Καστελόριζο, 23 Απριλίου 2010
Δήλωση Γιώργου Α. Παπανδρέου
(Τι θα είχε δηλώσει αν είχε αρχίδια)
Γραφείο Πρωθυπουργού — Δήλωση Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο Καστελόριζο
"Χθες, ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος του 2009.
Θύμισαν σε όλους μας τα ακατανόητα λάθη, τις παραλείψεις, τις εγκληματικές επιλογές και την καταιγίδα των προβλημάτων που μας κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Όλοι μας κληρονομήσαμε – η σημερινή Κυβέρνηση και ο Ελληνικός λαός – ένα σκάφος έτοιμο να βυθιστεί.
Μια χώρα χωρίς κύρος και αξιοπιστία, που είχε χάσει το σεβασμό ακόμα και των φίλων και των εταίρων της.
Μια οικονομία εκτεθειμένη στο έλεος της αμφισβήτησης και των ορέξεων της κερδοσκοπίας.
Από την πρώτη μέρα σηκώσαμε τα μανίκια και με σκληρή δουλειά βαλθήκαμε να ανατρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα.
Καταστρώσαμε σχέδιο, πήραμε δύσκολα μέτρα, που πολλές φορές πόνεσαν, αλλά ανακτήσαμε την αξιοπιστία μας.
Δημιουργήσαμε νέες συμμαχίες.
Μετά από έναν πραγματικό μαραθώνιο, διεκδικήσαμεκαι αλλά δεν καταφέραμε να οδηγηθούμε σε μια ισχυρή απόφαση της Ε.Ε. για την στήριξη της χώρας μας, με ένα πρωτόγνωρο, για την ιστορία και τα δεδομένα της Ε.Ε., μηχανισμό.
Και εμείς και οι εταίροι μας στην Ε.Ε., ελπίζαμε ότι αυτή η απόφαση θα αρκούσε για να ηρεμήσει και να συνετίσει τις αγορές, ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη χρηματοδότηση της χώρας μας με χαμηλότερα επιτόκια.
Να υπάρξει, δηλαδή, η απαραίτητη νηνεμία, ώστε να αφιερωθούμε στο έργο μας, στις μεγάλες αλλαγές που χρειάζεται η χώρα, για να κάνουμε την οικονομία μας βιώσιμη, ανταγωνιστική.
Να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της, δυνατή, για να αισθανθούν όλοι οι Έλληνες περήφανοι.
Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν.
Είτε γιατί δεν πίστεψαν στη βούληση της Ε.Ε., είτε γιατί κάποιοι αποφάσισαν να συνεχίσουν την κερδοσκοπία.
Και σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας.
Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από την δυσκολία δανεισμού.
Οι εταίροι μας απαιτούν να μας χρηματοδοτήσουν από έναν μηχανισμό στήριξης ο οποίος θα προσθέσει καινούργιο χρέος, επί του χρέους, για να αποπληρώνει τους τόκους του χρέους, μηχανισμός ο οποίος θα επιβλέπεται από μία τρόικα στην οποία θα είμαστε δεσμευμένοι με μνημόνια, έτσι ώστε η πραγματική κυβέρνηση της Ελλάδας να βρίσκεται στην Ευρώπη και η εκλεγμένη κυβέρνηση εντός Ελλάδας να είναι ένα κουκλοθέατρο. Οι μισθοί θα κοπούν στο ήμισυ ή περισσότερο. Το ίδιο και οι συντάξεις. Οι φόροι θα αυξηθούν μεταξύ διπλάσιου και τριπλάσιου. Η ανεργία θα φτάσει κοντά στα 30% και για τους νέους θα είναι σχεδόν ολοκληρωτική.
Δεν θα το επιτρέψουμε.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα μπορούσαν να είχαν λυθεί υποτιμώντας το νόμισμά μας, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει γιατί το νόμισμά μας είναι κοινό με τους εταίρους μας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα μπορούσαν να είχαν λυθεί ακολουθώντας την λύση που δόθηκε για το Γερμανικό χρέος μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, πράγμα το οποίο οι εταίροι μας δεν δέχονται να συζητήσουν.
Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, αυτόν τον χρόνο να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμεόλοι μαζί οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης για να στηριχθεί η Ελλάδα.
Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τουςεταίρους μας Έλληνες πολίτες την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε. να αποφασίσουν εκείνοι την πορεία της πατρίδας μας.
Έχω ήδη δώσει εντολήστον Υπουργό Οικονομικών στους αρμόδιους Υπουργούς να κάνει κάνουν τις απαραίτητες ενέργειες για να γίνει άμεσα ένα δημοψήφισμα για το αν θα παραμείνουμε στο Ευρώ, ξεκινώντας μια εικοσαετία κηδεμονίας και λιτότητας, ή αν θα αποχωρήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωζώνη και το Ευρώ για να μπορέσουμε να υποτιμίσουμε το δικό μας νόμισμα και να προχωρήσουμε βασισμένοι στις δικές μας δυνάμεις.
Και οι εταίροι μας θασυνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά, ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά. αποφασίσουν πως καλύτερα να αντιμετωπίσουν την βούληση του Ελληνικού λαού.
Άλλα και να στείλουν και ένα ισχυρό μήνυμα στις αγορές, ότι η Ε.Ε. δεν παίζει και προστατεύει το κοινό μας συμφέρον και το κοινό μας νόμισμα.
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό.
Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι.
Ο τελικός μας στόχος, ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες.
Να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις του Ελληνισμού, κάθε Έλληνα και Ελληνίδα από αντιλήψεις, πρακτικές και συστήματα που τον εμποδίζουν παντού, εδώ και δεκαετίες.
Να δώσουμε οξυγόνο εκεί που υπάρχει ασφυξία, δικαιοσύνη και κανόνες εκεί που υπάρχει αδικία, διαφάνεια εκεί που υπάρχει σκοτάδι, σιγουριά εκεί που υπάρχει ανασφάλεια, και ανάπτυξη για όλους.
Η έμπνευση, η πίστη μας είναι ετούτος εδώ ο τόπος, από το Καστελόριζο, μέχρι την Κέρκυρα, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, είναι αυτός ο υπέροχος λαός, είναι οι νέοι μας με τις δυνατότητες και τα οράματά τους.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι, θα τα καταφέρουμε.
Αρκεί εμείς οι Έλληνες να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας, στις αξίες μας, στον ίδιο μας τον εαυτό."
Δήλωση Γιώργου Α. Παπανδρέου
(Τι θα είχε δηλώσει αν είχε αρχίδια)
Γραφείο Πρωθυπουργού — Δήλωση Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στο Καστελόριζο
"Χθες, ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για το πραγματικό μέγεθος του ελλείμματος του 2009.
Θύμισαν σε όλους μας τα ακατανόητα λάθη, τις παραλείψεις, τις εγκληματικές επιλογές και την καταιγίδα των προβλημάτων που μας κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Όλοι μας κληρονομήσαμε – η σημερινή Κυβέρνηση και ο Ελληνικός λαός – ένα σκάφος έτοιμο να βυθιστεί.
Μια χώρα χωρίς κύρος και αξιοπιστία, που είχε χάσει το σεβασμό ακόμα και των φίλων και των εταίρων της.
Μια οικονομία εκτεθειμένη στο έλεος της αμφισβήτησης και των ορέξεων της κερδοσκοπίας.
Από την πρώτη μέρα σηκώσαμε τα μανίκια και με σκληρή δουλειά βαλθήκαμε να ανατρέψουμε αυτό το αρνητικό κλίμα.
Καταστρώσαμε σχέδιο, πήραμε δύσκολα μέτρα, που πολλές φορές πόνεσαν, αλλά ανακτήσαμε την αξιοπιστία μας.
Μετά από έναν πραγματικό μαραθώνιο, διεκδικήσαμε
Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν.
Είτε γιατί δεν πίστεψαν στη βούληση της Ε.Ε., είτε γιατί κάποιοι αποφάσισαν να συνεχίσουν την κερδοσκοπία.
Και σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας.
Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από την δυσκολία δανεισμού.
Οι εταίροι μας απαιτούν να μας χρηματοδοτήσουν από έναν μηχανισμό στήριξης ο οποίος θα προσθέσει καινούργιο χρέος, επί του χρέους, για να αποπληρώνει τους τόκους του χρέους, μηχανισμός ο οποίος θα επιβλέπεται από μία τρόικα στην οποία θα είμαστε δεσμευμένοι με μνημόνια, έτσι ώστε η πραγματική κυβέρνηση της Ελλάδας να βρίσκεται στην Ευρώπη και η εκλεγμένη κυβέρνηση εντός Ελλάδας να είναι ένα κουκλοθέατρο. Οι μισθοί θα κοπούν στο ήμισυ ή περισσότερο. Το ίδιο και οι συντάξεις. Οι φόροι θα αυξηθούν μεταξύ διπλάσιου και τριπλάσιου. Η ανεργία θα φτάσει κοντά στα 30% και για τους νέους θα είναι σχεδόν ολοκληρωτική.
Δεν θα το επιτρέψουμε.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα μπορούσαν να είχαν λυθεί υποτιμώντας το νόμισμά μας, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να γίνει γιατί το νόμισμά μας είναι κοινό με τους εταίρους μας. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα μπορούσαν να είχαν λυθεί ακολουθώντας την λύση που δόθηκε για το Γερμανικό χρέος μετά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, πράγμα το οποίο οι εταίροι μας δεν δέχονται να συζητήσουν.
Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, αυτόν τον χρόνο να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε
Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους
Έχω ήδη δώσει εντολή
Και οι εταίροι μας θα
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό.
Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι.
Ο τελικός μας στόχος, ο τελικός μας προορισμός είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες.
Να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις του Ελληνισμού, κάθε Έλληνα και Ελληνίδα από αντιλήψεις, πρακτικές και συστήματα που τον εμποδίζουν παντού, εδώ και δεκαετίες.
Να δώσουμε οξυγόνο εκεί που υπάρχει ασφυξία, δικαιοσύνη και κανόνες εκεί που υπάρχει αδικία, διαφάνεια εκεί που υπάρχει σκοτάδι, σιγουριά εκεί που υπάρχει ανασφάλεια, και ανάπτυξη για όλους.
Η έμπνευση, η πίστη μας είναι ετούτος εδώ ο τόπος, από το Καστελόριζο, μέχρι την Κέρκυρα, από την Κρήτη μέχρι τον Έβρο, είναι αυτός ο υπέροχος λαός, είναι οι νέοι μας με τις δυνατότητες και τα οράματά τους.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι, θα τα καταφέρουμε.
Αρκεί εμείς οι Έλληνες να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας, στις αξίες μας, στον ίδιο μας τον εαυτό."
...τι θα είχαν πει άραγε η Μέρκελ και ο Σαρκοζύ αν είχαν ακούσει την παραπάνω δήλωση αντί για την δήλωση που κατέγραψε η ιστορία τον Απρίλιο του 2010;
...μετά από τον λόγο που έβγαλε, αντί να βγάλει τον παραπάνω, ήταν πια αργά. Όταν ανέφερε το δημοψήφισμα ενάμισι χρόνο αργότερα, ήταν αργά.
...τώρα πια, η τραγωδία ετοιμάζεται να μπει στην τελική της φάση, όπου, αντί για θεό, από την μηχανή, θα κατέβουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χρυσή Αυγή.
Καλημέρα Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα Δημοψηφίσματα είναι μια λύση, αλλά όταν ψηφίζεις μια Κυβέρνηση ή έναν Ηγέτη, έχεις την απαίτηση ή την ελπίδα ότι θα είναι εκεί για να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις, βάσει των όσων έχει πει στον Λαό προεκλογικά ή και εν μέσω διακυβέρνησης.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Δημοψήφισμα θα ήταν προσχηματικό. Δεν θέτεις τέτοιου είδους εκβιαστικά διλλήματα στο παρά πέντε και απέναντι σε έναν λαό που ακόμα και την άνοιξη του 2010 ζούσε τον δικό του μύθο και λίγη αντίληψη ή γνώση είχε σχετικά με το τι σημαίνει η παραμονή ή μη της χώρας στο ευρώ. Χρειαζόταν ενημέρωση σε βάθος, να γίνει μια μεγάλη δημόσια συζήτηση σχετικά με το θέμα και να τεθούν τα ζητήματα σε Δημοψήφισμα μετά. Χρόνος όμως δεν υπήρχε και λαμβάνοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Ευρώπη, τις παλινωδίες και την αναποφασιστικότητα της, αμφιβάλλω για την επιτυχία του εγχειρήματος. Το κακό ερχόταν από παλιά, απλά το ανάστημα των σύγχρονων πολιτικών είναι πολύ μικρό για δύσκολα εγχειρήματα και για διαχείριση κρίσεων.
Άλλωστε, πως θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά όταν δεν υπάρχει Εθνική συνεννόηση για τα βασικά, μπροστά σε Εθνικές κρίσεις είμαστε διχασμένοι και κοντόφθαλμοι.
Όσο για την άνθιση του φασισμού, μην απορούμε και πολύ, ο φασισμός ήταν πάντα εδώ, απλά συγκαλυμμένος και δυστυχώς δεν ήταν ή δεν είναι μόνο σε αυτή τη χώρα.
...να συμπληρώσω ότι διαφωνώ με το αυτό που αναφέρεις ότι η τραγωδία της κρίσης οδηγεί στον εκφασισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν δικαιολογίες για κανέναν.
Την λογική ότι ψηφίζουμε οργισμένα δεν την αποδέχομαι πλέον, ψηφίζουμε συνειδητά κι όλοι ξέρουμε καλά τι ψηφίζουμε και τι είδους πρακτικές επικροτούμε κι αν θέλουμε πραγματικά να δούμε την αλήθεια κατάματα και να σώσουμε κάτι (αν σώζεται πλέον) είναι να πάψουμε να πιστεύουμε ότι η κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια είναι η αιτία όλων των δεινών αυτού του τόπου.
Η κρίση περισσότερο αναδεικνύει παρά δημιουργεί.
Καλή σου μέρα Τζων Μπόη!
ΔιαγραφήΗ πρότασή μου είναι όντως πολύπλοκη, αλλά βασισμένη σε όλα όσα αναφέρεις. Το 2010, ο Ελληνικός λαός θα τον είχε πάρει για τρελό αν είχε μιλήσει έτσι γιατί ουδείς μπορούσε να φανταστεί στους χειρότερούς του εφιάλτες που πραγματικά βρισκόταν και τι επρόκειτο να γίνει στα επόμενα χρόνια. Ακόμα, όλοι ζούσαν τον μύθο τους, πράγματι. Με τέτοια δήλωση ο Γιώργος θα αυτοκτονούσε, θα το έκανε όμως για τους παρακάτω λόγους. Πρώτον, η Μέρκελ και ο Σαρκοζύ θα βρισκόντουσαν σε αιφνιδιαστική θέση. Μάλλον δεν θα άλλαζαν τίποτα εκείνοι, αλλά θα είχε τεθεί η εναλλακτική λύση της συγχώρησης του χρέους αλά-Γερμανία μετά τον πόλεμο και θα ήταν ευκολότερο να συνεχίσει να παραμένει σαν ιστορικά αποδεδειγμένη εναλλακτική. Στο μέλλον δεν θα λέγαμε ότι "πρέπει να συγχωρεθεί μέρος του χρέους" αλλά ότι "πρέπει να συγχωρεθεί μέρος του χρέους όπως έγινε προ 50 ετών για την Γερμανία". Η φρασεολογία πάντα κάνει την διαφορά.
Σημαντικότερο, ο λαός θα είχε οπωσδήποτε, το 2010, ψηφίσει να παραμείνει στο Ευρώ, και θα είχε έτσι κλείσει τον δρόμο εκείνων που θα καπηλεύονταν αργότερα την ευαισθησία του χωρίζοντάς τον σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς (αριστεροί-δεξιοί, εμφύλιος έκδοση καταναλωτική), όπου το μνημόνιο φέρεται σαν επιβεβλημένη επιλογή της κυβέρνησης και όχι του λαού. Το δε δημοψήφισμα θα παρέμενε σαν άμεση εναλλακτική στο μέλλον. Δεν θα φτάναμε να βλέπουμε σαν δημοψήφισμα τις δημοτικές και ευρωεκλογές...
"Άλλωστε, πως θα μπορούσαν να γίνουν όλα αυτά όταν δεν υπάρχει Εθνική συνεννόηση για τα βασικά, μπροστά σε Εθνικές κρίσεις είμαστε διχασμένοι και κοντόφθαλμοι." Σωστά. Αλλά, επανέρχομαι στο ότι αν ο λαός είχε πληροφορηθεί σωστά, και είχε από μόνος του κάνει επιλογές βάση του ότι δεν κατάλαβε/δεν πίστεψε τι του εξηγούσανε, το τοπίο, ιδίως το κοινωνικό τοπίο, θα ήταν σίγουρα διαφορετικό σήμερα και θα συνεπάγετο πολύ πιο άμεση αίσθηση ευθύνης και χειραγώγησης από μέρους του λαού.
"Ο φασισμός ήταν πάντα εδώ, απλά συγκαλυμμένος και δυστυχώς δεν ήταν ή δεν είναι μόνο σε αυτή τη χώρα". Απόλυτα έτσι, δυστυχώς. Και ο συγκαλυμμένος φασισμός θα έσκαγε μύτη στα δύσκολα ούτως ή άλλως, έτσι ή αλλιώς. Και ναι, δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχει σε όλα τα κράτη. Αλλά, αποδεδειγμένα νομίζω, στην Ελλάδα και την Ιταλία αρκετά περισσότερο από αλλού. Ο φασισμός άλλωστε, στην ετυμολογία του και την κυριολεξία του και ιστορία του, δεν είναι παρά πίστη ανωτερότητας (είδος ρατσισμού) βασισμένη σε περασμένα μεγαλεία...
Αν ανέφερα ότι "η τραγωδία της κρίσης οδηγεί στον εκφασισμό", να διορθώσω. Δεν εννοούσα τίποτα παραπάνω ή διαφορετικό από αυτό που έγραψες και εσύ το οποίο συζήτησα στην προηγούμενη παράγραφο εδώ, από πάνω από αυτήν. Οδηγεί όχι στο "εκφασισμό" αλλά στην πιο άμεση και φανερή παρουσία του μέχρι τώρα υπάρχοντος συγκαλυμμένου φασισμού (και βέβαια αυτό που έγραψα δεν μίλησε μόνο για την παρουσία του φασισμού, αλλά και την μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ σε ΣΥΡΙΖΑ (τα ποσοστά πάνω από το 3% που τα βρήκε; από το διαστημόπλοιο ήρθανε;;;). Και συμφωνώ απόλυτα όπως τα έγραψες στην τελευταία παράγραφο του δεύτερου σχολίου σου, οπωσδήποτε!
"Αλλά, αποδεδειγμένα νομίζω, στην Ελλάδα και την Ιταλία αρκετά περισσότερο από αλλού".
ΔιαγραφήΔεν θα το έλεγα. Σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες "εθνικιστικά" σχήματα συμμετέχουν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο σε κυβερνητικούς σχηματισμούς. Σε κάποιες άλλες χώρες φαίνεται ότι γίνονται ρυθμιστές των γεγονότων.
Και σαν απόλυτο νούμερο και ως ποσοστό, οι αριθμοί είναι τρομακτικοί.
Κάποιοι τους έχουν εκλέξει και επιλέξει σε αυτές τις χώρες για να είναι εκεί, δεν προέκυψαν από παρθονέγενεση.
Δεν βρίσκω περισσότερα ελαφρυντικά σε αυτούς, κι εκείνοι ξέρουν τι επιλέγουν και πολύ καλά μάλιστα.
Τι σε φοβίζει περισσότερο όμως; H μετάλλαξη που αναφέρεις από τον ένα σχηματισμό στον άλλο, ή η μετάλλαξη μέσα στον ίδιο σχηματισμό;
Ίσως διυλίζω τον κώνωπα (και θα το δεχτώ αν το επισημάνεις), αλλά βλέπω σημαντική διαφορά (στην λεπτομέρεια) μεταξύ φασισμού και ναζισμού, και ακροδεξιάς, κι ας τα βάζουμε όλα, λογικά σε ένα κουβά. Όσον αφορά τις έννοιες: "ακροδεξιά" προέρχεται ετυμολογικά (απ' ότι καταλαβαίνω) περισσότερο από οικονομικοκοινωνική οργανωτική "φιλοσοφία" όπου φτάνει σε έννοιες δικτατορίας πλησιάζοντας, στο πλήρη κύκλο, την ακροαριστερά. Ο "ναζισμός" έχει τις ρίζες του περισσότερο στην πίστη ανωτερότητας μιας φυλής, βιολογικά, και έτσι είναι πιο άμεσα συνδεδεμένος με ατόφιο ρατσισμό. Ενώ "φασισμός" (βλ. προέλευση: Μουσολίνι 1920-1940: "φάσια" σύμβολο αρχαίων Ρωμαϊκών λεγεώνων) για να υπάρξει χρειάζεται την ιστορία 2.500 χρόνων της Ρώμης και της Αρχαίας Ελλάδας.
ΔιαγραφήΈχοντας συζητήσει αρκετά στην ζωή μου με πολλούς ανθρώπους διαφορετικών κατευθύνσεων και εθνικότητας (ως ενεργό μέρος/μέλος του περιβάλλοντός τους), εγώ τουλάχιστον διαισθάνομαι την ιδιαιτερότητα του Ιταλού ή Έλληνα φασίστα συγκρινόμενου με έναν ναζί Γερμανό ή έναν ακροδεξιό Γάλλο, Άγγλο ή Αμερικανό... (Όχι ότι δεν υπάρχουν απ' όλα παντού, αλλά ελπίζω να εκφράζω σωστά τις διάφορές των συγκεκριμένων λέξεων κατά την γνώμη μου και που μπορεί να υπάρχουν σε μεγαλύτερα ποσοστά)
Δεν νομίζω ότι διαφωνούμε σε τίποτα, αλλά, όπως ξεκίνησα να απαντώ, διυλίζω τον κώνωπα... η ερώτηση είναι αν υπάρχει οποιαδήποτε αξία σε αυτήν την διύλιση... (και στην τελική ίσως να μην υπάρχει...)
Δεν με φοβίζει η μετάλλαξη (που είνναι φυσική), αλλά η ύπαρξη γενικότερα (εκείνων που τους ψηφίζουν) και προτείνω ότι ίσως η έλλειψη παιδευμένης και συνειδητής κατανόησης των εννοιών να βοηθά την επιλογή των ψηφοφόρων προς ένα κοινωνικό καρκίνωμα...
Διαγραφή...ενώ αναμφίβολα η Χρυσή Αυγή είναι νεο-ναζιστικό κόμμα, από την οπτική του προβλήματος σε παγκόσμια κλίμακα, αξίζει νομίζω να επισημάνουμε ότι από τα κεντρικά λεγόμενά του, το σύμβολό του, κλπ., η απήχηση του μορφώματος αυτού στοχεύει πρώτιστα στον φασισμό του Έλληνα των Αρχαίων Προγόνων, και από 'κει πάει παντού. Αλλά, από εκεί. Ελάχιστοι Έλληνες θα πουν ότι είναι βιολογικά ανώτεροι από άλλους και πολύ λίγοι θα θέλουν οικονομικοκοινωνική δικτατορία.... τι ποσοστό όμως πιστεύει στην ανωτερότητα του λόγω Αρχαίας Ελλάδας;;;
ΔιαγραφήO τίτλος σου τα λέει όλα. Δεν τα έχουν οι πολιτικοί μας, ούτε τότε είχε ο Γ, ούτε και σήμερα. Τραγική εκείνη η μέρα, όπως και η φυσιογνωμία στο Καστελόριζο. Ακόμη χειρότερη όμως είναι η συνέχεια. Που είναι ο Γαπ σήμερα να σταθεί στο πλευρό του λαού που τόσο νοιαζόταν. Γιατί όλα αυτά τα ψέματα τόσα χρόνια "δε θα πάρουμε νέα μέτρα", "έρχονται νέες θέσεις εργασίες", "δε θα προσθέσουμε άλλους φόρους", "η Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο", "έρχεται η ανάπτυξη", "πρωτογενές πλεόνασμα" (χαχα), και πολλά ακόμη που συνεχίζονται κανονικότατα έως σήμερα. Αν δεις ως ένα τρίτο μάτι, τι το συμβαίνει σε αυτή τη χώρα αυτά τα χρόνια, τον τρόπο που γίνεται η "εξυγίανση", την άδικη φορολογία, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τότε θα απορήσεις που ακόμη στέκεται στα πόδια της, έστω και κουτσαίνοντας. Μη χειρότερα. Που δυστυχώς με όλα αυτά που γίνονται, νομοτελειακά θα έρθουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Roadartist, όσο για τον τίτλο, υπάρχουν μερικές μοναχικές λέξεις που λένε ολόκληρη ιστορία. Λέξεις που έχουν ξεφύγει από το συγκεκριμένη περιγραφή τους και έχουν αποκτήσει μιά άλλη σημασία, δεικτική, νοηματική.
ΔιαγραφήΌποια εμπειρία άμεση έχω εγώ από τα τελευταία τέσσερα χρόνια, και όσο και να με έχει επηρεάσει ψυχολογικά και οικονομικά η κατάσταση, δεν μπορεί να πλησιάζει καν το πως θα αισθανόμουνα αν ζούσα εκεί και μόνο εκεί... Οπότε πρέπει να δικαιολογώ λίγο όλους όσους σε απόγνωση φτάνουν σε μύθους, άκρα, και σπασμωδικές ενέργειες που απλά χειροτερεύουν την ζωή και το περιβάλλον. Όμως, στο τέλος, χωρίς ψυχραιμία και αντικειμενική αντιμετώπιση από κοινού, τίποτα δεν θα λυθεί... θα είμαστε πάντα τα έρμαια και οι δουλοπάροικοι όποιου μας πείσει με τα όνειρα που πουλάει, τα οποία είναι τόσο θεμιτά που ο ακροατής επιβάλει στον εαυτό του να πιστέψει πως είναι αλήθεια...
Το πιο τραγικό μέρος της πραγματικότητας είναι ότι στο τέλος ο κα΄θε άνθρωπος, όπου και όποτε και να ζει, μόνο από τον εαυτό του πρώτα μπορεί να περιμένει κάτι, και όχι από τους άλλους, πόσο μάλλον από εκείνους που επέλεξαν να παρουσιάζονται σαν απαραίτητη και σοφή κυβέρνηση. Όλοι είναι σοφοί στο τέλος όταν μιλάνε αλλά ποτέ όταν ακούνε...
Καλό σου απόγευμα...