεία και παύλα. Μπορεί αυτό να γίνει ανεπισήμως, ώστε να διατηρηθούν κάποια φαινόμενα και όψεις και να πέσει στα μαλακά, ή μπορεί να γίνει επισήμως, οπότε ζήτω που καήκανε όλοι.
Δεν μιλάμε για νόμο και συμφωνίες. Έγινε το κακό. Τελείωσε. Το μόνο που διακυβεύεται είναι αν θα γίνει στα μαλακά ή στα άγρια αυτό που ούτως ή άλλως γίνεται. Δεν το καταλαβαίνει ο όχλος ή ο λαός αυτό, και κάθονται και διαβάζουν λες και είναι "νόμος" Ελληνικός, λες και έχουμε εκλογή καμιά;;;;
Σε ξεχωριστό μου σχόλιο, η απάντηση περί μεταναστεύσεως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα, σε όλη την Ιστορία, η Ελλάδα ήταν ένα λίκνο από το οποίο έβγαιναν έξω και ιδέες και άνθρωποι. Ελληνικές κοινωνίες, υπό το διεθνές πρίσμα εκτίμησης μιας κοινωνίας, μόνο στο εξωτερικό άνθισαν ποτέ πραγματικά... είτε σαν ομάδες, είτε σαν άνθρωποι...
Φοβάμαι ότι η επιλογή μετανάστευσης δεν βασίζεται σε ερώτηση αλλά σε συνειδητοποίηση.
Δυστυχώς έχεις δίκιο. Και ξέρεις τι συνειδητοποιώ κάθε μέρα με τον κόσμο που συναναστρέφομαι; Ότι μια μαγική δύναμη θα τα διορθώσει όλα, ότι ως δια μαγείας κάποιος θα μας σώσει και δε θα χρειαστεί να πονέσουμε και να ματώσουμε. Ο κόσμος ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ. Όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο, έτσι είναι Δημήτρη. Αν εξαιρέσεις τους αγανακτισμένους και γενικώς τους συνειδητοποιημένους ανθρώπους, οι υπόλοιποι ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ. Είναι απίστευτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλέον έχω χάσει κάθε ελπίδα. Κι αυτό που λες ότι η μετανάστευση βασίζεται σε συνειδητοποίηση είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ σωστό.
Κώστα μου να συνεχίσω προς τα εκεί που οδηγεί η παρατήρηση και ο συλλογισμός σου:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μαγική δύναμη θα τα διορθώσει όλα, υπό την έννοια του ότι όσο περνάνε οι μέρες και ο καιρός, η συνείδηση-στιγμής αποτυπώνει μόνο το στενό παρών, άρα σε 7 μέρες και σε 7 μήνες τα γεγονότα δεν θα ερμηνεύονται ώ συνέχεια του σήμερα αλλά ως βήμα μετά από το τότε "τώρα" -πράγμα που σημαίνει πως όταν σήμερα το 1000 το κάνουν 100, και σε εφτά μήνες έχει γίνει 1 και το κάνουν 10, η στενή συνειδητοποίηση του "παρόντος" δεν θα δει ότι πήγαμε από το 1000 στο 10 αλλά ότι πήγαμε από το 1 στο 10, άρα το θαύμα θα έχει συντελεστεί.
Άλλη μια μεταφορική επεξήγηση της παθητικής μοιρολατρίας, του κράτους των μοιρολατρών.
Η συνειδητοποίηση όμως της πραγματικότητας της μετανάστευσης, αν δεν συνοδεύεται από αποδοχή, αγάπη, και κατανόηση για την χώρα ΠΡΟΣ την οποία γίνεται η μετανάστευση, τότε απλά καταλήγει κανείς στο 70 του να ακούει τον Νταλάρα να τραγουδάει το "Ταξίδι στα Κύθηρα".
Μόλις τώρα διάβασα το άρθρο που μας παρέπεμψες.. Υπάρχει και στο Βήμα. Link Εδώ :
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=408843
Σ΄ευχαριστώ Roadartist! Το διάβασα και είναι και καλή μετάφραση!
ΑπάντησηΔιαγραφήRoadartist και Δημήτρη, διάβασα το άρθρο από το Βήμα και ειλικρινά σας λέω, δάκρυσα... Το γιατί ελπίζω να το καταλαβαίνετε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Κώστα, και εμένα με συγκίνησε πάρα πολύ, και το έστειλα και στον συνονόματό σου, και να πω ότι ήταν κάπως γλυκόπικρη η συγκίνησή μου επειδή αυτά τα λόγια τα γράφουν οι ξένοι για μας και εμείς πρέπει να τα διαβάσουμε στα γραπτά τους, για να πούμε "μια στιγμή... έτσι είναι πράγματι!"
ΑπάντησηΔιαγραφή