Μονόδρομος

Η δεδομένη πραγματικότητα του κόσμου μας  εξαρτάται από τρία απλά πράγματα, την ύπαρξή τους και την δυνατότητά μας να τα αγοράζουμε.

1. Ηλεκτρισμό,
2. Ορυκτά καύσιμα,
3. Δορυφόρους.

Το πετρέλαιο θα τελειώσει γύρω στο 2055.

Το φυσικό αέριο θα τελειώσει γύρω στο 2070.

Το 2016 υπάρχουν περίπου 1.400 δορυφόροι σε τροχιά απόστασης περίπου 300 χιλιομέτρων από την Γη, και περισσότεροι από 3.000 είναι προγραμματισμένοι να προστεθούν τα επόμενα χρόνια --και κανείς δεν οργανώνει το «κυκλοφοριακό» εκεί πάνω. Από τους δορυφόρους εξαρτούνται όχι μόνο οι τηλεπικοινωνίες αλλά και το ίντερνετ.

Ο ηλεκτρισμός εξαρτάται όχι μόνο από παραγωγή και διανομή αλλά και από ικανότητα των καταναλωτών να τον αγοράσουν, αλλά και από υποδομή (π.χ., στην Ιταλία, μία "δυτική", Ευρωπαϊκή χώρα, οι στιγμιαίες ή και περισσότερης διάρκειας διακοπές ρεύματος είναι καθημερινότητα. Για να μην πέφτει το κομπιούτερ μου και η εργασία μου έχω ιδιαίτερη UPS μπαταρία με φόρτιση 5 λεπτών για να σώσω την εργασία μου αφού πέσει το ηλέκτρικό).

Χωρίς ηλεκτρισμό, καύσιμα και δορυφόρους, ο πολιτισμός μας και η πραγματικότητά μας απλά δεν υπάρχουν. 

Όσοι γεννήθηκαν μετά την δεκαετία των 1980, όχι μόνο δεν γνωρίζουν διαφορετικό κόσμο αλλά εκλαμβάνουν την σημερινή πραγματικότητα σαν δεδομένη και σταθερή, χωρίς οποιοδήποτε επίπεδο ικανότητας να λειτουργήσουν εκτός αυτής.

Είναι γεγονός πέρα από οποιασδήποτε αμφισβήτηση ή συζήτηση ότι τον επόμενο αιώνα η πραγματικότητά μας θα έχει αλλάξει, χωρίς καύσιμα, και ότι δεν θα υπάρχει η πείρα, παιδεία ή, η ετοιμότητα, να αντιμετωπισθεί η αλλαγή. Η αλλαγή δεν θα είναι διαχειρίσιμη αλλά θα είναι καταστρεπτική για τον πολιτισμό και το ανθρώπινο είδος.

Η αλλαγή έχει ξεκινήσει. 

Το ενδιαφέρον είναι ότι τα συμπτώματα της αλλαγής δεν φαίνονται ακόμα σαν να έχουν σχέση με καύσιμα, μηχανισμούς ή κόστος, αλλά φαίνονται συνδεδεμένα με άλλα προβλήματα:

1. Υπερπληθυσμό,
2. Οικονομική αστάθεια,
3. Καταβαράθρωση την Παιδείας,
4. Πόλωση ιδεολογιών και ιδεοληψιών,
5. Τοπικούς πολέμους,
6. Πρόσφυγες/μετακινήσεις πληθυσμών,
7. Τρομοκρατία.

Το πρόβλημα δεν είναι ότι η ανθρωπότητα δεν γνωρίζει τα παραπάνω και τις συνέπειές τους. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς, πουθενά δεν έχει βρει λύση. Η πραγματικότητά μας είναι ότι συλλογικά έχουμε αφεθεί σε μια μοίρα που προεξοφλεί τον αφανισμό μας. Τα παραπάνω συμπτώματα είναι παράγωγα της γνώσης του επικείμενου τέλους του δρόμου.

Η Βιομηχανική Επανάσταση ήταν ένας δρόμος χωρίς μέλλον ή επιστροφή.

Σήμερα, η γεωμετρικά αυξανόμενη ταχύτητα με την οποία η αλλαγή πλησιάζει, καταστεί πλέον άσχετες τις αντιμετωπίσεις των πολιτικών με τετραετή ορίζοντα όρασης, ή τον ορίζοντα όρασης του ατόμου που έλεγε κάποτε ότι «δεν με αφορά γιατί δεν θα ζω τότε». Το «τότε» είναι σήμερα-αύριο, και οι περισσότεροι από εκείνους που ζουν σήμερα θα ζουν «τότε».

Η ανάρτηση αυτή δεν ασχολείται με ανεύθυνη ή ατεκμηρίωτη καταστροφολογία. Πείτε μου εσείς αν γνωρίζετε κάτι που να προσθέτει, να αφαιρεί ή να αλλάζει κάτι από τα παραπάνω.