 |
| Πλησιάζει η ώρα που θα γίνει εκκαθάριση λογαριασμών (για άλλη μια φορά). |
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν κάποια θεωρητική ιδέα του γεγονότος ότι τα πάντα είναι αλληλεξαρτόμενα δεν είμαι σίγουρος ως προς τον βαθμό συνειδητοποίησης του πόσο άμεση είναι αυτή η αλληλεξάρτηση. Από τα κουνούπια μέχρι τους ελέφαντες, το γρασίδι και τα μικρόβια μέχρι τις φάλαινες και τα ποσοστά στοιχείων στην ατμόσφαιρα. Τις πεταλούδες στον Αμαζόνιο και τους τυφώνες στον Ατλαντικό...
Όλο το οικοσύστημα της Γης λειτουργεί ενστικτωδώς, φυσικά, εξελικτικά, με μία καινούργια και πρόσφατη διαφορά: την ενσυνείδητη απόφαση πράξεων ενός είδους ζωής που έχει αποκτήσει αντίληψη του χρόνου και του περιβάλλοντος όσον αφορά τον εαυτό του κάθε οργανισμού που ανήκει σε αυτό το είδος.
Αποφασίζουμε βάση των άμεσα φαινομένων όπως τα αντιλαμβανόμαστε --υποθέτουμε ότι ένας υγιής αθλητής με γερούς μυς θα τρέξει γρηγορότερα από έναν ισχνό άρρωστο σε αναπηρική πολυθρόνα, σαν λαγός ενάντια χελώνας, με την κρίση της αλεπούς που κοιτάει τα σταφύλια, και του βάτραχου που επιτρέπει στον σκορπιό να περάσει το ποτάμι στην πλάτη του, όμως, δεν έχουμε την αυτοκριτική να πούμε πως μία κοινωνία που αφήνει τον χώρο της να μεταβληθεί σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο, πιστεύοντας ότι είναι οι εξυπνότεροι και σημαντικότεροι απ' όλους, είναι σαν τον ασθενή στην αναπηρική καρέκλα και όχι σαν τον αθλητή...
Ο πολιτισμός μας είναι κι αυτός ένα οικοσύστημα και, όπως απέδειξε η επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917-1918, η οποία κατέληξε στα 72 χρόνια των τριών χαμένων γενεών, το να επιτεθείς επαναστατικά στο ίδιο σου το "οικοσύστημα" είναι σαν να προσπαθείς να μελετήσεις την λεπτή και λεπτομερή λειτουργία Ελβετικού ρολογιού σπάζοντάς το με ένα σφυρί.
Αν οι εργάτες είναι οι μυς του "οικοσυστήματός" μας, και το 1% ο εγκέφαλος που καλώς ή κακώς κατευθύνει τις κινήσεις, τότε, η οικονομία, οι τράπεζες, είναι το αίμα και το κυκλοφοριακό σύστημα. Ένας οργανισμός χρειάζεται και μυς και μυαλό και πάνω από όλα κυκλοφοριακό σύστημα, πεπτικό σύστημα και νευρικό σύστημα... Φυσικά το 1% και οι τράπεζες του "οικοσυστήματος" του πολιτισμού μας είναι η απόδειξη της ατέλειάς μας --αλλά αναρωτιέμαι πόσο υπεύθυνο είναι να χαιρόμαστε όταν κάποιος προτείνει νευροχειρουργική, και επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς χρησιμοποιώντας ένα μπαλτά.
Η ελεύθερη επιχείρηση, η ελευθερία στις αποφάσεις, τις πράξεις, είναι απαραίτητη για την ευημερία --το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην θεωρία. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ότι οποιαδήποτε ευημερία μέσω ελευθερίας συνεπάγεται κέρδος εταιρικό και προσωπικό. Το πρόβλημα βρίσκεται στο πως αποφασίζουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιήσουν το οποιοδήποτε σύστημα, και, προσδιορίζεται όταν παίρνουν αποφάσεις και προβαίνουν σε πράξεις και πρακτικές οι οποίες αποδυναμώνουν τους μυς στην μακρά πνοή εις όφελος του εφήμερου κέρδους στο σήμερα --ή μετατρέπουν τους δουλοπάροικους του 1% της δεξιάς σε άβουλα ρομπότ του αριστερού 1%. Τότε, η αποτυχία δεν είναι του συστήματος ελευθερίας, αλλά, των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν καπηλεύοντάς το. Ούτε το αντίθετο σύστημα, της κατευθυνόμενης οικονομίας, απέφερε διαφορετικά αποτελέσματα: απλά άλλαξαν τα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν το 1%. Αυτό το 1% πάντα θα υπάρχει, όσο υπάρχει Φύση. Η ερώτηση είναι πως, πότε, και αν ποτέ, θα αλλάξει ο τρόπος με τον οποίον χρησιμοποιούν τα εκάστοτε συστήματα οι άνθρωποι, και, σημαντικότερο από όλα, με τι σκεπτικό και πράξεις αποφασίζουν να "διορθώσουν" τα προβλήματα (πιό υποκειμενική έννοια από την "διόρθωση" κοινωνικών προβλημάτων δύσκολα θα βρει κανείς)...
...αν, ποτέ, θα σκεφτούν παγκόσμια πράττοντας τοπικά. Αν θα γίνει κατανοητό πως ο καπιταλισμός είναι απαραίτητος κοιτώντας από το σύνολο προς την λεπτομέρεια και ο σοσιαλισμός, ακόμα και ο κομουνισμός, απαραίτητοι κοιτώντας από την λεπτομέρεια προς το σύνολο. Η ελευθερία είναι η ύπαρξη επιλογών. Το πρόβλημά μας δεν είναι να μετριάσουμε ή να κατευθύνουμε τις επιλογές αλλά το πως αποφασίζουμε να επιλέξουμε όταν μας δοθεί η ευκαιρία. Το να αλλάζουμε τα πρόσωπα του 1% δεν σημαίνει τίποτα αν δεν αλλάξει το σκεπτικό των επιλογών μας, ιδίως όταν κάποιοι γίνουν ξαφνικά το 1% δρώντας εκδικητικά αντί συλλογικά. Είναι άλλωστε οι γονείς και οι δάσκαλοι ανάμεσά μας εκείνοι οι οποίοι προετοιμάζουν το 1% του αύριο (όχι μόνο το 99%)...
Όλο το οικοσύστημα της Γης λειτουργεί ενστικτωδώς, φυσικά, εξελικτικά, με μία καινούργια και πρόσφατη διαφορά: την ενσυνείδητη απόφαση πράξεων ενός είδους ζωής που έχει αποκτήσει αντίληψη του χρόνου και του περιβάλλοντος όσον αφορά τον εαυτό του κάθε οργανισμού που ανήκει σε αυτό το είδος.
Αποφασίζουμε βάση των άμεσα φαινομένων όπως τα αντιλαμβανόμαστε --υποθέτουμε ότι ένας υγιής αθλητής με γερούς μυς θα τρέξει γρηγορότερα από έναν ισχνό άρρωστο σε αναπηρική πολυθρόνα, σαν λαγός ενάντια χελώνας, με την κρίση της αλεπούς που κοιτάει τα σταφύλια, και του βάτραχου που επιτρέπει στον σκορπιό να περάσει το ποτάμι στην πλάτη του, όμως, δεν έχουμε την αυτοκριτική να πούμε πως μία κοινωνία που αφήνει τον χώρο της να μεταβληθεί σε έναν απέραντο σκουπιδότοπο, πιστεύοντας ότι είναι οι εξυπνότεροι και σημαντικότεροι απ' όλους, είναι σαν τον ασθενή στην αναπηρική καρέκλα και όχι σαν τον αθλητή...
Ο πολιτισμός μας είναι κι αυτός ένα οικοσύστημα και, όπως απέδειξε η επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1917-1918, η οποία κατέληξε στα 72 χρόνια των τριών χαμένων γενεών, το να επιτεθείς επαναστατικά στο ίδιο σου το "οικοσύστημα" είναι σαν να προσπαθείς να μελετήσεις την λεπτή και λεπτομερή λειτουργία Ελβετικού ρολογιού σπάζοντάς το με ένα σφυρί.
Αν οι εργάτες είναι οι μυς του "οικοσυστήματός" μας, και το 1% ο εγκέφαλος που καλώς ή κακώς κατευθύνει τις κινήσεις, τότε, η οικονομία, οι τράπεζες, είναι το αίμα και το κυκλοφοριακό σύστημα. Ένας οργανισμός χρειάζεται και μυς και μυαλό και πάνω από όλα κυκλοφοριακό σύστημα, πεπτικό σύστημα και νευρικό σύστημα... Φυσικά το 1% και οι τράπεζες του "οικοσυστήματος" του πολιτισμού μας είναι η απόδειξη της ατέλειάς μας --αλλά αναρωτιέμαι πόσο υπεύθυνο είναι να χαιρόμαστε όταν κάποιος προτείνει νευροχειρουργική, και επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς χρησιμοποιώντας ένα μπαλτά.
Η ελεύθερη επιχείρηση, η ελευθερία στις αποφάσεις, τις πράξεις, είναι απαραίτητη για την ευημερία --το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην θεωρία. Το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο ότι οποιαδήποτε ευημερία μέσω ελευθερίας συνεπάγεται κέρδος εταιρικό και προσωπικό. Το πρόβλημα βρίσκεται στο πως αποφασίζουν οι άνθρωποι να χρησιμοποιήσουν το οποιοδήποτε σύστημα, και, προσδιορίζεται όταν παίρνουν αποφάσεις και προβαίνουν σε πράξεις και πρακτικές οι οποίες αποδυναμώνουν τους μυς στην μακρά πνοή εις όφελος του εφήμερου κέρδους στο σήμερα --ή μετατρέπουν τους δουλοπάροικους του 1% της δεξιάς σε άβουλα ρομπότ του αριστερού 1%. Τότε, η αποτυχία δεν είναι του συστήματος ελευθερίας, αλλά, των ανθρώπων που το χρησιμοποίησαν καπηλεύοντάς το. Ούτε το αντίθετο σύστημα, της κατευθυνόμενης οικονομίας, απέφερε διαφορετικά αποτελέσματα: απλά άλλαξαν τα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν το 1%. Αυτό το 1% πάντα θα υπάρχει, όσο υπάρχει Φύση. Η ερώτηση είναι πως, πότε, και αν ποτέ, θα αλλάξει ο τρόπος με τον οποίον χρησιμοποιούν τα εκάστοτε συστήματα οι άνθρωποι, και, σημαντικότερο από όλα, με τι σκεπτικό και πράξεις αποφασίζουν να "διορθώσουν" τα προβλήματα (πιό υποκειμενική έννοια από την "διόρθωση" κοινωνικών προβλημάτων δύσκολα θα βρει κανείς)...
...αν, ποτέ, θα σκεφτούν παγκόσμια πράττοντας τοπικά. Αν θα γίνει κατανοητό πως ο καπιταλισμός είναι απαραίτητος κοιτώντας από το σύνολο προς την λεπτομέρεια και ο σοσιαλισμός, ακόμα και ο κομουνισμός, απαραίτητοι κοιτώντας από την λεπτομέρεια προς το σύνολο. Η ελευθερία είναι η ύπαρξη επιλογών. Το πρόβλημά μας δεν είναι να μετριάσουμε ή να κατευθύνουμε τις επιλογές αλλά το πως αποφασίζουμε να επιλέξουμε όταν μας δοθεί η ευκαιρία. Το να αλλάζουμε τα πρόσωπα του 1% δεν σημαίνει τίποτα αν δεν αλλάξει το σκεπτικό των επιλογών μας, ιδίως όταν κάποιοι γίνουν ξαφνικά το 1% δρώντας εκδικητικά αντί συλλογικά. Είναι άλλωστε οι γονείς και οι δάσκαλοι ανάμεσά μας εκείνοι οι οποίοι προετοιμάζουν το 1% του αύριο (όχι μόνο το 99%)...
Ψύχραιμη και λογική ανάλυση, που αντιβαίνει στην συνηθισμένη κομματική ρητορική ή στο "Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη (και θα δείτε εσείς τι χαλίφης θα είμαι...)".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι προσπαθώ να το δω... Όταν οι επιλογές είναι κοντόφθαλμες, ή εγωιστικές, ή απαίδευτες, ή εκδικητικές, με παρωπίδες, κερδοσκοπικές, κλπ., τι φταίει το σύστημα; Άσε που το "οικοσύστημα" γίνεται μαντάρα... Κι αν ακόμα έλεγε κανείς ότι το σύστημα πρέπει να ελέγχει και να απαγορεύει, να στερεί ελευθερίες, ποιός ακριβώς είναι ο άνθρωπος, ή ποιά είναι η ομάδα ανθρώπων που θα αποφασίσουν ποιές ελευθερίες και πόσο να μειώσουν, και προς που να κατευθύνουν; Στην τελική, έχουμε το δώρο της ελεύθερης βούλησης. Τι κάνουμε με αυτό το δώρο μιλά για το ποιοί είμαστε. και τα μαντάτα μέχρι τώρα δεν είναι ενθαρρυντικά...
ΔιαγραφήΚαλημέρα Δημήτριε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι ότι έχω και καμία σκασίλα υπέρ του συγκεκριμένου κυρίου της φωτογραφίας, αλλά αντιπολιτευόμενος πολιτικός ο οποίος βάλεται περισσότερο από ότι οι κυβερνώντες δεν έχω δει.
Σε ανάλυση όρων marketing αυτό λειτουργεί τελικά πολύ υπέρ του.
Και μόνο από το γεγονός ότι του αποδίδονται όλα τα κακά και τα άσχημα που εικάζουμε ότι θα προκύψουν σε αυτόν τον τόπο, ίσως και πέρα και από αυτόν , αυτομάτως ενεργοποιεί αντανακλαστικά που μπορεί να τον κάνουν μέχρι και συμπαθή σε πολλούς.
Για την ώρα θα προτιμούσα να κρίνω τους ανθρώπους από τα έργα και τις ημέρες τους και δευτερευόντως από όποιες προθέσεις τους.
Καλή σου μέρα, Κυριακάτικη και 'λιόλουστη, φίλτατε John-Βoy!!
ΔιαγραφήΑπόλυτα σωστός, ως συνήθως, έτσι είναι: ανάμεσα στο άχτι και την εκδικητικότητα για τους κυβερνώντες και τις από απανταχού αρνητικές βολές προς τον συγκεκριμένο κύριο, να δεις που θα βγει με αυτοδυναμία στο τέλος! Τόσο το καλύτερο λέω εγώ, να το περάσουμε κι αυτό να τελειώνουμε. Από προθέσεις πάντως, πενήντα στο τάλαρο, και όσο για έργα άλλο καλό: μαύρισε η μέρα από δαύτα.
Εγώ πάντως εδώ το πάω πόρτα-πόρτα. Έχω τυπώσει και κάτι ωραία φέιγ βολάν, αλλά η Μαργαρίτα μου είπε να μην βάλω φωτογραφία μου με μαγιό και με ψηφίσουν για Ευρωβουλή αντί για Δήμο... Εν τω μεταξύ ο Κώστας ήταν στην Ουάσιγκτον σε μίτινγκ της διοικητικής επιτροπής του συνδικάτου. Ή έχεις οικογενειακή παγκόσμια στρατηγική, ή δεν έχεις!!