Ένας υπέροχος περίπατος 9,5 χιλιομέτρων στην ράχη της οροσειράς δίπλα στο Μόντε Φάλκο, το ψηλότερο βουνό της περιοχής μας. Ξεκινήσαμε από το πέρασμα Κάλλα, στα 1290 μέτρα, φτάσαμε στο Πότζιο Σκάλι, 1510 μέτρα, και συνεχίσαμε μέχρι το Ερημητήριο του Καμάλντολι, του δεκάτου αιώνα στα 1125 μέτρα.
Είμασταν οχτώ. Η Μαργαρίτα κι εγώ, οι γονείς της ένας θείος, δύο θείες και ένας ανηψιός. Για μένα ήταν η πρώτη φορά που περπάτησα τόσο πολύ, αλλά ο προορισμός, εννιάμισι χιλιόμετρα μετά, δεν ήταν μόνο το Καμάλντολι, ένα από τα πιο αγαπημένα μου μέρη, αλλά και το οικογενειακό πικνίκ!
Το μήκος της διαδρομής ήταν σαν να περπατήσαμε από τον Φλοίσβο στο Παλιό Φάληρο μέχρι το ξενοδοχείο President στους Αμπελοκήπους, ανεβαίνοντας 220 μέτρα υψόμετρο και κατεβαίνοντας 395.
Η Μαργαρίτα κι εγώ, με τις φωτογραφικές μας μηχανές και σακίδια το κάναμε σε πέντε ώρες. Οι υπόλοιποι, από 61 έως 76 χρονών, και ένας εννέα χρονών, το κάνανε σε ...τρεις ώρες. Ο μπαμπάς μας, 82 ετών, οδήγησε το μίνι-βαν από εκεί που ξεκινήσαμε εμείς μέχρι τον προορισμό. Και μετά παρκάρισε και περπάτησε το μονοπάτι από την αντίθετη κατεύθυνση μέχρι που συνάντησε τους άλλους στην μέση, και γύρισε στο αυτοκίνητο (και το πικνίκ) μαζί τους. Αυτό θα πει μπαμπάς!
Τα Αππέννινα στην περιοχή μας είναι κατάφυτα με βλάστηση που δεν σε αφήνει να καταλάβεις πόσο ψηλά είσαι... Για αυτό ξεκινάω με δύο πανοραμικές φωτογραφίες που δίνουν την αίσθηση του που βρίσκεται το μονοπάτι. Η πρώτη πάρθηκε από το μοναδικό σημείο στο μονοπάτι που βλέπεις καλά τα γύρω βουνά, και η δεύτερη από την κορυφή του μονοπατιού στα 1510 μέτρα.
Από την νότια μεριά της οροσειράς, τα δάση λέγονται Foreste Sacre (άγια/ιερά δάση) ή Foreste Casentinesi, και έχουν πλούσια ιστορία από τον Μεσαίωνα και πριν. Όλη αυτή η περιοχή είναι μέσα στο Εθνικό Πάρκο (Δρυμό) των Foreste Casentinesi, του όρους Φαλτερόνα και της Καμπίνια. Το πάρκο έχει μήκος 42 χιλιόμετρα και πλάτος περίπου 20 χιλιόμετρα. Το χωριό μας, το San Benedetto in Alpe, ειναι στα βόρεια σύνορα του πάρκου, και η περιοχή εκείνη του Πάρκου είναι δικαιοδοσία της Μαργαρίτας, σαν Διευθύντρια του σταθμού το Κρατικού Σώματος Δασοφυλακής που είναι και αστυνομική δύναμη.
Οι δυό πανοραμικές (αποτελούμενες από 4 φωτογραφίες η κάθε μία και εννωμένες από εμένα στο φώτοσοπ της Αντόμπι) με κλικ γίνονται 1920 πίξελς. Οι υπόλοιπες, με κλικ γίνονται 1300 πίξελς.
Yes. It;s a tribute, a homage to Easy Company, 506, 101st Airborne,
From Normandy to Hitler's Eagle's Nest.
From Normandy to Hitler's Eagle's Nest.
Exact replica of D-Day suit.
Στην Κορφή του μονοπατιού, 1510 μέτρα,
Φτανουμε!
Καθώς μας είδαν να φθάνουμε, ο μπαμπάς μας και ο θείος έφεραν μια καρέκλα να με συναντήσουν. Μετά όμως δεν με κουβάλησαν. Έπρεπε να κουβαλήσω την καρέκλα μου μονος μου τα 50 μέτρα μέχρι το πικνίκ...
Ο μπαμπάς μας ο Ρομπέρτο, και μη μας τον ματιάξετε!
Η Μαργαρίτα και η μαμά μας, η Γκαμπριέλα
και η θεία Στεφανία
Καλημέρα Δημήτρη! Κάθομαι στον υπολογιστή προ 2 ωρών και ανοίγω πρώτο-πρώτο το οδοιπορικό σου άρθρο..ξεκινώντας απο το κείμενο, διακόπτοντας για να δώ τη διαδρομή σας στο Google, ναί δεν κύτταξα πάρα κάτω για να διαπιστώσω ότι την είχες παραθέσει..μένω εκεί που εσύ φορτωμένος σαν υποζύγιο κάνεις τη διαδρομή σε 5 ώρες και οι ξεκούραστοι και ξεφόρτωτοι ηλικιωμένοι σε 3! Χαχα! Τι καλό! Οι νεώτεροι θεωρούμε τους ασπρομάλληδες ανήμπορους να κάνουν οτιδήποτε, ξεχνώντας ότι κάποτε ήταν μαυρομάλληδες και πιθανόν πιο δραστήριοι απο εμάς. Βλέπω τον 85χρονο πεθερό μου (ασπρομάλλης) να κάνει πορεία το καλοκαίρι μαζί με μία μαγκούρα: Φεύγει απο Παναγίτσα Παλ. Φαλήρου χάραμα, φθάνει στο Ευγενίδειο, γυρίζει απο παραλία, ένα μπανάκι στο Μπάτη, 8.30 το πρωϊ είναι πίσω φρέσκος-φρέσκος. Η μαγκούρα είναι για προστασία, ήταν εκπαιδευτής στις Ειδικές Δυνάμεις παλιά, ποτέ δεν ξέρεις τι είναι ο άλλος πρίν τον υποτιμήσεις και επιτεθείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωματικά μοιάζει ο πεθερός μου με το μπαμπά σου! Ευσταλής και ευχάριστος.
Συνεχίζω το διάβασμα..μέχρι τις φωτογραφίες. Εκεί σταματώ..κάτι είδα για πικ νικ..αχαχ! Δεν έχω πάρει πρωϊνό ακόμη, πάω στη κουζίνα και φτιάχνω ένα. Αραβική πίτα με μοτσαρέλα, λίγα ντοματάκια, καφές, 1 πορτοκαλάδα. Επιστρέφω τρώγοντας.
Εξαιρετικές οι λήψεις με τη στοά των δένδρων, τι ωραίο καθαρό μονοπάτι μέσα στο δάσος, ούτε ένα σκουπιδάκι δεν υπάρχει! Τι ήρεμο μέρος, φαντάζομαι θ' ακούγατε κελαϊδίσματα. Θα έκανε και κρύο αν κρίνω απο τα μπουφάν σας!
Ενδιαφέρουσες και οι οικογενειακές πόζες, θυμήθηκα ότι οι παλαιότεροι πάντα με το τσιγάρο στο χέρι ποζάριζαν... κάτι σαν χειραφέτηση αντάμα με ανεξαρτησία έ να δείξουμε και το μανικιούρ!
Δεν είδα όμως καμμία φωτογραφία απο το πικ νίκ, τόσο γρήγορα τέλειωσε; Είναι 10.00 και μόλις τελείωσα το άρθρο + σχόλια. Καλό σβκ, πάντα με όμορφες στιγμές
Καλή σου μέρα Μαρίνα!
ΔιαγραφήΤο πικνίκ το είχαν τελειώσει μέχρι που φτάσαμε! Και καθώς τρώγαμε εμείς τα δικά μας είμασταν πολύ απασχολημένοι για να παίρνουμε φωτογραφίες :-)
Αραβική πίτα με ντομάτες και τυρί είναι καλό! Εδώ την πίτα την λένε πιεντίνα, και βάζουμε και προσούτο με τις ντομάτες και το τυρί! Τυρί πεκορίνο (πρόβιο) ή οτιδήποτε από την καταπληκτική ποικιλία τυριών εδώ. Όταν μεγάλωνα στην Αθήνα οι εκδρομές μας σε Αττική και Πελοπόνησο ήταν να μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και να πηγαίνουμε σε κάποιο εστιατόριο. Η Μαργαρίτα μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου το ρηλάξ και η φύση σήμαιναν περπάτημα χιλιομέτρων στα βουνά... Και τώρα με την δουλειά της μπορεί να περπατάει και δέκα χιλιόμετρα την ημέρα. Η Ιταλική μου οικογένεια είναι υπέροχη! Τον λέω "μπαμπά μας", τον Ρομπέρτο, αλλά είναι βέβαια πεθερός μου. Και είναι βέβαια ευχάριστος, συνέχεια με το γέλιο και το καλαμπούρι.
Όπου έχω πάει στα μέρη μας είναι πεντακάθαρα. Στα εννιάμισι χιλιόμετρα βρήκαμε ΕΝΑ αποτσίγαρο στο μονοπάτι και το βάλαμε στην τσέπη μας. Δεν ξέρω αν είχες διαβάσει προ καιρού σε μία ανάρτηση, είχαμε βρει στην άκρη του δρόμου σκουπίδια πολλά μια φορά και, όταν τα εξετάσαμε από κοντά, είδαμε ότι το άδειο πακέτο τσιγάρων και μια νάιλον σακούλα ήταν Ελληνικά.
Παραδόξως από όλους τους μεγαλύτερους μόνο η μαμά μας καπνίζει. Και η Μαργαρίτα και εγώ.
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες και η ανάρτηση :-) Για μένα αυτή είναι η ζωή, ένας καθημερινός παράδεισος, όπως θα έπρεπε να είναι...
Καλό σου Σαββατοκύριακο και χαρούμενο :-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααα !!! Io sono molto gelosa !!! :-) Είστε πολύ τυχεροί που έχετε τέτοιο θησαυρό κοντά σας και μπορείτε και τον απολαμβάνετε !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας εύχομαι ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο !
Αγαπητή μου Αγγελική, πάντα λέω ότι ζούμε σε ένα μικρό παράδεισο... Εκτός από τις γύρω περιοχές όπως εκεί που κάναμε τον περίπατο της ανάρτησης, και το δικό μας χωριό έχει την ίδια φύση και ομορφιά, και είναι γνωστό από το Αβαείο μας του 9ου αιώνα, τον Δάντη που έμεινε εδώ το 1302-1303 και έγραψε το χωριό μας στην Θεία Κωμωδία, και τον καταρράκτη μας 70 μέτρων της Ακουακέτα.
ΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο και σε εσάς, χαρούμενο!
Συγγνώμη για την καθυστέρηση να απαντήσω --τώρα γυρίσαμε :-)
Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου Δημήτρη. Να είσαι όλοι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Epanechnikov, σ' ευχαριστούμε, και καλό σου καλοκαίρι! Νάσαι καλά.
ΔιαγραφήΣας έχω πει να με πάρετε παραγιό αλλά δεν θέλετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πίνω, δεν καπνίζω, σηκώνει βάρη και δεν κλατάρει, έχω υπάρξει ορειβάτης, έχω σκαρφαλώσει σε πολλά ελληνικά βουνά, αντέχω σαν το γαϊδούρι...
τι άλλο να πω πια για να με πάρετε! θα σας κάνω και οικονομία, δεν τρώω πολύ, με μια πανακότα την βγάζω όλη μέρα :)
Μα τι λες! Εμείς σε περιμένουμε και έχουμε σταματήσει να καθαρίζουμε την ξυλαποθήκη ξέροντας ότι θα επιμεληθείς εσύ όταν επί τέλους φτάσεις!
ΔιαγραφήΤο ότι δεν πίνεις και δεν καπνίζεις δεν πειράζει! Θα μένουν περισσότερα για μας.
Άντε! αναμένουμε στο ακουστικό μας!
Μα τι υπέροχη διαδρομή!Χαρά στο κουράγιο σας! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας θαυμάζω όλους!
πανέμορφα τοπία και υπέροχες φωτογραφίες! ;)
Σ' ευχαριστούμε Σκορπίνα :-)
ΔιαγραφήΝάσαι καλά. Από κουράγιο άλλο καλό: είναι το είδος του κουράγιου που έρχεται φυσικά χωρίς να το ψάχνεις, μόνο με το να ζει κανείς σ' αυτόν τον παράδεισο... :-)
Καλή Κυριακή!