Δολοφονία

 

Από τον Φεβρουάριο του 2008 ως σήμερα έχουμε κάνει περίπου 34 πλεύσεις μεταξύ Πάτρας και Ανκόνας, με ΑΝΕΚ (καλύτερη), Σούπερφάστ (μεσαία) και Μινόαν/Grimaldi (σκατά). Δεν έχουμε ταξιδέψει με Μπλου Σταρ και δεν έχουμε κάνει Πειραιά-Κρήτη. Όμως πιστεύω ότι η εμπειρία μας με τα πληρώματα στα δρομολόγιά μας δεν απέχει και πολύ από τα υπόλοιπα. Έχω καυγαδίσει δυό-τρεις από τις 34 περίπου φορές, μπαίνοντας στα καράβια για να παρκάρω. Ελάχιστες φορές η είσοδος ήταν ευχάριστη. Τις περισσότερες φορές ήταν άντε και να τελειώνουμε... Έλεγα από δεκαετία ότι είναι θέμα χρόνου να γίνει σοβαρό περιστατικό. Ποτέ όμως δεν είχα φανταστεί ότι θα πέταγαν άνθρωπο στην θάλασσα στους αφρούς από τις προπέλες όπου η άνωση χάνεται και το κολύμπι, και να ξέρεις να κολυμπάς, είναι δύσκολο. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι το ανέφικτο περιστατικό που περίμενα θα ήταν στυγνή δολοφονία με δράστες ηλίθιους. 

Ποιός ευθύνεται κατά τον νόμο και κατά την λογική και κατά την ηθική;
Με σειρά προτεραιότητας:

1. Η εταιρεία Blu Star Ferries,
2. Ο Κυβερνήτης (Καπετάνιος),
3. Οι υπάλληλοι της εταιρείας/πλήρωμα που βρισκόντουσαν στον «καταπέλτη» του καραβιού Blue Horizon,
4. Ο υπάλληλος που έδωσε το τελικό σπρώξιμο μετά από το οποίο ο επιβάτης, με εισιτήριο, που προσπαθούσε να ανέβει, γλίστρησε και έπεσε στο νερό. 

Σε άλλες χώρες θα έπεφταν πρόστιμα εκατομμυρίων και ποινές φυλάκισης δεκαετιών. Η κηδεία, όχι δημόσια δαπάνη αλλά δαπάνη της Blu Star Ferries. Στο Ελλαδιστάν, στο βασίλειο της δικαιολογίας, θα δείξει... 

Η δική μου εμπειρία μετά από περίπου 34 δρομολόγια μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας, με Ελληνικά πληρώματα, είναι ότι αφού από το παράθυρο του αυτοκινήτου, ακόμα στην προκυμαία, δείξεις τα εισιτήρια σε σχετικά ευγενικούς αξιωματικούς του λογιστηρίου, με το που ανεβαίνει το αυτοκίνητο στον λεγόμενο «καταπέλτη» για να μπει στο πλοίο, παραδίδεσαι στους «ναυτικούς» (υποθέτω ότι η στολή τους κάνει «ναυτικούς») να σε καθοδηγήσουν να παρκάρεις σε κάποιο από τα γκαράζ. Για την ακρίβεια, ας μην πω «να σε καθοδηγήσουν», αλλά «να σε διατάξουν». 

Τα αυτοκίνητα που μπαίνουν στα καράβια στα οποία έχουμε εμείς εμπειρία έχουν πινακίδες Ελληνικές, Ιταλικές, Αυστριακές, Γερμανικές, Γαλλικές, Βρετανικές και άλλες. Οι διαταγές έρχονται φωναχτές στην διαπασών με αγριάδα, ανάλογα με την πινακίδα. Οι Ελληνικές πινακίδες είναι τυχερές γιατί το πλήρωμα είναι Έλληνες. Δεύτερες σε καλοτυχία έρχονται οι Ιταλικές πινακίδες γιατί το πλήρωμα ξέρει δυό λέξεις ιταλικές. Οι υπόλοιπες πινακίδες, και οδηγοί, κακόπεσαν. Δικό τους σφάλμα που δεν ξέρουν την γλώσσα που έδωσε στον κόσμο …πολιτισμό, ρε. 

Όταν μου μπήζουν τις αγριοφωνάρες τους στα φωνητικά ιταλικά τους για τις ιταλικές πινακίδες μου, από το ανοιχτό μου παράθυρο με χαμόγελο τους λέω «Καλημέρα!» εις άπταιστον Ελληνικήν, και αμέσως χαίρονται χαρά μεγάλη, αλλάζουν έκφραση, αλλάζουν τόνο και ένταση φωνής, και, με την χαρά του είδε ο σκύλος τη γενιά του, με καθοδηγούν με ιδιαίτερη προσοχή ωσάν, να δεις, είσαι δικό μας παιδί, ρε, και θα σε προσέξουμε. Στην οποία μεταχείριση η ενδόμυχη αλλά σιωπηλή μου αντίδραση είναι: δηλαδή αν δεν σας είχα μιλήσει Ελληνικά θα συνεχίζατε να μου φέρεστε σαν να είμαι γουρούνι κι’ ας έχω πληρώσει εκατοντάδες ευρόπουλα; Και αυτή η μεταχείρηση, όχι πάντα, όπως είπα και πριν ήταν και κάποιες φορές που τσακώθηκα με τα γουμάρια που παρίσταναν ότι είναι και οι αφέντες των σκλάβων επιβατών.

Το μέλος του πληρώματος που δέχεται και «καθοδηγεί» επιβάτες, ανέκαθεν, 16 χρόνια τώρα εμπειρίας μας, συμπεριφέρεται σαν να σου κάνει χάρη και πρέπει να τον προσκυνάς και να του λες «σ’ ευχαριστώ, αφέντη, βρίσε με κι’ άλλο ν’ αγιάσω». 

Μου είναι πάρα πολύ εύκολο, σκεπτόμενος τα πληρώματα με τα οποία έχω εμπειρία, να φανταστώ τα μέλη του πληρώματος που «υποδέχτηκαν» τελευταία στιγμή καθώς γινόταν ο απόπλους τον άτυχο επιβάτη στο Blue Horizon για Κρήτη και τον δολοφόνησαν από αγνή και ακόρεστη ανωτερότητα του ηλιθίου και κατώτερης βαθμίδας μέλους του πληρώματος, που η μοναδική στιγμή προσωπικής σημαντικότητας έρχεται όταν διατάζουν τους επιβάτες τι να κάνουν και τι να μην κάνουν, και τα σκυλιά δεμένα! 

Η Μαργαρίτα μου είπε μόλις τώρα πως ντρέπεται και πως ο κόσμος πάει στον γκρεμό, αλλά με συμβούλευσε να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να θυμώνω. Της απάντησα ότι βλέπω, αφ’ ενός, το σωστό της άποψής της, αλλά από την άλλη οπτική, αν δεν θυμώσουμε με αυτά που βλέπουμε, δεν είναι σαν ένα είδος εμμέσου κομφορμισμού;

ΥΓ. Δεν σχολιάζω το ότι το θύμα ήταν μειωμένης διανοητικής ικανότητας και τόσο αγαπητό από όλους στην γενέτειρα του Κρήτη. Το να το σχολιάσουμε αυτό θα επικαλούσε αφ' ενός οίκτο και αφ' εταίρου θα πρόσδιδε κάποια δικαολογία στο πλήρωμα, και ούτε το ένα ούτε το άλλο πρέπει, κατά την γνώμη μου, να "παίξει" σε αυτήν την υπόθεση δολοφονίας. Πάντα κατά την γνώμη μου, δεν παίζει ούτε το "εξ' αμελείας". 

ΥΓ2. Από το in.gr: Τα δέκα «εγκλήματα» που οδήγησαν στον θάνατο του 36χρονου στον Πειραιά

1: Το πλοίο έλυσε τους κάβους, χωρίς να έχει σηκώσει τον καταπέλτη του φερι μποτ –συμφωνα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες του απόπλου- προκειμένου να κερδίσει χρόνο 2-3 λεπτών στο δρομολόγιο κι από «βιασύνη» του πλοιάρχου.

2: Παρ’ ότι το πλοίο δεν είχε αναχωρήσει, δεν υπήρχε στο σημείο λιμενικός, ως όφειλε που θα μπορούσε να παρέμβει στο συμβαν.

3: Ο ύπαρχος άρχισε να σπρώχνει τον νεαρό, χωρίς να έχει κανένα σχετικό δικαίωμα (σ.σ. με μια λογική αυτοδικίας) κι ενώ θα έπρεπε να ζητήσει την συνδρομή των αφαντων λιμενικών.

4: Ο ύπαρχος δεν ενημέρωσε μέσω του ασυρμάτου τον πλοίαρχο για την απόπειρα επιβίβασης του 36χρονου, επιχειρώντας να τον απωθήσει προς την αποβάθρα, συνεκτιμώντας ή αδιαφορώντας ότι ήδη ο καπετάνιος άρχισε ήδη την διαδικασία αναχώρησης. Με τον άτυχο 36χρονο να βρίσκεται στο κενό και να πνίγεται.

5: Ο καπετάνιος δεν είδε ή αδιαφόρησε για την εικόνα από τις κάμερες που καλύπτουν τον καταπέλτη του πλοίου, ώστε να δει ότι στην άκρη του ήταν ο 36χρονος που επιχειρούσε να μπει στο πλοίο.

6: Ο ύπαρχος είναι απολύτως σαφές ότι βλέπει τον 36χρονο να πέφτει στην θάλασσα, όμως δεν αποφασίζεται σε συνεννόηση με τον καπετάνιο να σταματήσουν το πλοίο, ώστε και τα ταραγμένα νερά από τις μηχανές του να μην «ρουφήξουν» τον άτυχο 36χρονο.

Αυτό δεν γίνεται ούτε στην αρχική φάση, ούτε αργότερα με το πλοίο να πραγματοποιεί ταξίδι 44 λεπτών μέχρι έως ότου ειδοποιηθεί να επιστρέψει. Με μέλη του πληρώματος να λειτουργούν με μία λογική εγκληματικής συγκάλυψης του συμβάντος.

7: Το πλήρωμα του πλοίου δεν εφαρμόζει τον κανονισμό για υποβοήθηση ανθρώπων που βρίσκονται στην θάλασσα είτε σε ανοικτό πέλαγος είτε κι ασφαλώς στις χθεσινές συνθήκες, προκειμένου να του πετάξουν σωσίβια, να καλέσουν βοήθεια κλπ.

8: Αγνόησαν τις σχετικές αναφορές των επιβατών σαν να μην συνέβη τίποτα και προχώρησαν σε παραπλανητική αναφορά από τα μεγάφωνα του πλοίου.

9: Ο καπετάνιος έδωσε αλλοιωμένα δεδομένα του συμβάντος και στο επιχειρησιακό κέντρο περί ατυχήματος. Με την αλήθεια να αποκαλύπτεται από το βίντεο.

10: Η απουσία λιμενικών από το σημείο ουσιαστικά εξαυλώνει και την κάθε πιθανότητα να βοηθηθεί ο άτυχος 36χρονος.

 

~~~