Πρίσμα

Ο λαβύρινθος της σημερινής εποχής μόλις πριν λίγες μέρες έγινε ακόμα πιο πολύπλοκος. Το όνομα αυτού, Πρίσμα.

Όταν ήμουνα μικρός την δεκαετία του '60 λεγόταν ένα ανέκδοτο. Ο Αμερικανός πρέσβης τηλεφωνά από την Μόσχα στην γυναίκα του στην Ουάσιγκτον να της ευχηθεί για την πρωτοχρονιά, και εκείνη με χαρά του λέει ότι στο πάρτι που δίνει στο σπίτι τους πίνουν σαμπάνια στην υγεία του και ελπίζουν να επιστρέψει σύντομα για μια επίσκεψη. Επίσης η γυναίκα του πρέσβη λέει: "λυπάμαι μόνο τα κακόμοιρα τα παιδιά της Κα Γκε Μπε που από κάποιο υπόγειο παρακολουθούνε το τηλέφωνό μας και δεν έχουν σαμπάνια όπως εμείς να κάνουν και εκείνοι μια πρόποση". Αργότερα χτυπάει το τηλέφωνο της συζύγου του πρέσβη αλλά δεν μιλά κανείς. Μέσα στην σιγή της γραμμής, η σύζυγος του πρέσβη ακούει το *ΠΟΠ!* ενός φελλού σαμπάνιας.

Μου είναι αδύνατο να πιστέψω ότι υπάρχει ζωντανός άνθρωπος που να μην το έπαιρνε σαν δεδομένο ότι οι πάντες παρακολουθούν τους πάντες, ότι τίποτα δεν είναι ιδιωτικό ή μυστικό και πως ότι λέμε ή γράφουμε καταχωρείται κάπου.

Τα είπε όλα ο Έντ Σνόουντεν. Εξεπλάγη κανείς; Είπε τίποτα καινούργιο;

Η διαφορά είναι ότι τώρα δεν είναι απλά κοινή γνώση. Είναι κοινή γνώση επισήμως. Και υπάρχει εξιλαστήριο θύμα.

Ο κόσμος έχει για εξιλαστήριο θύμα τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ έχουν σαν εξιλαστήριο θύμα τον Εντ Σνόουντεν.

Η Κίνα δεν παρακολουθεί παράνομα. Η Ρωσία δεν παρακολουθεί παράνομα. Το Ταμτούμ δεν παρακολουθεί παράνομα. Μόνο οι ΗΠΑ παρακολουθούν παράνομα. Ναι. Αμέ!

Όμως, μόνο οι ΗΠΑ φαίνεται να την παθαίνουν συνέχεια, με τον Μάννινγκ να δίνει απόρρητα έγγραφα στην Γουίκιλήκς και τον Σνόουντεν να ξεσκεπάζει τις μυστικές υπηρεσίες. Γιατί δεν έχει τέτοια "καρφιά" καμία άλλη χώρα; Ίσως επειδή στην Αμερική περισσότερο από πουθενά αλλού είναι ανεπτυγμένη η έννοια της ελευθερίας, της προσωπικής ελευθερίας, και του ότι εξαρτάται από τον καθένα μας να ελέγχουμε την κυβέρνησή μας. Κι έτσι υπάρχου Αμερικανοί σαν τον Μάνινγκ και τον Σνόουντεν που το κάνουν αυτό έμπρακτα ρισκάροντας τις ζωές τους για αυτά που πιστεύουν.

Έτσι ελέγχεται μια κυβέρνηση από ένα μοναχικό άνθρωπο. Με την Αλήθεια. Με το να παίρνει κάποιος αυτά που όλοι ξέραν και ψιθυρίζανε και να τα φωνάζει με αποδεικτικά στοιχεία. Μόνο πραγματικά Ελεύθεροι άνθρωποι έχουν την δύναμη να προσπαθήσουν να αλλάξουν τον κόσμο, κι ας μην αλλάξει ποτέ.

Εν τω μεταξύ, μεγειά ο αντιπρόεδρος εκεί στο Ελλάντα. Να σας ζήσει, να τον χαίρεστε!