Συγκίνηση...

Το να ακούς τον πιό υπέροχο, συγκινητικό και μεγαλειώδη εθνικό ύμνο στην ιστορία των κρατών
είναι σαν να ψηφίζεις τσίπρα:
δάκρυα χαράς και συγκίνησης πριν ξυπνήσεις στην Σιβηρία.






Αν αυτό σας εξύπσωσε το είναι,
ή κι' αν ακόμα σας το εξύψωσε,
ακούστε κι αυτό να δώσετε ρέστα...

Σού 'ρχεται να αναπολείς τους καιρούς που αυτά έδειναν στον κοσμάκη την αίσθηση σημασίας...
πριν μπουν οι υπόνοιες ότι κάτω από κάθε ωραία επιστρωση σαντιγί ή σοκολάτας,
κρύβεται ένα πικρό και ξερό, προχτεσινό κέηκ...

Η ανάρτηση μου ήρθε καθώς θυμήθηκα την ταινία Reds του Γουώρεν Μπήτι και σκέφτηκα τι θα είχε δημιουργήσει ο Ντέβιντ Λην αν είχε αποφασίσει να κάνει μια ταινία όπου ο Λώρενς της Αραβίας συναντά τον Δόκτορα Ζιβάγκο...

Σύντροφοι, έτοιμοι για την Κυριακή;