Αν ο Αλέξης Τσίπρας επιστρέψει την Ελλάδα στην δραχμή τις επόμενες ημέρες (ή, το πολύ μέχρι τον Ιούλιο), μετά, δεν θα αμφισβητεί απολύτως κανείς πλέον ότι σε σύγκριση με τον Ιανουάριο, η Ελλάδα καταστράφηκε. Απλά μερικοί θα υποστηρίζουν ότι "καλύτερα που καταστραφήκαμε παρά να κάναμε ότι μας λέγανε οι δανειστές" (αξιοπρέπεια είναι αυτή! όχι-παίζουμε!). Ή, επί το Ελληνικότερον, "καλύτερα που καταστραφήκαμε παρά να είχαμε ξαναβγάλει πρωθυπουργό τον Σαμαρά". Και αρκετοί θα είναι ακόμα σε άρνηση χωρίς την βιολογική ικανότητα να αρθρώσουν τις λέξεις ότι "ο ΣΥΡΙΖΑ κατέστρεψε την Ελλάδα".
Όμως, αυτό στο τέλος ήταν το μόνο δίλημμα.
Το αν θα κάνουμε ότι μας λένε ή όχι,
ή/και
αν θα έχουμε Σαμαρά ή όχι.
Έτσι δεν είναι;
Ή μήπως υπήρχε κανείς που στα πιο απόκρυφα βάθη της λογικής του είχε πιστέψει ποτέ τον Τσίπρα;
Όχι... ρωτάω... από περιέργεια:
Υπήρχε κανείς που στα βάθη της λογικής του είχε πιστέψει ποτέ τον Τσίπρα;
Άλλο να ελπίζεις και άλλο να πιστεύεις.
Σε τέτοιες στιγμές κανονικά ψηφίζεις εκείνον που πιστεύεις και όχι εκείνον που ελπίζεις ότι και τα λοιπά. Αλλά τι λέμε τώρα...
Άλλο να ελπίζεις και άλλο να πιστεύεις.
Σε τέτοιες στιγμές κανονικά ψηφίζεις εκείνον που πιστεύεις και όχι εκείνον που ελπίζεις ότι και τα λοιπά. Αλλά τι λέμε τώρα...
Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα πλέον ξέρει ότι τίποτα από αυτά που έλεγε και υποσχόταν δεν ήταν ούτε είναι δυνατόν να γίνουν -ούτε ένα (τουλάχιστον, χωρίς να επιστρέψουμε στην δραχμή, οπότε και να μπορεί να τους επαναπροσλάβει όλους και να τους πληρώνει 1.000.000 δραχμές τον μήνα [50 Ευρώ]).
Αναρωτιέμαι αν το ανακάλυψαν τώρα, έκπληκτοι, οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ, ή αν το ξέρανε από πριν τις εκλογές και μας δουλεύανε για να φτάσουν εδώ που φτάσανε, με δικαιολογία ότι εκείνοι προσπάθησαν αλλά ο Σόιμπλε ήτανε πολύ κακός και μαγκούφης.
Αναρωτιέμαι αν το ανακάλυψαν τώρα, έκπληκτοι, οι κυβερνώντες του ΣΥΡΙΖΑ, ή αν το ξέρανε από πριν τις εκλογές και μας δουλεύανε για να φτάσουν εδώ που φτάσανε, με δικαιολογία ότι εκείνοι προσπάθησαν αλλά ο Σόιμπλε ήτανε πολύ κακός και μαγκούφης.
Απλά:
Αν δεν το ξέρανε ήτανε ανίκανοι, αλλά, αν το ξέρανε είναι εγκληματίες.
Αν δεν το ξέρανε ήτανε ανίκανοι, αλλά, αν το ξέρανε είναι εγκληματίες.
Στις επόμενες εκλογές, όταν θα έχουμε ήδη βγει από την Ευρωζώνη και θα χρωστάμε τα τρισέγγονά μας σε υποτιμημένες δραχμές (μιά και τα χρέη ΠΟΤΕ δεν διαγράφονται μα να χτυπιούνται όλοι κάτω και να φωνάζουν τη μαμά τους), τα "μνημονιακά" κόμματα δεν θα έχει πλέον λόγο να τα ψηφίσει κανείς εκτός Ευρώ, και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα πάρει περισσότερους ψήφους αλλά θα χάσει τους ψήφους που θα αισθανθούν προδομένοι. Αν το ΝΔΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ χάσουν ψήφους ποιός θα κερδίσει ψήφους; Μπορείτε να μαντέψετε; Και ποιός θα τους ψηφίσει; μερικοί από τους ίδιους που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Ουγκ!
***
Υπάρχει όμως και μία άλλη οπτική.
Η κοινή γνώμη στην Γερμανία έχει αρχίσει αργά αλλά σταθερά να αλλάζει. Ευχαριστώ την φίλη Roadartist που έβαλε αυτό το λίνκ σε σχόλιό της στην προηγούμενη ανάρτηση:
Ο πόλεμος του Βιετνάμ σταμάτησε το 1974-75 όταν αποσύρθηκε (έχασε τον πόλεμο κατά κράτος) η Αμερική. Αυτό είναι αναγνωρισμένο σαν επίτευγμα των μέσων ενημέρωσης, τα οποία από το 1965-66 και μετά, με πρώτο τον εκφωνητή-δημοσιογράφο Γουώλτερ Κρόνκάιτ, απεκάλυψαν στην κοινή γνώμη την αλήθεια για το Βιετνάμ. Αυτό ακριβώς μου θυμίζουν όλα όσα έχουν αρχίσει δειλά-δειλά να λέγονται και να ακούγονται μέσα στην Γερμανία.
Πέρασαν 8 χρόνια για να φτάσει πλειοψηφία και να κερδίσει η κοινή γνώμη στις ΗΠΑ. Εμείς δεν έχουμε 8 χρόνια, ούτε 8 μήνες για να αλλάξει η πλειοψηφία της Γερμανικής κοινής γνώμης και η τακτική της κυβέρνησής τους. Εύχομαι όμως η Ελλάδα να είναι το Βιετνάμ της Γερμανίας.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος να καρπωθεί το εύσημο του ότι μέσω της καταστροφής προκάλεσε και την αναγνώριση του χρέους της Γερμανίας. Και μπορεί με το πλήρωμα του χρόνου να πάρουμε στο τέλος τις αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου, συν ανανεωμένη πραγματική οικονομική αλληλεγγύη. Σε δραχμές.
(Βέβαια χωρίς χρεοκοπία δεν θα ειχε χρειαστεί να θυμηθούμε ότι χρειαζόμαστε τις αποζημειώσεος και το κατοχικό δάνειο όπως δεν καιγόμασταν γι' αυτά επί 70 χρόνια. Αλλά αυτό είναι άλλη θλιμμένη ιστορία...)
(Βέβαια χωρίς χρεοκοπία δεν θα ειχε χρειαστεί να θυμηθούμε ότι χρειαζόμαστε τις αποζημειώσεος και το κατοχικό δάνειο όπως δεν καιγόμασταν γι' αυτά επί 70 χρόνια. Αλλά αυτό είναι άλλη θλιμμένη ιστορία...)
υγ. στο διπλανό χωριό, στην Τοσκάνη, το Σαν Γκοντένζο, μερικοί άνθρωποι των οποίων οι οικογένεις ειχαν σφαγιαστεί από τα Ες-Ες, ζήτησαν με δικηγόρο από την Γερμανία να πάνε δικαστήριο οι επιζόντες των δολοφόνων, στην Γερμανία. Όχι χρήματα. Απλά δικαιοσύνη σε δικαστήριο για τους δολοφόνους. Και η Γερμανία αρνήθηκε γιατί οι επιζώντες εγκληματίες είναι πλέον υπέργηροι.
