Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Αγανάκτηση;









Πρότεινα μέχρι τώρα ότι:
1) Το κράτος υπό τις τωρινές συνθήκες είναι ακυβέρνητο, και λίγη διαφορά θα φέρει όποιος και να γίνει "αρχηγός".
2) Δεν φταίει μόνο η εκλεγμένη κυβέρνηση για την κατάντια μας αλλά, κυρίως, και το 80% περίπου από των πολιτών που εξέλεξαν τις κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών με στόχο την τσέπη και το βόλεμά τους.
3) Υπάρχει ένα σοβαρό θέμα που κανείς δεν έχει θίξει ακόμα: Τα Ελβετικά στεγαστικά δάνεια του 2006-2009 αυτή τη στιγμή χρεοκοπούν οικογένειες, οι τράπεζες πιθανόν να έπραξαν στα όρια της παρανομίας με τα επιτόκια και τον διαχωρισμό του ενός ποσού σε δύο δάνεια, και η υπόθεση αυτή αργά ή γρήγορα θα βγει στην επιφάνεια, και θα είναι μεγάλη.


Καθώς περνάν οι μέρες βλέπω το "κίνημα" των "αγανακτισμένων" να αποκτά όγκο, μάζα και κύρος. Ποιοί είναι αυτοί; Είναι όλοι, από όλες τις κατευθύνσεις που ενώνονται σε ένα μόνο κοινό σημείο: Είναι αγανακτισμένοι. Πόση κοινή συμφωνία σε αποφάσεις μπορεί να φέρει αυτό το ένα κοινό σημείο της αγανάκτησης; αγανάκτησης για διαφορετικούς λόγους και σκεπτικό για τον καθένα; Πόσοι από τους αγανακτισμένους αγανακτούν απλά επειδή δεν μπορούν να συνεχίσουν να ξεπληρώνουν τα Ελβετικά δάνεια;

Τι μπορεί να φέρει αυτό το κίνημα; Το ellinaki πρότεινε κάτι που εγώ μετέφρασα υποκειμενικά διαβάζοντας το ως ότι αυτός που θα ξεπηδήσει από το κίνημα, αν αναδειχθεί κανείς, ίσως να μην είναι Βενιζέλος ή Φραγκλίνος Ρούζβελτ, αλλά Μουσολίνι ή Χίτλερ. Συμφωνώ, και, αγανακτισμένος ων, ανησυχώ.


Γράφω αυτή την ανάρτηση, την τρίτη και τελευταία της ενότητας, για να μοιραστώ μαζί σας ορισμένες παρατηρήσεις.
Οι πρώτες δύο αναρτήσεις ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης και τα Φράγκα. Είχαν δε προλογιθεί από την ανάρτηση Λύσεις.
Τώρα, σκέφτομαι, εν τέλει, ότι:

Μια χώρα που θέλει δε θέλει, της αρέσει δεν της αρέσει, είναι μέρος μιας κοινότητας και αλληλοεξαρτάται με χώρες διαφορετικής νοοτροπίας, κουλτούρας και στάθμης, και υπόκειται σε διεθνείς νόμους και τρόπους του πράττειν, και δεσμεύεται από υπογραφές, και χρωστάει λεφτά που ανήκουν σε τρίτους, χρειάζεται διαχείριση η οποία απαιτεί γνώση των οικονομικών, της νομικής, και της διεθνούς πολιτικής. Και χρειάζεται αυτές οι γνώσεις να εφαρμόζονται με μια ενεργή κοινή γραμμή του λαού. Οι άνθρωποι που θα αναδειχθούν από οποιαδήποτε επιτυχία των αγανακτισμένων θα έχουν τέτοιες ικανότητες; υπάρχουν; Ή θα αναδειχθούν άνθρωποι που θα ικανοποιήσουν τους αγανακτισμένους με το λέγειν τους και διεθνώς και οικονομικά θα τα κάνουν περεταίρω θάλασσα;

Αν πάμε αυθαίρετα, υπό την σκέπη της λαϊκής αγανάκτησης και λαϊκής δικαιοσύνης, να δημεύσουμε περιουσίες και να φυλακίσουμε πρώην κρατικούς λειτουργούς, και να αναδιοργανώσουμε ή να ακυρώσουμε χρέη, θα μπει το διεθνές δίκαιο των εταίρων μας να μας σταματήσει. Αμφιβάλετε;


Από την άλλη μεριά, ας υποθέσουμε για ένα λεπτό ότι βλέπουμε τη Γη από ένα διαστημόπλοιο χωρίς να έχουμε ιδέα για κράτη, οικονομίες και πολιτεύματα. Αυτό που βλέπουμε, κοιτώντας την Μεσόγειο και την Μέση Ανατολή, είναι ότι άρχισε αγανάκτηση... στην Τυνησία, την Αίγυπτο, την Συρία, την Λιβύη, την Υεμένη, την Ελλάδα. Σε κάθε μέρος για διαφορετικούς λόγους και με διαφορετικά συμβάντα και αποτελέσματα.

Αλλά, στο σύνολο της εικόνας, παντού, από Τυνησία σε Υεμένη σε Ελλάδα, ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ. Στην Μεσόγειο και Μέση Ανατολή.

Πως το βλέπουν άραγε αυτό οι Μεγάλες Δυνάμεις ΗΠΑ. Γερμανία/Γαλλία, Ρωσία, Κίνα...

Κάτι βράζει και δεν μυρίζει καθόλου καλά.



Γράφει το ANT1,
http://www.ant1online.gr/Ereuna/Pages/20116/0dd6ba74-0e81-48e1-97b1-e699b8bb5af9.aspx  
"Ο Παναγιώτης Θεοδωρίδης, μέλος του 300ellines.org, εξηγεί τους λόγους της παρουσίας του στο Σύνταγμα. «Δημιουργήσαμε τους 300ellines πριν από περίπου δύο μήνες. Ήμασταν τότε μία ομάδα δέκα ατόμων που ζητάμε επιτέλους να αλλάξει το πολιτικό και οικονομικό σκηνικό της χώρας». Η ομάδα έχει εικοσιτετράωρη παρουσία στο Σύνταγμα, με τα μέλη της να κρατούν τέσσερις εξάωρες βάρδιες. «Ζητάμε να ενωθούμε όλοι γύρω από τα δίκαια αιτήματα του κόσμου, την άρνηση του χρέους, την άρση της βουλευτικής ασυλίας και την αλλαγή του Συντάγματος με μία συντακτική εθνοσυνέλευση»."


Με πιο ακριβώς τρόπο προτείνουν οι "αγανακτισμένοι" να ανακοινώσουμε στην Ευρώπη και τους δανειστές ότι παίρνουμε πίσω τις υπογραφές της χώρας μας και "ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ";
...και ...πως λέτε να μας απαντήσουν, από την Ευρώπη, οι δανειστές;




Στην ίδια σελίδα στο ΑΝΤ1,

"Αυτόνομες ομάδες υπάρχουν πολλές. Μία από αυτές το «Δίκτυο Επισφαλών και Ανέργων», που διεκδικούν περισσότερα δικαιώματα για τους εργαζομένους. Ο Θεοδόσης Βάικος από την ομάδα την youtubers, δηλαδή των Ελλήνων χρηστών της γνωστής υπηρεσίας Youtube, δηλώνει την αγανάκτηση του απέναντι στα νέα μέτρα. «Ίσως τώρα να καταλάβουν. Δεν φεύγουμε μέχρι να δικαιωθούμε», αναφέρει ο κ. Βάικος. Έκτος από νέους ανθρώπους, δυναμικό παρόν δίνει και η τρίτη ηλικία."

Πως ακριβώς, και αφού γίνουν τι ενέργειες, από ποιόν, θα θεωρήσουν ότι "δικαιώθηκαν";;;




Στο ΑΝΤ1 πάντα,
http://www.ant1online.gr/Society/General/Pages/20116/77a99ae0-cfbd-4d27-9c30-d2b0fcd0898a.aspx

"Στα «ορεινά», επί της Αμαλίας, Έλληνες πολίτες όλων των ηλικιών διαμαρτύρονταν, κρατώντας ελληνικές σημαίες, κατά των πολιτικών, του μνημονίου, των τραπεζών και της Τρόικας."

Α-Χα! Πρωτοαναφέρθηκε η λέξη "Τράπεζες"! Ο όρος "Ελβετικά Στεγαστικά Δάνεια" δεν θα αργήσει...





Θυμάμαι μια παλιά ταινία με τον Robert Redford που λεγόταν The Candidate, όπου ο νεαρός Redford έκανε αγώνα με βάση οικολογία και αντι-κατεστημένο, να γίνει Γερουσιαστής. Χωρίς να το περιμένει κανείς, ούτε, περισσότερο από όλους ο ίδιος, κέρδισε τις εκλογές. Στο πάρτι της νίκης παίρνει τον πολιτικό του Μάνατζερ φοβισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου, μακριά από το ενθουσιασμένο πλήθος, και, στα λίγα δευτερόλεπτα ησυχίας πριν τον ξαναβρεί το πλήθος, προλαβαίνει να ρωτήσει τον μάνατζέρ του: "Τώρα τι κάνω;"
 





8 σχόλια:

  1. Συμμερίζομαι τους προβληματισμούς.. δυστυχώς.. Για αυτούς ακριβώς τους λόγους που αναφέρεις (απο το ellinaki από εδώ τα διάβασα στην δική σου ανάρτηση) νομίζω πως η μεγαλύτερη απειλή είναι ο εμφύλιος. Μια διαμάχη ανάμεσα σε αυτά τα διαφορετικά κομμάτια των Ελλήνων. Είναι πολύ εύκολο όλο αυτό το ειρηνικό και δυναμικό πλήθος να αλλάξει κατεύθυνση και να παρεκτραπεί από τους αρχικούς στόχους.

    Ιστορικά αν το μελετήσoυμε, σε κάθε αντίστοιχη περίοδο κρίσης υπήρχε άνοδο των εθνικιστικών κομμάτων (είχα κάνει μια σχετική ιστορική αναδρομή πέρσι στο blog εδώ : http://roadartist.blogspot.com/2010/04/blog-post_27.html).

    Πιστεύω ότι θα πρέπει σε αυτή την πραγματικά δύσκολη συγκυρία, να αφήσουμε στην άκρη ότι μας χωρίζει..και να εστιάσουμε σε όσα μας ενώνουνε.. Να αλλάξει ο καθένας νοοτροπία πραγματικά. Ειλικρινά δε ξέρω πόσο εύκολο είναι, ούτε πόσο είμαστε όλοι διαθετημένοι να το κάνουμε. (Όπως έγραψες, τα χρονικά όρια στενεύουν. Πάντως ως νέος άνθρωπος, αν δεν πήγαινα στο Σύνταγμα, θα αισθανόμουν τουλάχιστον αμέτοχη σε όλα όσα έχουνε γίνει).

    ΥΓ 1.Έγραψα σχόλιο και χάθηκε {ο ..blogger μάλλον παίζει μαζί μου :)}
    2. Η χαρά είναι όλη δική μου όποτε ανταλλάσουμε απόψεις και σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε ξέρω αν είδες αυτό το βίντεο.. Πως να μην εξοργιστείς πια μετά από τόση προπαγάνδα;
    http://www.youtube.com/watch?v=Rb5E-qCQR7Q&feature=youtu.be
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητή μου roadartist, είμαι κι εγώ στο Σύνταγμα μαζί σας, αλλά πρέπει να ανησυχώ από εδώ...

    Ο Εμφύλιος είναι αυτός που πραγματικά φοβόμαστε όσοι σκεπτόμαστε. Και ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος για Εμφύλιο, γιατί στη σκέψη πολλών, ένας πόλεμος θα ισοπεδώσει την οικονομία, και, νομίζουν, τα χρέη. Ο Εμφύλιος είναι η εύκολη λύση όσων δεν μπορούν να βρουν άλλη. Αν γίνει κάτι τέτοιο, η Ευρώπη, κατά το "νόμο" θα βοηθήσει την Κυβέρνηση, και η υποστήριξη της άλλης μεριάς θα έρθει από τους αντίπαλους της Ευρώπης. Τότε θα μπορέσουμε να πούμε ότι ο Εμφύλιος του '45, στην πραγματικότητα, δεν σταμάτησε ποτέ. Γιατί, στον καινούργιο αυτό εμφύλιο, όταν τραβηχτούν οι γραμμές, δεν βλέπω αριστερούς και δεξιούς να πολεμάνε δίπλα-δίπλα στην ίδια μεριά, και ας είναι δίπλα-δίπλα τώρα αγανακτισμένοι. Στην πραγματικότητα, πολλοί από τους αγανακτισμένους είναι αγανακτισμένοι ο ένας με τον άλλον.

    Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα καταλήξουμε να γίνουμε οι "Παλαιστίνιοι" της Ευρώπης. Ή, άλλη μια έκρηξη στα Βαλκάνια, από αυτές που άρχισαν μετά το ΄90. Θα δούμε πάλι κάποιο στόλο αγκυροβολημένο στο Φάληρο.

    Μακάρι να βρούμε την λογική να μην φτάσουμε εκεί.

    Διάβασα το λινκ που άφησες για την ανάρτησή σου, και συμφωνώ. Είναι καλογραμμένες σκέψεις.

    Νομίζω ότι από τους τελευταίους 14 μήνες, το κίνημα των αγανακτισμένων είναι το πιο ενδιαφέρον, απρόβλεπτο, καινούργιο, και επικίνδυνο πράγμα που εξέλιξε αυτή η κατάσταση. Παρ' όλη τη λαχτάρα να ήμουν κι εγώ εκεί, όπως είμαι κατά πνεύμα, δεν μπορώ να σταματήσω να λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να υπάρχει ρεαλιστικός στόχος πριν γίνουνε βήματα. Ρεαλιστικό στόχο, ή οποιονδήποτε συγκεκριμένο στόχο, άλλο από εκτόνωση θυμού, δεν βλέπω. Βήματα χωρίς στόχο θα παρθούν κατά τύχη, στο χάος. Αυτό με τρομάζει. Ελπίζω ότι οι καθημερινές διαβουλεύσεις θα φέρουν την απόφαση του στόχου και την ενότητα. Αλλά, από εδώ που είμαι, δεν το βλέπω να πραγματοποιείται αυτό: μάλλον αντίθετά του πηγαίνουμε.

    Τώρα έβαλα και το video που μου έστειλες στο 2ο σχόλιό σου. Είχα δει την εξωπραγματική, εξωφρενική σελίδα στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης όπου βρίσκεται το video. Το video το προσπαθώ τώρα που το έστειλες γιατί έχω modem, δεν έχουμε γρήγορο ιντερνέτ εδώ στο χωριό (ακόμα) και θα κάνει πάρα πολύ να κατέβει. Για να στείλω αυτή την απάντηση τώρα, πριν το δω, να πω τώρα πρώτα την γνώμη μου, ότι μια τέτοια αντιμετώπιση του σκεπτόμενου λαού από την κυβέρνησή του, είναι υβριστική όχι μόνο γιατί φυσικά αυτό το αίσχος το σχεδίασε και εκτέλεσε διαφημιστική εταιρεία, όχι μόνο οι υπάλληλοι του δημιουργικού της διαφημιστικής εταιρείας στη Νέα Υόρκη θα είχαν απολυθεί σαν ανίκανοι, αν όχι ηλίθιοι, αλλά γιατί η κυβέρνηση πιστεύει ότι ο λαός που κυβερνά και που θα δει αυτές τις γελοιότητες είναι ανεγκέφαλος όχλος.

    Είθε αυτό που γίνεται τώρα να αποδείξει ότι ο λαός της Ελλάδας δεν είναι ανεγκέφαλος όχλος...

    Δεν μπορώ όμως να μην σκέπτομαι ότι εφ' όσον πιστεύω, κατά τα λεγόμενά μου, ότι οι πραγματικοί υπεύθυνοι τα τελευταία 30 χρόνια είναι ο ίδιος ο λαός, τότε, οι αγανακτισμένοι είναι αγανακτισμένοι με τον ...εαυτό τους;


    Πολύ λυπάμαι όταν μαθαίνω ότι ένας άνθρωπος του οποίου το σχόλιο ήθελα πολύ να διαβάσω, έχασε το σχόλιο στην άβυσσο του ιντερνετ... το έχω πάθει κι εγώ, και πάντα τώρα γράφω στο notepad, ή σε email, και μετά το αντιγράφω στο blog...

    Καλό βράδυ, Roadartist, και για μένα είναι χαρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρη, έχουμε ταυτόσημες σκέψεις. Η μοναδική μου ελπίδα είναι να υπάρξει μια ρεαλιστική προσέγγιση της κατάστασης και η λύση να βασίζεται στην πραγματικότητα της καθημερινότητας κι όχι στους ψυχρούς αριθμούς του οικονομικού επιτελείου.

    Μακάρι οι αγανακτισμένοι να συνεχίσουν τις εκδηλώσεις τους με τον ίδιο ειρηνικό κι αξιοπρεπή τρόπο γιατί σ' αυτή την περίπτωση πιστεύω ότι θα υπάρξει και σχέδιο ίσως και κάποιος αξιόλογος άνθρωπος που θα εμπνεύσει τους υπόλοιπους. Τώρα αν αποδειχτεί Χίτλερ... ας ελπίσουμε πως όχι.

    Το βίντεο που σε παραπέμπει η Roadartist, να το δεις καθιστός. Σε διαφορετική περίπτωση θα πέσεις..., θα σου κατέβει απότομα η πίεση, μπορεί βέβαια και να σου ανέβει... Γι' αυτό καλού κακού ας είναι και η Μαργαρίτα δίπλα σου, θα γελάσετε μαζί!

    Και πριν κλείσω, θα ήθελα να σου δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια. Πως κατάφερες και μπήκες στο ξενοδοχείο κι έπιασες στα πράσα τον DSK μαζί με τον ΓΑΠ; Και τους απαθανάτισες κιόλας, χα, χα, χα... Πολύ πετυχημένη φώτο! Το χέρι του ΓΑΠ που έχει τυλίξει την καμαριέρα..., η καμαριέρα..., η δαντέλα..., αριστούργημα έχεις φτιάξει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κώστα, υπάρχουν δύο ρεαλιστικές προσεγγίσεις της κατάστασης. Και οι δύο απαιτούν απόλυτη ενότητα του λαού. Όταν επιτευχθεί απόλυτη ενότητα του λαού, τότε πάμε παρακάτω να δούμε ποιές είναι οι δύο λύσεις, να διαλέξουμε.

    Πάντως, όποια λύση και να ακολουθήσουμε, και Εμφύλιος να γίνει, οι δανειστές τα λεφτά τους θα τα πάρουν. Αυτό, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι το μοναδικό δεδομένο.

    Όσο για τους τελευταίους 20 μήνες, δεν είμαι σίγουρος ότι οποιοσδήποτε θα είχε προλάβει πια να φέρει διαφορετικό αποτέλεσμα. Ο ΓΑΠ είναι απλά μια τραγική φιγούρα. Και, αν είχε κόκκο νωός ο αφελής, θα είχε αφήσει τον Καραμανλή να κερδίσει, θα έβαζε τα γέλια, θα του έλεγε "φάτηνε τώρα και βγάλε το φίδι από τη τρύπα" και θα έκανε την ηρωική σοσιαλιστική αντιπολίτευση. Τώρα, τρέχα γύρευε! Ποιός είναι ο σοσιαλιστής και ποιά η καμαριέρα.

    Όσο για το φωτογραφικό ντοκουμέντο, ή δουλεύουμε Αντόμπι Φώτοσοπ εδώ ή δεν δουλεύουμε. Όχι παίζουμε! Πάντως την έκανα πρόχειρη επίτηδες και φαίνεται καθαρά γύρω από το φόρεμα της ότι είναι μοντάζ, για νομικούς λόγους γιατί είναι γελοιογραφία με τεχνική φωτομοντάζ. Αν ήθελα να την κάνω "πραγματική" πίστεψέ με, θα ήταν :-) Τι θα ήταν δηλαδή που είναι, αλλά ποιός το πιστεύει!

    Το βίντεο το είδα. Όπως είπα είναι εξωπραγματικό! αλλώκοτο! και μόνο για αυτό το βίντεο πρέπει να τον βγάλουν από το γραφείο του με πίσσα και πούπουλα πάνω σε σιδηροδρομική βέργα! Είναι εξωφρενικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να μην ξεχναμε ομως, οτι η goldmann sachs ειναι ο Μεγας Ωφελημενος απο την ελληνικη κριση. Και οτι η goldmann sachs εχει στενοτατες σχεσεις με το πασοκ ηδη απο την εποχη του αντρεα.
    Η ελλ. δεξια μπορει να ειναι διεφθαρμενη + ανικανη, αλλα δεν ειναι κολληταρια της gs.

    Γι αυτον τον λογο "επρεπε" να γινουν προωρες εκλογες το 2009 (κανενας δεν καταλαβε τους λογους τότε) και "επρεπε" να ερθει ο γιωργαπης στην εξουσια. Δεν πιστευω οτι ειναι τραγικη φιγουρα. Υπαλληλος (της gs) ειναι ο ανθρωπος.

    Ειμαι απολυτα πεισμενος, οτι θα μπορουσαμε να ειχαμε αποφυγει το μνημονιο. Για το οποιο ο γαπ συζητουσε μυστικα τον Δεκ. 2009, δλδ. σε εποχη που τα επιτοκια δανεισμου μας ηταν τα ιδια με εκεινα της Γερμανιας.

    Ανεξαρτητα απο το τι εγινε, δεν ξερουμε τι θα μας προκυψει στο μελλον. Εναν ελληνικο μπερλουσκονισμο δεν τον θεωρω καθολου απιθανο. Μια αλλη (ακομα πιο δυσαρεστη) πιθανοτητα θα ηταν να γινουμε Αργεντινη, δλδ. πεινα, εξαθλιωση και αιματηρες μαχες στους δρομους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Jolly Roger, είμαστε απόλυτα σύμφωνοι πάνω σε αυτά, ακριβώς όπως τα διατυπώνεις, και το ...φωτομοντάζ από πάνω, συνηγορεί, κατά κάποιον τρόπο. Είναι κρίμα που πρέπει να περάσει ακόμα κάμποσος καιρός, και κάμποσα κύματα, πριν αρχίσει να συνειδητοποιεί μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων την άμεση ευθύνη που έχει ο Αντρέας για τα σημερινά.

    Ανάλογα με το πως ερμηνεύει κανείς την γενική εικόνα, το "τραγική φιγούρα" για τον Γιωργάκη ταιριάζει και μέσα από το πρίσμα που εκφράζεις (με το οποίο είμαι απολύτως σύμφωνος), και ποτέ δεν εννοούσα όταν το έγραψα ότι ήταν κάποιο είδος θύματος. Μάλλον ένας άνθρωπος αδύναμος μπροστά στην τελικότητα του ρόλου του, με ένα μπαμπά στον ένα ώμο και ένα παππού στον άλλο. Θα μείνει στην ιστορία μάλλον σαν ένα αδιάφορο και άσχετο συστατικό της εποχής, που εκτέλεσε ένα ρόλο και προορισμό πέρα της εκλογής του και ίσως πέρα της κατανόησής του -την πρωθυπουργία η κεντροδεξιά του την έδωσε.

    Οπωσδήποτε θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και το πρώτο μνημόνιο, ίσως μάλιστα από την τότε κυβέρνηση χωρίς εκλογές: θεωρητικά όμως και μόνο, γιατί στην πραγματικότητα ο Έλληνας δεν θα δεχόταν τον Οκτώβριο του 2009 εθελοντικά μέτρα ούτε τα μισά από αυτά που του επιβλήθηκαν μετά τον Μάιο του 2010 σαν ντεφάκτο.

    Τώρα, αν η ΝΔ έδωσε το 2009 την κυβέρνηση στο ΠΑΣΟΚ επειδή ήξερε ότι ο Έλληνας δεν θα την άφηνε να κάνει αυτά που έπρεπε πριν φθάσει ο γκρεμός, ή αν έγινε γιατί το απαίτησαν εμμέσως ή εμμέσως κάποιες ...δυνάμεις, ή ένας συνδυασμός των δύο... λίγη σημασία έχει μπροστά στο τι κάνουμε τώρα. Και αυτό, όπως αρχίζουν να καταλαβαίνουν και οι "αγανακτισμένοι" έχει πολύ δύσκολη απάντηση, της οποίας η λύση δεν βγαίνει σήμερα, αλλά πολλά χρόνια αργότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Για την ..ιστορία από το συγκεκριμένο βιντεάκι αφαίρεσαν την επιλογή των like-dislike.. (επειδή ήταν αρκετά αρνητικό το αποτέλεσμα) και διέγραψαν δεκάδες αρνητικά σχόλια... Τραγελαφικοί! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.