Εν τω μεταξύ, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, ο Κώστας συνεχίζει να ζει στο FL360 (Flight Level 360 = 36.000 πόδια). Εκτός από το να πετάει σαν συγκυβερνήτης για την US Airways Express με CRJ200 και CRJ700, έγινε επίσης και Εκπαιδευτής τζετ και εκπαιδεύει τους συναδέλφους του όταν δεν πετάει ο ίδιος. Και συνεχίζει να επεκτείνει την οργάνωση ακαδημαϊκού επιπέδου της Ένωσης πιλότων αερογραμμών, την οποία άρχισε στο πανεπιστήμιό του πριν 4 χρόνια και τώρα έχει επεκταθεί σε 6 πανεπιστήμια. Την περασμένη εβδομάδα μετά από μια συνάντηση 4 ωρών στο Σικάγο κέρδισε και την υποστήριξη της United Airlines για το πρόγραμμα. Καλά είναι για 22 χρονών και 10 μηνών...
Λοιπόν...όταν συναντάω τέτοιε ιστορίες επιτυχίες θέλω να κάτσω σε μια γωνιά και να ξεράσω χολή. Πραγματικά αντί να χαίρομαι με την δύναμη αυτό τον ανθρώπων και να εμπνευστώ και να κάνω και εγώ κάτι ανάλογο. Απλά κάθομαι και πικροχολιάζω και αφήνω το πράσινο τέρας της ζήλιας να με τρώει. και αλήθεια δεν ζηλεύω ούτε τα νιάτα του παραπάνω παιδιού ούτε και την επιτυχία του. Ζηλεύω το σθένος του, το κουράγιο του και την δύναμη του να κυνηγήσει τα όνειρα του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έφθασα 32 και ακόμη δεν ξέρω τι θέλω να κάνω, κατεβάζω χιλιάδες ιδέες στο δευτερόλεπτο και ωστόσο δεν ξεκινάω να δημιουργήσω καμία. Πόσο μίζερη και halfhearted είναι η ζωή μου; Θα πεθάνω μια ημέρα και το μόνο και θα λέω πως η ζωή ξοδέφθηκε σε μένα...και νομίζω το πιο τραγικό είναι πως θα πεθάνω χωρίς να έχω αποφασίσει πραγματικά τι θέλω να κάνω και χωρίς να έχω δει την Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα....
φεύγω..πάω να πιω ένα ποτό μεσημεριάτικα μπας και καταφέρω και γίνω αλκοολικιά και πεθάνω χωρίς να σκέφτομαι το πόσο γαμάτη θα μπορούσα να είχα κάνει τη ζωή μου.
(απορώ γιατί ανοίχτηκα τόσο πολύ σήμερα, μάλλον η περίοδος φταίει και με κάνει πιο ανθρώπινη απο ότι πραγματικά είμαι)
Είθε η δύναμη της Θεάς Καφροδίτης να προστατεύει αυτό το παιδί και εσένα που γράφεις γι αυτό το παιδί.
Καθώς ήρθες Erisadesu. Όλες οι θεές και οι θεοί είναι μέσα μας, πιστεύουμε ο Κώστας κι εγώ, άρα εξαρτάται από εμάς τους ίδιους αν θα μας δώσουν δύναμη ή όχι. Εσύ έχεις κάνει το πρώτο και σημαντικότερο βήμα που δεν το κάνουν πολλοί. Ψάχνεις την ειλικρίνεια και την δύναμη μέσα σου, όχι στους άλλους, και αυτό το θαυμάζω. Το μόνο που μένει να βρεις, που μόνο εσύ μπορείς να το βρεις, είναι τι ακριβώς φράζει τους σωλήνες και όλη σου η δημιουργικότητα και διορατικότητα μπλοκάρεται --ή τουλάχιστον νομίζεις ότι μπλοκάρεται. Συνήθως αυτά τα βαρίδια δεν είναι καν μέσα μας: κάποιος άλλος τα άφησε εκεί, έστω και άθελά του. Όσο δεν βλάπτεις άλλους, ότι και να θέλεις, ότι και να είσαι, είναι καλό, είσαι εσύ. Αγάπησέ το και δέξου το, έστω κι αν σου δώσει μια ζωή περιπλανώμενη που στο τέλος του δρόμου θα έχεις μαζέψει σαν κίσσα ότι βρήκες μπροστά σου και σου άρεσε, ένα θησαυροφυλάκιο εμπειριών και γνώσης, πράγματα που άλλοι ακόμα μόνο θα τα φαντάζονται --ότι και να σου δώσει η ζωή από σένα εξαρτάται πως θα το δεις και πως θα το αξιολογήσεις, μια που η ζωή είσαι εσύ η ίδια.
ΔιαγραφήΓια τον Κώστα (τον γιό μου) από μωρό παιδί του άνοιγα πόρτες και πέρναγε όποιες ήθελε. Το μυστικό, πίστευα πάντα δεν είναι να κάνει κανείς αυτό που του λένε οι άλλοι ότι πρέπει, αλλά να είναι ευτυχισμένος ότι και να κάνει --ή να μην κάνει.
Δύναμη σ' εσένα. Μέσα σου την έχεις και κανείς δεν μπορεί να στην εξουδετερώσει εκτός αν το επιτρέψεις :-)
Αυτό το "22 χρονών ΚΑΙ 10 ΜΗΝΩΝ" πολύ με συγκίνησε !!! Πάντα να πετάει ψηλά, εύχομαι !!! Κι εσύ να τον καμαρώνεις !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστούμε Αγγελική :-)
ΔιαγραφήΕγώ βέβαια τον θυμάμαι από τότε που ήταν μόνο μηνών άνευ χρόνων μπροστά από τους μήνες... Τι μηνών... από δευτερολέπτων τον θυμάμαι μια που έκοψα και τον ομφάλιο λώρο εγώ. Και από τότε αυτό έκανα πάντα, όπου έβρισκα ομφάλιο λώρο τον έκοβα για να μην εξαρτάται από κανέναν παρά τον εαυτό του :-)