Αυτή είναι μια από τις αναρτήσεις όπου οι φωτογραφίες λένε μια ιστορία καλύτερα και διαφορετική από ότι τα λόγια.
Οι φίλοι μας ο Πάολο και ή Ελίσα άφησαν τις καλές δουλειές τους των γράφείων σε μια πόλη πριν δέκα χρόνια και αγόρασαν αυτή την φάρμα, στα 950 μέτρα υψόμετρο. Εννέα χιλιόμετρα χωματόδρομος από την άσφαλτο, που τον χειμώνα κλείνει για μέρες ή βδομάδες. Έχουν δύο άλογα, αγελάδες, ταύρο, κατσίκια, και η Ελίσα κάνει ένα τυρί κατσικίσιο που είναι σαν αγελαδινό. Ζουν από τα ζωντανά, τα τυροκομικά, και τώρα φτιάξαν από πίσω δύο δωμάτεια 12 ατόμων συνολικά για ορειβάτες και οδοιπόρους που θέλουν να κάτσουν κανένα βράδυ στον δρόμο τους. Πριν δεκαπέντε μήνες ήρθε και ο Τζιάκομο.
Το κτίσμα ήταν το ερημητήριο των Τόσκι. Στη μέση εκκλησία, αριστερά το κτίσμα που κάνανε σπίτι τους, δεξιά το εργαστήρι για τα τυροκομικά. Πιο πέρα ο στάβλος.
Είναι ένας παράδεισος.
Σήμερα μας καλέσανε να ψήσω κρέας κατσίκας στην θράκα όπως έχουν μάθει ότι μόνο εγώ μπορώ να φτιάχνω. Η Μαργαρίτα έφτιαξε το τζατζίκι. Το τζατζίκι μας δεν είναι γιαούρτι με αγγούρι και σκόρδο. Είναι σκόρδο με αγγούρι και γιαούρτι. Έχει μάθει και το πετυχαίνει θαυμάσια. Ήταν μαζί μας και ο ανιψιός μας ο Ρικάρντο που μένει λίγο μαζί μας.
Με κλικ μεγαλλωνουν στις 1300 πίξελς.
Οι φίλοι μας ο Πάολο και ή Ελίσα άφησαν τις καλές δουλειές τους των γράφείων σε μια πόλη πριν δέκα χρόνια και αγόρασαν αυτή την φάρμα, στα 950 μέτρα υψόμετρο. Εννέα χιλιόμετρα χωματόδρομος από την άσφαλτο, που τον χειμώνα κλείνει για μέρες ή βδομάδες. Έχουν δύο άλογα, αγελάδες, ταύρο, κατσίκια, και η Ελίσα κάνει ένα τυρί κατσικίσιο που είναι σαν αγελαδινό. Ζουν από τα ζωντανά, τα τυροκομικά, και τώρα φτιάξαν από πίσω δύο δωμάτεια 12 ατόμων συνολικά για ορειβάτες και οδοιπόρους που θέλουν να κάτσουν κανένα βράδυ στον δρόμο τους. Πριν δεκαπέντε μήνες ήρθε και ο Τζιάκομο.
Το κτίσμα ήταν το ερημητήριο των Τόσκι. Στη μέση εκκλησία, αριστερά το κτίσμα που κάνανε σπίτι τους, δεξιά το εργαστήρι για τα τυροκομικά. Πιο πέρα ο στάβλος.
Είναι ένας παράδεισος.
Σήμερα μας καλέσανε να ψήσω κρέας κατσίκας στην θράκα όπως έχουν μάθει ότι μόνο εγώ μπορώ να φτιάχνω. Η Μαργαρίτα έφτιαξε το τζατζίκι. Το τζατζίκι μας δεν είναι γιαούρτι με αγγούρι και σκόρδο. Είναι σκόρδο με αγγούρι και γιαούρτι. Έχει μάθει και το πετυχαίνει θαυμάσια. Ήταν μαζί μας και ο ανιψιός μας ο Ρικάρντο που μένει λίγο μαζί μας.
Με κλικ μεγαλλωνουν στις 1300 πίξελς.
Εν τω μεταξύ, πριν τρια χρόνια...
(φωτογραφίες για την Αγγελική [βλ. σχόλιο])
Μολονοτι προτιμω την θαλασσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλλον ειμαι ερωτευμενος μαζι της
και δυσκολα την προδιδω
Θαθελα να βρισκομουν εστω για λιγο εκει...
Ασχετο
Σημερα εχουμε τηγανητη σαρδελα...
Αγαπητέ Velvet, κι εγώ είμαι ερωτευμένος με την θάλασσα, και τον ωκεανό επίσης, αλλά, ευτυχώς, και με τα βουνά!!
ΔιαγραφήΌσο για εδώ, δεν είναι μακριά... υπολογίζω τρεις ώρες;
Μ' αρέσει η τηγανιτή σαρδέλα! και ο τσίρος! Εδώ πάντως δεν έχουμε πολλά θαλασσινά
:-(
και οι καραβίδες του ποταμού μας είναι προστατευόμενες... από την Μαργαρίτα! (και με τον νόμο)
Καλό σου απόγευμα!
Έτσι είναι το σωστό τζατζίκι: Σκόρδο με γιαούρτι και αγγούρι και άνηθο (προσωπική μου αδυναμία ο άνηθος, τον βάζω παντού :-)). Ευτυχώς εδώ στην Αγγλία που μένουμε, όποιος Άγγλος το 'χει δοκιμάσει, το 'χει καταευχαριστηθεί και μας ζητάει την συνταγή - χαχαχαχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα να μάθεις και το κατσικάκι στην σούβλα στον Πάολο και την Ελίσα, που γίνεται λουκούμι και το τρως απευθείας απ' την σούβλα ... με το χέρι. Ούτε πιάτα, ούτε μαχαιροπήρουνα !
Τέλειες οι φωτογραφίες και οι στιγμές που έχουν αποτυπώσει. Να είστε πάντα καλά και να περνάτε υπέροχα !
Καλησπέρα Αγγελική!
ΔιαγραφήΜα θα ήταν δυνατόν να μην είχαμε ήδη επιμεληθεί του ζητήματος αυτού; Πριν τρία χρόνια φέραμε από την Αθήνα σούβλα, με μηχανάκι κιόλας να γυρίζει, φέραμε και τα ξαδέλφια μου, και τους διδάξαμε κατσικάκι στην σούβλα! Ο ξάδελφος Σταύρος έλαβε κατόπιν τον τιμητικό τίτλο "Μαέστρο" που σημαίνει "δάσκαλος". Για εκείνη την κατσίκα είμασταν οχτώ εμείς, δύο ο Πάολο και η Ελίσα, και 15 Τοσκανοί! Πήγε μέχρι μεσάνυχτα!
Την σούβλα την αφήσαμε εκεί, και ο Πάολο χτίζει τώρα ειδική πέτρινη ψησταριά για να την χρησιμοποιούμε!!
Έβαλα φωτογραφίες κάτω από την ανάρτηση ;-)
Α! κι εγώ τρελαίνομαι για άνηθο, αλλά, αν το πιστέψει κανείς δεν υπάρχει εδώ την Εμίλια-Ρομάνια της Ιταλίας, κι ούτε τον χρησιμοποιούνε. Στο λεξικό υπάρχει, αλλά στα μπακάλικα και στα σουπερμάρκετ ούτε για δείγμα :-(
Πάντως από τα μέρη σας μου λείπει μια αληθινή pint of real ale που και που... Και scones and cream for tea... και cucumber sandwiches! Yorkshire pudding and roast beef!!! mushy peas... bangers and mash! egg sandwich with cress!
Τώρα μου άνοιξες την όρεξη. Πάω να παίξω μπέης μπωλ με τον Ρικάρντο!
Σαν να βρίσκεται το αγρόκτημα αυτό σε άλλο κόσμο, σε έναν Παράδεισο που στην Ελλάδα φαντάζει extra terrestial. Οι φωτογραφίες αποδεικνύουν τη γήϊνη υπόστασή του. Τυχεροί οι κατέχοντες. Τυχερά τα παιδιά και τα μωρουδέλια που μεγαλώνουν εκεί
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα είναι το αγαπημένο μου μέρος εδώ στην περιοχή. Και μάλιστα, ο Πάολο σταμάτησε σχεδόν μόνος του, νομικά, ολόκληρη μαφία που ήθελε να στήσει 12 ανεμόμυλους-γεννήτριες 150 μέτρα η κάθε μία που θα κατέστρεφαν την περιοχή, τα δάση και τις φάρμες. Ακόμα και στην χαοτική Μεσόγειο μπορεί κανείς να κάνει το σωστό όταν ξέρει πως.
ΔιαγραφήΠράγματι τυχεροί οι άνθρωποι και τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν εδώ γύρω... κι ας πρέπει να κατεβαίνουν καθημερινά με λεωφορείο στην πόλη τα παιδιά για σχολείο, το κάνουν. Μετά από το Λονδίνο, την Βοστώνη και την Νέα Υόρκη, και την Αθήνα, για μένα πολύ μεγαλύτερη αξία έχει η ζωή μας εδώ!