Για να πάρει κανείς την απάντηση που θέλει πρέπει πρώτα να κάνει την σωστή ερώτηση που να μη επιτρέπει απάντηση αποκαρδιωτική, ή ακόμα και σιγή. Ανακρίβειες, προσπάθεια εντυπωσιασμού και προχειρότητα αποζητούν απάντηση αρνητική. Η απάντηση πρέπει να κρύβεται μέσα στην ερώτηση με τρόπο που να μην δέχεται, η ερώτηση, άλλη ερμηνεία από την θεμιτή.
Το ίδιο και για μία απαίτηση. Πρέπει να αποκλείει την άρνηση. Η φρασεολογία είναι σοβαρή υπόθεση, στην Μεσόγειο όμως η λογική/στρατηγική αυτή είναι χαμένη.
Το ίδιο και για μία απαίτηση. Πρέπει να αποκλείει την άρνηση. Η φρασεολογία είναι σοβαρή υπόθεση, στην Μεσόγειο όμως η λογική/στρατηγική αυτή είναι χαμένη.
ΟΧΙ (μέχρι 'δω καλά πάμε)
ΣΤΗΝ ΤΑΦΗ (δεν πρόκειται να θαφτούν στο χώμα [σε τάφο] αλλά να βουλιάξουν 3.000 μέτρα στον πάτο της Μεσογείου)
ΤΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ (η επίσημη έκδοση ήδη έχει απαντήσει, ισχυριζόμενη ότι τα χημικά όπλα θα εξουδετερωθούν με ηλεκτρόλυση και άλλες μεθόδους, και ότι το αποτέλεσμα θα είναι αβλαβή υγρά σε ερμητικά κλειστά βαρέλια)
ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ (δεν θα γίνει αυτό στην Κρήτη, ούτε καν κοντά στην Κρήτη, αλλά, κάπου 400-600 χιλιόμετρα δυτικά της Κρήτης, πολύ, πολύ μακριά από τα χωρικά μας ύδατα --και η Κρήτη με το σχέδιο του σκόπευτρου απηλητικά ζωγραφισμένο πάνω από το Ηράκλειο είναι λίγο ατυχές όσον αφορά την γεωγραφία του θέματος)
Εκείνοι στους οποίους απευθύνεται η καμπάνια μπορούν και να μην δώσουν σημασία, πόσο μάλλον απάντηση, όταν η καμπάνια έχει λογότυπο και μήνυμα τόσο φαινομενικά αναληθές και παραπλανητικό, με σκοπό τον εντυπωσιασμό.
Για να υπάρξει
αποτελεσματική και σοβαρή διαμαρτυρία πρέπει, πρώτον να αποδειχθεί, ή τρουλάχιστον να τεθή ως πιθανότητα, ότι τα
βαρέλια μπορεί σε άλφα χρόνο να μολύνουν το περιβάλλον, δεύτερον ότι η μόλυνση
μπορεί να επηρεάσει την θαλάσσια ζωή, και, τρίτον ότι μπορεί να φτάσει σε κατοικημένες
περιοχές στην στεριά.
Φυσικά αυτό που πάνε να κάνουν, πετώντας τα βαρέλια στην θάλασσα, έχει μεγάλο βαθμό πιθανότητας να είναι πολύ επικίνδυνο! Αλλά η αποτελεσματική διεθνής συνομιλία γίνεται μόνο μέσα στα πλαίσια υπαρχόντων μηχανισμών και μόνο με αποδεικτικά στοιχεία τεκμηριωμένα από επιστήμονες.
Όπως έγραψα και στην Margo,
Φυσικά αυτό που πάνε να κάνουν, πετώντας τα βαρέλια στην θάλασσα, έχει μεγάλο βαθμό πιθανότητας να είναι πολύ επικίνδυνο! Αλλά η αποτελεσματική διεθνής συνομιλία γίνεται μόνο μέσα στα πλαίσια υπαρχόντων μηχανισμών και μόνο με αποδεικτικά στοιχεία τεκμηριωμένα από επιστήμονες.
Το μόνο που μπορούνε πολίτες να κάνουνε είναι να περικυκλώσουν τα καράβια που πρόκειται να πετάξουν τα βαρέλια στην θάλασσα με ιδιωτικά σκάφη και ψαρόβαρκες. Όπως κάνει η Greenpeace για τα φαλαινοθηρικά --άλλη οδός δεν υπάρχει (έχουν γνώση οι φύλακες του 1%). Αν και υπάρχει το πρόβλημα ότι τα πολεμικά πλοία κινούνται με ταχύτητα 18-30 κόμβων και τα ψαράδικα με 12 κόμβους.
Όπως έγραψα και στην Margo,
Το πρόβλημα είναι
ότι τα χημικά αυτά (αφού, υποτίθεται, εξουδετερωθούν πάνω σε καράβια) δεν
πρόκειται να "θαφτούν στην Κρήτη", ούτε πουθενά αλλού σε σημείο το
οποίο να πέφτει στην δικαιοδοσία οποιασδήποτε κυβέρνησης. Η τοποθεσία βρίσκεται
κάπου μεταξύ Κρήτης, Μάλτας και Ιταλίας, σε διεθνή ύδατα όπου ο καθένας μπορεί
να κάνει ότι του καπνίσει και μετά να εκδικάζεται κάποια διεθνής δικαστική
υπόθεση χρόνια και δεκαετίες. Οι χώρες μπορούν να πράξουν μόνο μέσα από το
πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Ενώ οι πολίτες μπορούν να παραπονεθούν στην
κυβέρνησή τους, ή ακόμα και σε διεθνείς οργανισμούς, οι κυβερνήσεις και οι
διεθνείς οργανισμοί δεν έχουν μηχανισμό ή οδούς δια των οποίων να απαγορεύσουν
σε οποιονδήποτε να κάνει ότι θέλει σε διεθνή χώρο που δεν ανήκει σε κανέναν. Δεν
υπάρχουν τέτοιοι μηχανισμοί με οποιαδήποτε ισχύ. Μπορούν να γίνουν μόνο
διαμαρτυρίες τις οποίες κανείς δεν έχει την παραμικρή νομική υποχρέωση να
ακούσει. Γι' αυτό και οι κυβερνήσεις δεν κάνουν ενεργά βήματα --γιατί δεν
υπάρχει βήμα που να μπορεί να γίνει. Άρα το πρόβλημα βρίσκεται στην καρδιά της
δομής των ανθρωπίνων σχέσεων και διεθνούς νομοθεσίας. Το μόνο που μπορούμε να
κάνουμε είναι να γεμίσουμε με ιδιωτικά σκάφη και ψαρόβαρκες τον άμεσο χώρο γύρω
από τα πλοία που πρόκειται να ρίξουν τα βαρέλια στον ωκεανό. Το διεθνές δίκαιο
όμως επιτρέπει σε πολεμικά σκάφη να "προστατεύσουν την ακεραιότητά
τους" άρα θα είναι μέσα στο "δίκαιό τους" να απωθήσουν ενεργά
τις ψαρόβαρκές μας, ως άμεσο κίνδυνο τρομοκρατικών ενεργειών, ή καθαρής και
άμεσης απειλής (γι' αυτό και στέλνουν πολεμικά πλοία).
Το μόνο στο οποίο έχω καταλήξει είναι να περικυκλώσουμε τα πλοία με ψαρόβαρκες όπως κάνει η Greenpeace για τα φαλαινοθηρικά, αλλά, και τότε ακόμα, η απήχηση και το αποτέλεσμά μας θα είναι παρεμφερή με εκείνα της Greenpeace. Η γνώμη μου είναι ότι μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε την οποιαδήποτε απήχηση στην κοινή γνώμη.
Ο άνθρωπος φτάνει στα άκρα προς τα οποία τον προτρέπει το εκάστοτε θέμα. Όσο πιο σοβαρό το θέμα, τόσο πιο ακραία τα άκρα. Ο κόσμος θα αποδώσει στο θέμα μας την σοβαρότητα στην οποία προτρέπουν τα άκρα στα οποία φθάνουμε. Διαδηλώσεις στον δρόμο και στα μπλογκ έχει πέντε στο τάληρο.
Αν το θέμα δεν το θεωρούμε αρκετά σοβαρό για να μας βάλει στις βάρκες να μας στείλει στο πέλαγος, 400 χιλιόμετρα από την Κρήτη, μαζί με άλλες βάρκες από την Σικελία και την Ιταλία, πως θα πείσουμε την διεθνή κοινή γνώμη των ψηφοφόρων; με το κίτρινο λογότυπο που μιλάει για τάφους στην Κρήτη;
Αισθάνομαι όπως και εσείς για το θέμα αυτό, αλλά ψάχνω και τρόπο να έχουν οι προσπάθειές μας και κάποιο αποτέλεσμα πέρα από εκτόνωση...
Το μόνο στο οποίο έχω καταλήξει είναι να περικυκλώσουμε τα πλοία με ψαρόβαρκες όπως κάνει η Greenpeace για τα φαλαινοθηρικά, αλλά, και τότε ακόμα, η απήχηση και το αποτέλεσμά μας θα είναι παρεμφερή με εκείνα της Greenpeace. Η γνώμη μου είναι ότι μόνο αυτό μπορούμε να κάνουμε για να έχουμε την οποιαδήποτε απήχηση στην κοινή γνώμη.
Άλλο να "μιλάμε" και να φτιάχνουμε λογότυπα, και άλλο να βρούμε από την πολυθρόνα μας και τους δρόμους μας, να μπούμε σε μια βάρκα και να πλεύσουμε στο πέλαγος δίπλα σε πολεμικά πλοία προσπαθώντας να τους αποτρέψουμε να ρίξουν τα βαρέλια τους για να μην πέσουν τα βαρέλια μέσα στις βάρκες μας, με τα τηλεοπτικά κανάλια, από ελικόπτερα, να δείχνουν την εικόνα αυτή στον κόσμο.
Ο οποίος, κόσμος, μετά θα ρωτήσει τι είναι αυτό που κάνει ανθρώπους να βγουν στο πέλαγος με ψαρόβαρκες εναντίων πολεμικών πλοίων. Και τότε κάποια απάντηση θα είναι αναγκαστικό να δωθεί.
Ο άνθρωπος φτάνει στα άκρα προς τα οποία τον προτρέπει το εκάστοτε θέμα. Όσο πιο σοβαρό το θέμα, τόσο πιο ακραία τα άκρα. Ο κόσμος θα αποδώσει στο θέμα μας την σοβαρότητα στην οποία προτρέπουν τα άκρα στα οποία φθάνουμε. Διαδηλώσεις στον δρόμο και στα μπλογκ έχει πέντε στο τάληρο.
Αν το θέμα δεν το θεωρούμε αρκετά σοβαρό για να μας βάλει στις βάρκες να μας στείλει στο πέλαγος, 400 χιλιόμετρα από την Κρήτη, μαζί με άλλες βάρκες από την Σικελία και την Ιταλία, πως θα πείσουμε την διεθνή κοινή γνώμη των ψηφοφόρων; με το κίτρινο λογότυπο που μιλάει για τάφους στην Κρήτη;
Καλησπέρα σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ( το κρατάμε)
Στην ταφή ( αν το κάνουμε βούλιαγμα το κρατάμε κι αυτό;)
Των χημικών όπλων της Συρίας ( αν το κάνουμε των εξουδετερωμένων χημικών το κρατάμε;)
Στην Κρήτη ( μια και μιλάμε για την λεκάνη της Μεσογείου και στην Τυνησία να γράφαμε και πάλι μας επηρεάζει)
Για να γίνει λοιπόν σοβαρή η καμπάνια πρέπει να λέει το λογότυπο…
ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΟΥΛΙΑΓΜΑ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΜΕΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ.
(Αφού παίζει ρόλο η σωστή διατύπωση των λέξεων που και πάλι δεν αλλάζουν την ουσία)
Ακόμα και γι αυτό το λογότυπο εγώ θα έκανα την ιδια και χειρότερη διαμαρτυρία.
Πρώτα απ΄ όλα δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι αυτή η υδρόλυση που θα λάβει χώρα επάνω σε ένα σαπιοκάραβο των ΗΠΑ και είναι πειραματική εν πλω ( δεν τα βγάζω από το στομάχι μου τα διαβάζω όπως διαβάζετε κι εσείς)
Ούτε για το καράβι που θα τα παραλάβει, ούτε φυσικά για την υδρόλυση που θα λάβει χώρα επάνω σε αυτό και τα τοξικά της απόβλητα θα μολύνουν την Μεσόγειο ( για να μην αναφέρω την λέξη Κρήτη και πάει το μυαλό μας σε αμμουδιές και μπανιερά) για πέντε χρόνια το λιγότερο.
Για να μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ξέρουμε λίγο πολύ όλοι μας τι σημαίνει ‘χημικά απόβλητα’ και πως καμία ουσία από αυτές δεν θεωρείται εντελώς ακίνδυνη.
((Ο Νόμος 1650/1986 για την "προστασία του περιβάλλοντος" στο άρθρο 2 ορίζει ότι: επικίνδυνες ουσίες ή παρασκευάσματα θεωρούνται οι τοξικές, διαβρωτικές, ερεθιστικές, εκρηκτικές, εύφλεκτες, καρκινογόνες, μεταλλαξογόνες, ραδιενεργές ή άλλες ουσίες που έχουν την ιδιότητα να επιταχύνουν την καύση, να αλλοιώνουν τη φυσική κατάσταση του νερού, του εδάφους ή του αέρα και να προσβάλλουν δυσμενώς τον άνθρωπο και όλα τα έμβια όντα, καθώς και το περιβάλλον_
ΔΙΕΘΝΕΣ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ_Δρ. Αριστοτέλης Β. Αλεξόπουλος))
Τα βαρέλια λοιπόν… που εδώ δεν μίλησε κανένας για βαρέλια, γιατί δεν έχει διευκρινιστεί τι θα απογίνουν τα απόβλητα, παρά μόνο ότι θα αποθηκευτούν σε πλωτές δεξαμενές… τα βαρέλια που θα ποντιστούν στον βυθό της Μεσογείου δεν κινδυνεύουν με την φυσική διάβρωση που προκαλεί ο χρόνος;
Η ουσία είναι πως οι κυβερνήσεις των χωρών που βρέχονται από την Μεσόγειο συναινούν σε ένα περιβαλλοντολογικό έγκλημα που θα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις και αν κάθε αντίθετη κίνηση που γίνεται, είτε διαδικτυακά μέσω των μπλογκς, είτε σε συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια από αυτά που μοιάζουν πέντε στο τάλιρο όπως το λέτε και με βρίσκει σε πλήρη αντίθεση αυτός ο ορισμός για ένα τόσο σοβαρό θέμα που θίγει όλους μας κι όχι μια μερίδα του κοινού … αν λοιπόν κάθε αντίθετη κίνηση αντιμετωπίζεται ως γραφική μιας μερίδας πολιτών που δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει τότε είμαστε πραγματικά άξιοι της μοίρας μας.
Όταν σε ένα θέμα που θίγει τις ζωές όλων μας δεν γίνεται να συμφωνήσουμε σε κοινή πορεία και βρίσκουμε προσκόμματα και αντιθέσεις … αλίμονο μας.
Και μπορεί εμείς οι απλοί μπλογκερς αφελώς να προχωράμε, να μην έχουμε απάντηση σε κάθε ερώτηση, υπάρχουν όμως επιστήμονες όπως ο κ. Γιδαράκος που είναι στο εργαστήριο Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης και έχει απαντήσεις να δώσει σε κάθε απορία.
Καλό σας βράδυ.
Αγαπητή Levina, αυτή είναι η τρίτη μου ανάρτηση στο θέμα.
ΔιαγραφήΣτην πρώτη ανάρτηση, Κυριακή, θυμήθηκα πως πέρασαν πάνω από 20-30 χρόνια σε δικαστήρια και εξεταστικές επιτροπές για να βγει ο μόλυβδος από την βενζίνη. Ο μόλυβδος μάλιστα ήταν γνωστό δηλητήριο από τα αρχαία χρόνια όταν η ρωμαϊκή αυτοκρατορία τον χρησιμοποιούσε στις υδραυλικές εγκαταστάσεις παρά την γνώση του ότι είναι δηλητήριο.
Στην δεύτερη ανάρτηση θυμήθηκα ότι έχουμε πυροδοτήσει 2.053 πυρηνικές εκρήξεις στον πλανήτη μας συνολικής ισχύος (και ραδιενέργειας) 34.000 βομβών Χιροσίμας από το 1945 έως το 1996. Έχοντας ξοδέψει κάπου 30-50 τρισεκατομμύρια Ευρώ για αυτό.
Σε αυτήν την τρίτη ανάρτηση σκέφτομαι, με ίση αν όχι περισσότερη αγανάκτηση απ' όλους, ότι καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει τίποτα όπως ποτέ δεν κάνει κανείς τίποτα. Και αν φωνάξει κανείς αρκετά δυνατά ίσως να καταφέρει να περάσει η υπόθεση για μερικές δεκαετίες στα δικαστήρια.
Και πρότεινα την μόνη λύση που μπόρεσα να σκεφτώ: έναν στόλο από ιδιωτικά σκάφη γύρω από το αμερικάνικο "σαπιοκάραβο". Εγώ είμαι έτοιμος να παρατήσω ότι κάνω και να πάω μαζί σας με μια βάρκα αύριο. Ποιός έρχεται μαζί μου;
Όσο για το λογότυπο, για μας φυσικά δεν έχει σημασία η αοριστία αλλά το μήνυμα. Όμως, κατά την γνώμη μου δεν χρειάζεται να δίνουμε τόσο εύκολες λαβές σε εκείνους που θα θελήσουν να απορρίψουν την εγκυρότητα των λεγομένων μας γελώντας με το σκόπευτρο πάνω στο Ηράκλειο και τα περί "ταφής".
Καλό σου βράδυ και σ' ευχαριστώ.
Το είχα γράψει εξαρχής... ζούμε περίεργες εποχές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς προσθέσω ένα ακόμη "Όχι" και για το ξεπούλημα των αιγιαλών...
Ήδη αρκετή περιβαλλοντολογική καταστροφή έχει υποστεί αυτός ο τόπος, δεν αντέχει περισσότερη. Θα έπρεπε να προστατεύαμε το φυσικό κάλλος, δεν είναι όλα πια για το κέρδος.
Είναι άλλο ένα μέρος της τραγωδίας που ζούμε, αγαπητή μου Roadartist. Κυβερνήσεις που είναι βουβές, δικαιοσύνη που είναι κουφή... άνθρωποι που είναι ανήμποροι να σταματήσουν μία αυτοκαταστροφή που άρχισε, φαίνεται, από τότε που κατεβήκαμε από τα δέντρα.
ΔιαγραφήΤελικά, πιστεύω ότι το μόνο "όχι" με οποιοδήποτε αποτέλεσμα είναι το έμπρακτο. Πρόσωπο με πρόσωπο. Και αυτό χρειάζεται προσωπικές θυσίες, στην πράξη...
Πολλά, πάρα πολλά λάθη, μαζεμενα σε ενα ποστ (έστω σε 3). Ξέρω οτι εχεις καλες προθεσεις, αλλά τα λάθη παραμένουν λάθη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιά αρχή, η greenpeace δεν παρεμποδιζει φαλαινοθηρικα. Η greenpeace ειναι φλουφληδες. Εκεινοι που παρεμποδιζουν φαλαινοθηρικα ειναι οι πειρατες της sea shepherd. Οι μόνοι πειρατες στον κοσμο σημερα.
Και εννοειται οτι δεν χρησιμοποιουν ψαροβαρκες αλλά μεγάλα πλοία.
Κι άλλο λάθος: γράφεις για 12 μίλια, ενώ πολλά μηχανοκίνητα πιάνουν άνετα 30 - 60.
Πως νομίζεις οτι κανουν ρεσαλτο οι κουρσαροι στην Σομαλία; Με ψαρόβαρκες των 12 μιλίων;
Ενοειται οτι κανένας δεν μπορει να εμποδίσει επι τοπου (στην ανοιχτη θαλασσα) τις αμερικανικες κανονιοφορους απο το να ριξουν τα χημικα οπου γουσταρουν. Πρωτον, χρειάζεται *πολύ* καλη οργανωση, προετοιμασια, χρόνος και *πολλά* πάρα πολλά χρήματα, που κανένας δεν διαθετει.
Δευτερον, κανένας δεν θελει να βρεθει στην ανοιχτή θάλασσα αντιμέτωπος με τα κανόνια του πιο στρατοκαυλου και πιο ηλιθιου λαού του πλανήτη.
Όσοι διαμαρτυρόμαστε λοιπόν, ασκούμε *πολιτική* πιεση στους αμερικάνους. Μπορεί η δράση στην θάλασσα να αποκλείεται, αλλά η πολιτική πίεση μπορεί να φέρει αποτελέσματα (οπως εχουν δείξει πολλά παραδείγματα στο παρελθον).
Ακόμα ένα λάθος: σε ενοχλησε που η αφισουλα δείχνει τον στοχο πανω απο το Ηράκλειο, ενω τα χημικά θα τα φουνταρουν "200 μιλια ανατολικότερα". Πρώτον δεν ξέρουμε την τοποθεσία. Δευτερον, εσυ νομίζεις ότι αν τα φουντάρουν 200 - 300 - 500 μίλια ανατολικότερα, δεν θα κινδυνευει το Ηράκλειο;
Σου έχω άσχημα νεα: ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ και να τα φουνταρουν στην Μεσόγειο, κινδυνευει ΟΛΟΚΛΗΡΗ η Μεσόγειος. Συνεπως το που θα ζωγραφισουμε τον στοχο ειναι παντελως αδιαφορο.
Ακόμα ένα λάθος: ζητας αποδείξεις για την επικινδυνότητα των χημικων. Και μάλιστα για τον κινδυνο που διατρέχει ειδικα "η στεριά" (ετσι γράφεις).
Κι εδω σου εχω άσχημα νεα: Αν καταστραφει το θαλασσιο οικοσυστημα, ετοιμασου να δεις την Κρητη, την Πελοποννησο, την *στεριανη* Ελλάδα ολοκληρη σαν μια ακατοικητη ερημο. Εσεις οι στεριανοι νομιζετε οτι μονο αμα ξεραθει το γκαζον στον κηπο σας θα ειναι καταστροφη. Ουτε σας περναει απο το μυαλο το ποσο *εξαρτημενοι* ειμαστε ολοι απο το θαλασσιο οικοσυστημα.
Ζητας αποδειξεις: το μονο ευκολο. Τα χημικα του 1ου παγκ. πολεμου που φουνταρανε οι συμμαχοι πριν 95 χρονια στην Βορεια Θάλασσα και στην Βαλτικη, καταστρέφουν μέχρι σημερα τις ακτές. Σε παραπέμπω στην σχετικη βιβλιογραφία. Τι άλλες αποδείξεις ζητάς;
Πάμε στα ίδια τα χημικά τωρα. Αφου θα εξουδετερωθουν και αφου θα ειναι τοσο ακινδυνα, γιατι δεν τα φουνταρουν οι αμερικανοι 50 μετρα μπροστά από το Μανχάτταν; Γιατι τα ριχνουν σε μια ΑΓΝΩΣΤΗ (σημειωσε το αυτο, ειναι ολο το ζουμι) τοποθεσία στην Μεσογειο; Γιατι αρνουνται να εξουδετερωθουν τα χημικα απο ευρωαπϊκά εργαστηρια; Η τεχνογνωσια των ευρωπαιων υπάρχει, τα εξοδα τα αναλαμβανει η Ε.Ε. Γιατι αρνουνται μανιωδως οι αμερικανοι να αναθεσουν την καταστροφη των χημικων στους ευρωπαιους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα χερσαιο, πιστοποιημενο και ελεγχομενο ευρωπαικο εργαστηριο ειναι σαφως πιο αξιοπιστο απο ενα πολεμικο πλοιο στην μεση της θαλασσας. Τα πολεμικα πλοια (και οι καραβαναδες που τα χειριζονται) ειναι φτιαγμενα για να κουβαλανε κανονια, οχι για να εκτελουν πολυπλοκες χημικες διεργασιες. Στα πολεμικα πλοια δεν υπαρχει ουτε η τεχνογνωσια ουτε τα μεσα.
Το ζουμι της ιστοριας ειναι η άγνωστη τοποθεσια που θα φουνταρουν τα βαρελια. Γιατι το κανουν αυτο οι αμερικανοι; Αν προκειται για βαρελια με ακινδυνες ουσιες, που βρισκεται το προβλημα; Ποιος θα ενδιαφερθει για μια πληροφορια "στο στιγμα Χ-Ψ βρισκονται 500 βαρελια με ακινδυνο νερακι" ; Κανενας.
Οι αμερικανοι κρατανε μυστικη την τοποθεσια, ακριβως γιατι ΔΕΝ προκειται για ακινδυνο νερακι. Προκειται για χημικα οπλα, ετοιμα για πολεμικη χρηση. Αν τολμησουν να δωσουν την ακριβη τοποθεσια, την άλλη μερα καποιος θα τα εχει ανασυρει. 3000 μ βαθος ειναι στραγαλια μπροστα στην προοπτικη να αποκτησεις δικο σου χημικο οπλοστασιο.
Το προβλημα βεβαια ειναι οτι σε αγνωστη τοποθεσια δεν μπορει να ελεγξει κανενας αν τα βαρελια εχουν διαβρωθει. Θα πεθαινουμε απο τις επιπτωσεις και δεν θα ξερουμε απο που μας ηρθε.
Και ολα αυτα, επειδη οι αμερικανοι μας εχουν γραμμενους. Σιγα μην ενδιαφερθουν για το οικοσυστημα της Ανατολικης Μεσογειου. Εδω δεν ενδιαφερονται για το οικοσυστημα της Μινεσοτα.
Για να τελειωνω με το σεντονι: εμεις οι ευρωπαιοι πολιτες πρεπει να ασκησουμε πολιτική πιεση στις κυβερνησεις της Ε.Ε. ωστε να εμποδιστουν οι αμερικανοι απο την ανεξελεγκτη βυθιση των βαρελιων στην Μεσογειο. Απαιτουμε να παραδοθουν τα χημικα οπλα σε ευρωπαικα εργαστηρια, οπου θα καταστραφουν κατω απο ελεγχομενες συνθηκες. Αφου γινει αυτο, ειναι αδιαφορο για το που θα ταφουν τα υπολειμματα, αφου τα υπολειμματα θα ειναι ακινδυνα.
Καλησπέρα κάπταιν! Πρώτα-πρώτα σ 'ευχαριστώ που είδες ότι έχω καλές προθέσεις :-) και που το ανέφερες!
ΔιαγραφήΦάνηκε εύκολο να δώσω ένα παράδειγμα το όνομα του οποίου, και την γενική ιδέα δραστηριότητας, να ξέρουν όλοι... Πόσοι έχουν ακούσει Sea Shepherd, πόσοι Greenpeace. Άλλωστε, φλουφλήδες ή όχι, η Greenpeace τουλάχιστον δεν είναι δεδηλωμένοι "πειρατές", είναι, αν και ολίγον χαζοχαρούμενοι, τουλάχιστον πιο politically correct σαν αντίπαλοι του ναυτικού :-)
Βεβαίως υπάρχουν μηχανοκίνητα που πιάνουν 30-60 κόμβους (το Bayliner Avanti, 10 μέτρων, που θα αγόραζα στην Μασαχουσέτη το 2007 αν δεν είχαν πεθάνει οι γονείς μου στην Αθήνα, έπιανε 32 κόμβους άνετα...) Αυτά είναι ιδιωτικά, αναψυχής και ακριβά. Η ερώτηση είναι πόσοι ιδιοκτήτες θα τα έβαζαν αυτά in harm's way. Από τα 100 πλοιάρια που θα μαζευόντουσαν γύρω από το Κέηπ Ρέη, ακολουθώντας το από το λιμάνι μια που δεν ξέρουμε τον προορισμό του, πόσα, στα 100, θα ήταν γρηγορότερα και καλύτερα από απλές ψαρόβαρκες των απλών ανθρώπων που ζουν στα παράλια της Σικελίας; Και της Κρήτης;
Δεν νομίζω να μπορούσε κανείς να έχει την οργάνωση, προετοιμασία, χρήματα, στρατηγική και τέχνη να εμποδίσει πραγματικά τις κανονιοφόρους να ρίξουν ότι θέλουν όπου θέλουν. Το θέμα είναι να υπήρχαν στα νέα των 10 εικόνες από την προσπάθεια, και κανένα ατύχημα και βούλιαγμα ψαρόβαρκας.
Η δράση στην θάλασσα γιατί "αποκλείεται"; Κι αυτή πολιτική πίεση είναι μέσω κοινής γνώμης και CNN, και, μιά που οι κυβερνήσεις κάνουν μόκο, φαίνεται να είναι η μόνη άμεσα εφικτή;
Φυσικά κινδυνεύουν όλες οι περιοχές. Αλλά, ναι, με ενοχλεί, προσωπικά το σκόπευτρο στο Ηράκλειο. Ας βάλουμε τότε σκόπευτρα παντού Γιατί ειδικά στο Ηράκλειο; που είναι η Σικελία και όλα τα άλλα μέρη που κινδυνεύουν; Ή είναι το πόστερ για τους κρητικούς και οι άλλοι να κάνουν δικά τους πόστερ; είναι ι αυτό μια εκδοχή βέβαια: ο καθένας το πόστερ του... Και δεν είναι νέο για μένα ότι κινδυνεύει ολόκληρη η Μεσόγειος, και εν καιρώ επίσης άλλα μέρη. Απλά ονειρεύομαι πως όλα τα μέρη ενωμένα μπορεί να δράσουν πιο αποτελεσματικά από μεμονωμένα. Η ζωγραφική του στόχου είναι πράγματι αδιάφορη για μας: αλλά ο εντυπωσιασμός δίνει λαβή σε εκείνους που θα πούνε εμάς φλουφλήδες.
Έγραψα πρώτα για το θαλάσσιο οικοσύστημα και η επόμενη φράση μου ανέφερε την στεριά. Όλα κι' όλα! :-)
Όποιος δεν ξέρει πόσο άμεσα αλληλοεξαρτούμενα είναι τα πάντα στην βιόσφαιρα της Γης ας ξεκινήσει βλέποντας το Cosmos: A spacetime odyssey.
Εγώ κάπταιν μου δεν χρειάστηκα καμιά απόδειξη, ούτε χρειάζομαι. Εγώ τα ξέρω. Απλά λέω ότι καλά θα ήταν κάποιος να δημοσίευε στα νέα των 10 και να έδειχνε εικόνες και ντοκυμαντέρ που να αποδεικνύει στους καναπέδες και τα λίβινγκ ρούμ ότι "Τα χημικα του 1ου παγκ. πολεμου που φουνταρανε οι συμμαχοι πριν 95 χρονια στην Βορεια Θάλασσα και στην Βαλτικη, καταστρέφουν μέχρι σημερα τις ακτές", και να παραπέμπει σε σχετική βιβλιογραφία.
Να σου πω, δεν έχω περισσότερη πίστη σε Ευρωπαϊκές ενέργειες απ' όση έχω σε Αμερικανικές. Εγώ δεν αποκλείω καν την πιθανότητα να τα πάρουν τα χημικά της Συρίας στα οπλοστάσιά τους (να τα κλέψουν) και να παίζουν θέατρο με την "εξουδετέρωση". Το γεγονός στην τελική είναι ότι δεν υπάρχει, από μέρους μου καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν παρά μόνο σε εκείνους τους απλούς ανθρώπους που θα ρισκάρουν την ελευθερία τους και την περιουσία τους, και θα δώσουν τον χρόνο τους, για τα πιστεύω τους.
Η τοποθεσία είναι μυστική "επισήμως" για να μην τρέχουν ιδιώτες ή άλλες κυβερνήσεις να τα βρουν (συμπεριλαμβανομένων των λόγων που αναφέρεις).
Αλλά στο τέλος, γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στον οποιονδήποτε πέρα του εαυτού μας. Οι δικές μας κυβερνήσεις είναι (ή, θα ήταν) με το δικό μας μέρος; Εγώ, λέω τώρα, δεν έχω τον παραμικρό βαθμό εμπιστοσύνης ότι τα Ευρωπαϊκά εργαστήρια θα έκαναν την δουλειά εντιμότερα από τα Αμερικάνικα... Το κλειδί είναι "ελεγχόμενες συνθήκες". Ποιά κυβέρνηση θα επιτρέψει τέτοιον έλεγχο, και από ποιόν. Και να συμφωνήσει κάποια κυβέρνηση στην θεωρία του ελέγχου, βάζω στοίχημα ότι θα διαφωνούν για το ποιόν θεωρούν αποδεκτό ελεγκτή.
Άντε και όλοι στις βάρκες, λέω εγώ, ο δυστυχής...
Διαγραφή