Το θέμα της σημερινής ανάρτησης, κυρίες και κύριοι, δεσποινίδες και μάγκες, ΔΕΝ είναι το Τσεροκή μου. Αλλά όμως, η Κόκκινη Αδελφούλα (η αδελφούλα της Πράσινης Αδελφούλας) είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για το πραγματικό μας θέμα :-)
Η Κόκκινη Αδελφούλα, η Τάρα, γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1994 στο Τολέδο της πολιτείας του Οχάιο και την υιοθέτησα στις 29 Σεπτεμβρίου του 1994 από το Μάνσφιλντ της Μασαχουσέτης.
Όταν την παρέλαβα, η Μασαχουσέτη της έδωσε τις πινακίδες 838YFL (δεν πειράζει που δίνω τον αριθμό γιατί άλλαξε και δεν υπάρχει από το 2001). Την ημέρα που την οδήγησα με μηδέν μίλια στο κοντέρ από την αντιπροσωπεία, μία φίλη που ήταν η πρώτη επιβάτιδα με ρώτησε αν σημαίνουν τίποτα για μένα οι αριθμοί "838". Όχι, της είπα, δεν μου φέρνουν τίποτα στο μυαλό. Το "YFL" τι λες να σημαίνει την ρώτησα. Χαμογέλασε και απάντησε: "μα φυσικά, Yours For Life (Δικό σου για όλη την ζωή). Θα το έχεις πολλά χρόνια!"
Και πράγματι, το 2014 γίνεται 20 ετών, είναι η Κόκκινη Αδελφούλα σαν καινούργια, και έχει κάνει 338.000 χιλιόμετρα: 265.000 στην Αμερική, από τα σύνορα του Καναδά ως το Νιού Τζέρση και από το Μανχάταν και την Βοστώνη ως τα βουνά του Βερμόντ, ο Κώστας πήγαινε νηπιαγωγείο στην θεσούλα του, πάνω στο πίσω κάθισμα, και, άλλα 73.000 χιλιόμετρα από την Αθήνα ως την Στοκχόλμη και από το Λονδίνο και το Παρίσι ως το Βερολίνο και την Φλωρεντία, μέχρι σήμερα.
Στην Αμερική κόστιζαν (σε Ευρώ):
η βενζίνη 7 σεντς του Ευρώ το χιλιόμετρο,
ο φόρος κυκλοφορίας γύρω στα 35 Ευρώ τον χρόνο,
η ασφάλεια κάπου 220 Ευρώ τον χρόνο.
Λίγο πριν τα 13α γενέθλιά της μπήκε σε ένα καράβι στο Νιού Τζέρση και ήρθε στον Πειραιά μέσω Χάιφας. Η Ελλαδίτσα την δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες σαν μετοικεσία και της έδωσε και πινακίδες τελωνίου με κόκκινα γράμματα και κόκκινους αριθμούς να ταιριάζουν στο χρώμα της.
Κατά το 2011 κόστιζαν σε Ελληνικά Ευρώ:
η βενζίνη 32 σεντς του Ευρώ το χιλιόμετρο, 450% πιο πολύ από τις ΗΠΑ,
(σημειωτέον ότι με την Αμερικανική βενζίνη έκανε 330 μίλια το τεπόζιτο ενώ με την Ευρωπαϊκή βενζίνη κάνει 285 μίλια το τεπόζιτο)
ο φόρος κυκλοφορίας 2,200 Ευρώ τον χρόνο, 6.285% πιο πολύ από τις ΗΠΑ,
(ήταν €1.100 τον χρόνο, μόνο 3.142% παραπάνω, αλλά από την Ιταλία δεν μπορούσα να πληρώσω την Ελληνική Εφορία χωρίς να κάτσω ουρά ο ίδιος στην Αθήνα μέσα στον Δεκέμβριο και πάντα πλήρωνα πρόστιμο 100% όταν ερχόμασταν τον επόμενο χρόνο)
η ασφάλεια κάπου 800 Ευρώ τον χρόνο, 360% πιο πολύ από τις ΗΠΑ.
Μετά, ο Στουρνάρας αποφάσισε ότι εφ' όσον έχω αυτοκίνητο με 4 λίτρα μηχανή πρέπει να είμαι βαθύπλουτος και να λέω ψέματα στην Δήλωση του Εισοδήματος, οπότε η μάνα Ελλάς χρησιμοποίησε την Κόκκινη Αδελφούλα σαν όμηρο για να μου κλέψει 115% αύξηση στον φόρο εισοδήματος και να τα δώσει σε οποίον δίνει τα κλοπιμαία της η Βουλή των Άβουλων.
Μιλάς Ιταλικά; ρωτήσαμε η Μαργαρίτα κι εγώ την Κόκκινη Αδελφούλα. Σι! Ουν πο. Μας απάντησε εκείνη. Έξοχα! της λέμε. Θα γίνεις Ιταλίδα! Μπέλα φιγκούρα! Τσάο Μπελίσιμα!!!
Και πήγαμε να της βάλουμε Ιταλικές πινακίδες.
Χρειαζόμασταν Τεχνική Κάρτα. Κανένα πρόβλημα. Στέλνω 100 δολάρια στο Ντητρόιτ με ένα κλικ σε μιά ιστοσελίδα της Κράισλερ και μου στέλνουν σε 5 μέρες ταχυδρομικά το βιβλιάριο του 1994 με την Τεχνική Κάρτα. Όχι, δεν μπορεί να γίνει δεκτή από την Ιταλική κυβέρνηση Τεχνική Κάρτα που να μην έχει σφραγίδες Ιταλικές.
Κανένα πρόβλημα. Πάμε, όπως έπρεπε, στην ACI (Αυτοκινητιστικό Κλαμπ της Ιταλίας) και καταθέτουμε τις πινακίδες. Η ACI στέλνει τα χαρτιά της Κόκκινης Αδελφούλας στην Κράισλερ στην Ρώμη να μας στείλουν μια Τεχνική Κάρτα με πολλές Ιταλικές σφραγίδες.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Κράισλερ της Ρώμης πληροφορεί την ACI ότι χρειάζονται ένα ακόμα χαρτί.
Κανένα πρόβλημα, το στένουμε.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Κράισλερ της Ρώμης πληροφορεί την ACI ότι επειδή η Φίατ αγόρασε την Κράισλερ πριν κάτι χρόνια δεν μπορούν να βάλουν εκείνοι τις σφραγίδες στην Τεχνική Κάρτα ως Κράισλερ Ρώμης και στείλανε όλα τα χαρτιά στην Φίατ στο Τορίνο.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Φίατ του Τορίνο λέει ότι θέλουν 295 Ευρώ για να βάλουν τις σφραγίδες. Τους στέλνουμε 295 Ευρώ.
Λίγους μήνες αργότερα λαβαίνουμε την Τεχνική Κάρτα με τις σφραγίδες. Πάμε στον Ελεγκτή. Ο Ελεγκτής μας λέει ότι στην Κάρτα η Φίατ δεν έγραψε την αντιστοιχία της Αμερικανικής μηχανής ως προς προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Φίατ μας λέει ότι δεν μπορεί να βγάλει την αντιστοιχία γιατί δεν υπήρχε αντιστοιχία το 1994 (η κάρτα των 295 Ευρώ είναι άχρηστη, ημιτελής, και δεν έπρεπε να είχε εκδοθεί/σφραγιστεί).
Εξηγούμε ότι η τυπωμένη πάνω στην μηχανή ταμπέλα γράφει ότι αυτή η μηχανή είναι κατασκευασμένη με την αντιστοιχία των νόμων κυκλοφορίας της Πολιτείας της Καλιφόρνια, η οποία Καλιφόρνια, το 1994, είχε πιο αυστηρούς κανόνες από την ΕΕ του 2014. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα, λέει. Χρειάζονται σφραγίδες.
Τότε ανακαλύπτουμε ότι εφ' όσον η Κόκκινη Αδελφούλα κλείνει τα 20, δικαιούται να θεωρηθεί αδελφούλα Ιστορικής Αξίας κατά τον Ιταλικό νόμο από 1η Ιανουαρίου 2014 και να μην χρειάζεται την Τεχνική Κάρτα.
Πάμε λοιπόν στην ASI (άλλο ACI και άλλο ASI. ΑΣΙ είναι τα Αουτομόμπιλε Στόρικε ντ'Ιταλια). Και η ASI μας λέει: Κανένα πρόβλημα, συμπληρώστε αυτά τα χαρτιά, πάρτε φωτογραφίες γκλάμουρ την Κόκκινη Αδελφούλα και θα τα στείλουμε όλα στα κεντρικά της ASI στο Τορίνο να μας τα σφραγίσουνε!
Μάλιστα, μπας και δεν έφταναν οι ταμπελίτσες στο αυτοκίνητο που έλεγαν ότι κατασκευάστηκε Ιούλιο του 1994, έστειλα ένα email στην Κράισλερ στο Ντητρόιτ του Μίσιγκαν και 7 (εφτά) ώρες (ΩΡΕΣ) αργότερα (υπάρχει διαφορά ώρας, και για εκείνους ήταν βράδυ όταν έστειλα το email) μου έστειλαν ηλεκτρονικά τα πιστοποιητικά του πότε κατασκευάστηκε και πότε έγινε η αγορά.
Αυτή η διαδικασία για τις σφραγίδες πάνω στις φωτογραφίες θα πάρει περίπου 4-6 μήνες. Μετά θα ξαναπάμε στον Ελεγκτή, να πάρουμε τις Ιταλικές πινακίδες, και, επειδή η Κόκκινη Αδελφούλα θα είναι Στόρικια θα πάρουμε και έκπτωση τεράστια στον ετήσιο φόρο και στην ασφάλιση.
Αλλά, και προσέξτε φίλοι μου, αυτό έχει σημασία: Αλλά, λέω, μας είπαν ασυζητητί ότι πρέπει να βγάλω από το κορμάκι της Κόκκινης Αδελφούλας τα αυτοκόλλητα με τις σημαίες των κρατών τα οποία επισκέφθηκε κατά την Ιστορία της Ζωής της, και να βγάλω το αυτοκόλλητο που λέει ότι είμαι μπαμπάς φοιτητή στο Πανεπιστίμιο του Έμπρυ Ρίντλ και να βγάλω το αυτοκόλλητο της ομάδας μπέησμπωλ Red Sox της Βοστώνης. Με αυτοκόλλητα πάνω στο αυτοκίνητο απαγορεύεται να το κάνουν Στόρικο.
Πρέπει να βγάλω τα αυτοκόλλητα από το αυτοκίνητο.
Το αυτοκίνητο πρέπει να είναι όπως όταν γεννήθηκε για να είναι Ιστορικής Αξίας.
Με έβαλαν και πρόσθεσα φλας στα πλάγια πάνω από τις μπροστινές ρόδες, γιατί έτσι λέει ο Ιταλικός νόμος, λες και χρησιμοποιεί κανένας Ιταλός (ή Έλληνας) τα φλας (εγώ τα χρησιμοποιώ γιατί έκανα μαθήματα οδήγησης και πήρα δίπλωμα στο Λονδίνο). Τα καινούργια πρόσθετα φλας δεν αλλάζουν την Ιστορικότητα του αυτοκινήτου, αλλά τους πειράξανε τα αυτοκόλλητα της Ιστορίας του.
Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο που το κάνουν οι Ιταλοί και που το συμβουλεύει και η ACI και η ASI: Να στείλουμε με φορτηγό το αυτοκίνητο στην Γερμανία όπου παίρνει αμέσως και άνετα Γερμανικές πινακίδες, και να γυρίσει με φορτηγό στην Ιταλία όπου οι Γερμανικές πινακίδες αλλάζουν αμέσως και ευκολότατα σε Ιταλικές. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν το επάγγελμα του να πηγαίνουν με φορτηγό αυτοκίνητα στην Γερμανία, να τους βάζουν πινακίδες, και να τα γυρίζουν στην Ιταλία να κάνουν τις Γερμανικές πινακίδες Ιταλικές (επειδή πολλά αυτοκίνητα δεν γίνονται δεκτά από την Ιταλία όπως είναι, αλλά, με Γερμανικές πινακίδες γίνονται δεκτά). Αλλά, τότε δεν θα έχουμε την έκπτωση του Ιστορικού αυτοκινήτου και θα πληρώνω 700 Ευρώ τον χρόνο παραπάνω για να κρατήσω τα αυτοκόλλητα. Συν τα 3.000 Ευρώ για τον επαγγελματία που θα πάει το αυτοκίνητο στην Γερμανία και θα το γυρίσει: 3.000 Ευρώ να πάει και να έρθει Βόρειο Ιταλία-Γερμανία. Ήταν 1.400 Ευρώ να το φέρω από την Αμερική στην Ευρώπη.
Εν τω μεταξύ, πινακίδες δεν μπορώ να καταθέσω στον πισινό του Στουρνάρα γιατί τις θέλει η Ιταλική κυβέρνηση και θα τις επιστρέψει εκείνη στην Ελληνική κυβέρνηση ...εν καιρώ (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι) --οι υπάλληλοι της ASI γελάσανε και είπανε ότι οι πινακίδες του Ελληνικού Τελωνείου που θα κρατήσει η Ιταλία θα χαθούν και δεν θα φτάσουν ποτέ στην Ελλάδα. Τουλάχιστον αν έρθει ο Στουρνάρας να με ρωτήσει που είναι οι πινακίδες τόσα χρόνια, έχω τα χαρτιά και αποδείξεις, με σφραγίδες, να τον παραπέμψω στον Ιταλό ομόλογό του. Θα πρέπει βέβαια να κάνω μετάφραση από τα Ιταλικά σε κάποιο υπουργείο, και να πέσουν και Ελληνικές σφραγίδες...
Ποιό είναι λοιπόν το θέμα της ανάρτησης; Μα φυσικά, η Κρίση! Λένε στην Μεσόγειο ότι υπάρχει Κρίση για την οποία φταίνε οι κακοί τραπεζίτες που επιβουλεύονται τις μεσαίες τάξεις και εκείνοι που θέλουν να κάνουν κακό στους αθώους νοτιοευρωπαίους. Όχι, αγαπητοί μου, όχι. Η κρίση είναι στον Εγκέφαλο των νοτιοευρωπαίων, Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ των νοτιοευρωπαίων, στις σφραγίδες τους, στην μαλακία των συστημάτων που χτίζουν, στην μαλακία με την οποία αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους, και στην διαφθορά και την μαλακία των κυβερνήσεων που εκλέγουν από ανάμεσά τους --και στην μαλακία των δημοσίων υπηρεσιών τους. Από ΕΚΕΙ έρχεται η κρίση! Έχετε αμφιβολία;
Η Κόκκινη Αδελφούλα, η Τάρα, γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1994 στο Τολέδο της πολιτείας του Οχάιο και την υιοθέτησα στις 29 Σεπτεμβρίου του 1994 από το Μάνσφιλντ της Μασαχουσέτης.
Όταν την παρέλαβα, η Μασαχουσέτη της έδωσε τις πινακίδες 838YFL (δεν πειράζει που δίνω τον αριθμό γιατί άλλαξε και δεν υπάρχει από το 2001). Την ημέρα που την οδήγησα με μηδέν μίλια στο κοντέρ από την αντιπροσωπεία, μία φίλη που ήταν η πρώτη επιβάτιδα με ρώτησε αν σημαίνουν τίποτα για μένα οι αριθμοί "838". Όχι, της είπα, δεν μου φέρνουν τίποτα στο μυαλό. Το "YFL" τι λες να σημαίνει την ρώτησα. Χαμογέλασε και απάντησε: "μα φυσικά, Yours For Life (Δικό σου για όλη την ζωή). Θα το έχεις πολλά χρόνια!"
Και πράγματι, το 2014 γίνεται 20 ετών, είναι η Κόκκινη Αδελφούλα σαν καινούργια, και έχει κάνει 338.000 χιλιόμετρα: 265.000 στην Αμερική, από τα σύνορα του Καναδά ως το Νιού Τζέρση και από το Μανχάταν και την Βοστώνη ως τα βουνά του Βερμόντ, ο Κώστας πήγαινε νηπιαγωγείο στην θεσούλα του, πάνω στο πίσω κάθισμα, και, άλλα 73.000 χιλιόμετρα από την Αθήνα ως την Στοκχόλμη και από το Λονδίνο και το Παρίσι ως το Βερολίνο και την Φλωρεντία, μέχρι σήμερα.
Στην Αμερική κόστιζαν (σε Ευρώ):
η βενζίνη 7 σεντς του Ευρώ το χιλιόμετρο,
ο φόρος κυκλοφορίας γύρω στα 35 Ευρώ τον χρόνο,
η ασφάλεια κάπου 220 Ευρώ τον χρόνο.
Λίγο πριν τα 13α γενέθλιά της μπήκε σε ένα καράβι στο Νιού Τζέρση και ήρθε στον Πειραιά μέσω Χάιφας. Η Ελλαδίτσα την δέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες σαν μετοικεσία και της έδωσε και πινακίδες τελωνίου με κόκκινα γράμματα και κόκκινους αριθμούς να ταιριάζουν στο χρώμα της.
Κατά το 2011 κόστιζαν σε Ελληνικά Ευρώ:
η βενζίνη 32 σεντς του Ευρώ το χιλιόμετρο, 450% πιο πολύ από τις ΗΠΑ,
(σημειωτέον ότι με την Αμερικανική βενζίνη έκανε 330 μίλια το τεπόζιτο ενώ με την Ευρωπαϊκή βενζίνη κάνει 285 μίλια το τεπόζιτο)
ο φόρος κυκλοφορίας 2,200 Ευρώ τον χρόνο, 6.285% πιο πολύ από τις ΗΠΑ,
(ήταν €1.100 τον χρόνο, μόνο 3.142% παραπάνω, αλλά από την Ιταλία δεν μπορούσα να πληρώσω την Ελληνική Εφορία χωρίς να κάτσω ουρά ο ίδιος στην Αθήνα μέσα στον Δεκέμβριο και πάντα πλήρωνα πρόστιμο 100% όταν ερχόμασταν τον επόμενο χρόνο)
η ασφάλεια κάπου 800 Ευρώ τον χρόνο, 360% πιο πολύ από τις ΗΠΑ.
Μετά, ο Στουρνάρας αποφάσισε ότι εφ' όσον έχω αυτοκίνητο με 4 λίτρα μηχανή πρέπει να είμαι βαθύπλουτος και να λέω ψέματα στην Δήλωση του Εισοδήματος, οπότε η μάνα Ελλάς χρησιμοποίησε την Κόκκινη Αδελφούλα σαν όμηρο για να μου κλέψει 115% αύξηση στον φόρο εισοδήματος και να τα δώσει σε οποίον δίνει τα κλοπιμαία της η Βουλή των Άβουλων.
Μιλάς Ιταλικά; ρωτήσαμε η Μαργαρίτα κι εγώ την Κόκκινη Αδελφούλα. Σι! Ουν πο. Μας απάντησε εκείνη. Έξοχα! της λέμε. Θα γίνεις Ιταλίδα! Μπέλα φιγκούρα! Τσάο Μπελίσιμα!!!
Και πήγαμε να της βάλουμε Ιταλικές πινακίδες.
Χρειαζόμασταν Τεχνική Κάρτα. Κανένα πρόβλημα. Στέλνω 100 δολάρια στο Ντητρόιτ με ένα κλικ σε μιά ιστοσελίδα της Κράισλερ και μου στέλνουν σε 5 μέρες ταχυδρομικά το βιβλιάριο του 1994 με την Τεχνική Κάρτα. Όχι, δεν μπορεί να γίνει δεκτή από την Ιταλική κυβέρνηση Τεχνική Κάρτα που να μην έχει σφραγίδες Ιταλικές.
Κανένα πρόβλημα. Πάμε, όπως έπρεπε, στην ACI (Αυτοκινητιστικό Κλαμπ της Ιταλίας) και καταθέτουμε τις πινακίδες. Η ACI στέλνει τα χαρτιά της Κόκκινης Αδελφούλας στην Κράισλερ στην Ρώμη να μας στείλουν μια Τεχνική Κάρτα με πολλές Ιταλικές σφραγίδες.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Κράισλερ της Ρώμης πληροφορεί την ACI ότι χρειάζονται ένα ακόμα χαρτί.
Κανένα πρόβλημα, το στένουμε.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Κράισλερ της Ρώμης πληροφορεί την ACI ότι επειδή η Φίατ αγόρασε την Κράισλερ πριν κάτι χρόνια δεν μπορούν να βάλουν εκείνοι τις σφραγίδες στην Τεχνική Κάρτα ως Κράισλερ Ρώμης και στείλανε όλα τα χαρτιά στην Φίατ στο Τορίνο.
Πολλούς μήνες αργότερα, η Φίατ του Τορίνο λέει ότι θέλουν 295 Ευρώ για να βάλουν τις σφραγίδες. Τους στέλνουμε 295 Ευρώ.
Λίγους μήνες αργότερα λαβαίνουμε την Τεχνική Κάρτα με τις σφραγίδες. Πάμε στον Ελεγκτή. Ο Ελεγκτής μας λέει ότι στην Κάρτα η Φίατ δεν έγραψε την αντιστοιχία της Αμερικανικής μηχανής ως προς προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Φίατ μας λέει ότι δεν μπορεί να βγάλει την αντιστοιχία γιατί δεν υπήρχε αντιστοιχία το 1994 (η κάρτα των 295 Ευρώ είναι άχρηστη, ημιτελής, και δεν έπρεπε να είχε εκδοθεί/σφραγιστεί).
Εξηγούμε ότι η τυπωμένη πάνω στην μηχανή ταμπέλα γράφει ότι αυτή η μηχανή είναι κατασκευασμένη με την αντιστοιχία των νόμων κυκλοφορίας της Πολιτείας της Καλιφόρνια, η οποία Καλιφόρνια, το 1994, είχε πιο αυστηρούς κανόνες από την ΕΕ του 2014. Αυτό δεν σημαίνει τίποτα, λέει. Χρειάζονται σφραγίδες.
Τότε ανακαλύπτουμε ότι εφ' όσον η Κόκκινη Αδελφούλα κλείνει τα 20, δικαιούται να θεωρηθεί αδελφούλα Ιστορικής Αξίας κατά τον Ιταλικό νόμο από 1η Ιανουαρίου 2014 και να μην χρειάζεται την Τεχνική Κάρτα.
Πάμε λοιπόν στην ASI (άλλο ACI και άλλο ASI. ΑΣΙ είναι τα Αουτομόμπιλε Στόρικε ντ'Ιταλια). Και η ASI μας λέει: Κανένα πρόβλημα, συμπληρώστε αυτά τα χαρτιά, πάρτε φωτογραφίες γκλάμουρ την Κόκκινη Αδελφούλα και θα τα στείλουμε όλα στα κεντρικά της ASI στο Τορίνο να μας τα σφραγίσουνε!
Μάλιστα, μπας και δεν έφταναν οι ταμπελίτσες στο αυτοκίνητο που έλεγαν ότι κατασκευάστηκε Ιούλιο του 1994, έστειλα ένα email στην Κράισλερ στο Ντητρόιτ του Μίσιγκαν και 7 (εφτά) ώρες (ΩΡΕΣ) αργότερα (υπάρχει διαφορά ώρας, και για εκείνους ήταν βράδυ όταν έστειλα το email) μου έστειλαν ηλεκτρονικά τα πιστοποιητικά του πότε κατασκευάστηκε και πότε έγινε η αγορά.
Αυτή η διαδικασία για τις σφραγίδες πάνω στις φωτογραφίες θα πάρει περίπου 4-6 μήνες. Μετά θα ξαναπάμε στον Ελεγκτή, να πάρουμε τις Ιταλικές πινακίδες, και, επειδή η Κόκκινη Αδελφούλα θα είναι Στόρικια θα πάρουμε και έκπτωση τεράστια στον ετήσιο φόρο και στην ασφάλιση.
Αλλά, και προσέξτε φίλοι μου, αυτό έχει σημασία: Αλλά, λέω, μας είπαν ασυζητητί ότι πρέπει να βγάλω από το κορμάκι της Κόκκινης Αδελφούλας τα αυτοκόλλητα με τις σημαίες των κρατών τα οποία επισκέφθηκε κατά την Ιστορία της Ζωής της, και να βγάλω το αυτοκόλλητο που λέει ότι είμαι μπαμπάς φοιτητή στο Πανεπιστίμιο του Έμπρυ Ρίντλ και να βγάλω το αυτοκόλλητο της ομάδας μπέησμπωλ Red Sox της Βοστώνης. Με αυτοκόλλητα πάνω στο αυτοκίνητο απαγορεύεται να το κάνουν Στόρικο.
Πρέπει να βγάλω τα αυτοκόλλητα από το αυτοκίνητο.
Το αυτοκίνητο πρέπει να είναι όπως όταν γεννήθηκε για να είναι Ιστορικής Αξίας.
Με έβαλαν και πρόσθεσα φλας στα πλάγια πάνω από τις μπροστινές ρόδες, γιατί έτσι λέει ο Ιταλικός νόμος, λες και χρησιμοποιεί κανένας Ιταλός (ή Έλληνας) τα φλας (εγώ τα χρησιμοποιώ γιατί έκανα μαθήματα οδήγησης και πήρα δίπλωμα στο Λονδίνο). Τα καινούργια πρόσθετα φλας δεν αλλάζουν την Ιστορικότητα του αυτοκινήτου, αλλά τους πειράξανε τα αυτοκόλλητα της Ιστορίας του.
Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο που το κάνουν οι Ιταλοί και που το συμβουλεύει και η ACI και η ASI: Να στείλουμε με φορτηγό το αυτοκίνητο στην Γερμανία όπου παίρνει αμέσως και άνετα Γερμανικές πινακίδες, και να γυρίσει με φορτηγό στην Ιταλία όπου οι Γερμανικές πινακίδες αλλάζουν αμέσως και ευκολότατα σε Ιταλικές. Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν το επάγγελμα του να πηγαίνουν με φορτηγό αυτοκίνητα στην Γερμανία, να τους βάζουν πινακίδες, και να τα γυρίζουν στην Ιταλία να κάνουν τις Γερμανικές πινακίδες Ιταλικές (επειδή πολλά αυτοκίνητα δεν γίνονται δεκτά από την Ιταλία όπως είναι, αλλά, με Γερμανικές πινακίδες γίνονται δεκτά). Αλλά, τότε δεν θα έχουμε την έκπτωση του Ιστορικού αυτοκινήτου και θα πληρώνω 700 Ευρώ τον χρόνο παραπάνω για να κρατήσω τα αυτοκόλλητα. Συν τα 3.000 Ευρώ για τον επαγγελματία που θα πάει το αυτοκίνητο στην Γερμανία και θα το γυρίσει: 3.000 Ευρώ να πάει και να έρθει Βόρειο Ιταλία-Γερμανία. Ήταν 1.400 Ευρώ να το φέρω από την Αμερική στην Ευρώπη.
Εν τω μεταξύ, πινακίδες δεν μπορώ να καταθέσω στον πισινό του Στουρνάρα γιατί τις θέλει η Ιταλική κυβέρνηση και θα τις επιστρέψει εκείνη στην Ελληνική κυβέρνηση ...εν καιρώ (ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι) --οι υπάλληλοι της ASI γελάσανε και είπανε ότι οι πινακίδες του Ελληνικού Τελωνείου που θα κρατήσει η Ιταλία θα χαθούν και δεν θα φτάσουν ποτέ στην Ελλάδα. Τουλάχιστον αν έρθει ο Στουρνάρας να με ρωτήσει που είναι οι πινακίδες τόσα χρόνια, έχω τα χαρτιά και αποδείξεις, με σφραγίδες, να τον παραπέμψω στον Ιταλό ομόλογό του. Θα πρέπει βέβαια να κάνω μετάφραση από τα Ιταλικά σε κάποιο υπουργείο, και να πέσουν και Ελληνικές σφραγίδες...
Ποιό είναι λοιπόν το θέμα της ανάρτησης; Μα φυσικά, η Κρίση! Λένε στην Μεσόγειο ότι υπάρχει Κρίση για την οποία φταίνε οι κακοί τραπεζίτες που επιβουλεύονται τις μεσαίες τάξεις και εκείνοι που θέλουν να κάνουν κακό στους αθώους νοτιοευρωπαίους. Όχι, αγαπητοί μου, όχι. Η κρίση είναι στον Εγκέφαλο των νοτιοευρωπαίων, Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΟ των νοτιοευρωπαίων, στις σφραγίδες τους, στην μαλακία των συστημάτων που χτίζουν, στην μαλακία με την οποία αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους, και στην διαφθορά και την μαλακία των κυβερνήσεων που εκλέγουν από ανάμεσά τους --και στην μαλακία των δημοσίων υπηρεσιών τους. Από ΕΚΕΙ έρχεται η κρίση! Έχετε αμφιβολία;
Ναι, από Κάππα αρχίζει, αλλά δεν είναι Κρίση: είναι Κάλος! (στον εγκέφαλο).
Una faccia, una razza!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπομονή! αν σκεφτείς ότι χρειάστηκα 3 μηνες για να βγάλω ένα πιστοποιητικό γέννησης που κάποτε το εβγαζα σε 5 λεπτά, τότε θα καταλάβεις γιατί υποστηρίζω ότι κάποια "μαγαζιά" (χώρες) πρέπει να κλείσουν για 6 μήνες και να ξαναφτιαχτούν από την αρχή...και σε όποιον αρέσει.
Αχ! Τζων Μπόη μου (λέω, καθώς το κεφάλι μου τινάζεται ελαφρά με τικ κάθε λίγα δευτερόλεπτα) Να κλείσουνε για γενική ανακαίνιση... αλλά ποιός θα σχεδιάσει το καινούργιο λουκ;
ΔιαγραφήΤα πιο σημαντικά μέρη της ανάρτησης βέβαια είναι ότι η Κράισλερ από την Αμερική μου έστειλε στα χέρια μου Τεχνική Κάρτα 20 ετών σε πέντε μέρες, και μου απάντησαν με email για την ημερομηνία κατασκευής και αγοράς του αυτοκινήτου μόλις ξύπνησαν πρωί-πρωί και βρήκαν το email μου... Όταν ανανέωσα την άδειά οδηγήσεως στην Μασαχουσέτη τον Νοέμβριο κάλεσαν το νούμερό μου μόλις που το είχα τραβήξει από το μηχανάκι και η διαδικασία έκανε οχτώ λεπτά συμπεριλαμβανομένου του τεστ ματιών και της καινούργιας φωτογραφίας που πήρανε.
Τον Κώστα τον γράψαμε στην μερίδα στο Φάληρο με την μητέρα του κανονικά το 1990. Από το διαζύγιο, και μετά τον δεύτερο γάμο μου, κάθε φορά που κάτι αλλάζω στην μερίδα, ανάλογα με το ποιός υπάλληλος το χειρίζεται στο δημαρχείο ο Κώστας βγαίνει "ατελούς" εγγραφής, ή βγαίνει "πλήρους" εγγραφής. Εξαρτάται από τον υπάλληλο. Η υπάλληλος που τον βγάζει μόνιμα "ατελή" είναι και φίλη της θείας μου. Την τελευταία φορά τον βγάλανε πάλι "ατελή" θέλοντας να επικοινωνήσουν με την μητέρα του. Του το είπα, μου είπε να του στείλω την εγγραφή, πήγα και την ζήτησα και όταν βγήκε, βγήκε ως "πλήρης". Είναι Ρώσσικη ρουλέτα!
Αν δεν σ' αρέσει αυτό που λέει ένας υπάλληλος, ρώτα άλλον. Αν δεν σ΄αρέσει ένας νόμος, περίμενε μια βδομάδα και θ' αλλάξει.
Τουλάχιστον μία πρόταση σε κάθε παράγραφο του κειμένου με έκανε να σκάω στα γέλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάλαβες γιατί η αλλαγή από ελληνικές σε ιταλικές πινακίδες απαιτεί τόση γραφειοκρατία και χρόνο και κόπο, αλλά η αλλαγή από γερμανικές σε ιταλικές πινακίδες είναι απλούστατη;
Και τελικά, αξίζει τον κόπο η αλλαγή; Ακόμα και με τόσα χρήματα που έδωσες πάλι συμφέρει να μην έχεις ελληνικές πινακίδες; Και επίσης, σε ποια φάση βρίσκεται τώρα το αυτοκίνητο; Ποιας χώρας τις πινακίδες φέρει; Αυτοκόλλητα έχει ή τα έβγαλες;
γιατί υποστηρίζω ότι κάποια "μαγαζιά" (χώρες) πρέπει να κλείσουν για 6 μήνες και να ξαναφτιαχτούν από την αρχή...και σε όποιον αρέσει.
Προσυπογράφω την τελευταία φράση από το σχόλιο του Τζ. Μπ - το ίδιο πιστεύω από το 2005.
Αμ, και 'μεις βάζουμε τα γέλια συνέχεια αγαπητή μου Emily, αλλά η Μαργαρίτα αισθάνεται ντροπή που τα κάνει αυτά η χώρα της. Μετά της θυμίζω τι έχουμε τραβήξει μαζί στην Ελλάδα και ηρεμεί. Βέβαια! Η Ιταλία, Γερμανία και Ελλάδα είναι ισότιμα μέλη μιας Ένωσης οπότε είναι λογικό οι Γερμανικές πινακίδες να αλλάζουν αμέσως και οι Ελληνικές να χρειάζονται σφραγίδες από τον Πάπα... όσο λογικό όσο είναι το ότι μας παντρέψανε βάση του Αμερικανικού μου διαβατηρίου αλλά με καταχώρησαν ως μόνιμο κάτοικο βάση του Ελληνικού διαβατηρίου. Η Μαργαρίτα λέει ότι παντρεύτηκε Αμερικανό αλλά ζει με Έλληνα! Και βέβαια στην Ιταλία οδηγώ με την Βρετανική μου άδεια οδηγήσεως γιατί δεν δέχονται την Αμερικανική. Και κάθε δύο χρόνια πρέπει να μου δίνουνε καινούργιο Ιταλικό αυτοκόλλητο να κολλάω στην Βρετανική άδεια...
ΔιαγραφήΗ αλλαγή πινακίδων σίγουρα αξίζει τον κόπο επειδή στην Ελλάδα η μηχανή 4 λίτρων είναι τεκμήριο που ανεβάζει τον φόρο ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ!!! 115%. Δηλαδή, από το 2011, για να κρατήσω τις Ελληνικές πινακίδες θα έπρεπε να πληρώνω συνολικά, όλα μαζί, κάπου 6.000 τον χρόνο παραπάνω... τέλη κυκλοφορίας συν πρόστιμο τεκμηρίου εισοδήματος... Ο Στουρνάρας μπορούσε να έχει από εμένα 1.100 τον χρόνο. Ζήτησε 6.000 και τώρα δεν θα πάρει τίποτα. Δικό του πρόβλημα. Αλλά εγώ πρέπει να βγάλω τα αυτοκόλλητα από το αυτοκίνητο και να περιμένω συνολικά κάπου 3 χρόνια για σφραγίδες...!
Τώρα το αυτοκίνητο είναι στην μάντρα του κουνιάδου μου που έχει φαναρτζίδικο, χωρίς πινακίδες, χωρίς ασφάλεια, και περιμένουμε την τελευταία πράξη της τραγωδίας όπου θα ανακηρυχτεί Ιστορικής αξίας και θα κυκλοφορήσει και πάλι, μάλλον κατά το καλοκαίρι-φθινόπωρο...
Υπάρχει βέβαια και η επισήμως αποδεκτή άποψη ότι τα αυτοκόλλητα μπορώ να τα εξαφανίσω με φώτοσοπ από τις φωτογραφίες(!!!) Αλλά μετά θα έχω πρόβλημα στην επιθεώρηση κάθε 2 χρόνια...
Μου φαίνεται, παιδιά, ότι τα μαγαζιά έχουν κλείσει ήδη, αλλά οι πελάτες και οι πωλητές είναι ακόμα μέσα και προσπαθούν να τελειώσουν όλες τις συναλλαγές πριν κατεβάσουν τα ρολά...
Καλό Σαββατοκύριακο νά 'χουμε!
Ποιόν να ρωτήσεις και να μην έχει να σου εξιστορίσει σκηνές απείρου κάλους ή κάλου το ίδιο κάνει... με την γραφειοκρατεία....
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου ήρθε ένα μάτσο κλήσεις για αυτοκίνητο που είχα πουλήσει δυο χρόνια και δεν είχαν μπει στον κόπο να δουν πως άλλαξε ο ιδιοκτήτης κι ας το είχε δηλώσει ο άνθρωπος από τότε που το πήρε....
μόνο που έκοβε βόλτες ο γιος και μάζευε κλήσεις σε κάθε έξοδο...
Ένα εξάμηνο έκανα να ξεκαθαρίσω την κατάσταση ... εγώ νομό Αττικής , αυτός Κόρινθο....
κι έπρεπε εγώ να τρέξω, να βρω ποιός το πήρε από την μάντρα που το έδωσα, να βρω τηλέφωνα, να συνενοηθώ για να βρούμε άκρη....
Βοήθειά μας !!!
Βοήθειά μας Levina, και ο σώσων εαυτόν σωθείτο! Και ο Κώστας και εγώ, όταν μιλάμε για την γραφειοκρατία με φίλους Έλληνες ή Ιταλούς, αντιμετωπίζουμε την οπτική του ότι εμείς οι πολίτες είμαστε "εδώ" και η γραφειοκρατία που αντιμετωπίζουμε και καθιστά την ζωή και την παραγωγικότητα αδύνατη είναι "εκεί", σαν να έχει έρθει από κάποιο διαστημόπλοιο --και προσπαθούμε και οι δύο να εισάγουμε στην συζήτηση την ερώτηση του από που έρχεται η γραφειοκρατία: κατά την δική μας (Αμερικανική) οπτική, έρχεται από ανάμεσά μας, υπευθυνότητα της κοινωνίας που την δημιουργεί... Αλλά αυτή είναι η σημαντικότερη διαφορά στις δύο όχθες του Ατλαντικού. Ο πολίτης των ΗΠΑ αισθάνεται χειραφετημένος ότι αυτός ο ίδιος, ο κάθε ένας, είναι η κυβέρνηση και τα συστήματα, ενώ ο Ευρωπαίος, μαθημένος από αιώνες, αισθάνεται σαν υπάκουος αλλά δυσανασχετών υπήκοος κάποιου "άρχοντα"...
ΔιαγραφήΣτις κλήσεις που μάζευε ο γιός του αγοραστή σου έχω να προσθέσω το Ελληνικό διαβατήριο που μου κλέψανε κοντά στο αεροδρόμιο παραμονή Πρωτοχρονιάς 2007-2008, η Ελλάδα έλεγε ότι λέω ψέματα και ότι το είχα πουλήσει σε αλλοδαπούς και με πήγανε τριμελές το 2010. Η πρόεδρος του τριμελούς απέρριψε την υπόθεση και με έβγαλε αθώο σε 12 λεπτά ακρόασης.
Και εις άλλα με υγεία! Καλό σου Σαββατοκύριακο!
απορία:
ΑπάντησηΔιαγραφήγιατί το κουβάλησες από την αμερική; δεν έπαιρνες ένα άλλο καινούργιο εκεί; πιο γρήγορα θα ξεμπέρδευες!
Καλή ερώτηση Ρία μου, και έχω απάντηση. Δεν ξέρω αν είναι καλή απάντηση, αλλά την έχω...
ΔιαγραφήΑυτό είναι το αυτοκίνητό μου. Αν επιτρέψω στον κάθε μαλάκα Έλληνα ή Ιταλό, είτε είναι ο πρωθυπουργός είτε ο κλητήρας, να μου επιβάλει πως να ζω, τι να θέλω, τι να μην θέλω και τι μπορώ να έχω, τότε το παιγνίδι της ζωής θα έχει χαθεί. Ο πιο λυπηρός τύπος κομφορμισμού είναι όταν ο κομφορμίστας πείθει τον εαυτό του ότι δεν είναι κομφορμίστας.
Αυτό το αυτοκίνητο δεν είναι απλό αυτοκίνητο: είναι ένα μέρος της ζωής μου και της ζωής του Κώστα, και τώρα της Μαργαρίτας. Το αγαπούσαμε δύο άνθρωποι. Με έφερε στο Σαν Μπενεντέτο, 7:20 μμ., 17 Απριλίου 2008, και τα πρώτα λόγια που βγήκαν από το στόμα της Μαργαρίτας, εν στολή, προς εμένα, όταν γνωριστήκαμε κατά τύχη στο φουαγιέ του ξενοδοχείου, ήταν να μου πει ότι το αυτοκίνητό μου θα είναι ασφαλές, παρκαρισμένο έξω. Τώρα είναι τρεις οι άνθρωποι που αγαπάνε αυτό το αυτοκίνητο, και η Μαργαρίτα η πρώτη που προσπαθεί να το σώσει κόντρα στην αρτηριοσκλήρυνση αυτών των κυβερνήσεων και του κουκλοθέατρού τους.
Δεν θέλω άλλο αυτοκίνητο. Αυτό θέλω, το τζηπ τσεροκή μοντέλο 1995 αγορασμένο το 1994. Μπορεί να ήταν το έκτο μου αυτοκίνητο αλλά ήταν το πρώτο που αγόρασα καινούργιο. Αγόρασα κι άλλο καινούργιο αργότερα, ένα χρόνο μετά, ένα σπορ Σήμπρινγκ μάυρο-ασημένιο v6, 2300 cc. Εκείνο δόθηκε σε μια μάντρα στην Μασαχουσέτη για 100 δολάρια το 2008. Το τζιπ όμως πήγε τον Κώστα νηπιαγωγείο και σχολείο, τον πήγε σε παιγνίδια του μπέησμπωλ, μας πήγε να κάνουμε σκι, έγινε μέρος της ζωής μας. Και έιναι ακόμα σαν καινούργιο. Είναι μέρος της ταυτότητάς μου. Και από μόνο του, πέρα από αυτά, είναι πράγματι Ιστορικής αξίας: ήταν το τελευταίο μοντέλο τζιπ με την 6-κύλινδρη μηχανή που είχε πρωτοσχεδιαστεί από την εταιρεία AMC το 1952, πριν επέμβει στο τσεροκή η Κράισλερ και το κάνει ένα SUV της σειράς μετά από το 1996.
Δεν με ενδιαφέρει άλλο αυτοκίνητο. Αυτό είναι το αυτοκίνητό μας και θα το κρατήσω κι αν ακόμα χρειαστεί να το επιστρέψω στην Αμερική, κι αν ακόμα βυθιστεί η Μεσόγειος μέσα στα κύματα της μαλακίας της (συγγνώμη), και η Μαργαρίτα κι εγώ πάμε να ζήσουμε στο Κολοράντο ή το Γουαϊόμινγκ αν χαθούν όλα εδώ...
Άστα! με αποπλάνησε η Αμερική και τώρα νομίζω ότι μπορώ σαν άνθρωπος να στέκομαι με την σπονδυλική μου στήλη ίσια... :-)
Καλό σου Σαββατοκύριακο!
Χαχα με έκανες και γέλασα λίγο. Καθώς με δυσκολία προσπαθώ να συνέλθω. Τι να πρωτοσκεφτείς Δημήτρη; Τα οικονομικά, που πάνε από το κακό στο χειρότερο, τους συνεχείς φόρους δίχως λογική, την απίστευτη διαφθορά, την απίστευτη ηλιθειότητα, το πως αφήνονται να καταστρέφονται όλα όσα θα μπορούσανε να μας αναδύσουν από το πάτο; Το πως επικροτούνται και επιπλέουν όλοι οι φελλοί; Για την τραγικότητα νόμων (;), αποφάσεων, συστήματος; Μια τρομερή οπισθοδρόμηση, που χρειάζεται τρελά κότσια για να αντέξεις. Ελπίζω βασικά να τα έχουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει όσον αφορά τα αυτοκίνητα, προσωπικά δεν έχω και ούτε (μάλλον) θα αποκτήσω ποτέ την επιθυμία να έχω. Θα μου πεις ότι έχουν (σχεδόν) όλοι οι φίλοι μου. Άλλο αυτό. :)
Πρέπει να γελάμε και όχι να κλαίμε! "Ένας λαός που γελάει είναι πιο επικίνδυνος (για τους άρχοντες) από έναν λαό που κλαίει".
ΔιαγραφήΤο πρόβλημα είναι ότι αυτά τα οποία είναι για γέλια δεν έρχονται από το υπερπέραν αλλά από ανάμεσά μας και από την νοοτροπία όλων. Τις κυβερνήσεις-κουκλοθέατρα ποιός τις ανεβάζει και ποιός τι ανέχεται όσο εξυπηρετούν τον πελατειακό τους ρόλο; Την καθημερνή εμπειρία στις δημόσιες υπηρεσίες ποιοι την καθορίζουν; οι εκεί εργαζόμενοι συμπολίτες μας και συγγενείς μας...
Και ο πυρήνας του κακού, από όπου ξεπηδά η γραφειοκρατία είναι ότι στην Μεσόγειο ο πολίτης θεωρείται, είναι δεδομένο, ότι θα πει ψέματα και θα προτιμήσει να παρανομήσει: και έτσι, η γραφειοκρατία "προσπαθεί" να αφοπλίσει τον "κλέφτη" πολίτη.
Οι νόμοι-φόροι και κακό συναπάντημα του σήμερα είναι τα σκιρτήματα ενός που πνίγεται και πάει να πιαστεί από τα μαλλιά του. Να μπει γρήγορα ο τσίπρας στην ηξουσία για να έρθει η ολική καταστροφή μια ώρα αρχύτερα να τελειώνουμε, και να μπορέσουμε να ξαναρχίσουμε από την αρχή εμείς όταν δεν θα έχει μείνει πια κανένας να πουλάει φαντασιώσεις...
Κουράγιο.
Τα αυτοκίνητα δεν χρειάζονται μόνο ιδιοκτήτη οδηγό! χρειάζονται και επιβάτες! Να δεις χαρές η κόκκινη Αδελφούλα όταν πηγαίνει πολλούς επιβάτες στα βουνα!
Καλή σου Κυριακή :-)
Πρέπει να γελάμε και όχι να κλαίμε! "Ένας λαός που γελάει είναι πιο επικύνδυνος από έναν λαό που κλαίει".