Τρία χωριά, ένας Δήμος, κάπου 800 ψυχές: κάπου 200+150+400... |
Ένα Δημαρχείο για τρία χωριά, 16 χιλιόμετρα μεταξύ τους |
Άρχισα να ψηφίζω την δεκαετία των '70 στην Ελλάδα, και αρχές των '90 στην Αμερική. Και ψηφίζω και στην Ιταλία από το 2008. Άντε, σε άλλα 10-20 χρόνια να ψηφίζω και στο Θιβέτ. Αν και στο Θιβέτ έχουν Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και δεν ψηφίζουνε εκεί.
Από όλες τις ψήφους που έχω ρίξει, οι ωραιότερες στιγμές, μέχρι σήμερα, ήταν όταν ψήφισα τρεις ξεχωριστές φορές τον Τέντυ Κέννεντυ για γερουσιαστή μου. Ήταν ψήφος από την καρδιά με περηφάνια. Και όταν ψήφισα τον Κλίντον. Και όταν ψήφισα τον Ομπάμα από την Ιταλία με ψήφο απόντος από την χώρα, μέσω ίντερνετ --που σου θυμίζει ότι τις Ηνωμένες Πολιτείες τις κουβαλάς στην ψυχή σου όπου και αν είσαι...
Αλλά η σημερινή ψηφοφορία ήταν διαφορετική --πρωτόγνωρη. Σήμερα, πίσω από το παραβάν, διάλεξα και ψήφισα το όνομά μου. Δεν το έβαλα εγώ στο ψηφοδέλτιο --άλλοι μου ζήτησαν να το βάλουν και εγώ αρκούσε να πω ένα "ναι", ή ένα "όχι". Ήταν το πιο δύσκολο αλλά και το πιο γρήγορο "ναι" που έχω πει ποτέ. Άλλωστε, στο Αμερικανικό μου λεξιλόγιο δεν υπάρχει "όχι", ούτε η λέξη "αδύνατο".
Στο λεξιλόγιό μου υπάρχουν οι λέξεις "καθήκον" και "υποχρεώσεις", και επειδή υπάρχουν αυτές οι λέξεις μπορεί να υπάρχει και η λέξη "δικαιώματα" (γι' αυτό και δεν ταιριάζω στην Ελλάδα... όπου όλοι έχουν δικαιώματα αλλά κανείς δεν έχει υποχρεώσεις ή καθήκον).
Εδώ στην Ιταλία, στην αυτοδιοίκηση, υπάρχουν λίστες υποψηφίων. Η δική μας λίστα λέγεται "Μαζί", και είναι άμεσα συνδεδεμένη με το Δημοκρατικό Κόμμα (Παρτίτο Ντεμοκράτικο). Στην Λίστα είναι ένας υποψήφιος Δήμαρχος συν δέκα υποψήφιοι σύμβουλοι. Οι εκλογείς βάζουν ένα μεγάλο "Χ" πάνω στο λογότυπο της Λίστας μας, και μπορούν, αν θέλουν, να γράψουν σαν προτίμηση ένα όνομα από τα δέκα των υποψηφίων συμβούλων.
Από τους δέκα υποψήφιους σύμβουλους, οι εφτά με τις περισσότερες προτιμήσεις θα μπουν στο συμβούλιο. Εκείνος ή εκείνη με τις περισσότερες προτιμήσεις θα γίνει αντιδήμαρχος, και ο δεύτερος και τρίτος θα γίνουν "ασεσόρι" (εκτιμητές/ελεγκτές). Ο Δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος και οι δύο ασεσόρι είναι το "εκτελεστικό". Και θα μπουν και τρεις σύμβουλοι από το κόμμα που θα έρθει δεύτερο.
Κανονικά ο Δήμαρχος βάζει αντιδήμαρχο και ασεσόρι όποιους θέλει και φιλαράκια από εκτός λίστας, αλλά ο δικός μας υποψήφιος ανακοίνωσε ότι τις θέσεις αυτές στην δική του υποψηφιότητα θα τις πάρουν εκλεγμένοι από την λίστα με σειρά εκλογής. Είναι κι' αυτό μιά αλλαγή....
Αν εκλεγώ θα είναι ενδιαφέρον γιατί, βάση της Αμερικανικής μου νοοτροπίας με την οποία ζω, θα πάρω τις υποχρεώσεις μου και τα καθήκοντά μου σοβαρά. Πολλοί από εκείνους που μου είπαν ότι θέλουν να με ψηφίσουν μου είπαν ότι θα το κάνουν για να έχουν εκείνοι φωνή στο Δημαρχείο --επειδή ξέρουν ότι εγώ θα μιλάω και δεν θα κάθομαι βουβός όπως γίνεται χρόνια τώρα στα συμβούλια. Έτσι είπανε.
Πάντως είναι ωραίο συναίσθημα να ψηφίζει κανείς το όνομά του στις εκλογές --σκεπτόμενος το τι σημαίνει αυτό, κοιτώντας τους άλλους που μόλις ψήφισαν ή περιμένουν να ψηφίσουν...
Από όλες τις ψήφους που έχω ρίξει, οι ωραιότερες στιγμές, μέχρι σήμερα, ήταν όταν ψήφισα τρεις ξεχωριστές φορές τον Τέντυ Κέννεντυ για γερουσιαστή μου. Ήταν ψήφος από την καρδιά με περηφάνια. Και όταν ψήφισα τον Κλίντον. Και όταν ψήφισα τον Ομπάμα από την Ιταλία με ψήφο απόντος από την χώρα, μέσω ίντερνετ --που σου θυμίζει ότι τις Ηνωμένες Πολιτείες τις κουβαλάς στην ψυχή σου όπου και αν είσαι...
Αλλά η σημερινή ψηφοφορία ήταν διαφορετική --πρωτόγνωρη. Σήμερα, πίσω από το παραβάν, διάλεξα και ψήφισα το όνομά μου. Δεν το έβαλα εγώ στο ψηφοδέλτιο --άλλοι μου ζήτησαν να το βάλουν και εγώ αρκούσε να πω ένα "ναι", ή ένα "όχι". Ήταν το πιο δύσκολο αλλά και το πιο γρήγορο "ναι" που έχω πει ποτέ. Άλλωστε, στο Αμερικανικό μου λεξιλόγιο δεν υπάρχει "όχι", ούτε η λέξη "αδύνατο".
Στο λεξιλόγιό μου υπάρχουν οι λέξεις "καθήκον" και "υποχρεώσεις", και επειδή υπάρχουν αυτές οι λέξεις μπορεί να υπάρχει και η λέξη "δικαιώματα" (γι' αυτό και δεν ταιριάζω στην Ελλάδα... όπου όλοι έχουν δικαιώματα αλλά κανείς δεν έχει υποχρεώσεις ή καθήκον).
Από τους δέκα υποψήφιους σύμβουλους, οι εφτά με τις περισσότερες προτιμήσεις θα μπουν στο συμβούλιο. Εκείνος ή εκείνη με τις περισσότερες προτιμήσεις θα γίνει αντιδήμαρχος, και ο δεύτερος και τρίτος θα γίνουν "ασεσόρι" (εκτιμητές/ελεγκτές). Ο Δήμαρχος, ο αντιδήμαρχος και οι δύο ασεσόρι είναι το "εκτελεστικό". Και θα μπουν και τρεις σύμβουλοι από το κόμμα που θα έρθει δεύτερο.
Κανονικά ο Δήμαρχος βάζει αντιδήμαρχο και ασεσόρι όποιους θέλει και φιλαράκια από εκτός λίστας, αλλά ο δικός μας υποψήφιος ανακοίνωσε ότι τις θέσεις αυτές στην δική του υποψηφιότητα θα τις πάρουν εκλεγμένοι από την λίστα με σειρά εκλογής. Είναι κι' αυτό μιά αλλαγή....
Αν εκλεγώ θα είναι ενδιαφέρον γιατί, βάση της Αμερικανικής μου νοοτροπίας με την οποία ζω, θα πάρω τις υποχρεώσεις μου και τα καθήκοντά μου σοβαρά. Πολλοί από εκείνους που μου είπαν ότι θέλουν να με ψηφίσουν μου είπαν ότι θα το κάνουν για να έχουν εκείνοι φωνή στο Δημαρχείο --επειδή ξέρουν ότι εγώ θα μιλάω και δεν θα κάθομαι βουβός όπως γίνεται χρόνια τώρα στα συμβούλια. Έτσι είπανε.
Πάντως είναι ωραίο συναίσθημα να ψηφίζει κανείς το όνομά του στις εκλογές --σκεπτόμενος το τι σημαίνει αυτό, κοιτώντας τους άλλους που μόλις ψήφισαν ή περιμένουν να ψηφίσουν...
Έξω από το παλιό σχολείο (έχει κλείσει πια και τα παιδιά πάνε 12 χιλιόμετρα από τις κορδέλες κάθε μέρα), που το κάνουμε εκλογικό κέντρο κάθε εκλογές. Εδώ, από τις προκριματικές του Μαρτίου. |
Αν υπήρχαν στην Ελλάδα άνθρωποι με την δική σου νοοτροπία όλα θα ήταν διαφορετικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς είμαστε λίγοι και δεν βλέπω να υπάρχει ελπίδα να αυγατίσουμε!
Τέλος πάντων χαίρομαι που ανακάλυψα το blog σου και λέω να κατσικοθώ για τα καλά!
Τις φιλούρες μου και καλή επιτυχία στις εκλογές
Καλώς ήρθες Xristin και σ' ευχαριστώ και για την ευχή και για τα καλά σου λόγια: μη σκιάζεσαι και ένας-δύο να έχουμε μείνει, υπάρχουμε, άρα μπορεί και ν' αυγατίσουμε όταν ανακαλύψει ο κόσμος αν έρχεται πρώτο τ' αυγό ή η κότα... Μ' αρέσει και το μπλογκ σου, ιδιαίτερα η ανάρτηση της 29ης Απριλίου, αλλά αυτήν την προτίμηση υποθέτω ότι θα την περίμενες από 'μένα (και ένα random fact: όσο πιο βόρεια πας στην Φλώριδα τόσο πλησιάζεις τον Βαθύ Νότο...).
ΔιαγραφήΜιά νοοτροπία την έχω ο δύστυχος και μου κόστισε την γενέτειρα... αλλά πίσω από κάθε θυσία κρύβεται ένα σύμπαν όταν ξέρουμε να το γνωρίσουμε!
Καλή βδομάδα και καλά ξεμπερδέματα!
Νά 'σαι καλά :-)