Ορίστε και ένας τίτλος εφημερίδας που θα μπερδέψει αρκετούς στην Ευρώπη και σχεδόν όλους στην Ελλάδα. Ο Ομπάμα, λέει ο τίτλος, παραθέτει φιλελεύθερο όραμα. Προτρέπει νέα δέσμευση για ισότητα, ευκαιρία (opportunity = δυνατότητα εξεύρεσης ευκαιριών προώθησης προσωπικών στόχων/ονείρων)
Όπως κάθε καθώς-πρέπει Ρωμιός "διανοούμενος" γνωρίζει, όταν κατέχει την γεύση των λεκτικών του γλειφιτζουριών, η κακιά λέξη "φιλελεύθερος" έχει γεύση δεξιά.
Στις ΗΠΑ όμως, η λέξη "φιλελεύθερος" (liberal) έχει έννοια αριστερή (σε αντίθεση με την αποκλειστικά Αμερικανική έννοια του Ελευθεριακού [liberterian] που είναι κάθε άλλο παρά αριστερή και άνευ αντιστοίχου στην Ευρώπη). Για τους Αμερικανούς, οι Συριζαίοι, φερ' ειπείν, είναι "φιλελεύθεροι". Τέλεια συνεννόηση.
Στις ΗΠΑ βέβαια, η φτηνή ιατρική περίθαλψη θεωρείται κομουνισμός, και η δωρεάν ιατρική περίθαλψη θεωρείται δικτατορία του κράτους.
Εν τω μεταξύ, στην Βρετανία των '70, '80 και '90 η ιατρική περίθαλψη και η παιδεία ήταν όχι μόνο δωρεάν, αλλά οι καλύτερες στον πλανήτη, και παρέμειναν έτσι κάτω από την δεξιότατη κυβέρνηση της Θάτσερ, σε ένα ...Βασίλειο.
Τι έχει κάνει η δόλια η Ελευθερία για να είναι τόσο παρεξηγημένες οι λέξεις-παιδιά της, μεταξύ λαών και γλωσσών;
Όλοι θέλουν Ελευθερία... οι Έλληνες το 1821 θέλαν Ελευθερία από τους Οθωμανούς... οι Γερμανοί το 1936 θέλαν Ελευθερία από τους Εβραίους μέσα στην κοινωνία τους... και, Ελευθερία, τελικά, είναι να μπορείς να κάνεις ότι θέλεις χωρίς κανένας να σου στερεί το δικαίωμα να το κάνεις. Ποιά είναι τότε η διαφορά μεταξύ Ελευθερίας και Αναρχίας. Υπάρχει διαφορά (η διαφορά ειναι το αν υπάρχουν οποιοιδήποτε νόμοι). Για τον καθένα όμως είναι διαφορετική η ...διαφορά.
Το κοινό μεταξύ της Ελευθερίας των Ελλήνων από τους Οθωμανούς και της Ελευθερίας των Γερμανών-ναζί από τους Εβραίους είναι ότι και οι Οθωμανοί και οι Εβραίοι έχασαν τις περιουσίες τους που τις πήραν με άλφα ή βήτα τρόπο εκείνοι που απέκτησαν την ...ελευθερία τους. Κάτι μου λέει ότι τελικά πίσω από την υπαρκτή έννοια της ελευθερίας πάντα θα βρει κανείς κίνητρα οικονομικά -αν αναλύσει κανείς πραγματικά τι σημαίνει για τον καθημερινό άνθρωπο η έννοια της οικονομίας και της απόκτησης και κατοχής πλούτου.
Και, στην Αμερική, εκείνοι που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το κράτος για να χτίσουν μια κρατική οικονομία που βοηθάει τους αδύναμους λέγονται "φιλελεύθεροι". Εκείνοι που θέλουν να υπάρχει έλεγχος στο ποιός έχει όπλα και τι όπλα έχει λέγονται "φιλελεύθεροι". Εκείνοι που θέλουν το κράτος να επιβάλει την ισότητα και την ίση ευκαιρία ευημερίας λέγονται "φιλελεύθεροι".
Ίσως γιατί στην Αμερική ο "φιλελεύθερος" νοιάζεται για την ελευθερία του συμπολίτη του ενώ στην Ευρώπη νοιάζεται για την ελευθερία της αφεντιάς του. Και τότε πια η ερώτηση είναι, και πάλι, τι σημαίνει "Ελευθερία".
Η μόνη χρησιμότητα του οποιουδήποτε νόμου είναι να απαγορεύσει σε έναν άνθρωπο, ή σε ένα κράτος, να βλάψει τον συνάνθρωπό του, ή την βιωσιμότητα του κράτους. Οι νόμοι είναι η επιβολή της εκάστοτε ηθικής και της λειτουργικότητας της εκάστοτε Οικονομίας. Ο οποιοσδήποτε νόμος υπάρχει επειδή αν έχουν όλοι τέλεια Ελευθερία δεν θα την χρησιμοποιήσουν όλοι για το κοινό καλό, με τον ίδιο (κοινό) τρόπο ή προθέσεις. Ένας ελεύθερος φονιάς μπορεί να δολοφονήσει είκοσι παιδιά σε λίγα λεπτά. Ένας ελεύθερος μισάνθρωπος μπορεί να πείσει 60 εκατομμύρια ανθρώπους να εξοντώσουν μια φυλή και να προκαλέσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Μπορούμε να επιτρέψουμε στους φασίστες να υπάρχουν μέσα από την έννοια που δίνουμε στην "Ελευθερία". Όμως οι φασίστες θα μπούνε με 8% και σε έξι μήνες θα φτάσουν το 12%. Όταν φτάσουν το 25% θα ανησυχήσουμε; Όταν φτάσουν το 51% εμείς θα γίνουμε μειοψηφία και η πλειοψηφία θα καταργήσει τον νόμο ανεκτικότητας που τους επέτρεψε να ανεβάσουν τα ποσοστά τους; Και μετά θα πούμε ότι δεχόμαστε να κλειστούμε στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως γιατί είχαμε ηθικά δίκιο να επιτρέψουμε την ύπαρξη του κοινωνικού καρκίνου του φασισμού;
Η ύπαρξη κοινωνίας ανθρώπων σημαίνει νόμους. Και σημαίνει πρόνοια της κοινωνίας για τον κάθε άνθρωπο. Η ελευθερία του ενός είναι η δικτατορία κατά του άλλου.
Δεν υπάρχει ουτοπία πουθενά αλλού παρά στην φαντασία και όνειρα των ρομαντικών, ιδίως όταν πρόκειται για την ουτοπία του ότι μια κοινωνία ανθρωπίνων όντων θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πραγματικότητα από εθελοντική ιδιωτική πρωτοβουλία. Το ανθρώπινο ον, είναι μεν ον, αλλά είναι και ων. Και εδώ μπερδεύονται τα πράγματα όταν πολλοί Ων μοιράζονται ένα σπίτι.
Ότι έννοια να δώσει ένας λαός στην έννοια "φιλελεύθερος", η πικρή πραγματικότητα είναι ότι οι νόμοι εξ' ορισμού περιορίζουν την Ελευθερία, και ότι το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι θα φτάνουμε σε κάποια χρυσή τομή αντί για οποιοδήποτε άκρο... σε κάθε στροφή της ιστορίας, σε κάθε φυλή, παράδοση και γωνιά του πλανήτη...
Όπως κάθε καθώς-πρέπει Ρωμιός "διανοούμενος" γνωρίζει, όταν κατέχει την γεύση των λεκτικών του γλειφιτζουριών, η κακιά λέξη "φιλελεύθερος" έχει γεύση δεξιά.
Στις ΗΠΑ όμως, η λέξη "φιλελεύθερος" (liberal) έχει έννοια αριστερή (σε αντίθεση με την αποκλειστικά Αμερικανική έννοια του Ελευθεριακού [liberterian] που είναι κάθε άλλο παρά αριστερή και άνευ αντιστοίχου στην Ευρώπη). Για τους Αμερικανούς, οι Συριζαίοι, φερ' ειπείν, είναι "φιλελεύθεροι". Τέλεια συνεννόηση.
Στις ΗΠΑ βέβαια, η φτηνή ιατρική περίθαλψη θεωρείται κομουνισμός, και η δωρεάν ιατρική περίθαλψη θεωρείται δικτατορία του κράτους.
Εν τω μεταξύ, στην Βρετανία των '70, '80 και '90 η ιατρική περίθαλψη και η παιδεία ήταν όχι μόνο δωρεάν, αλλά οι καλύτερες στον πλανήτη, και παρέμειναν έτσι κάτω από την δεξιότατη κυβέρνηση της Θάτσερ, σε ένα ...Βασίλειο.
Τι έχει κάνει η δόλια η Ελευθερία για να είναι τόσο παρεξηγημένες οι λέξεις-παιδιά της, μεταξύ λαών και γλωσσών;
Όλοι θέλουν Ελευθερία... οι Έλληνες το 1821 θέλαν Ελευθερία από τους Οθωμανούς... οι Γερμανοί το 1936 θέλαν Ελευθερία από τους Εβραίους μέσα στην κοινωνία τους... και, Ελευθερία, τελικά, είναι να μπορείς να κάνεις ότι θέλεις χωρίς κανένας να σου στερεί το δικαίωμα να το κάνεις. Ποιά είναι τότε η διαφορά μεταξύ Ελευθερίας και Αναρχίας. Υπάρχει διαφορά (η διαφορά ειναι το αν υπάρχουν οποιοιδήποτε νόμοι). Για τον καθένα όμως είναι διαφορετική η ...διαφορά.
Το κοινό μεταξύ της Ελευθερίας των Ελλήνων από τους Οθωμανούς και της Ελευθερίας των Γερμανών-ναζί από τους Εβραίους είναι ότι και οι Οθωμανοί και οι Εβραίοι έχασαν τις περιουσίες τους που τις πήραν με άλφα ή βήτα τρόπο εκείνοι που απέκτησαν την ...ελευθερία τους. Κάτι μου λέει ότι τελικά πίσω από την υπαρκτή έννοια της ελευθερίας πάντα θα βρει κανείς κίνητρα οικονομικά -αν αναλύσει κανείς πραγματικά τι σημαίνει για τον καθημερινό άνθρωπο η έννοια της οικονομίας και της απόκτησης και κατοχής πλούτου.
Και, στην Αμερική, εκείνοι που θέλουν να χρησιμοποιήσουν το κράτος για να χτίσουν μια κρατική οικονομία που βοηθάει τους αδύναμους λέγονται "φιλελεύθεροι". Εκείνοι που θέλουν να υπάρχει έλεγχος στο ποιός έχει όπλα και τι όπλα έχει λέγονται "φιλελεύθεροι". Εκείνοι που θέλουν το κράτος να επιβάλει την ισότητα και την ίση ευκαιρία ευημερίας λέγονται "φιλελεύθεροι".
Ίσως γιατί στην Αμερική ο "φιλελεύθερος" νοιάζεται για την ελευθερία του συμπολίτη του ενώ στην Ευρώπη νοιάζεται για την ελευθερία της αφεντιάς του. Και τότε πια η ερώτηση είναι, και πάλι, τι σημαίνει "Ελευθερία".
Η μόνη χρησιμότητα του οποιουδήποτε νόμου είναι να απαγορεύσει σε έναν άνθρωπο, ή σε ένα κράτος, να βλάψει τον συνάνθρωπό του, ή την βιωσιμότητα του κράτους. Οι νόμοι είναι η επιβολή της εκάστοτε ηθικής και της λειτουργικότητας της εκάστοτε Οικονομίας. Ο οποιοσδήποτε νόμος υπάρχει επειδή αν έχουν όλοι τέλεια Ελευθερία δεν θα την χρησιμοποιήσουν όλοι για το κοινό καλό, με τον ίδιο (κοινό) τρόπο ή προθέσεις. Ένας ελεύθερος φονιάς μπορεί να δολοφονήσει είκοσι παιδιά σε λίγα λεπτά. Ένας ελεύθερος μισάνθρωπος μπορεί να πείσει 60 εκατομμύρια ανθρώπους να εξοντώσουν μια φυλή και να προκαλέσουν έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Μπορούμε να επιτρέψουμε στους φασίστες να υπάρχουν μέσα από την έννοια που δίνουμε στην "Ελευθερία". Όμως οι φασίστες θα μπούνε με 8% και σε έξι μήνες θα φτάσουν το 12%. Όταν φτάσουν το 25% θα ανησυχήσουμε; Όταν φτάσουν το 51% εμείς θα γίνουμε μειοψηφία και η πλειοψηφία θα καταργήσει τον νόμο ανεκτικότητας που τους επέτρεψε να ανεβάσουν τα ποσοστά τους; Και μετά θα πούμε ότι δεχόμαστε να κλειστούμε στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως γιατί είχαμε ηθικά δίκιο να επιτρέψουμε την ύπαρξη του κοινωνικού καρκίνου του φασισμού;
Η ύπαρξη κοινωνίας ανθρώπων σημαίνει νόμους. Και σημαίνει πρόνοια της κοινωνίας για τον κάθε άνθρωπο. Η ελευθερία του ενός είναι η δικτατορία κατά του άλλου.
Δεν υπάρχει ουτοπία πουθενά αλλού παρά στην φαντασία και όνειρα των ρομαντικών, ιδίως όταν πρόκειται για την ουτοπία του ότι μια κοινωνία ανθρωπίνων όντων θα μπορούσε να λειτουργήσει στην πραγματικότητα από εθελοντική ιδιωτική πρωτοβουλία. Το ανθρώπινο ον, είναι μεν ον, αλλά είναι και ων. Και εδώ μπερδεύονται τα πράγματα όταν πολλοί Ων μοιράζονται ένα σπίτι.
Ότι έννοια να δώσει ένας λαός στην έννοια "φιλελεύθερος", η πικρή πραγματικότητα είναι ότι οι νόμοι εξ' ορισμού περιορίζουν την Ελευθερία, και ότι το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι θα φτάνουμε σε κάποια χρυσή τομή αντί για οποιοδήποτε άκρο... σε κάθε στροφή της ιστορίας, σε κάθε φυλή, παράδοση και γωνιά του πλανήτη...
Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα οι Αμερικανοί είναι ελεύθεροι να κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας, εκτός αν είναι μαύροι ή ασιατικής καταγωγής, οπότε μπορεί να αντιμετωπίσουν ένα προβληματάκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου