Είδα ξαφνικά μιά πόλη που δεν γνώριζα και που με εξέπληξε. Η Αθήνα, όπως την παρουσίασε το Χάφινγτον Ποστ... Μιά πόλη όπου η τέχνη της έκφρασης των δρόμων έχει ξεφύγει από το γκραφίτι, έχει περάσει σε ένα άλλο σύμπαν, και δεν την έχει παρουσιάσει αυτήν την εκπληκτική αλλαγή καμία ιστοσελίδα ΜΜΕ, καλλιτεχνική ή ιδιωτική στην Ελλάδα... που να την είδα εγώ τουλάχιστον. Όχι σε αυτήν την έκταση. Αλλά... κι εμείς ερχόμαστε δυό φορές τον χρόνο και δεν είχα δει τίποτα τέτοιο.
"Το γκραφίτι έιναι το εργαλείο που έχεις όταν δεν έχεις πια σχεδόν τίποτα άλλο".
Είναι που είσαι μακριά Δημητρη. Εμεις που μενουμε εδω- τα γνωριζουμε αυτα τα γκραφιτι εστω και μεσα απο εικονες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡιξε μια ματια :
http://www.lifo.gr/mag/features/3971
Αλλα και για τον Λουκανικο ειχα διαβασει για το υπεροχο γκραφιτι που του κανανε:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22945&subid=2&pubid=64081756
Και καθημερινα στους δρομους βλεπω διαφορα γκραφιτι, άλλα πιο ωραια, άλλα λιγοτερο.
Έχει πολλά γκράφιτι στο Νέο Κόσμο, Ψυρρή, Εξάρχεια κ.λ.π. έχει γίνει και σχετική έκθεση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών: http://www.elculture.gr/exhibitions/graffiti_stegi-833121
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πιο πολλά γκράφιτι βρίσκονται στο κέντρο της πόλης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι μεγάλος φαν, φτάνει να έχουν ένα θέμα και να μην κάνουν τους τοίχους σκέτες κουρελούδες
Ενδιαφέρον θέμα άνοιξες και ξεκουραστικό. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.tovima.gr/culture/article/?aid=417756
Παρεμφερές θέμα.
http://www.nytimes.com/2014/02/27/arts/design/in-athens-the-last-man-painting.html
Το μότο στο τέλος του σύντομου κειμένου σου είναι τόσο εύστοχο (to the point).
Είναι και η απάντηση σε οσους αναρωτιούνται (καλοπροαίρετα) πώς ανθίζει αυτό το είδος τέχνης σε τόσο σκοτεινή περίοδο για τη χώρα μας.
Καλησπέρα σ' όλους, καλημέρα μάλλον, και ευχαριστώ για τα λινκ! Ήξερα ότι υπάρχει πολύ γκραφίτι από τα μπλογκ της Roadartist και του Τζων Μπόη, σε είδος φράσεων, και λέξεων, αλλά δεν είχα ιδέα για τα τεράστια έργα που καλύπτουν ολόκληρα κτήρια και χώρους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το είδος τέχνης είναι περισσότερο από γκραφίτι και φτάνει να καθορίζει εποχές και να επεμβαίνει ενεργά στο τοπίο και την αίσθηση μιας πόλης.
Όταν έρχεται μια εποχή που η πόλις καλύπτεται από τέτοια υπαίθρια τέχνη, είναι πλέον στο επίπεδο κοινωνιολογικού γεγονότος.
Νομίζω ότι είναι πολύ θετικό αυτό για την Αθήνα! Και υποψηιάζομαι ότι η πλειοψηφία πρέπει να είναι αίσθησης "ανωδικής"/"θετικής", και εκείνα που απλά όπως λέει ο Τζων, κάνουν τους τοίχους κουρελούδες μεταφέρουν την κατάθλιψη αντί την δύναμη του δημιουργού.
Θα πρέπει μια από τις επόμενες επισκέψεις να κάνω ένα φωτογραφικό τουρ της γενέτειρας :-)
μερικά είναι πολύ ωραία, μερικά αστεία, κάποια δε βλέπονται...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά όλα είναι τέχνη. θα μου πεις τέχνη είναι και ο πόλοκ, άσχετα αν εμένα μου φαίνεται σα μουτζούρα.
οπότε, εγώ δεν είμαι κριτής. απλά αν κάτι μου αρέσει το θαυμάζω. τα άλλα τα προσπερνώ.
Βέβαια, το τι αρέσει στον καθένα είναι ξεχωριστό: σε ένα μουσείο, σε άλλους θα αρέσουν ¨εκείνα", σε άλλους τα "άλλα". Εδώ όμως η ίδια η πόλη γίνεται ένα ζωντανό μουσείο!
ΔιαγραφήΕ υπάρχουν όλα αυτά τα γκράφιτι... Είναι σε αρκετά κεντρικά σημεία της πόλης, τα περισσότερα αποτελούν πλέον τόσο γνώριμα κομμάτια της καθημερινότητας που βλέποντας τα στο άρθρο δεν με εκπλήσσουν. Έτσι είναι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές έχω δει εποχές σε πόλεις που δένουν την τέχνη αυτή με την ταυτότητα της πόλης. Την επόμενη φορά στην Αθήνα πρέπει να τα ψάξω...
ΔιαγραφήΠάντως η ζωγραφική και οι συνθέσεις που πιάνουν τοίχους και ολόκληρα κττήρια λέγονατι murals. Γκραφίτι είναι οι λέξεις, οι φράσεις, που είναι μεμονομένα σε τοίχους. Αυτά τα μιούραλς είναι καταπληκτικά.