Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Ανα-λύσεις










Επιμελώς, επί πέντε μήνες, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απομόνωσε την Ελλάδα από το Eurogroup και τους "θεσμούς", επιτυχώς χτίζοντας για την εγχώρια και διεθνή κοινή γνώμη την εικόνα μιας Ελλάδας θύματος της κακιάς Γερμανίας, ενώ στο παρασκήνιο ο Σόιμπλε και ο Βαρουφάκης συμφωνούσαν και προετοίμαζαν GRexit. Στο ημίφως του παρασκηνίου η κυβέρνηση ετοίμαζε το παράλληλο νόμισμα που θα οδηγούσε στην δραχμή. Η Πρόεδρος της Βουλής έστησε το Μακαρθικό κουκλοθέατρο της λεγόμενης επιτροπής "Αλήθειας" για να πει αυθαίρετα ότι το χρέος είναι πήξε και δείξε. Όταν με το πλήρωμα του χρονου έφτασε το χειραγωγημένο και τεχνητό αδιέξοδο, ο Τσίπρας έστησε εκείνο το παιδαριώδες δημοψήφισμα με την διατύπωση ερώτησης που ο καθένας ερμήνευε όπως ήθελε και πήρε το 'Όχι" --ένα "Όχι" το οποίο ο καθένας απέδιδε και σφετεριζόταν όπως του κατέβαινε πιο βολικά.

Συν αυτά, όλα τα προεκλογικά από πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης μέχρι νταούλια για τις αγορές, και σκισίματα μνημονίων που τώρα λέει ότι ποτέ δεν το είπε, όλα τα προεκλογικά έβγαζαν νόημα μόνο σε απώτερο μέλλον με δραχμή. Μόνο ψυχοπαθής φαντασιόπληκτος και διανοητικά καθυστερημένος θα μπορούσε να είχε πιστέψει ότι οι προεκλογικές ρήσεις και υποσχέσεις ήταν πραγματοποιήσιμες μέσα στο Ευρώ ή μέσα στην ΕΕ.

Όλα λοιπόν ήταν έτοιμα για έξοδο από το Ευρώ και είχαν δέσει με το "Όχι" του παιδαριώδους δημοψηφίσματος. Το μόνο που είχε να κάνει ήταν να φύγει από την αίθουσα εκείνη την Δευτέρα το πρωί και θα είχε την υποστήριξη πιθανώς και της πλειοψηφίας της εγχώριας και διεθνούς κοινής γνώμης. 

Την ρήξη θα την είχε περάσει με την αριστερή του πλατφόρμα, το ΚΚΕ και την ΧΑ και άλλους μερικούς, σίγουρα 151 και βάλε (αυτούς που τώρα διασπώνται συν τους μετέωρους οπορτουνιστές), και θα ζητωκραύγαζαν όλοι στους δρόμους για λίγες μέρες μέχρι να πλακώσει ο Καμμένος με τα τανκς του ως νέος Πατακός.

Γιατί λοιπόν δεν έφυγε από την αίθουσα;

Τι συνέβη τις τελευταίες 48 ώρες πριν αλλάξει 180 μοίρες πορεία, για να παρατήσει όλα όσα είχε επιμελώς προετοιμάσει, και να φέρει το τρίτο και φαρμακερό μνημόνιο; Τι συνέβη μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, αλλά είναι σίγουρο ότι ΚΑΤΙ συνέβη. Ένας άνθρωπος σαν τον Τσίπρα δεν πετάει στα σκουπίδια το έργο μιας ολόκληρης ζωής (και της Ζωής) χωρίς σοβαρό λόγο.

Τώρα, ξαφνικά:
- Κάπου 70% του κοινοβουλίου συμφωνεί να μείνουμε στο Ευρώ πάση θυσία.
- Πάνω από 70% του λαού συμφωνεί να μείνουμε στο Ευρώ πάση θυσία (αριθμός που αποδεικνύει πέραν οιασδήποτε αμφιβολίας ότι πολλοί από τους 62% του "Όχι" παρανοϊκά έλεγαν "Όχι" εννοώντας να παραμείνουμε στο Ευρώ).
- Λιγότερο από 20% προσπαθούν να πείσουν την πλειοψηφία ότι έχει άδικο και ότι υπάρχουν ιπτάμενα γουρουνάκια που μπορούν να πάνε στο φεγγάρι, αν βάλουμε στην γιαγιά καρούλια.

Τι συνέβη;

Προτείνω το εξής: Όσοι τον εμπιστεύτηκαν σαν αντιπολίτευση και τού έδωσαν την καρέκλα του πρωθυπουργού, πρέπει να συνεχίσουν να τον εμπιστεύονται. Είναι ο ίδιος άνθρωπος τον οποίον ακολουθούσαν σαν σωτήρα τόσα χρόνια. Με το να λένε τώρα ότι τους "απογοήτευσε" το μόνο που λένε είναι πως είχαν άδικο να τον έχουν εμπιστευθεί. Όταν λένε ότι τους απογοήτευσε, αυτό που λένε στην πραγματικότητα είναι ότι απογοητεύτηκαν από τον ίδιο τους τον εαυτό. Ας συνεχίσουν λοιπόν να τον εμπιστεύονται.

Αν όχι για άλλο λόγο, επειδή δεν ξέρουμε, αντικειμενικά, αληθινά, τι είναι αυτό που τον έκανε να αλλάξει πορεία την τελευταία στιγμή.

Υπάρχουν πολλές εικασίες του τι μπορεί να συνέβη, αλλά η απλούστερη είναι πως την τελευταία στιγμή κατάλαβε πως τόσα χρόνια πούλαγε πράγματα που ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν --και την τελευταία στιγμή έσωσε την χώρα από την καταστροφή που θα έφερνε η "λύση" την οποία είχε προετοιμάσει. Ίσως οι (πρώην) οπαδοί του, που τώρα αισθάνονται ότι τους απογοήτευσε, να πρέπει να αναλογιστούν μήπως πράγματι τόσα χρόνια πουλούσαν στον εαυτό τους, και σ' εμάς, φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Ιπτάμενα γουρουνάκια για πυραύλους. Γύρο-πίτα για φιλέτο. Φαντασιώσεις για αλήθειες.



Ακούστε τους ανθρώπους που ψηφίσατε. Ακούστε τι λένε. Στo τέλος, ο Στουρνάρας δεν προσήχθει με χειροπέδες στα πόδια την Μακάρθυ, και ο Χάρης Θεοχάρης τώρα καλεί την κυβέρνηση «να καταβάλει προσπάθεια ώστε να σταματήσει τις εργασίες της η συγκεκριμένη Επιτροπή καθώς, όπως είπε, δεν έχει κανένα νόημα η λειτουργία της». Και ο Δ. Μάρδας δήλωσε: «Η Βουλή έχει έναν κανονισμό, ο οποίος της δίνει τη δυνατότητα να διοργανώνει διάφορες εκδηλώσεις. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα συμπεράσματα από τα όποια επιστημονικά συνέδρια που γίνονται στη Βουλή είναι και συμπεράσματα της ελληνικής κυβέρνησης. Αν είναι χρήσιμα θα τα χρησιμοποιήσει, διαφορετικά δεν δεσμευόμαστε».
Ακούστε αυτούς που ψηφίσατε. Αλλιώς, τι τους ψηφίζατε; Ίσως κάτι να έμαθαν το οποίο εσείς ακόμα να μην θέλετε να το παραδεχτείτε. Και όσοι από εκείνους που επί τέλους, κάλιο αργά παρά ποτέ, το έμαθαν, και προσπαθούν τώρα να μπαλώσουν ότι κάναν τόσο καιρό, μπράβο τους! Εσείς;;;









Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.