ΦρανκενΑίνεση

Μερικοί-μερικοί καραγκιόζηδες παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά καθώς εξηγούν και αναλύουν τα μεταξωτά βρακιά που παρήγγειλαν για τα κουτσά κι αδέξια σκέλια τους.

Και είναι καλό αυτό γιατί την εποχή τούτη χρειαζόμαστε και κάτι να γελάσουμε --ο δε Καραγκιόζης ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε περί του αν το ακροατήριο γελάει με τα χάλια του ή με τα αστειάκια του, ή και με τα δύο.

Ήγγικεν, βλέπετε, η ώρα που η Εικαζόμενη Συναίνεση Δωρεάς Οργάνων θα αποκτήσει ισχύ σαν νόμος, την 1η Ιουλίου 2013.

Μην ξύνεστε! Είναι σοβαρό το θέμα!

Ήντα πράμα είν' τούτο, ρωτάτε; Μα φυσικά πρόκειται περί του νόμου ο οποίος εικάζει ότι κάθε ρωμιός που τα κακαρώνει θεωρείται δωρητής οργάνων εκτός αν έχει δηλώσει ενυπογράφως και πρό κακαρώματος, σε ειδικό γραφείο, για να μπει σε ειδική λίστα, ότι  δεν συμφωνεί. Και εκτός αν διαφωνήσουν οι συγγενείς.

Όταν είχε πρωτοσυζητηθεί το θέμα στα μπλογκ πριν δύο χρόνια είχα πει, απλά, ότι το να εικάζει το κράτος την βούλησή σου και να πρέπει ενυπογράφως να βάλεις τον εαυτό σου σε ειδική λίστα για να εξαιρεθείς, είναι απλά δικτατορικό και ουδεμίαν σχέση φέρει με εικόνα δημοκρατίας, ούτε καν Ελληνικής.

Αλλά αυτά ήταν ακαταλαβίστικα από μερικούς "γιατρούς" που ζουν στον κόσμο τους περιμένοντας να χάψουμε ότι το Ελλαδιστάν συγκρίνεται ευθέως με, ας πούμε, την Αυστρία ή την Σουηδία (και κοινωνικά και οργανωτικά όπως θα χρειαζόταν σε αυτήν την περίπτωση).

Τι διαφορά έχει η ειδική λίστα των αντιφρονούντων με το πιστοποιητικό φρονημάτων, μου λέτε;

Εφόσον ένας πολίτης φορέσει στο στήθος του το Άστρο του Δαυίδ για να δηλώσει ενυπογράφως στην ναζιστική του κοινωνία ότι είναι διαφορετικός, ποιό κράτος θα φυλάξει και θα λειτουργήσει την λίστα των αντιφρονούντων;
Το ίδιο κράτος που έξι χρόνια αφού πέθανε ο πατέρας μου του στέλνει επιστολές και του ζητά φόρους για τα τελευταία τέσσερα. Με τις υγιές σας καραγκιόζηδες. Την λίστα της Εικαζόμενης Συναίνεσης και τα στραβά σας μάτια.

Μια λοιπόν που οι μέγιστοι "ιατροί" που ονειρεύονται ότι εξασκούν την ιατρική στο Ελλαδιστάν δεν σκαμπάζουν ως προς το αν είναι ή όχι δημοκρατικό να υπογράφεις για να βάλεις στο στήθος σου το Άστρο του Δαυίδ, να το πούμε αλλιώς:

• Έναν νόμο που θα δεχόταν την άρνηση γραμμένη σε διαθήκη, ή χειρόγραφο, ή κάρτα στο πορτοφόλι ή σε συρτάρι ή σε μπρασελέ, θα τον δεχόμουνα αμέσως. Με την ιδιαίτερη Λίστα διαφωνώ. Επί της αρχής. Για οτιδήποτε. Γκε-γκε;
• Ή, ακόμα, αν περάσετε πρώτα έναν νόμο που αφαιρεί εφ' όρου ζωής την άδεια από όποιον γιατρό πιαστεί με φακελάκι, και τον βάλει και φυλακή αφού του αφαιρέσει την άδεια, το συζητάμε.

Τι διαφωνείς και τι σ' ενδιαφέρει, θα μου πείτε. Άλλωστε:

• Εφ' όσον βρίσκομαι στην Ελλάδα δύο με τέσσερεις εβδομάδες τον χρόνο έχω 20 πιθανότητες στις 365, ή, μόνο 5%, να ψοφήσω εδώ.
• Εφ' όσον έχω διαβήτη (ζάχαρο) δεν θέλει κανείς τα όργανά μου.
• Και, εφ' όσον, και είχα καλή ...μαμά και έκανα σωστές επιλογές στην ζωή μου, χρησιμοποιώ και χρειάζομαι και εκείνα τα δύο όργανα που οι περισσότεροι άρρενες ρωμιοί θα έδιναν πρώτα-πρώτα στους εικάζοντες ιατρούς.

Αλλά με ενδιαφέρει για έναν άλλο λόγο: Γιατί, κάποτε πρέπει αυτή η κοινωνία που έφτιαξε αυτό το Φρανκενκράτος να πάψει να μαλακίζεται παριστάνοντας ότι είναι λειτουργούσα κοινωνία με κράτος που λειτουργεί. Το να γίνετε κοινωνία και να φτιάξετε κράτος δεν γίνεται φορώντας μεταξωτά βρακιά: πρέπει πρώτα να κάντε κάτι για τα σκέλια σας. Κάποτε πρέπει να ντραπούν οι φανφαρόνοι που το παίζουν "ιατροί". Κάποτε πρέπει τα παιδιά μας να σταματήσουν να ντρέπονται για την χώρα που τα γέννησε.

Τα παραπάνω από κάποιον που, μέχρι που εκδήλωσε ζάχαρο στα 43 του, είχε στο πορτοφόλι του κάρτα δωρητού οργάνων στην Αγγλία και στις ΗΠΑ. Από ότι μαθαίνω μερικοί από τους προφέσορες που παθαίνουν αυθόρμητη εκσπερμάτιση μόλις ακούσουν Εικαζόμενη Συναίνεση δεν είχαν καν ευαρεστηθεί να έχουν κάρτα δωρητού.