Ποιός είναι ο λόγος για τον οποίον τα Κοινοβούλια έχουν εκατοντάδες βουλευτές;
Στην Ιταλία, για 60 εκατομμύρια πληθυσμό, έχουν 940 (εννιακόσιους σαράντα). Εξακόσιους τριάντα (630) βουλευτές και 315 γερουσιαστές.
Στις ΗΠΑ, στο Ομοσπονδιακό Κογκρέσο για 50 Πολιτείες με συνολικά 300 εκατομμύρια νοματαίους, έχουν 535. Τετρακόσιους τριάντα πέντε αντιπροσώπους και εκατό γερουσιαστές. Εν τω μεταξύ, κάθε μία από τις 50 Πολιτείες έχει το δικό της Κογκρέσο με τους δικούς της Πολιτειακούς αντιπροσώπους και γερουσιαστές για τα Πολιτειακά θέματα.
Η Γερμανία, για 81 εκατομμύρια υπάκουους υπήκοους έχουν πολύπλοκο σύστημα από τα παλιά φέουδα και κρατίδια, αλλά, τέλος πάντων, φαίνεται να έχουν 149 βουλευτές. Έψαξα αλλά μπερδεύτηκα και είπα, δε βαριέσαι, όλο και κάποιος σχολιαστής θα ξέρει καλύτερα να μας πει.
Το Ηνωμένο Βασίλειο (Αμερικανικό αεροπλανοφόρο του ψυχρού πολέμου αγκυροβολημένο μόλις δίπλα στην Ευρώπη), είναι κι αυτό λίγο μπερδεμένο αλλά έχουν 760 Λόρδους, συνολικά, στον πάνω-οίκο (των Λόρδων), και 650 μέλη του κάτω-οίκου (πληβείοι/πλέμπα). Εξήντα εκατομμύρια Βρετανοί.
Η Ελλάς έχει τους 300. Όχι τους τριακοσίους του Λεωνίδα. Εκείνοι ήταν άλλοι. Οι σημερινοί είναι οι Τρακόσοι του Καραγκιόζη. Σημειωτέον ότι ο Καραγκιόζης δεν είναι πλέον επισήμως Έλληνας. Πήγαμε να τον κατοχυρώσουμε διεθνώς αλλά πλάκωσαν οι Τούρκοι στο πολιτιστικό και κουλτουριάρικο δικαστήριο και ο Καραγκιόζης απεδείχθει Τούρκος (υπήκοος τουλάχιστον).
Η Τουρκία έχει 74 εκατομμύρια Τούρκους αντιπροσωπευόμενους από 550 μπουνταλάδες στην Εθνική Συνέλευση.
Στην Ιταλία, για 60 εκατομμύρια πληθυσμό, έχουν 940 (εννιακόσιους σαράντα). Εξακόσιους τριάντα (630) βουλευτές και 315 γερουσιαστές.
Στις ΗΠΑ, στο Ομοσπονδιακό Κογκρέσο για 50 Πολιτείες με συνολικά 300 εκατομμύρια νοματαίους, έχουν 535. Τετρακόσιους τριάντα πέντε αντιπροσώπους και εκατό γερουσιαστές. Εν τω μεταξύ, κάθε μία από τις 50 Πολιτείες έχει το δικό της Κογκρέσο με τους δικούς της Πολιτειακούς αντιπροσώπους και γερουσιαστές για τα Πολιτειακά θέματα.
Η Γερμανία, για 81 εκατομμύρια υπάκουους υπήκοους έχουν πολύπλοκο σύστημα από τα παλιά φέουδα και κρατίδια, αλλά, τέλος πάντων, φαίνεται να έχουν 149 βουλευτές. Έψαξα αλλά μπερδεύτηκα και είπα, δε βαριέσαι, όλο και κάποιος σχολιαστής θα ξέρει καλύτερα να μας πει.
Το Ηνωμένο Βασίλειο (Αμερικανικό αεροπλανοφόρο του ψυχρού πολέμου αγκυροβολημένο μόλις δίπλα στην Ευρώπη), είναι κι αυτό λίγο μπερδεμένο αλλά έχουν 760 Λόρδους, συνολικά, στον πάνω-οίκο (των Λόρδων), και 650 μέλη του κάτω-οίκου (πληβείοι/πλέμπα). Εξήντα εκατομμύρια Βρετανοί.
Η Ελλάς έχει τους 300. Όχι τους τριακοσίους του Λεωνίδα. Εκείνοι ήταν άλλοι. Οι σημερινοί είναι οι Τρακόσοι του Καραγκιόζη. Σημειωτέον ότι ο Καραγκιόζης δεν είναι πλέον επισήμως Έλληνας. Πήγαμε να τον κατοχυρώσουμε διεθνώς αλλά πλάκωσαν οι Τούρκοι στο πολιτιστικό και κουλτουριάρικο δικαστήριο και ο Καραγκιόζης απεδείχθει Τούρκος (υπήκοος τουλάχιστον).
Η Τουρκία έχει 74 εκατομμύρια Τούρκους αντιπροσωπευόμενους από 550 μπουνταλάδες στην Εθνική Συνέλευση.
- Πρώτη σε προσωπικό σέρβις αριθμού πολιτών ανά αντιπρόσωπο στην κυβέρνηση έρχεται η Ελλάδα με μόνον 33.333 πολίτες ανά βουλευτή.
- Τελευταία η Αμερική με 560.748 πολίτες ανά βουλευτή.
- Δηλαδή, αν είχαμε το κογκρέσο της Αμερικής στην Ελλάδα, τα δέκα μας εκατομμύρια θα χρειαζόντουσαν 18 βουλευτές αντί τρακόσους (και οι ΗΠΑ 9.000 αντί 535).
Αυτό θα πει Κάστομερ Σέρβις! Τρακόσοι υπάλληλοι σουπερμάρκετ για 10 εκατομμύρια πελάτες.
Είναι όμως έτσι, ή πέφτει κάποια παραπλάνηση;
Υποτίθεται ότι ο λόγος ύπαρξης των αντιπροσώπων είναι να σκέφτονται και να ψηφίζουν, αντιπροσωπεύοντας την βούληση αυτών που τους ψήφισαν. Αλλά.
Οι τρακόσοι του Καραγκιόζη ψηφίζουν ότι τους πει ο βοσκός, αλλιώς πέφτουν τα τσομπανόσκυλα και τους βγάζουν από το μαντρί. Άρα η αντιπροσώπευση του Ρωμιού συμβαίνει σε επίπεδο τσομπάνη --έτσι και τολμήσει πρόβατο να αντιπροσωπεύσει το κοτέτσι με την ψήφο του αντί τον τσομπαναρέα, να πούμε.
Και, έχουμε και λέμε, σήμερον, εφτά τσομπανηδες (που γίναν οχτώ λόγω Λοβέρδου), άρα εφτά ψήφοι (που γίνανε οχτώ).
Να λοιπόν που είμαστε καλύτεροι από την Αμερική, με 1,428,571 (ή 1.250.000) πολίτες ανά τσομπάνη. Αυτό βέβαια είναι μέσος όρος. Μερικοί τσομπάνηδες αντιπροσωπεύουν λιγότερα πρόβατα από άλλους. Ο Λοβέρδος φερ' ειπείν αντιπροσωπεύει κάπου 80.000 και ο Αντώνης κάπου 4.230.000. Υποτείθεται.Και υπάρχουν και τα κατσίκια.
Το ομοσπονδιακο γερμανικο κοινοβουλιο εχει αυτην την στιγμη 620 βουλευτες. Ο αριθμος μεταβαλλεται απο εκλογη σε εκλογη εξ αιτιας του πολυπλοκου εκλογικου νομου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπληρωματικα, καθε κρατιδιο εχει δικο του κοινοβουλιο με αριθμους βουλευτων απο 20 εως 250, αναλογα με το μεγεθος του κρατιδιου. Και με δικο του εκλογικο νόμο!!
Υπαρχει ενας σαφης μεν, πολυπλοκος / δαιδαλωδης δε διαχωρισμος αναμεσα στα κοινοβουλια. Το καθε κοινοβουλιο επιτρεπεται να ψηφιζει μονο ορισμενους νομους. Χοντρικα, οτι ειναι πανγερμανικης σημασιας ψηφιζεται απο τους ομοσπονδιακους και οτι ειναι τοπικης σημασιας ψηφιζεται απο το κρατιδιο.
Αλλα αυτο ειναι πολυ χοντρικη προσεγγιση, στην πραγματικοτητα υπαρχουν απειρες γκριζες ζωνες δικαιοδοσιας.
* * *
Πιστευω οτι η κοινοβουλευτικη δημοκρατια εχει φαει τα ψωμια της. Το προβλημα δεν ειναι το αν θα εχουμε 300 ή 30. Το προβλημα ειναι οτι η ιδια η λειτουργια του κοινοβουλιου ειναι ανεπαρκης για τα σημερινα δεδομενα.
Η συμπολιτευση παντα υπερψηφιζει, η αντιπολιτευση παντα καταψηφιζει. Μονο αν υπαρχει κανενας αποστατης και μονο αν οι πλειοψηφιες ειναι οριακα στους 1-2 βουλευτες γινεται λιγακι τζερτζελο. Το οποιο ομως κραταει μεχρι να αποπεμφθει του κομματος.
Ουσιαστικα δεν χρειαζομαστε κανεναν βουλευτη, αφου απο την επομενη των εκλογων ξερουμε οτι οι Χ παντα θα συμφωνουν και οι Ψ παντα θα διαφωνουν.
Στην αρχαια Αθηνα, τα πραγματα ηταν πιο σωστα. Δεν ψηφιζες κομμα, αλλά προσωπο. Τον Γιαννη, τον Κωστα, τον Μητσο. Ο καθε εκπροσωπος του λαου ψηφιζε σε καθε νομο κατα συνειδηση, χωρις να υπαρχει η ανωθεν εντολη ενος κομματος.
Ισως λοιπον θα επρεπε να απαγορεψουμε ολα τα κομματα για να σωσουμε την Δημοκρατια.
Υ.Γ. Τωρα θυμηθηκα ενα παλιο αναρχικο "δικο μας" συνθημα:
Οχι στα κόμματα, ναι στους κόμματους ;-)
Δηλαδή αν οι ΗΠΑ λειτουργούσαν με ένα συνδυασμό παλιών αναρχικών "δικών σας" συνθημάτων και αρχές Αρχαίας Ελλάδας, έπρεπε πρώτα να ψηφίσουν την Σάρα Πέηλιν και μετά (αφού φωτογραφηθεί για το Πλέη Μπόη) να την εξοστρακίσουν. Μ' αρέσει.
ΔιαγραφήΚαι ευχαριστώ για την διευκρίνηση σχετικά με το Γερμανικό σύστημα. Το περίεργο είναι ότι αυτό που περιγράφεις προφανώς λειτουργεί... Εκτός και αν δεν είναι περίεργο και κατά κάποιον τρόπο αντανακλά το Αμερικανικό σύστημα των 50 Πολιτειών και Ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Στην δεύτερη περίπτωση, η μεγάλη διαφορά εκτάσεως (εμβαδού χώρας) μεταξύ των δύο θα μου δημιουργούσε περισσότερες απορίες από όσες η διαφορά σε πληθυσμό (περίπου 1/4)
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Δημοκρατία θα σήμαινε να εκλέγονται άτομα και όχι κόμματα. Οπωσδήποτε, για να λειτουργήσουν ανεξάρτητοι βουλευτές θα χρειαζόντουσαν συμφωνία, με νίκη για την μεγαλύτερη ομάδα, ή την ομάδα που θα συγκέντρωνε πάνω από 50%. Η "ομάδα" όμως, ανά ψηφοφορία, θα επαναλαμβανόταν σε σύνθεση, ψηφοφορία μετά από ψηφοφορία, ανάλογα με γενικότερες ιδέες "πιστεύω" --το οποίο θα οδηγούσε σε ημι-μόνιμες αυθαίρετες ομάδες ιδίων πεποιθήσεων, το οποίο και θα ήταν η γενέτειρα πραγματικότητα των κομμάτων.
Θα ήταν τελικά μια διελκυστίνδα μεταξύ την Αρχής του να παραμένουν οι βουλευτές Ανεξάρτητοι και της φυσικής εξελικτικής τάσης προς την εγκαθίδρυση κομμάτων. Πολύ ενδιαφέρον. Ο κόμπος δένει στο ότι κάποια στιγμή στην φυσική εξέλιξη προς κόμματα θα εμφανιζόταν ένας αρχηγός κόμματος, και τότε πια η διελκυστίνδα θα είχε κερδηθεί από την σημερινή κατάσταση.
Οπότε, μεταξύ της ανάγκης για πλειοψηφία σε ψηφίσματα και της ανάγκης να παραμένουν ανεξάρτητοι οι βουλευτές, η πρωταρχική κριτική γίνεται επί της ύπαρξης αρχηγού κόμματος και επί της πρακτικής του να διαγράφονται διαφωνούντες.
Κάποιος αρχηγός βέβαια χρειάζεται αν μη τι άλλο για την θέση πρωθυπουργού ή προέδρου, κλπ., γι αυτό και μ' αρέσει το ότι στις ΗΠΑ ο Λευκός Οίκος είναι ξεχωριστή εξουσία από την Βουλή των Αντιπροσώπων και την Γερουσία, άρα ο "αρχηγός" κρατιέται μακριά από τα κόμματα της Βουλής.
Μην ξεχνας ομως οτι η υπαρξη ενος (κομματικου) αρχηγου προυποθετει την υπαρξη μιας (κομματικης) οργανωσης. Αν απαγορεψεις το δευτερο, ουσιαστικα αποκλειεις το πρωτο.
ΔιαγραφήΓια να πάρει ενας νόμος το 50% των ψηφων πρεπει να οργανωθουν 150 νοματαιοι και να συνεννοηθουν τι θα ψηφισουν. Αν εχεις απαγορεψει τα κομματα, πρεπει μαλιστα να οργανωθουν κρυφα, για μεγαλο χρονικο διαστημα και με την απειλη του εξοστρακισμου. Καθολου ευκολο.
Συμπληρωματικα, μπορεις να *αυξησεις* τον αριθμο των βουλευτων, ωστε το απαιτουμενο 50% να ειναι τοσο μεγαλο, που κανενας οργανωμενος δεν θα μπορει να το παρει. Μονο αν συμφωνησει το 50% των *ανεξαρτητων* συνειδησεων θα περναει ενας νομος!
Στην αρχαια αθηνα υπηρχε αμεσοδημοκρατια. Γυρω στους 60.000 πολίτες (αρρενες αθηναιοι ενηλικες) ηταν αυτοματα μελη στην Εκκλησια Του Δημου, το πιο ισχυρο οργανο. Υπηρχε και η Βουλη με 500 εκπροσωπους (εκλεγονταν απο την Εκκλησια).
Η Βουλη ειχε ομως διοικητικο και οργανωτικο ρολο. ΔΕΝ αποφασιζε για τους νομους!!
Το κερασακι: ολα τα μελη της Βουλης γινονταν "πρωθυπουργοι" εναλλαξ για μια μερα. Αλλά ποτέ για πάνω απο 2 μέρες (κι αυτες οχι διαδοχικα) γιά όλη την ζωη τους !!!!!!
Το κερασακι νο. 2: ΟΛΑ τα δημοσια αξιωματα τα αποφασιζε η Εκκλησια (αντε να ψησεις το 50%, δηλαδη 30000 ατομα) και αν εκανες κουτσικελα σαν δημοσιος λειτουργος ησουν αμεσα ανακλητος μεσα σε 1 μερα!!!!
Οχι σαν σημερα που χασομερανε σε μια εξεταστικη επιτροπη για 6 μηνες για να τους βγαλουν ολους αθωους στο τελος.
Σημερα ο Στουρναρας χαριζει στην επιχειρηση της γυναικας του "δουλιτσες" του δημοσιου αξιας μερικων εκατομμυριων (να πως βγαζουν λεφτα) και ο Μουρουτης διοριζει την γυναικουλα του "συμβουλο" σε υπουργειο με μισθο 8000 ευρω / μηνα. Δεν ειναι θεωρητικα, ουτε χθεσινα αυτα τα παραδειγματα. Συμβαινουν στην πραγματικη πραγματικοτητα, εδω και τωρα. Σημερα. Απο αυτους τους "κυριους" που αναφερω ονομαστικα.
Την ιδια στιγμη που το ιδιο Δημοσιο κοβει λεφτα απο σχολεια και νοσοκομεια.
Για προσπαθησε να κάνεις το ιδιο με το πολιτευμα της αρχαιας Αθηνας. Απλα, δεν μπορεις - ουτε καν για 1 μερα.
Φυσικά αδύνατο να λειτουργήσει σήμερα το πολίτευμα της Αρχαίας Αθήνας, πρωταρχικά για λόγους μεγέθους. Άλλο 60.000, άλλο 10.000.000. Όχι μόνο για θέματα συμφωνίας, αλλά, ιδιαίτερα για το θέμα που θίγεις στην πρώτη σου παράγραφο, ότι θα υπάρξουν τάσεις και πραγματικότητες "κρυφές" οι οποίες θα τείνουν προς την φυσική και εξελικτική ανάγκη/υφή της οργάνωσης.
ΔιαγραφήΤο να απαγορευτεί η οργάνωση κομμάτων είναι καθοριστικό για να διατηρείται η ανεξαρτησία σε όνομα, όμως, στην πραγματική πραγματικότητα απλά θα θέσει τα "κόμματα" στην παρανομία (βλ. πρώτες παραγράφους δική σου και δική μου). Και ακόμη το ότι δεν θα υπάρχει επίσημος αρχηγός δεν εγγυάται πως δεν θα υπάρχει ανεπίσημος αρχηγός που θα του φιλάνε το χέρι στο σκοτεινό δωμάτιο καθώς θα χαϊδεύει το γατάκι του και θα στέκεται πίσω του ο κονσιλιέρε.
Δεν λέω μοιρολατρικά ότι δεν μπορούμε να δραπετεύσουμε από την σημερινή πραγματικότητα (πρέπει να έχεις καταλάβει ήδη πόσο συμφωνώ μαζί σου), αλλά συμπληρώνω ότι και η ανάγκη πλειοψηφίας και οι φυσικές εξελικτικές τάσεις των ανθρωπίνων ομάδων τείνουν αυτόματα στην δημιουργεί επί-ή-υποτραπεζίως εκείνων που προσπαθούμε να αποκλείσουμε.
Έμφαση στον κίνδυνο του υποτραπεζίως. Αν είναι να υπάρχουν πατάτες, καλύτερα να τις βλέπω σ' ένα σακί μπροστά μου παρά να κρύβονται στο χώμα σαν αμάζευτες ρίζες.
Άρα μου φαίνεται ότι ψάχνουμε για κάτι ευέλικτο και αυτοπροσαρμοζόμενο, από μέρα σε μέρα, με σκοπό να διατηρεί το ισοζύγιο μεταξύ δημοκρατίας και κομματοπελατειακοκοτετσοειδούς βουλής.
Το θέμα των δικών μας που παίρνουν δουλειές είναι διαφορετικό και κολλάει στην ανύπαρκτη αστυνόμευση οποιουδήποτε είδους στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Στην Ουάσιγκτον Πόστ σήμερα διάβασα για έρευνα ως προς το αν η σύζυγος πολιτειακού βουλευτή έλαβε οδοντιατρικό καθαρισμό δωρεάν.
Ξερεις, ιδανικο πολιτευμα δεν υπαρχει. Και αν υπηρχε, δεν θα μπορουσαμε να το περιγραψουμε στις αραδες ενος μπλογκ. Εδω ολοκληρος Μαρξ και επρεπε να γαψει ολοκληρα μανιφεστα για να ορισει ενα νεο πολιτευμα που θεωρουσε σωστο.
ΔιαγραφήΣυνεπως δεν αναζηταω το ιδανικο πολιτευμα, αλλά το ελαφρως καλυτερο απο αυτο που εχουμε. Πιστευω οτι η καταργηση των κομματων θα ηταν ενα σωστο βημα προς αυτην την κατευθυνση. Τα νουμερα δεν ειναι προβλημα. Ισα - ισα, σημερα με το ιντερνετ μπορεις να διαχειριστεις μεγαλα νουμερα πολυ ευκολα.
Εκεινο που λεω πιο πανω ειναι οτι τα μεγαλα νουμερα αποκλειουν αυτοματως τα οργανωμενα κομματα. Σκεψου να εχεις 10.000.000 ψηφοφορους και να πρεπει να οργανωσεις τους μισους απο δαυτους. Και μαλιστα παρανομα.
Μα ακομα και αν καταφερεις να βαλεις 5.000.000 σε ενα κρυφο κομμα, παλι δεν θα το χρειαζεσαι. Αν εχεις ηδη πεισει το 50% να ψηφισει την προταση σου, δεν χρειαζεσαι κομμα.
Οσο πιο αμεση ειναι η Δημοκρατια, τοσο πιο ανισχυρα τα κομματα. Γι αυτο η αμεσοδημοκρατια ειναι κοκκινο πανι για το καθεστως. Γι αυτο και εμεις στην Ελλαδα εχουμε την πιο εμμεση δημοκρατια αναμεσα σε ολα τα κρατη με κοινοβουλιο.
Για να ξαναγυρισω στο αρχικο σου ποστ: δεν ειναι ο αριθμος των βουλευτων που μας κραταει κατω. Ειναι (αναμεσα σε πολλα αλλα) ο αθλιος εκλογικος νομος που κανει την αντιπροσωπευση του λαου οσο πιο εμμεση γινεται. Υπερεξουσιες πρωθυπουργου, εκλογικο δωρακι 50 βουλευτων στο πρωτο κομμα, ατιμωρισια υπουργων, βουλευτικο ασυλο (ακομα και για ποινικα αδικηματα) κλπ.κλπ. κλπ.
Λιγο ακομα πιο εμμεση να ηταν η δημοκρατια μας και θα την λεγαμε χουντα...
Ενώ τώρα την λέμε "χούντα" μόνο καθ' ιδίαν :-)
ΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα ότι απ' ότι σκέφτομαι, ξέρω και φαντάζομαι, αυτά που επισημαίνεις και οι λύσει που προτείνεις είναι εντελώς στον στόχο.
Θεωρητικά το internet θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί άμεσα... πρακτικά ούτε ένα taxis.net δεν μπόρεσαν να χτίσουν που να καταλαβαίνω πως να το χρησιμοποιήσω και που να βρω τις πληροφορίες που θέλω.
Αν μιλούσαμε για απαγόρευση κομμάτων (και αρχηγών), 600 βουλευτές απόλυτα αναλογικά (χωρίς δωράκια ποσοστών), θητεία διετή (ή τετραετή με εκλογές για μισούς-μισούς κάθε δύο χρόνια), θα απέμενε, ίσως, να σκεφτούμε διαφορετικά "επίπεδα" ψηφοφοριών που να έχουν αναγκαίο διαφορετικό ποσοστό για ψήφιση... κάτι σαν 40% αρκεί για ένα είδος, 50%, για άλλο, 60%, 70%... δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο θα ήταν εφαρμόσιμο --το σκέφτομαι για να μην υπάρχει μόνιμο φρακάρισμα σε όλα τα ψηφίσματα...
Μετά είναι το ποιός θα αναλαμβάνει "υπουργεία" ή όπως ονομαστούν, και ποιός θα τον ψηφίζει. Υποθέτω ο καθένας βουλευτής θα μπορούσε να θέσει υποψηφιότητα για κάποιο γραφείο και η ολομέλεια θα ψήφιζε για κάθε θέση.
Δεν μου ακούγεταιο δύσκολο, θεωρητικά. Και με την επιφύλαξη του τι θα οργανονόταν μαφιόζικα υποτραπεζίως, σίγουρα κάτι τέτοιο θα ωφελούσε πολύ περισσότερο από το σημερινό κωλοχανείο... θα υποβίβαζε και την φυσική τάση προς πράσινους και βενέτους και ποδοσφαιροποίηση του στυλ προχώρα-προχώρα-σε θέλει όλ' η χώρα, να και μια φωτοβολίδα και μην ξεχνάς και ποιός την έριξε όταν αρχίσεις να διορίζεις...