 |
| "I'll be right here..." |
Όλη η φύση, όλο το σύμπαν, κάθε τι σ' όλη την ύπαρξη, και κάθε άνθρωπος, δημιουργεί συνεχώς. Η ύπαρξη η ίδια είναι μία συνεχής δημιουργία. Ελάχιστες φορές ένας άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι "δημιουργεί", και λιγότερες το κάνει επί τούτου.
Δημιουργία είναι να τοποθετήσεις ένα λουλούδι σε ένα βάζο, να περπατήσεις σε ευθεία γραμμή σε ένα κήπο, να μεγαλώσεις ένα παιδί μέχρι να φτιάξει την ζωή που ονειρεύεται, ή να μεταδώσεις μια ιδέα σε κάποιον άλλο.
Η πιο δύσκολη δημιουργία είναι να κάνεις έναν άλλο άνθρωπο ευτυχισμένο. Όχι μόνο αυτό είναι δύσκολο, αλλά για να έχεις πιθανότητες να το πετύχεις, ή να το θελήσεις καν, πρέπει εσύ ο ίδιος, ή η ίδια, να νοιώθειςτην ευτυχία πρώτα-πρώτα μέσα σου.
Όταν η δημιουργία συμβαίνει ταυτόχρονα με επικοινωνία, το λέμε τέχνη. Επειδή όμως υπάρχουν πολλών ειδών τέχνες, τις τέχνες που στοχεύουν μέσω της δημιουργίας να επικοινωνήσουν και να αγγίξουν άλλους, τις λέμε "καλές".
Οι άνθρωποι έχουν γράψει... έχουν ζωγραφίσει... έχουν σκαλίσει, έχουν χτίσει... έχουν δημιουργήσει έργα τέχνης με πολλούς τρόπους, και χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της εποχής τους και την δημιουργηκότητα της ψυχής τους.
Η ύψιστη έκφραση δημιουργίας την οποία έχει επιτύχει ο άνθρωπος είναι η κινηματογραφική ταινία. Αν η Γη είχε την ευκαιρία να εισαχθεί στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια των πολιτισμών του σύμπαντος, θα είχε μόνο μία μικρή παράγραφο η οποία θα έλεγε για την ανθρωπότητα ότι δημιούργησε κινηματογραφικές ταινίες.
Οι ταινίες που φτιάξαμε θα αναφερόντουσαν αντί να αναφέρονται μεμονωμένοι καλλιτέχνες όπως ο Σαίξπηρ, ο Φειδίας, ή ο Λεονάρντο, γιατί μία ταινία συμπεριλαμβάνει ένα συστατικό που καμία άλλη δημιουργική έκφραση δεν έχει. Συνεργασία. Για να δημιουργηθεί μια ταινία χρειάζεται η συνεργασία εκατοντάδων ή και χιλιάδων ανθρώπων. Και φτάνει σε όλη τη Γη ταυτόχρονα, και την βλέπουν περισσότεροι άνθρωποι από οποιαδήποτε άλλη έκφραση δημιουργίας.
Η επικοινωνία μεταξύ πολιτισμών στο σύμπαν είναι σχεδόν αδύνατη γιατί ο κάθε πολιτισμός και είδος βρίσκεται ανά πάσα στιγμή σε πολύ διαφορετικό επίπεδο βιολογικής και πολιτιστικής εξέλιξης από οποιονδήποτε άλλο. Αν συναντούσαμε έναν πολιτισμό που να είναι πάρα, μα πάρα πολύ κοντά σε εμάς όσον αφορά βιολογία, εξέλιξη και πολιτισμό... αν είμασταν πάρα πολύ "κοντά", η διαφορά μεταξύ μας θα ήταν ελάχιστη, όπως αυτή μεταξύ χιμπατζήδων και ανθρώπων. Κατά πάσα πιθανότητα πολύ μεγαλύτερη διαφορά, σαν αυτή ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έντομα. Και εφ' όσον θα έπρεπε εκείνοι να είχαν βρει εμάς, στο διαστρικό σύμπαν, τότε, οι χιμπατζήδες, ή τα έντομα, στην μεταφορική αυτή σύγκριση, θα είμασταν εμείς.
Όμως θα έγραφαν αμέσως για μας εκείνη την παράγραφο στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια, μόλις μάθαιναν ότι μπορούμε, με συνεργασία εκατοντάδων ή και χιλιάδων μεταξύ μας, να δημιουργούμε έργα τα οποία αγγίζουν όλους τους άλλους από εμάς που τα βλέπουν, τους αγγίζουν, δίνοντάς τους χαρά, ιδέες, όνειρα, και κίνητρα να δημιουργήσουν οι ίδιοι.
Αυτό που θα μας έδινε θέση στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια δεν θα ήταν οι πόλεμοι, τα βασανιστήρια, τα οικονομικά μας συστήματα, οι δικτάτορες, αυτοκράτορες ή κατακτητές, οι νηπιακής ηλικίας επιστήμες της ανθρωπότητας. Σίγουρα θα το σκεφτόντουσαν να μας πάρουν στα σοβαρά μόλις καταλάβαιναν τι σημαντικό ρόλο παίζει στην έλλειψη συνεργασίας το ανθρώπινο Εγώ... η ψευδαίσηση της ελευθερίας του Εγώ του ατόμου, ή η μεγάλη ήττα της υποχρεωτικής συνεργασίας χωρίς το παραμικρό Εγώ στα γκρι ανθρώπινα καθεστώτα.
Μόνο η συνεργασία, τα όνειρα και η αγάπη. Ο κόσμος που δημιουργούμε για ολους μας βλέποντας μαζί μιά κινηματογραφική ταινία. Γιατί χωρίς όνειρα, χωρίς συνεργασία, χωρίς αγάπη χωρίς φαντασία, χωρίς αυτό που λέμε "ανθρωπιά" τι θα ήταν ο άνθρωπος παρά μια μηχανή νεκρής λογικής και τι θέση θα είχε σε ένα σύμπαν που δίνει αξία μόνο στην δημιουργία;
Δημιουργία είναι να τοποθετήσεις ένα λουλούδι σε ένα βάζο, να περπατήσεις σε ευθεία γραμμή σε ένα κήπο, να μεγαλώσεις ένα παιδί μέχρι να φτιάξει την ζωή που ονειρεύεται, ή να μεταδώσεις μια ιδέα σε κάποιον άλλο.
Η πιο δύσκολη δημιουργία είναι να κάνεις έναν άλλο άνθρωπο ευτυχισμένο. Όχι μόνο αυτό είναι δύσκολο, αλλά για να έχεις πιθανότητες να το πετύχεις, ή να το θελήσεις καν, πρέπει εσύ ο ίδιος, ή η ίδια, να νοιώθειςτην ευτυχία πρώτα-πρώτα μέσα σου.
Όταν η δημιουργία συμβαίνει ταυτόχρονα με επικοινωνία, το λέμε τέχνη. Επειδή όμως υπάρχουν πολλών ειδών τέχνες, τις τέχνες που στοχεύουν μέσω της δημιουργίας να επικοινωνήσουν και να αγγίξουν άλλους, τις λέμε "καλές".
Οι άνθρωποι έχουν γράψει... έχουν ζωγραφίσει... έχουν σκαλίσει, έχουν χτίσει... έχουν δημιουργήσει έργα τέχνης με πολλούς τρόπους, και χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της εποχής τους και την δημιουργηκότητα της ψυχής τους.
Η ύψιστη έκφραση δημιουργίας την οποία έχει επιτύχει ο άνθρωπος είναι η κινηματογραφική ταινία. Αν η Γη είχε την ευκαιρία να εισαχθεί στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια των πολιτισμών του σύμπαντος, θα είχε μόνο μία μικρή παράγραφο η οποία θα έλεγε για την ανθρωπότητα ότι δημιούργησε κινηματογραφικές ταινίες.
Οι ταινίες που φτιάξαμε θα αναφερόντουσαν αντί να αναφέρονται μεμονωμένοι καλλιτέχνες όπως ο Σαίξπηρ, ο Φειδίας, ή ο Λεονάρντο, γιατί μία ταινία συμπεριλαμβάνει ένα συστατικό που καμία άλλη δημιουργική έκφραση δεν έχει. Συνεργασία. Για να δημιουργηθεί μια ταινία χρειάζεται η συνεργασία εκατοντάδων ή και χιλιάδων ανθρώπων. Και φτάνει σε όλη τη Γη ταυτόχρονα, και την βλέπουν περισσότεροι άνθρωποι από οποιαδήποτε άλλη έκφραση δημιουργίας.
Η επικοινωνία μεταξύ πολιτισμών στο σύμπαν είναι σχεδόν αδύνατη γιατί ο κάθε πολιτισμός και είδος βρίσκεται ανά πάσα στιγμή σε πολύ διαφορετικό επίπεδο βιολογικής και πολιτιστικής εξέλιξης από οποιονδήποτε άλλο. Αν συναντούσαμε έναν πολιτισμό που να είναι πάρα, μα πάρα πολύ κοντά σε εμάς όσον αφορά βιολογία, εξέλιξη και πολιτισμό... αν είμασταν πάρα πολύ "κοντά", η διαφορά μεταξύ μας θα ήταν ελάχιστη, όπως αυτή μεταξύ χιμπατζήδων και ανθρώπων. Κατά πάσα πιθανότητα πολύ μεγαλύτερη διαφορά, σαν αυτή ανάμεσα στους ανθρώπους και τα έντομα. Και εφ' όσον θα έπρεπε εκείνοι να είχαν βρει εμάς, στο διαστρικό σύμπαν, τότε, οι χιμπατζήδες, ή τα έντομα, στην μεταφορική αυτή σύγκριση, θα είμασταν εμείς.
Όμως θα έγραφαν αμέσως για μας εκείνη την παράγραφο στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια, μόλις μάθαιναν ότι μπορούμε, με συνεργασία εκατοντάδων ή και χιλιάδων μεταξύ μας, να δημιουργούμε έργα τα οποία αγγίζουν όλους τους άλλους από εμάς που τα βλέπουν, τους αγγίζουν, δίνοντάς τους χαρά, ιδέες, όνειρα, και κίνητρα να δημιουργήσουν οι ίδιοι.
Αυτό που θα μας έδινε θέση στην Γαλακτική Εγκυκλοπαίδεια δεν θα ήταν οι πόλεμοι, τα βασανιστήρια, τα οικονομικά μας συστήματα, οι δικτάτορες, αυτοκράτορες ή κατακτητές, οι νηπιακής ηλικίας επιστήμες της ανθρωπότητας. Σίγουρα θα το σκεφτόντουσαν να μας πάρουν στα σοβαρά μόλις καταλάβαιναν τι σημαντικό ρόλο παίζει στην έλλειψη συνεργασίας το ανθρώπινο Εγώ... η ψευδαίσηση της ελευθερίας του Εγώ του ατόμου, ή η μεγάλη ήττα της υποχρεωτικής συνεργασίας χωρίς το παραμικρό Εγώ στα γκρι ανθρώπινα καθεστώτα.
Μόνο η συνεργασία, τα όνειρα και η αγάπη. Ο κόσμος που δημιουργούμε για ολους μας βλέποντας μαζί μιά κινηματογραφική ταινία. Γιατί χωρίς όνειρα, χωρίς συνεργασία, χωρίς αγάπη χωρίς φαντασία, χωρίς αυτό που λέμε "ανθρωπιά" τι θα ήταν ο άνθρωπος παρά μια μηχανή νεκρής λογικής και τι θέση θα είχε σε ένα σύμπαν που δίνει αξία μόνο στην δημιουργία;
 |
| "Second star to the right and straight on till morning. To Neverland!" |
Το σινεμά πετυχαίνει στον προορισμό του όταν κάνει τους θεατές να γελάνε και να κλαίνε, να αισθάνονται αγάπη και να ονειρεύονται πεπεισμένοι ότι μπορούν να κατορθώσουν οτιδήποτε. Να ψυχαγωγηθούν και να φύγουν από τον κινηματογράφο με ανάλαφρη καρδιά, εικόνες ευχάριστες, έχοντας περάσει δυό ώρες με την αθωότητα ενός παιδιού όσο μεγάλοι κι αν είναι. Αν φύγουν και με καινούργιες γνώσεις πάνω από όλα αυτά, ακόμα καλύτερα.
Δεν μπορώ να φανταστώ ταινίες που να τα έχουν πετύχει αυτά καλύτερα από ταινίες του Στήβεν Σπήλμπεργκ και του Γουώλτ Ντίζνη...
Η δημιουργία σε οποιαδήποτε μορφή δίνει νόημα στη ζωή μας. Το γράψιμο, οι νότες, η μουσική, το τραγούδι, μια ταινία, μια θεατρική παράσταση, οτιδήποτε μεταδίδει τις σκέψεις, τους προβληματισμούς μας, τα συναισθήματα, ότι μπορεί να συμπεριληφθεί στην ευρύτατη έννοια του "πολιτισμού", δίχως αυτά τι ζωή κανείς να κάνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι, αγαπητή μου Roadartist, η ιδιαιτερότητα και η ομορφιά του ανθρώπου. Ότι είναι μέρος σχεδόν του καθενός μας το να δημιουργεί πραγματικότητες από όνειρα, και να εκφράζουμε την ψυχή μας και τα όνειρά μας δημιυργώντας εκείνα που ονομάζουμε "τέχνη"... Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο γνώρισμα ανθρώπινο που να μας έδινε τόση αξία όπως αυτό, σαν είδος.
ΔιαγραφήΚαι οι κινηματογραφικές ταινίες είναι εκεί όπου συγκλίνουν όλες οι τέχνες, συνεργαζόμενες μεταξύ τους για ένα αποτέλεσμα...
Στο τέλος της ταινίας, οι τίτλοι συχνά κρατάν τρία, πέντε, ακόμα και οχτώ ή δέκα λεπτά... τόσα είναι τα ονόματα... Στην Ελλάδα και στην τηλεόραση και στα σινεμά, οι τίτλοι κόβονται μόλις αρχίσουν. Η Μαργαρίτα και εγώ τους βλέπουμε μέχρι το τέλος, στα DVD, και τους διαβάζουμε...