Το να ακούς τον πιό υπέροχο, συγκινητικό και μεγαλειώδη εθνικό ύμνο στην ιστορία των κρατών
είναι σαν να ψηφίζεις τσίπρα:
δάκρυα χαράς και συγκίνησης πριν ξυπνήσεις στην Σιβηρία.
Αν αυτό σας εξύπσωσε το είναι,
ή κι' αν ακόμα σας το εξύψωσε,
ακούστε κι αυτό να δώσετε ρέστα...
Σού 'ρχεται να αναπολείς τους καιρούς που αυτά έδειναν στον κοσμάκη την αίσθηση σημασίας...
πριν μπουν οι υπόνοιες ότι κάτω από κάθε ωραία επιστρωση σαντιγί ή σοκολάτας,
κρύβεται ένα πικρό και ξερό, προχτεσινό κέηκ...
Η ανάρτηση μου ήρθε καθώς θυμήθηκα την ταινία Reds του Γουώρεν Μπήτι και σκέφτηκα τι θα είχε δημιουργήσει ο Ντέβιντ Λην αν είχε αποφασίσει να κάνει μια ταινία όπου ο Λώρενς της Αραβίας συναντά τον Δόκτορα Ζιβάγκο...
Σύντροφοι, έτοιμοι για την Κυριακή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.