Μαμά!

Μαμά! Με πειράζουνε τα άλλα παιδιά! Πες τους να σταματήσουνε!

Όχι βέβαια το πρώτο λάθος που έκανε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά η πρώτη φορά που απεκάλυψε μία ευπάθεια η οποία προδίδει τρωτά σημεία. 

Παρακολουθώ την πολιτική επί 40 περίπου χρόνια στην Ελλάδα, την Βρετανία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιταλία, ζώντας σαν κάτοικος σε κάθε ένα από αυτά τα κράτη. Όχι μόνο παρακολουθώ πάντα με ενδιαφέρον αλλά και είμαι, τώρα, εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος. Θέλω να πιστεύω πως έχω έναν υγιή σεβασμό για την πολιτική. Ποτέ, πουθενά, δεν άκουσα εκλεγμένο μέλος κυβέρνησης σε θεσμική θέση να ζητά από τον πρωθυπουργό να πει σε εκείνους που προσφέρουν κριτική να σταματήσουν να το κάνουν. Συνήθως, ένας άνθρωπος εκλεγμένος και σε θεσμική θέση της κυβέρνησης υποτίθεται ότι έχει τον χαρακτήρα και τον τρόπο να υπερασπισθεί τον εαυτό του/της. Φαίνεται όμως ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου δεν έχει ούτε χαρακτήρα ούτε τρόπους που να φτάνουν το ύψος των απαιτήσεων που επιβάλλουν οι υπευθυνότητές της.

Η πρόεδρος της Βουλής καταφέρεται εναντίον του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Μάρδα και του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση, κάνοντας λόγο για “σειρά προσβλητικών δηλώσεων” σε βάρος της και “ανοίκειες και προσβλητικές τοποθετήσεις εναντίον της”. Ειδικά για τον κ. Πανούση, αναφέρει πως “η επιθετική επιμονή του οποίου γεννά πολλές απορίες”.“Γνωρίζοντας την ευαισθησία σας σε σχέση με ζητήματα σεβασμού της διάκρισης των εξουσιών, αλλά και σεβασμού της προσωπικότητας των θεσμικών λειτουργών, θα σας παρακαλούσα να μεριμνήσετε προσωπικά, ώστε αυτό το ονειδιστικό για την Δημοκρατία φαινόμενο να λάβει ένα τέλος”, αναφέρει στην επιστολή της η πρόεδρος της Βουλής.