"Σε αυτήν την σημερινή κρίση, η κυβέρνηση δεν είναι η λύση του προβλήματος. Η κυβέρνηση είναι το πρόβλημα."
Ρόναλντ Ρέγκαν, 20 Ιανουαρίου 1981
"Η ερώτηση που κάνουμε σήμερα δεν είναι αν η κυβέρνηση είναι εκτεταμένη ή αν είναι συρρικνωμένη, αλλά αν λειτουργεί."
Μπαράκ Ομπάμα, 20 Ιανουαρίου 2009
"Η φερεγγυότητα της κυβέρνησης, η ακεραιότητα του νομίσματος της, και το απαραβίαστο των υποχρεώσεών της πρέπει να διατηρηθούν."
Γουίλιαμ ΜακΚίνλεϋ, 4 Μαρτίου 1897
"Κάθε διαφορά σε γνώμη δεν είναι διαφορά επί της αρχής. Αποκαλέσαμε με διαφορετικά ονόματα αδέλφια των ίδιων αρχών."
Τόμας Τζέφερσον, 4 Μαρτίου 1801
"Το μεγαλύτερο πρώτιστο έργο είναι να βάλουμε τους ανθρώπους να εργαστούν. Αυτό δεν είναι πρόβλημα χωρίς λύση αν το αντιμετωπίσουμε με σύνεση και θάρρος."
Φρανκλίνος Ρούζβελτ, 4 Μαρτίου 1933
"Δεν είμαστε εχθροί αλλά φίλοι. Δεν πρέπει να είμαστε εχθροί."
Αβραάμ Λίνκολν, 4 Μαρτίου 1861
Εν τω μεταξύ, στα νότια Βαλκάνια, το όλο πρόβλημα εστιαζόταν σε μια λίστα...- Μία κάλπη!
- Εφτά κάλπες!
- Τέσσερεις κάλπες!
- Δέκα να μη στα χρωστάω μαλάκα!
- Πάρε τ' αρχίδια μου!
- Δεν έχεις αρχίδια!
- Έχω!
- Δεν Έχεις!
- Προδότη!
- Πιόνι!
- Δοσίλογε!
Και, καθώς εξελίσσονταν τα παραπάνω στα νότια Βαλκάνια, στην βορειοδυτική Ευρώπη αναρωτιόντουσαν:- Καλά μέχρι στιγμής, αλλά, ακόμα δεν έχετε απολύσει ούτε έναν κηφήνα, δεν έχετε κάνει τίποτα για την μεγάλη φοροδιαφυγή, δεν έχετε ιδιωτικοποιήσει τίποτα, δεν έχετε ελευθερώσει τα επαγγέλματα και δεν έχετε φορολογήσει τους πλουσιότερους. Αυτά, που τα υπογράψατε ήδη προ καιρού, πότε με το καλό λέτε να τα ξεκινήσετε;
Η πρόσφατη περίοδος εορταστικών ημερών ήταν ευκαιρία ανάπαυλας για τις συνιστώσες οι οποίες πήγαν διακοπές στην Νότιο Αμερική. Επί τη επιστροφή, οι συνιστώσες πήγαν να εκθέσουν τις απόψεις τους στον Γερμανό Υπουργό Οικονομικών ο οποίος απήντησε, ως προς τα εκτεθειμένα από τις συνιστώσες ζητήματα, ότι δεν μπορεί να αναμιγνύεται στα εσωτερικά άλλων χωρών παρά μόνο ως προς τις διεθνείς υπογεγραμμένες συμφωνίες άλλων χωρών. Οι συνιστώσες τώρα μπορεί να ψάξουν για διεθνή υποστήριξη, στις επόμενες διακοπές τους, στην Ζιμπάμπουε, Τασμανία, Αλγερία, και εξωτερική Μογγολία, και πιθανώς στην Νέα Γουινέα.
Αποσπάσματα ομιλιών από ορκωμοσίες προέδρων των ΗΠΑ και εικόνες προέδρων
από την εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ.
από την εφημερίδα Ουάσινγκτον Ποστ.
Σήμερα μαζευτήκαμε με τον Peter Schiff και τον Ron Paul και κλαίμε όλοι οι libertarians στη συχνότητα του Rush Limbaugh χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα επιτόκια είναι στο μηδέν, φρεσκοτυπωμένο χρήμα πλημυρίζει την αγορά και το επόμενο debt ceiling πλησιάζει.
Είμαστε όλοι με κομμένη την ανάσα. Αυτή η θητεία είναι και η καθοριστική για τις ΗΠΑ.
Βέβαια, από την άλλη μεριά, θα μπορούσε η οικονομία να συρρικνωθεί για να κατέβει το debt ceiling, να μπει σε recession, να φτάσει όπως μετά από τρεις ρεπουμπλικανικές θητείες σε ένα κραχ σαν του '29-31, και μετά να ψάχνουμε έναν Ρούζβελτ. Και χαίρομαι που γέλασες στην πρώτη φράση σου αλά αναρωτιέμαι αν είσαι γνώστης του τι καλαμπούρι θεωρείτε ο φίλτατος Rush όχι μόνο από όλους τους Δημοκρατικούς αλλά και την πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων...
ΔιαγραφήΒασικά, κάθε θητεία είναι καθοριστική για τις ΗΠΑ... άλλες περισσότερο από μερικές... μα το αποκαρδιωτικό είναι ότι ποτέ δεν θα μπορέσει κανείς να αποδείξει ότι αν είχε γίνει κάτι διαφορετικά θα ήμασταν μετά καλύτερα ή χειρότερα...
Για την ώρα διαβάζω σε ορισμένα FB Status ότι το Σάντυ Χουκ Ελεμένταρι ήταν ...σκηνοθετημένο από τον Ομπάμα με ηθοποιούς για να πάρει τα όπλα των πατριωτών. Η Ελλάς, αγαπητέ μου Λάκωνα, δεν έχει πρωτεία στην μαλακία. Τουλάχιστον, αυτά δεν τα λένε ούτε η Δημοκρατικοί, ούτε η μεγίστη πλειοψηφία των Ρεπουμπλικάνων... Ευτυχώς που υπάρχει και fringe να γελάμε λίγο... Δεν πειράζει, θα ψεκάσουν κι άλλα χημικά από τα κρυφά αεροπλάνα και θα παραδώσουν όλοι και τα όπλα και το debt ceiling για να μην ρίξει η κυβέρνηση κι άλλους ουρανοξύστες με αεροπλάνα... :-)
Δεν είσαι δίκαιος. Η οικονομία επρέπε να συρρικνωθεί όπως συρρικνώθηκε επί Θάτσερ στη Μ. Βρετανία και Ρήγκαν στις ΗΠΑ πριν αρχίσει η μεγάλη ανάπτυξη. Το χαμηλό επιτόκιο τροφοδοτεί πρωτίστως τις φούσκες που έφεραν την ύφεση και δευτερευόντως τις αναγκαίες και υγιείς επενδύσεις. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
ΔιαγραφήΤο κράχ του 29 (και η δεκαετής ύφεση) ελάχιστη σχέση έχει με την οικονομική δραστηριότητας της ελεύθερης αγοράς. Το βασικό πρόβλημα ήταν η ελεγχόμενη παροχή χρήματος (με τον κανόνα χρυσού) και οι σχετικές πολιτικές της FED.
-> Δεν καταλαβαίνω τη διαφορά του Rush Limbaugh από τη Rachel Maddow. Είναι άλλο να ζει κανείς προπαγανδίζοντας ιδέες και άλλο να προπαγανδίζεις ιδέες για να ζεις. Οι άνθρωποι αυτοί κόβουν το μηνιάτικό τους πλασάροντας ιδεολογικές ατζέντες σε πολύ συγκεκριμένα γκρουπ ανθρώπων που κάθονται και τους ακούνε. Είναι η δουλειά τους να πουλάνε ιδεολογία. Προφανώς λοιπόν και υπερβάλλουν, συστηματικά πολλές φορές, αφού ο σκοπός τους δεν είναι η αναζήτηση της αλήθειας αλλά η προσέλκυση διαφημιστικών πακέτων.
"Η Ελλάς, αγαπητέ μου Λάκωνα, δεν έχει πρωτεία στην μαλακία."
Όχι. Εδώ υπάρχουν πιο γραφικοί πολιτικοί παράγοντες. Το ευτύχημα με τις ΗΠΑ είναι πως αυτοί οι τύποι δεν μπορούν να επέμβουν στην ατομική σου ελευθερία και να καθορίσουν τη ζωή σου, σε αντίθεση με τους πολιτικούς της Ελλάδας.
Δεν διαφωνώ ότι η οικονομία πρέπει τώρα να συρρικνωθεί και να περάσουμε 5 δύσκολα χρόνια για να αρχίσει πάλι η ανάπτυξη. Αυτό το οποίο όμως το θεωρώ σίγουρο είναι ότι λόγω εντελώς διαφορετικών και εθνικών αλλά και ιδιαίτερα παγκοσμίων δεδομένων και καταστάσεων δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι η φόρμουλα θα ακολουθήσει τα ίδια βήματα αντιδράσεων και αποτελεσμάτων που ακολούθησε πριν 30 χρόνια σε έναν πολύ διαφορετικό κόσμο.
ΔιαγραφήΠριν 30 χρόνια δεν υπήρχε αλληλεξάρτηση όπως υπάρχει τώρα, ούτε άμεση ηλεκτρονική πληροφόρηση και επικοινωνία και κυβερνητική και στον κάθε άνθρωπο των μαζών όπως υπάρχει τώρα. Το θεωρώ απόλυτα πιθανόν η ίδια φόρμουλα 30 χρόνια αργότερα να φέρει διαφορετικά αποτελέσματα ή/και να περάσει από εντελώς διαφορετικά στάδια.
Η εποχή στην οποία αναφέρεσαι είχε να κάνει με τα οικονομικά μοντέλα, σε εθνικό επίπεδο τα οποία σωστά αναφέρεις. Η σημερινή κατάσταση όμως και προβλήματα διαφέρουν ριζικά επίσης και στο γεγονός ότι αυτό το οποίο βλέπουμε είναι η φυσική εξέλιξη ενός οικονομικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο. Τότε, πλοηγούσαν ένα καράβι στα κύματα. Τώρα μιλάμε για το πως να επιδράσουμε στην ίδια την καταιγίδα σε όλες τις θάλασσες και καράβια.
Κατά την γνώμη μου είναι διαφορετικές και οι συνθήκες και η υφή του προβλήματος.
Κατά τα άλλα έχεις απόλυτο δίκιο, ιδίως στην τελευταία σου παράγραφο :-)
Και μ' άρεσε το "άλλο να ζει κανείς προπαγανδίζοντας ιδέες και άλλο να προπαγανδίζεις ιδέες για να ζεις"!
Τι θα πει δε μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουροι δε μπορούμε να είμαστε για τίποτα. Υπάρχουν όμως βασικές αρχές , κανόνες και νόμοι της οικονομίας τόσο θεμελιώδεις όσο οι φυσικοί νόμοι.
Ένας από αυτούς λέει πως τα επιβεβλημένα χαμηλά επιτόκια σε μία οικονομία για μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουν αρνητικά αποτελέσματα αφού εθίζουν την οικονομική δραστηριότητα στο ναρκωτικό του εύκολου χρήματος, μειώνουν την παραγωγή και εν τέλει ανεβάζουν τις τιμές λόγω πληθωρισμού.
Η Ελλάδα είχε αδικαιολογήτως χαμηλά επιτόκια (λόγω ευρώ) όλη τη δεκαετία που πέρασε. Αποτέλεσμα είναι αυτό που ζει σήμερα.
Η πολιτική χαμηλών επιτοκίων αγοράζει απαραίτητο χρόνο για να περάσουν μεταρρυθμίσεις με μικρότερο "πόνο".
Το κόστος όμως των χαμηλών επιτοκίων δεν είναι αμελητέο, όσο δεν γίνονται οι μεταρρυθμίσεις και παραμένει η οικονομία στην πλασματική ευημερία του εύκολου χρήματος, τόσο οι μεταρρυθμίσεις θα είναι πιο επώδυνες.
Εκεί ψάχνουν τώρα στην Ουάσιγκτων τη χρυσή τομή, ελπίζω να τη βρουν.
Χμμμ... όχι τόσο γρήγορα. Μην πετάς πορτοκάλια ανάμεσα στα μήλα μου! Κατ' αρχάς, η οικονομία στην οποία η Θάτσερ ανέβασε τα επιτόκια επίσης παρείχε στους πολίτες το πιο τέλειο δωρεάν σύστημα υγείας και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης και σύστημα παροχών του κόσμου, τα οποία δεν πείραξε, και τα οποία ήταν το δίχτυ της κοινωνίας και των ανθρώπων που καλέστηκαν να υπομένουν τα μέτρα της.
ΔιαγραφήΟι ΗΠΑ το '80 δεν μπορούσαν να ήταν σε χειρότερη ψυχολογική ή οικονομική θέση και ακόμα ήταν συνηθισμένοι στην επιβίωση των '30 και των '60... χωρίς iPhone και Malls.
Στην Βρετανία, ο πληθωρισμός και το GDP σε συγκριτικά γραφικά του % έκαναν 14 χρόνια να "φτιάξουν" λίγο. Στις ΗΠΑ την ανάκαμψη δεν την έφεραν τα γαλάζια πουλάκια και η Μαίρη Πόππινς αλλά η απληστία και η αχαλίνωτη φιλοδοξία και το ψυχρό αίμα της προσωπικής ανόδου.
Και μην ξεχνάμε το υπέρτατο ζύγισμα που έφερνε στον κόσμο και τις οικονομίες το γεγονός ότι είχαμε Δύση και ΕΣΣΔ με όλα όσα αυτά συνεπάγονται.
Και... ναι! ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τίποτα, αλλά μερικές φορές έχουμε μπροστά μας αρκετά circumstantial evidence και indicators, και ιστορία, για να έχουμε μια κάπως εκπαιδευμένη και παιδεμένη αντικειμενικότητα στο αν οι οικονομικές θεωρίες και φόρμουλες μπορούν να αποδίδουν πάντα τα ίδια αποτελέσματα δια της ιδίας οδού διαχρονικά σε διαφορετικές καταστάσεις παραμένοντας οι ίδιες σταθερές και άκαμπτες.
Μιλάς σωστά ότι ψάχνουν την χρυσή τομή και αυτό είναι το μόνο το οποίο μπορούμε να ελπίζουμε, ότι θα βρεθεί.
Πάντως διαβάζω τώρα τον λόγο που έβγαλε και είναι καταπληκτικός, νομίζω
We understand that outworn (ph) programs are inadequate to the needs of our time. So we must harness new ideas and technology to remake our government, revamp our tax code, reform our schools, and empower our citizens with the skills they need to work hard or learn more, reach higher.
ΔιαγραφήBut while the means will change, our purpose endures. A nation that rewards the effort and determination of every single American, that is what this moment requires. That is what will give real meaning to our creed.
We, the people, still believe that every citizen deserves a basic measure of security and dignity. We must make the hard choices to reduce the cost of health care and the size of our deficit.
Τα παραπάνω τά ΄γραψα εγώ και του τα έστειλα πρωί-πρωί.
Just kidding :-)
"πολίτες το πιο τέλειο δωρεάν σύστημα υγείας και δωρεάν σύστημα εκπαίδευσης και σύστημα παροχών του κόσμου, τα οποία δεν πείραξε"
ΔιαγραφήΌχι απαραίτητα. Έκανε πολλές περικοπές και μάλιστα αποτέλεσμα αυτών ήταν πως είναι η μόνη πρωθυπουργός που δεν ανακυρήχθηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (wiki). Δεν ξέρω για την Υγεία, όμως η Εκπαίδευση δεν είναι από τα δυνατά χαρτιά του Θατσερισμού.
Είναι ακριβώς η ιστορία το όπλο μας να αντιμετωπίσουμε την κρίση, με την προϋπόθεση ότι μαθαίνουμε από αυτή και ότι δεν κάνουμε τα ίδια λάθη. Η Ιστορία διδάσκει πως Κεϋνσιανές λύσεις είναι υπερβολικά επικύνδινες.
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ελπίζω να είμαι εγώ ο λάθος για το καλό και των δύο μας! :)))
Ο Πρόεδρος Ομπάμα είναι πολύ καλός ομιλητής. Αδιαμφισβήτητα.
Δεν είσαι ο λάθος. Ούτε εγώ. Με ενδιαφέρουν τα σωστά σου και τα σωστά μου. Κανένας δεν έφτασε πουθενά ξεχωρίζοντας τα λάθη αντί τα σωστά.
ΔιαγραφήΖούσα στην Αγγλία από το 1975-1984 και εργαζόμουνα από Λονδίνο 1986-1989. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω για τα περί Υγείας, Εκπαίδευσης και Welfare State. Την κάρτα μου της National Health ακόμα την έχω για σουβενίρ. Δεν τα άγγιξε με κανένα ριζικό τρόπο. Και ήταν τα καλύτερα του πλανήτη. Ακόμα είναι ως ενός σημείου. Την νύχτα της πρώτης της νίκης την ακολουθούσα με το αυτοκίνητό μου και έπαιρνα φωτογραφίες μέχρι τις 5 το πρωί... Δυό χρόνια πριν ως μέλος των Young Conservatives, με άλλους από το Κολέγιο είχα συνφάγει και με πρώην συντηρητικό πρωθυπουργό. Δεν χρειάζεται να με πείσεις για την Θάτσερ, ή για τα οικονομικά μοντέλα. Αυτό που συζητάω είναι ότι δεν μπορούμε να τα ακολουθούμε τυφλά και ανένδοτα παντού και πάντα διαχρονικά χωρίς να λαβαίνουμε ΚΑΙ άλλα πράγματα υπ' όψιν μας.
Μιλάς σωστά για το τι κάνουν τα επιτόκια. Αλλά πρέπει επίσης να μιλάμε και για την κοινωνία και τους ανθρώπους που θα καλεστούν να βρεθούν μέσα στον δοκιμαστικό σωλήνα. Και πως αυτές οι αντιδράσεις θα αλλάξουν, ίσως λίγο, ίσως πολύ, το αποτέλεσμα, και, ως εκ τούτου αν πρέπει να κάνουμε κάποιο tweak, ή κάποιο συμβιβασμό, ή κάποια ίσως και ριζική αλλαγή στις φόρμουλες.
Στην δική μου περίπτωση, αντιδρώ απλά περισσότερο στο πνεύμα σου της μαθηματικής εξίσωσης, όχι τόσο με την ουσία όσο με την εκ πρώτης όψεως ακαμψία. Και αυτό δεν δηλώνει μετριοπαθή χαρακτήρα από μέρους μου γιατί εγώ ο ίδιος χαρακτήρας μιλώ πολύ διαφορετικά και μαυρόασπρα όσον αφορά διαφορετικές καταστάσεις, όπως η Ελλάδα φερ' ειπείν.
Το'80 στις ΗΠΑ ήταν πάτος. Το 2013 δεν είναι πάτος, έχει ήδη αρχίσει κάποια μέτρια ανάκαμψη η οποία θα αντιστραφεί αμέσως αν κάνουμε τώρα κάτι αντί για πριν 6 χρόνια. Πριν 6 χρόνια θα με άκουγες πιο μαυρόασπρο. Τώρα πρέπει, νομίζω, να μείνουμε λίγο ρελαντί, να δούμε και που θα πάει και η Κίνα. Και που θα πέι η μέτρια αλλά σίγουρη ανάκαμψη που ήδη υπάρχει.
"Αυτό που συζητάω είναι ότι δεν μπορούμε να τα ακολουθούμε τυφλά και ανένδοτα παντού και πάντα διαχρονικά χωρίς να λαβαίνουμε ΚΑΙ άλλα πράγματα υπ' όψιν μας."
ΔιαγραφήΚανένας δε διαφωνεί με την άποψη αυτή. Μην τραβάμε από τα μαλιά τα επιχειρήματα γιατί χάνουμε την ουσία. Η ουσία είναι πως η κριτική που δέχεται η διοίκηση του Ομπάμα είναι πως η μέχρι στιγμής ανάκαμψη είναι πολύ ασθενής και πολύ ακριβή. Ελπίζουμε όλοι αυτή τη θητεία να κάνει, από το δικό του πόστο, πράγματα ριζοσπαστικά αφού δε θα έχει και το άγχος της επανεκλογής.
Σαφώς. Και όλοι νομίζω θα συμφωνήσουμε ότι αν η κατάσταση που παρέλαβε οποιοσδήποτε στις 21 Ιανουαρίου 2009 μπορούσε να αλλάξει σε τέσσερα μόνο χρόνια, σε μια χώρα που θεωρεί την φτηνή ιατρική περίθαλψη κομουνισμό, αυτό θα ήταν τίποτα λιγότερο από θαύμα. Η καταστροφή που έφερε ο Μπους ούτε σε 8 χρόνια δεν βελτιώνεται ριζικά, και έχουμε και τους Ρεπουμπλικάνους με πλειοψηφία στους αντιπροσώπους να παιδιαρίζουν σα να είναι στην αυλή του δημοτικού.
ΔιαγραφήΑσθενής και ακριβή με ποιανού μέτρα και σταθμά, άραγε...
Επιστρέφοντας στα επιτόκια... ο δανεισμός τώρα είναι φτηνός και οι χρηματέμποροι χάνουν κέρδος. Υπάρχει και η σχολή που λέει ότι ο φτηνός δανεισμός ευνοεί τις μικρές επιχειρήσεις και τις μεσαίες τάξεις. Ίσως αυτή την εποχή να είναι πιο σημαντικό να επιτρέψουμε στις μικρές επιχειρήσεις να επιβιώσουν και να φυτρώσουν, παρά να αναχαιτίσουμε έστω και ακριβή και ασθενή ανάπτυξη για να έχουν υγιέστερα κέρδη οι χρηματέμποροι. Μην ξεχνάμε ότι στον νόμο προσφοράς και ζήτησης, θεωρητικά την δύναμη θα έπρεπε να την έχουν εκείνοι που ζητάνε... αντί οι προσφέροντες να πείθουν τους πελάτες τους τι πρέπει να ζητήσουν... Και έτσι μπαίνουμε βέβαια σε έναν φαύλο κύκλο που εκτοξεύει το χρέος... αλλά επίσης διατηρεί και μια σχετική ευημερία αγοράζοντας χρόνο. Στην Ελλάδα αυτό απέτυχε γιατί οι προσφέροντες ήταν χαζοί και φάγανε με δέκα κουτάλια αντί να φάνε με πέντε κουτάλια...
Για να δούμε... εγώ είμαι αισιόδοξος, για τα επόμενα τέσσερα χρόνια στις ΗΠΑ τουλάχιστον :-)
Αν σήμερα βλέπαμε τον Μιτ αντί για τον Ομπάμα η μόνη μετανάστευση που θα μας έσωζε θα γινότανε με διαστημόπλοιο...