Καραβάνα

Κοντά στο Καστελ Ντελ Ρίο, τριάντα-σαράντα χιλιόμετρα νότια-νοτιοανατολικά της Μπολόνιας, εδώ στην Εμίλια Ρομάνια της Ιταλίας, έγιναν σκληρές μάχες το 1944-1945 μεταξύ των Αμερικανών και των Ές-Ές και της Βέρμαχτ, και των Ιταλών ανταρτών... Λίγοι μάλιστα γνωρίζουν ότι από τον Σεπτέμβριο του 1943 όταν έπεσε ο Μουσολίνι και μετά, η Ιταλία, ιδίως η βόρειος Ιταλία, πέρασε Γερμανική κατοχή και ακρότητες που συναγωνίζονται τις εμπειρίες της Ελλάδας και ίσως σε καναδυό περιστατικά να την ξεπερνούν...

Πριν δυό χρόνια, ένας Ιταλός χωριανός που περπατούσε στους λόφους κοντά στο Καστέλ Ντελ Ρίο βρήκε μια παλιά στρατιωτική καραβάνα...

Μπροστά, ήταν σκαλισμένο με υπέροχη λεπτομέρεια το προφίλ ενός Αμερικανού Ινδιάνου. Στα πλάγια ήταν σκαλισμένα με τον ίδιο βαθμό λεπτομέρειας ο αύξων αριθμός μητρώου του στρατιώτη, το όνομα, το αρχικό του μεσαίου ονόματος, και το επώνυμο του στρατιώτη, όπως και η πόλη και πολιτεία καταγωγής του: Φιλαδέλφεια, Πενσυλβανία.
 
Ο άνθρωπος που το βρήκε του έδωσε μεγάλη συναισθηματική αξία... και επί δύο χρόνια προσπάθησε μέσω Αμερικανικών οργανισμών της περιοχής της Μπολόνιας να βρει τον στρατιώτη ή την οικογένειά του για να επιστρέψει την καραβάνα που είχε χάσει ο στρατιώτης από την Φιλαδέλφεια. Ήθελε να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες έρευνας πριν αποφασίσει να την κρατήσει ο ίδιος.

Στο τέλος έφερε την καραβάνα σε εμένα σαν τελευταία ευκαιρία να εξιχνιαστεί το μυστήριο και να βρεθεί ο στρατιώτης, ή, η οικογένεια.

Αφού την φωτογράφισα με λεπτομέρεια, και στα σημεία που ήταν χαραγμένα τα στοιχεία του στρατιώτη, οπλισμένος με τον αριθμό του στρατιώτη, το ονοματεπώνυμό του και την πόλη του, ξεκίνησα μέσω του ίντερνετ  να κάνω αυτό που βασικά είναι το επάγγελμά μου: την ανεύρεση και ανάλυση βάσεων στοιχείων δεδομένων. Από βάσεις στοιχείων του Πενταγώνου, των υπηρεσιών του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, και των τοπικών δήμων και αρχείων. Που είναι φυσικά όλα ελεύθερα στο ίντερνετ.

Τα δύο πρώτα νούμερα του αριθμού έδειξαν ότι είχε επιστρατευτεί από την πολιτική ζωή, και ότι η επιστράτευση έγινε στην Πενσυλβανία. Λίγο αργότερα είχα βρει το ψηφιοποιημένο δελτίο επιστράτευσής του.

Ο στρατιώτης αυτός είχε γεννηθεί το 1909 και είχε επιστρατευτεί στην Φιλαδέλφεια στις 22 Οκτωβρίου του 1942 όταν ήταν 33 χρονών. Στη πολιτική ζωή ανήκε στο επάγγελμα των "Χρυσοχόων, ωρολογοποιών, κοσμηματοπωλών, και τεχνιτών ασημιού", πράγματα που συνηγορούσαν με τον τρόπο τον οποίον είχε σκαλίσει στην καραβάνα του το κεφάλι του Αμερικανού Ινδιάνου και τα στοιχεία του... και τον τόπο καταγωγής του.

Δεν υπήρχαν πληροφορίες για τους γονείς του, ή για την τύχη του. Πουθενά δεν μπόρεσα να βρω ημερομηνία θανάτου του, ή μετέπειτα τόπο διαμονής. Όμως το στρατολογικό του δελτίο τον έφερε ως παντρεμένο αλλά χωρίς παιδιά το 1942 και σε απόσταση από την σύζυγο του.

Τελικά, βρήκα το όνομα της συζύγου του. Γεννήθηκε και εκείνη το 1909... ίσως να αγαπήθηκαν στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου μα ούτε ο ένας ούτε η άλλη τελείωσαν το γυμνάσιο. Η γυναίκα του πέθανε το 1989, ογδόντα ετών, και τα πολιτικά μητρώα φέρουν ότι κάποια στιγμή μετά τον πόλεμο ο στρατιώτης και η γυναίκα του, ή τουλάχιστον η γυναίκα του με την οποία δεν είχε διαζευχτεί, έφερε στο κόσμο ένα αγοράκι. Το αγοράκι παντρεύτηκε αργότερα και είχε δύο κόρες, που επισήμως φέρονται ως οι δύο εγγονές του στρατιώτη που έχασε την καραβάνα του στο Καστέλ Ντελ Ρίο.

Ο γιός της συζύγου του στρατιώτη, η γυναίκα του και οι δύο κόρες του ζουν ακόμα.

Βρήκα τρόπο να επικοινωνήσω με email με μία από τις γυναίκες αυτές, αλλά δεν ξέρω αν πρόκειται για την σύζυγο του γιού, ή για μία από τις δύο κόρες της. Έστειλα email χτες και περιμένω να δω αν θα λάβω απάντηση... αν ποτέ λάβω απάντηση.

Μέσω των στοιχείων για την σύζυγο του στρατιώτη και την σύζυγο του γιού της συζύγου του στρατιώτη, βρήκα οικογενειακά δέντρα που αναφέρουν είκοσι πέντε ανθρώπους, πέντε γενεών μέχρι τα μέσα του δεκάτου ενάτου αιώνα. Αν όμως το 1942 ο στρατιώτης ήταν σε απόσταση από την σύζυγό του, όπως αναφέρει η στρατολογία, δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι ο γιός που αναφέρεται ως γιός της συζύγου του, γεννημένος μετά τον πόλεμο, είναι απαραίτητα και βιολογικά γιός του στρατιώτη.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιός ήταν αυτός ο άνθρωπος και τι αισθάνονται γι αυτόν οι φερόμενοι ως απόγονοι του που ζουν ακόμα σήμερα...

Ο στρατιώτης αυτός, ο Charles, που παντρεύτηκε την Editha το 1934 (25 χρονών και οι δύο) στην Φιλαδέλφεια και στρατεύτηκε το 1942, και πολέμησε στο Καστελ Ντελ Ρίο της Βόρειας Ιταλίας, και έχασε την καραβάνα του, ίσως  σε κάποια μάχη, αναφέρεται μόνο δύο φορές στην ιστορία, για τον γάμο του και την στράτευσή του...

Ίσως τα κόκαλα του να βρίσκονται κοντά εκεί που βρέθηκε η καραβάνα του. Στους νεκρούς του Αμερικανικού στρατού για εκείνη την περιοχή φέρεται ένας μόνο με το ίδιο επώνυμο, αλλά διαφορετικό όνομα... Ίσως να είναι αυτός και να πρόκειται για λάθος στο όνομα πριν το επώνυμο στις εγγραφές των πεσόντων... Ίσως να επέζησε τον πόλεμο, να γύρισε στον τόπο του, να ξανάσμιξε με την γυναίκα του, και μαζί να έκαναν οικογένεια που ζει ακόμα... ίσως όχι...

Κανείς, εκτός ίσως από την άμεση οικογένειά του, δεν έχει πια στοιχεία για το από που και από ποιούς κατάγετε, τι του συνέβη... τι απέγινε, και πότε και πως πέθανε...ποιός ήταν.

Ξέρουμε μόνο ότι έχασε την καραβάνα του στην Βόρειο Ιταλία. Και ότι ήταν επιδέξιος στο να δουλεύει μέταλλο...

Rosebud.