Σκοπιές

Βέβαια, πάντα έβλεπα τα πράγματα διαφορετικά, γι' αυτό και από μικρός ανακάλυψα ότι ταίριαζε ο τρόπος που σκεφτόμουνα καλύτερα στην Αγγλία και στην Αμερική... και γι' αυτό πήγα εκεί που αισθάνθηκα, ενστικτωδώς, ότι ανήκω. Αυτό σημαίνει ότι οι σκέψεις μου ακούγονται περίεργες και διαφορετικές, και καμιά φορά αντίθετες από αυτές που ένας Έλληνας θα έβλεπε σαν λογικές, "δίκαιες" ή και σωστές. Η διαφορά όμως είναι πως δεν είμαι μονογαμικά παντρεμένος με ότι ενστικτωδώς ή και μετά από μελέτη πιστεύω. Περιμένω και ξέρω ότι πολλές φορές υπάρχουν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις που είναι και οι δύο σωστές ανάλογα με την σκοπιά της κάθε μίας, και περιμένω και ξέρω ότι υπάρχουν φορές που θα κάνω εντελώς λάθος. Γι' αυτό και ευχαριστώ την Nefosis, την Roadartist και τον spacefreak που στην προηγούμενη ανάρτηση με βοήθησαν να "ανοίξω" το "φάσμα" της γνώμης που είχα εκφράσει --η οποία ομολογουμένως είχε εστιάσει σε εκφραστικές λεπτομέρειες και αποδόσεις κάνοντάς με να χάσω το περισσότερο αντικειμενικό και οικουμενικό νόημα της κατάστασης.

Η κατάσταση όμως γίνεται όλο και πιο κρίσιμη για την ανθρώπινη κοινότητα και αφορά πολύ περισσότερα από τις υποθέσεις μίας μόνο χώρας. Ο κόσμος, ο πλανήτης, έχει από 15-20 χρόνια τώρα μπει σε μία επικίνδυνη δύνη τροχιάς γύρω από την μαύρη τρύπα της αυτοκαταστροφής. Η συνήθης λύση των μεγάλων πολέμων δεν είναι πλέον λύση γιατί τώρα έχουμε πυρηνικά όπλα. Το οικονομικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί, λόγω υπερφόρτωσης και φυσικής εξέλιξης. Δεν ανανεώνει δίκαια την ικανότητα όλων των κοινωνικών στρωμάτων να ζουν όπως το ίδιο το σύστημα διαφημίζει ότι θα έπρεπε να μπορούν να ζουν. Η ανεπάρκεια του οικονομικού συστήματος το έχει φέρει σε θέση όπου πλέον αντικαθιστά τα όπλα και τους στρατούς στην φυσική τάση των ανθρωπίνων κοινωνιών να κάνουν πόλεμο κατά των ασθενέστερων. 

Και αυτό ενισχύει την τάση για εθνικισμό, ξενοφοβία και απομονωτισμό. Φέρνει δεξιές κυβερνήσεις με ισχυρές αριστερές αντιπολιτεύσεις. Στην Ελλάδα έφερε αριστερή κυβέρνηση για να κάνει, διεθνώς, αντιπολίτευση στις δεξιές κυβερνήσεις.

Για να διορθώσει την πορεία του ο καπιταλισμός χρειάζεται τώρα λιτότητα. Όμως όταν ο κόσμος απορρίψει την λιτότητα, η μόνη διέξοδος θα είναι η έμπρακτη αμφισβήτηση όλου του συστήματος, χωρίς να υπάρχει άλλο εναλλακτικό σύστημα με το οποίο να το αντικαταστήσουμε.

Η γεωγραφική περιοχή από την οποία ξεκινούν όλες οι αμφισβητήσεις, αλλαγές και αναγεννήσεις δεν έχει αλλάξει επί τρεις χιλιάδες χρόνια και περισσότερα... Η ανατολική Μεσόγειος, νότια Βαλκάνια και εγγύς Ανατολή. Το λίκνο της επιστήμης, της δυτικής φιλοσοφίας, της δυτικής κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης, και των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών.

Ανάμεσα στην πρωτιά της αριστερής κυβέρνησης της Ελλάδας και την νίκη της ακροδεξιάς στο Ισραήλ, και με τον μπαλαντέρ του Πούτιν στα βόρεια, και την αρτηριοσκλήρυνση της δεξιάς στα δυτικά,  η σκηνή έχει αρχίσει να στήνεται για την αλληλεπίδραση εύθραυστης και ασταθούς δυναμικής μεταξύ λαών και κοινωνικών στρωμάτων σε κάθε χώρα.

Ο Τσίπρας εστίασε τους Έλληνες πολίτες σε δύο στρατόπεδα "μνημονιακής" και "αντιμνημονιακής" πίστης. Τώρα, ο Νετανιάχου εστίασε τους Ισραηλινούς πολίτες σε δύο στρατόπεδα "Εβραϊκής" και "Αραβικής" πίστης. Όπως πάντα, οι καθημερινοί άνθρωποι θα πολεμήσουν ο ένας τον άλλον με την αφορμή της πίστης --όχι θρησκευτικής, αυτήν την φορά,  αλλά μεταξύ "σωστού" και "λάθους", μεταξύ "καλού" και "κακού" Μεταξύ "ημών" και των "άλλων". Μεταξύ του πως εκλαμβάνει το κάθε στρατόπεδο την δικαιοσύνη και την αδικία: οι νέες "θρησκείες" που εστιάζουν οχι σε κάποιον "θεό" αλλά στο δίκαιο και την ηθική όπως την βλέπει η κάθε ομάδα.

Βασιλεύει η αντίθεση και η ασυνεννοησία. Όλο και περισσότερο. Είτε με τα όπλα, είτε με τα χρήματα, είτε για το "δίκαιο", είτε για την "πίστη" στις θέσεις της σκοπιάς της κάθε ομάδας, η κοινότητα των ανθρώπων δεν έχει μπορέσει ακόμα να αποβάλει την τάση για την εύκολη λύση της υπερίσχυσης του ισχρυρότερου.