Γιουνάιτεντ

Το καινούργιο γραφείο του Κώστα, από τέλη Μαΐου...

Στις 10 Μαρτίου ο Κώστας πέταξε για τελευταία φορά σαν κυβερνήτης σε αεροπλάνο CRJ900 της Αμέρικαν Ηγκλ, για την ΡSΑ.

Στις 17 Μαρτίου πηγαίνει στο Ντένβερ του Κολοράντο, στα Βραχωδη Όρη που πάντα αποκαλούσαμε "home" (λογω σκι) για να ξεκινήσει την εκπαίδευσή του με την Γιουνάιτεντ στον καινούργιο τύπο αεροπλάνων που θα πετάει. Θα ζει στα Μπόινγκ 767 και 757 (διαφορετικά αεροπλάνα με ίδιο πηλοτήριο) από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης, Νούαρκ (στο Νιού Τζέρση, στην άλλη όχθη του Χάντσον από το Μανχάτταν), για πτήσεις και μέσα στις ΗΠΑ και προς την Ευρώπη.

Το Μπόινγκ 767 κοστίζει κάπου 185 εκατομμύρια δολάρια, και μεταφέρει, ανάλογα με τον τύπο και τις θέσεις, μεταξύ 181 και 375 επιβάτες, με δύο διαδρόμους ανάμεσα στα καθίσματα, σε αποστάσεις από 7.130 ως 11.825 χιλιόμετρα. Η Γιουνάιτεντ έχει 51 αεροπλάνα 767.

Το Μπόινγκ 757 κοστίζει κάπου 65 εκατομμύρια δολάρια, και μεταφέρει, ανάλογα με τον τύπο και τις θέσεις, μεταξύ 200 και 295 επιβάτες, με έναν διάδρομο ανάμεσα στα καθίσματα, σε αποστάσεις από 5.830 ως 7.590 χιλιόμετρα. Η Γιουνάιτεντ έχει 95 αεροπλάνα 757.

Τα 757 και 767 αναπτύχθηκαν παράλληλα από την Μπόινγκ και έτσι το πηλοτήριο είναι ακριβώς το ίδιο, που σημαίνει ότι ένας πιλότος χρειάζεται μία μόνο εκπαίδευση για να πετάει και τους δύο τύπους.

Η γιουνάιτεντ έχει περίπου 10.000 πιλότους (συνολικά 87.000 υπαλλήλους) και 700 αεροπλάνα που πετάνε σε 375 προορισμούς... Οι εισπράξεις είναι περίπου 38,3 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Tο όνειρο ζωής, από 10 ετών, το πραγματοποίησε στα 24.

Το μόνο όνειρο που μένει λέγεται 747, και είναι διώροφο (τα ωραιότερα όνειρα είναι διώροφα).

Η εκπαίδευσή του στον τύπο "756" θα κρατήσει μέχρι τα μέσα Μαΐου, και θα αρχίσει να πετάει τέλη Μαΐου-αρχές Ιουνίου.

Σαν μπαμπάς κι' εγώ είχα απεριόριστες δωρεάν πτήσεις με την Γιου Ες Αιργουαίης και την Αμέρικαν. Τώρα θα τις έχω με την Γιουνάιτεντ. Αλλά υπάρχει μία μεταβατική περίοδος από την μία εταιρία στην άλλη, όπου δεν έχω δωρεάν πτήσεις από αρχές Μαρτίου έως αρχές Απριλίου. 

Κατά τα τέλη Απριλίου ή μέσα Μαΐου θα πάω για μερικές μέρες στο Ντένβερ να τον δω, μπας και με εκπαιδεύσουνε κι εμένα! Απογείωση και πτήση είμαι εντάξει. Στην προσγείωση χρειάζομαι λίγη βοήθεια.

Αν κανείς θυμάται την ταινία The Right Stuff (το πρόγραμμα Μέρκουρι), και θυμάται τις μπριζόλες που έδινε η Πάντσο στους πιλότους που έκαναν κάτι, όπως πχ να σπάσουν το φράγμα του ήχου... εκείνοι που θυμούνται τις μπριζόλες της Πάντσο Μπαρνς (αληθινή ιστορία) θα καταλάβουν ότι το πρώτο βράδυ στο Ντένβερ θα του αγοράσω μιά μεγάλη μπριζόλα πόρτερχάους με απ' όλα. Θα τον πάω στο Buckhorn Exchange, το καλύτερο και παλιότερο στέηκ χάους του Ντένβερ, από το 1893. Ίσως να φορέσω και το λευκό στέτσον καπέλο που αγόρασα στο Κολοράντο το '05. Και τις μπότες. Και τα Λήβάις με την ζώνη και την πόρπη... εκεί τ' αγόρασα όλα. Κι' εκείνος τα δικά του. 

Ο ιδρυτής του Μπάκχόρν, ο Χένρι "κοντός ανιχνευτής" Ζιετζ γνώρισε τον Μπάφαλο Μπιλ όταν ήταν 10 χρονών στο γουάιλντ, γουάιλντ ουέστ. Έγινε μέλος των ανιχνευτών του Μπιλ. Ο αρχηγός Καθιστός Βούβαλος τον είχε βαφτίσει "κοντό ανιχνευτή" επειδή ήταν, πως να το πούμε... κοντούλης, αλλά θηρίο. Ο κοντός ανιχνευτής έγινε καλός φίλος των Ινδιάνων και όταν πέθανε το 1949 ήταν ο τελευταίος μιας εποχής. Άνοιξε το εστιατόριό του το 1893 κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές στο Ντένβερ, και από το Ρίο Γκράντε Ραίηλρόαντ πήρε το όνομά του. Ο αριθμός αδείας για να σερβίρει οινοπνευματώδη, είναι Άδεια της Πολιτείας του Κολοράντο, αριθμός 1.

Ο πρόεδρος Ρουσβελτ έφαγε εκεί το 1905. Στο Μπάκχορν έχουν φάει και οι δύο Ρούζβελτ, ο Άιζενχάουερ, ο Κάρτερ και ο Ρέγκαν, όπως και πολλοί μύθοι του Χόλυγουντ... 

Μιά άλλη ιστορική στιγμή ήταν το 1938 όταν ο ανηψιος του Καθιστού Βούβαλου, ο αρχηγός Κόκκινο Σύννεφο, και μία αντιπροσωπία από τριάντα γενναίους των Σου και των Μπλακφουτ κατέβηκε με πλήρη ενδημασία τον δρομο πάνω στα άλογά τους και έδωσαν με τελετή στον κοντό ανιχνευτή το σπαθί του Τζωρτζ Άρμστρονγκ Κάστερ από την μάχη του Λιτλ Μπιγκ Χορν.

Η οικογένεια του κοντού ανιχνευτή Ζιετζ κράτησε το εστιατόριο μέχρι το 1978 και τότε το αγόρασε ένας όμιλος επενδυτών αφοσιωμένος στην διατήρησή του.

Σε κάμποσες βδομάδες θα πάμε, ο πιλότος της Γιουνάιτεντ κι' εγώ, για το στέηκ του...

Ορίστε και μερικές φωτογραφίες από τις τελευταίες μέρες σαν κυβερνήτης: 

.