ΗΠΕ

Κάποτε, ανάμεσα στον παγωμένο φραπέ και το αντηλιακό, ακουγόντουσαν μεγαλόπνοες εξηγήσεις για την σημασία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, και για το ότι η Ελλάδα είναι μέρος της μεγάλης αυτής δημιουργούμενης δύναμης.

Όπως κάθε ξεκίνημα καινούργιας ζωής έτσι και η γέννηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης ήρθε με τις δυσκολίες της, μια που κάποια όργανα του "κορμιού" αναπτυσσόντουσαν γρηγορότερα, ή αργότερα από τα άλλα.

Δεν βαδίζουμε στο άγνωστο όμως. Το παράδειγμα υπάρχει ήδη, προς μίμηση, βελτίωση ή αποφυγή:
Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Οι ΗΠΑ δεν είναι ένα κράτος όπως πολλοί απ' έξω νομίζουν. Οι ΗΠΑ είναι 50 "κράτη". Οι ΗΠΑ αποτελούνται από 50 Πολιτείες, 50 Κοινοβούλια, 50 γερουσίες, 50 νομοθετικά σώματα, 50 κέντρα οικονομικής κατεύθυνσης και 50 Κυβερνήτες, όλα και όλοι ανεξάρτητα από τα άλλα. Στην Μασαχουσέτη μπορείς να στρίψεις δεξιά με κόκκινο. Στην διπλανή Κονεκτικούτη δεν επιτρέπεται. Δηλαδή από την μια γωνία στην άλλη του δρόμου, κάνοντας το ίδιο πράγμα δύο φορές, θα πάρεις ένα πρόστιμο έχοντας περάσει τα Πολιτειακά σύνορα. Όλα αυτά τα "κράτη", μερικά των οποίων είναι μεγαλύτερα το καθένα και από μεγάλα κράτη της Ευρώπης, συνδέονται με την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση η οποία έχει ξεχωριστό δικό της Κοινοβούλιο, Γερουσία, Νομοθετικό, Οικονομικό και πρόεδρο. Και, φυσικά, ένοπλες δυνάμεις, που βρίσκονται παντού ανά την υφήλιο με  11 αεροπλανοφόρα και τον στόλο που συνοδεύει το κάθε αεροπλανοφόρο, συν 53 πυρηνικά υποβρύχια επίθεσης και 18 πυρηνικά υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων με ατομικές κεφαλές. Προσοχή! Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση δεν είναι υπεράνω των Πολιτειακών, αλλά, απλά, τις ενώνει, βοηθά την οικονομική και πολιτιστική πορόοδο της κάθε πολιτείας και παρουσιάζει ένα πρόσωπο στον έξω κόσμο.

Οι ΗΠΑ δεν είναι λοιπόν ένα κράτος, αλλά 50 κράτη ενωμένα για τα μάτια του έξω κόσμου σε μια οργάνωση. Η δε Ουάσινγκτον, όπου εδρεύει η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, δεν βρίσκεται σε καμία από τις 50 Πολιτείες αλλά σε μια ουδέτερη περιοχή που δεν είναι Πολιτεία αλλά λέγεται Περιοχή της Κολούμπια (District of Columbia,  εξ' ου και Washington DC, η πρωτεύουσα της Ομοσπονδίας -η οποία δεν έχει καμία σχέση με την Πολιτεία της Ουάσινγκτον η οποία βρίσκεται πάνω από το Όρεγκον και κάτω από τον Καναδά στον Ειρηνικό Ωκεανό).

Υπάρχουν πλούσιες και παραγωγικές Πολιτείες όπως η Νέα Υόρκη, Το Τέξας και η Καλιφόρνια, υπάρχουν και φτωχές όπως το Αρκάνσας και η Πολιτεία του Μισσισσιππή. Υπάρχουν Πολιτείες Τουρισμού και παιγνιδιών και αναπαύσεως όπως η Φλώριδα, η οποία έχει το παρατσούκλι "Η αίθουσα αναμονής του Θεού", γιατί εκεί πάνε όλοι μόλις πάρουν σύνταξη.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, η Ελλάδα δέχτηκε την δεκαετία του 1980 την ευκαιρία να γίνει η Φλώριδα της Ευρώπης, ή ένας συνδυασμός μεταξύ Φλώριδας και Καραϊβικής της Ευρώπης. Το ξέρω γιατί ήμουνα εκεί, σε εκείνη την Ελλάδα, επί 5 χρόνια, κάνοντας την σκληρή δουλειά, από Μάιο μέχρι Οκτώβριο κάθε χρόνο, να τρέχω με την φωτογραφική μου μηχανή σε όλη την Ελλάδα με καράβια, ιπτάμενα, κρις κραφτ, ελικόπτερα και αεροπλάνα, να με περιλαμβάνουν οι δεσποινίδες αντιπρόσωποι του Άγγλου εργοδότη μου εν στολή και να με οδηγούν στο ξενοδοχείο μου και σε κάθε αξιοθέατο κάθε γωνιάς της Ελλάδας... σκληρή δουλειά αλλά κάποιος έπρεπε να την κάνει. Ήταν τότε που είδα τους ψαράδες και τους αγρότες να παίρνουν Ευρωπαϊκά λεφτά για το ψάρεμα και τον αγρό και αντί εκεί, να τα βάζουν σε κάποια Βίλλα Κατίνα-δωμάτια για τους ξυπόλητους, και σε μπε-εμ-βε να πούμε. Αντί να συνεταιρίζονται 20 χωριανοί μαζί και να χτίζουν ένα ξενοδοχείο α-λα-Μαϊάμι, χτίσαν ο καθένας την καλύβα του Καραγκιόζη κι έκρυψαν τα μετρητά στο στρώμα του κρεβατιού ή τα έφαγαν σαν τζιτζίκια με το νέο θάρρος που είχε δώσει η γραμμή του Αντρίκου (αντίο στα παλιά τζάκια και hello στα καινούργια) ο οποίος μέχρι το 1996 έφτασε το χρέος κοντά στα σημερινά του επίπεδα για να φάνε (για πρώτη φορά) οι ημέτεροι.

Η Ελλάδα τελικά δεν έγινε Φλώριδα και Καραϊβική των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Οι Έλληνες προτίμησαν και κατάφεραν να καταλήξουν την χώρα τους να είναι κάτι σαν την Πολιτεία του Μισσισσιππή ή το Αρκάνσας της Ευρώπης. Και τώρα, τους φταίνε οι πολιτικοί, τους οποίους οι ίδιοι εξέλεξαν. Τους φταίνε οι πολιτικοί των οποίων η μονη δουλειά και σκοπός ήταν να κλέβουν από αυτούς που δεν τους ψήφιζαν και να τα δίνουν σε εκείνους που τους ψήφιζαν, και να χρεώνουν τα δανικά στην Ευρώπη, η οποία ήτανε κακιά άρα καλά να πάθει! -ένα είδος Ρομπέν των Καραγκιόζ μπερντέ.

Σήμερα διαβάζω στην ιστοσελίδα νέων της ΕΡΤ ότι ο κύριος Ζαν Κλοντ Τρισέ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης, κάτι σαν το "Φεντ" (Federal Bank) των ΗΠΑ, προτείνει την ίδρυση Υπουργείου Οικονομικών της Ευρώπης. Μια πρόταση η οποία, ληφθεί δε ληφθεί σοβαρά υπ' όψιν, έρχεται 20-χρόνια-αργά για το "Μισσισσιππή", ή ότι διάολο άλλο κατάντησαν οι Έλληνες την Ελλάδα.

Το μόνο που μένει πια για την Ελλάδα, για να μοιάσει εντελώς του Μισσισσιππή, είναι να ιδρυθεί κάποιο είδος Ελληνικού Κου Κλουξ Κλαν το οποίο είμαι σίγουρος δεν αργεί. Τα θύματα υπάρχουν ήδη στο πρόσωπο των αλλοδαπών, κλπ. Το μόνο που μένει είναι να αρχίσουνε μερικοί να καίνε σταυρούς, ή γκλίτσες, ή γκλίτσες σταυρωτές, ή κάτι... Αντί για μυτερές λευκές κουκούλες με δυό τρύπες για να βλέπουνε, προτείνω φέσια τραβηγμένα κάτω από τ' αυτιά χωρίς τρύπες για τα μάτια. Κάποιος πρέπει να φταίει. Ποιός ευκολότερος από τους αλλοδαπούς -μια που κυβερνητικό σύστημα δεν αλλάζουμε γιατί ακόμα δεν το πήραμε χαμπάρι ότι το φαγοπότι τελείωσε και οι ΗΠΕ έρχονται!

Επίσης μαθαίνω σήμερα ότι συμφωνήθηκε καινούργιο τριετές πρόγραμμα στήριξης με περισσότερο δανεισμό και περισσότερες περικοπές του κράτους. Και σκέφτομαι, η Roadartist είχε δίκιο όταν σχολίασε στην προηγούμενη ανάρτηση αυτού του μπλογκ ότι φοβάται πως ο θάνατος θα είναι αργός και βασανιστικός.

Και μετά θυμάμαι τη καημένη την μάνα μου που δεν πάτησε σε γιατρό μέχρι που έφτασε στο τέλος του τελικού σταδίου του καρκίνου, κι όταν ο γιατρός πήγε να τηλεφωνήσει σε ασθενοφόρο να πάει αμέσως νοσοκομείο, η μάνα μου τό 'σκασε, γύρισε σπίτι, και τρεις μέρες μετά σωριάστηκε και την πήγαν στο νοσοκομείο σηκωτή. 

Μου δίνει θυμό αυτός ο τρόπος του σκέπτεσθαι της στρουθοκάμηλου.