Ζεστασιά

Στο τελευταίο σπίτι μου στην Μασαχουσέτη η θερμοκρασία μέσα ήταν 21 βαθμοί χειμώνα καλοκαίρι, με, από 38 έως μείον 18 έξω. Το τζάκι ήταν μοντέρνο, εντελώς διακοσμητικό και αγόραζα ξύλα από το σουπερμάρκετ, χημικό από κάτω και αληθινά από πάνω για εφέ όταν είχα κόσμο -αλλά έπρεπε να μειώσω τον θερμοστάτη μην ψηθούμε κιόλας.

Εδώ στο σπίτι μας στο χωριό, χωρίς θέρμανση θα είχαμε κάπου 8 βαθμούς μέσα στο σπίτι, αλλά με την κουζίνα ξύλων στην κουζίνα και το τζάκι στο λίβινγκ ρουμ την βγάζουμε γύρω στους 14-18 βαθμούς την ημέρα, και όταν κάνει πολύ κρύο ανάβουμε το καλοριφέρ κεντρικής θέρμανσης φυσικού αερίου για 2-3 ώρες από τις 4 το πρωί.

Αντί για την περιβολή του Αδάμ της Αμερικής, εδώ φοράω χειμερινές φόρμες -όμως είναι πολύ πιο ευτυχισμένη η ζωή από ότι την θυμάμαι ποτέ άλλοτε. Ίσως η ζεστασιά να έχει να κάνει και με τις αναπνοές -όχι τα χνώτα αλλά τις καρδιές που χτυπάνε ανάμεσα στα πνευμόνια.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στη Αθήνα ο κόσμος δεν είναι συνηθισμένος στο κρύο, και δεν μπορεί να πληρώνει τα πετρέλαια και τα φυσικά αέρια και το ηλεκτρικό αφού ψόφησαν και σάπισαν οι χοντρομπαλούδες αγελάδες.

Τα τζάκια που είχανε μπει διακοσμητικά ως ένδειξη πλούτου και στυλ, τώρα καίνε το φτηνότερο καύσιμο για να ζεσταθεί το κοκαλάκι των Αθηναίων.

Φαίνεται όμως ότι ή το ξύλο για το τζάκι δεν είναι αρκετά φτηνό, ή το αίσθημα κοινωνικής αλληλεγγύης και ευθύνης του Αθηναίου είναι υπερβολικά φτηνό. Ή είναι απλά χαζοί -ή εγωιστές που δεν σκέφτονται τον επόμενο χειμώνα, ή το περιβάλλον τους.

Για την ατμόσφαιρα του Λονδίνου του Ντίκενς, τι να πούμε. Πρέπει να περάσει κι η Αθήνα τον δέκατο ένατο αιώνα και την βιομηχανική επανάσταση με την ώρα μας. Μέχρι να το ξεπεράσουμε, κοιτάτε το νέφος από τα τζάκια της Αθήνας.

Αλλά, η πηγή της ξυλείας προς κάψιμο είναι η ανώτατη εικονογράφηση του κουκουτσιού που έχει για νιονιό ο Ρωμιός. Δέντρα από τα πάρκα, τους δρόμους, τους δρυμούς και τα βουνά, χωρίς άδεια και χωρίς δασοφυλακή. Το δε υπουργείο περιβάλλοντος, ένα ανέκδοτο. Τα καλοκαίρια, τα παιδιά καίγανε τα δάση για να δουν τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να πετούν, όπως έκανε ένα παιδάκι στην Πελοπόννησο τον Αύγουστο του 2007, ή, τα καίτε για να χτίσετε αυθαίρετα πάνω στα καμένα. Τώρα η κατάσταση αυθαίρετης εξαφάνισης του πράσινου παίρνει αμπάριζα γιατί τα καίτε και χειμώνα παράνομα και χωρίς περιβαλοντολογικό σχέδιο για να ζεσταθείτε.

Οι πιο αθώοι βέβαια είναι εκείνοι που αγοράζουν ξύλα από τον δρόμο ή μαγαζάκια χωρίς να ξέρουν αν είναι κομμένα παράνομα ή όχι αυτά που αγοράζουνε. Εφ' όσον δεν ξέρουν την προέλευση των ξύλων που αγοράζουν, τα αγοράζουν χωρίς να φέρουνε ευθύνη. Έτσι δεν είναι;

Ληγμένοι, σε όλα.




Μού 'ρθε και τό 'γραψα γιατί διάβασα αυτό.

Πρόσθεση 9 Ιανουαρίου, 14:05 ώρα Ελλάδας:

Η Φτέρη, πάνω από το Αίγιο, κάηκε τον Αύγουστο του 2007 επειδή ένα παιδάκι ήθελε να δει τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να πετάνε και έβαλε φωτιά. Θυμάστε τον Αύγουστο του 2007; Ακόμα έτσι είναι: ούτε τα καμένα δεν βγάλανε για να μπορέσουν να βλαστήσουν τα καινούργια. Τα δάση συνήθως κάνουν 30-40 χρόνια να ξαναγεννηθούν. Αυτά είναι έλατα: χρειάζονται 60-90 χρόνια. Γιατί δεν πηγαίνετε να κόψετε αυτά να κάψετε, να βοηθήσετε και το δάσος καθώς ζεσταίνεστε; Τι είπα τώρα...