Τρίτη 27 Μαΐου 2014

Έλαβον





Μια ευτυχισμένη μέρα στο πλαϊνό μπαλκόνι του Δημαρχείου

Οι τρεις από τους τέσσερεις πρώτους:
Στην μέση, πρώτη, η Κλαούντια, 29 ετών, δεύτερη η Σάρα, 21 ετών, και εγώ, 55.

Ο Λουίτζι, ο καινούργιος Δήμαρχος, 53 ετών, στο 65,5%, και ο καινούργιος του Κονσιλιέρε





Ξεκινώντας από τα εν οίκω που βγήκανε στον Δήμο των χωριών Πόρτικο, Μποκόνι και Σαν Μπενεντέτο, χτες με τις Δημοτικές Εκλογές, το όνομά μου το βγάλανε τέταρτο από τα δεκαφτά που είχαν υποψηφιότητα.

Εγγεγραμμένοι: 686
Ψήφισαν: 478
Αποχή: 30%
Λευκά και άκυρα: 58, 12%

Έγκυρα ψηφοδέλτια: 420
"Ινσιέμε"-Παρτίτο Ντεμοκράτικο (κεντροαριστερά): 275, 65.48%
"Κομούνε Μπένε Κομούνε" (κεντροδεξιά): 145, 34,52%
Με τις 420 ψήφους και για το δύο κόμματα δώθηκαν από τους ψηφοφόρους 260 προτιμήσεις που μοιράστηκαν ανάμεσα σε 17 υποψήφιους.




Με ένα φίλο κεντροδεξιό ο οποίος όμως υπερήφανα ψήφισε εμάς και προτίμησε εμένα...

Μέλη της διοίκησης δασοφυλακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Μου φαίνεται ότι η τοπική αυτοδιοίκηση θα επιμείνει να κοβονται περισσότερα πρόστιμα από την δασοφυλακή
για τους μοτοσυκλετιστές που νομίζουν τον δρόμο μας για πίστα τους...
"Αγάπη μου, πόσα πρόστιμα έφερες σήμερα για το ταμείο;"



Οι πρώτοι πέντε ήταν από το δικό μας ψηφοδέλτιο
Πρώτη η Κλαούντια με 33 προτιμήσεις, 29 χρονών. Δεύτερη η Σάρα με 31 προτιμήσεις, 21 ετών. Τρίτη η Φλωριάνα με 27, 67 ετών, και τέταρτος εγώ, 55 χρονών, με 22 προτιμήσεις. Επίσης με 22 ήρθε η Ρομπέρτα, 49 ετών, αλλά τις ριχνω μερικά χρονάκια οπότε με τον εκλογικό νόμο θεωρούμαι τέταρτος. 


Την εβδομάδα που μας έρχεται θα οργανώσουμε την διοίκηση, τι υπευθυνότητες θα έχει ο καθένας, κλπ... θα σας τηρήσω ...ενήμερους.





Σε άλλα νέα, στην Ελλάδα η σημαντικότερη νίκη καταγράφτηκε από την Χρυσή Αυγή, με κοντά στο 10% στην χώρα και στο 17% στην Αθήνα. Ντροπή σας, μαλάκες. Και εσείς που τους ψηφίσατε, και οι υπόλοιποι που επιτρέψατε στους ψηφίσαντες να ανθίσουν ανάμεσά σας με τον καρκίνο που ποτίσατε την κοινωνία σας και τα μυαλά σας. Το διαζύγιό μου με την χώρα στην οποία γεννήθηκα μπορεί πλέον να θεωρηθεί οριστικό λόγω αγεφύρωτων διαφορών χαρακτήρα.

Ο τσίπρας δυστυχώς δεν έπιασε τα νούμερα που έπρεπε για να γίνει πρωθυπουργός την Δευτέρα το πρωί κι' έτσι πρέπει να περιμένουμε μέχρι την Τρίτη το πρωί, άντε Τετάρτη, ή, μάλλον, θα κοιλοπονέσετε καναδυό χρόνια ακόμη μέχρι να το περάσετε και αυτό να ησυχάσετε.

Στην Γαλλία, η ακροδεξιά θριάμβευσε.

Στην Γερμανία το Τέταρτο Ράιχ επέζησε.

Στην Ιταλία ο τσίπρας έπιασε 4% (όπου και ανήκει) [Τρία τα δικά του κι' ένα που του δώσανε οι ιντελεκτουέλ]. Κέρδισε το Παρτίτο Ντεμοκράτικο.

Στην Σουηδία ένας οδηγός λεωφορείου, σταμάτησε, μπροστά σε όλους τους επιβάτες, να παρηγορήσει ένα κοριτσάκι που είχε πέσει από το ποδήλατό του στον δρόμο και έκλεγε. Οι περισσότεροι Έλληνες σχολιαστές κάτω από το σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Τα Νέα, σχολίασαν ότι ο οδηγός του λεωφορείου πρέπει σίγουρα να είναι παιδεραστής ή ομοφυλόφιλος. Έχετε πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα σα λαός: το ξέρετε;


Πάντως, ο σημαντικότερος άνθρωπος στον πλανήτη, αυτές τις μέρες, αναδεικνύεται ο Επίσκοπος της Ρώμης, Φραγκίσκος ο Πρώτος. Σκεφτείτε το. Αν παρακολουθείτε τα Νέα...






Εν τω μεταξύ, περπατώντας στο χωριό...





























10 σχόλια:

  1. Tutti complimenti !!! Καλή σταδιοδρομία τώρα στην τοπική αυτοδιοίκηση, η οποία - για μένα - ίσως να είναι και η σημαντικότερη μορφή διοίκησης !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Grazie Αγγελική μου!! Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι πράγματι η σημαντικότερη. Χωρίς αυτή, ο έλεγχος έρχεται από τα πάνω προς τα κάτω και αυτό εκ φύσης είναι δικτατορικό. Κοινωνικήη ισότητα και πολυφωνία στα τοπικά, ελεύθερη επιχείρηση και μίνιμουμ ελεγχομενες ενέργειες από τα κρατικά! έτσι πιστεύω :-)

      Διαγραφή
  2. ...κι ο Αλέξης από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ξεκίνησε :)
    Complimenti!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι να το κάνεις το ξεκίνημα όταν η κατάληξη έχει σημασία :-)
      Grazie mille!!

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια ... και δήμαρχος στην επόμενη πενταετία !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ ξάδελφε!! Αλλά, με σύνεση για τα πέντε χρόνια... Και η Χίλαρυ περιμένει το τέλος της δεύτερης θητείας του Μπαράκ...

      Διαγραφή
  4. Κοίτα να δεις που πριν λίγες μέρες μπήκα στο κονάκι ενός υποψηφίου δημοτικού συμβούλου κάπου στην Ιταλία και τώρα απλώνω την αρίδα μου στον καναπέ ενός…..δημοτικού συμβούλου με βούλα του…..Ειρηνοδικείου!
    Τελικά μάλλον σου έφερα γούρι και δεν θέλω….ούουουου γιατί αν με προλάβαινε ο ……Μητσοτάκης ακόμη θα έψαχνες της ψήφους σου!χα,χα,χα
    Μην με ευχαριστείς,θα με υποχρεώσεις!
    Για να δούμε τώρα ποιόν τομέα ευθύνης θα αναλάβεις για να μπορούμε να σε ελέγχουμε.
    Βλέποντας τις φωτογραφίες με τους συνεργάτες σου,μια υπερηφάνεια για το άξιο τέκνο της πατρίδας μου την αισθάνθηκα.Γιατί να το κρύψω άλλωστε.
    Πέραν του χιούμορ θα ήθελα να σε συγχαρώ και να σου ευχηθώ πολλές δημιουργικές στιγμές προς όφελος των πολιτών της περιοχής σου.
    Κάτι μου λέει ότι κάνοντας ένα τυχαίο κλικ ανακάλυψα έναν γλυκό άνθρωπο με πολύ διαφορετική νοοτροπία από την νοοτροπία των συμπατριωτών μου και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί εμείς εδώ ακόμη ψάχνουμε πως καταφέραμε και κάναμε ρυθμιστή των πολιτικών εξελίξεων της πατρίδας μας την Χρυσή Αυγή.
    Άστα να πάνε
    Υ.γ
    Ευχαριστούμε για το μίνι φωτογραφικό οδοιπορικό στο όμορφο χωριό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κισμέτ! και την κατάλληλη στιγμή! Σ' ευχαριστώ (πως μπορώ να μην...) για το γούρι xristin! (Ο Μητσοτάκης άλλωστε δεν το χρειάζεται: στην οικογένεια τους περισσεύει!)

      Δεν ξέρω πόσο έχεις προλάβει να διαβάσεις εδώ στο σπιτάκι μου, αλλά πριν καλά-καλά οργανωθούμε ήδη ξεκίνησα σφυρίζοντας στο αφεντικό ορισμένες παρατυπίες που θέλω να ελέγξουμε πάραυτα σχετικά με ανθρώπου, και ένα θέμα, που για μένα έχει άμεση προτεραιότητα! Λεπτομέρειες στα παρακάτω:
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2014/03/blog-post_22.html
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2014/03/blog-post_24.html
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2014/04/blog-post_10.html
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2014/04/blog-post_716.html
      Και γίνεται αύριο το πρωί κιόλας συνάντηση κάτω στην πεδιάδα για να μπουν σε τάξη ορισμένα πράγματα ...άτακτα από μέρους μερικών εκ των οργανωτών.
      Το πρώτο τεστ!!!

      Είμαι κι εγώ περήφανος και συνάμα humbled (δεν βρήκα ακριβή απόδοση της αίσθησης αυτής της λέξης στα Ελληνικά) που οι γείτονές μου, μου έδωσαν αυτή την ευθύνη. Ότι έμαθα στην ζωή μου τώρα πρέπει να το ενεργοποιήσω για να μην τους απογοητεύσω. Ένας αντιπρόσωπος άλλων ανθρώπων πρέπει να είναι το στόμα και τα χέρια και τα πόδια, και η σπονδυλική στήλη, των ανθρώπων που δέχτηκε να αντιπροσωπεύσει... Να δούμε τώρα πως θα κάνω τα ωραία λόγια πράξη. Που; στην Ιταλία (νομίζετε ότι έχετε εσείς προβλήματα γραφειοκρατίας;) Παρεμπιπτόντως, έτυχε προχτές να αναφέρω την γνώμη μου ότι η γραφειοκρατία είναι το όπλο της ολιγαρχίας και μου είπανε καλά που είμαι εδώ στην Εμίλια-Ρομάνια, γιατί αν το έλεγα αυτό στο Παλέρμο θα με τρώγανε λάχανο επί τόπου...

      Τώρα μου έδωσες ιδέα! γράφω περί Κλούβιων, και άλλων αυγών... Για την επόμενη.

      Έχει αρκετά φωτογραφικά οδοιπορικά εδώ, από το χωριό. Ορίστε ένα από το απέναντι βουνό!
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2013/07/blog-post_5.html

      Και πως έφτασα εδώ...
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html

      Καλή σου μέρα :-)

      Διαγραφή
  5. συγχαρητήρια φίλε μου δημήτρη!
    το χιούμορ δε σε εγκατέλειψε με την υποψηφιότητα.
    πάντως τα πρόστιμα να τα κοιτάξεις, μη σου πω να τα φροντίσεις, γιατί έχει τηγάνια στο σπίτι η μαργαρίτα. μη σου έρθει κάποιο κατακέφαλα.
    όσο για τις εθνικιστικές τάσεις, σκέφτηκες ότι οι λαοί της ευρώπης ίσως αισθάνονται απειλούμενοι από την πολυπολιτισμικότητα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!

      Χωρίς χιούμορ πως να υπήρχε υποψηφιότητα. Μόνο με χιούμορ μπορεί να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να βοηθήσει να γίνει κάτι διαφορετικό, εκεί που η σοβαρότητα βασιλεύει (και η σοβαρότητα μέχρι στιγμής τα έχει κάνει θάλασσα παντού).

      Τα πρόστιμα δυστυχώς η κάθε αστυνομική δύναμις (έχουμε πέντε διαφορετικές εδώ) τα κρατάνε οι ηξουσίες της κάθε δύναμις για το κράτος. Θα έπρεπε τα πρόστιμα του κάθε είδους να πηγαίνουν στις τοπικές περιοχές όπου διαπράχτηκε η παρανομία. Λαθροκυνηγών στο Εθνικό Πάρκο, παραβάσεις ταχύτητας και κυκλοφορίας στον Δήμο όπου διαπράχτηκαν, κλπ. Τα τηγάνια μας, και έχουμε αρκετά, μέχρι και ένα μεγάλο γουώκ, θα τα χρησιμοποιήσουμε η Μαργαρίτα και εγώ μαζί, όπου χρειάζεται :-)

      Η πολυπολιτισμικότητα και ο υπερπληθυσμός, και η μετακίνηση πληθυσμών, είναι γεγονότα πέρα από την πιθανότητα οποιουδήποτε ελέγχου. Το να αισθάνεται κάποιος "απειλούμενος" είναι φυσικό, και ανθρώπινο. Η ερώτηση είναι πως λειτουργεί ο επικίνδυνος συνδυασμός της πραγματικότητας με την αντιμετώπισή της. Η δική μου νοοτροπία, από την χώρα στην οποία μεγάλωσα το παιδί μου και έχτισα την ζωή μας είναι ότι Δεν υπάρχουν προβλήματα αλλά ευκαιρίες. Το κάθε τι που ένας άνθρωπος βλέπει σαν πρόβλημα μπορεί επίσης να γίνει αντιληπτό σαν ευκαιρία για κάτι καινούργιο. Η διαφορά μεταξύ του κλεισίματος των χεριών (ή του μυαλού) και του ανοίγματος των χεριών (ή του μυαλού). Ο διαχωρισμός και η μάχη, ή η ένωση και η ειρήνη.

      Η πολυπολιτισμικότητα και ο υπερπληθυσμός, και η μετακίνηση πληθυσμών, ελαττώνονται με κατακλυσμικές επιδημίες ή με μεγάλους πολέμους (όπως έγινε στην ιστορία μέχρι τώρα), ή μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε μαζί, σαν ευκαιρία, να έχουμε σαν είδος μεγαλύτερες δυνατότητες επιτυχίας στην κοινωνία και την ζωή μέσω της αλληλεγγύης. Τρίτη λύση δεν βλέπω. Όμως ας μην ξεχνάμε και τα μαθήματα της ιστορίας ότι τις συναισθηματικές αντιδράσεις των πολλών τις εκμεταλλεύονται οι λίγοι "έξυπνοι" για κέρδος δικό τους. Δεν υπάρχει ομάδα που να χειραγωγείται από τους έξυπνους πιο εύκολα από μια ομάδα που αισθάνεται "απειλούμενη"... Μην ξεχνάμε ότι και ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ από τον σοσιαλισμό και τον εθνικισμό ξεκίνησαν.

      Θα το αφήσουμε λοιπόν στην Φύση (την φυσική επιλογή και την υπερίσχυση του ισχυρότερου); ή θα επιτρέψουμε στο ανθρώπινο πνεύμα να λάμψει, όπως ανά καιρούς φύτρωσε παντού ανάμεσα στις τσουκνίδες --αλλά στο τέλος ξεχνάνε όλοι τις διδαχές του όταν αισθάνονται "απειλούμενοι"...; Από εμάς εξαρτάται και την οπτική μας. Από τον τρόπο με τον οποίον εννοούμε τα όρια ή τις πιθανότητες όλης της ανθρωπότητας.

      Διαγραφή