Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Τρία πουλάκια κάθουνταν ψηλά στη Χαλκουμάτα.
Το 'να τηράει τη Λειβαδιά και τ' άλλο το Ζητούνι,
το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει:
-Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα.
Μην ο Καλύβας έρχεται, μην ο Λεβεντογιάννης;
-Νουδ' ο Καλύβας έρχεται νουδ' ο Λεβεντογιάννης.
Ομέρ Βρυώνης πλάκωσε με δεκαοχτώ χιλιάδες.
Ο Διάκος σαν τ' αγροίκησε πολύ του κακοφάνη.
Ψηλή φωνή εσήκωσε, τον πρώτο του φωνάζει.
"Τον ταϊφά μου σύναξε, μάσε τα παλληκάρια,
δώσ' τους μπαρούτη περισσή και βόλια με τις χούφτες,
γλήγορα για να πιάσουμε κάτω στην Αλαμάνα,
που 'ναι ταμπούρια δυνατά κι όμορφα μετερίζια".
Παίρνουνε τ' αλαφριά σπαθιά και τα βαριά τουφέκια,
στην Αλαμάνα φτάνουνε και πιάνουν τα ταμπούρια.
"Καρδιά, παιδιά μου" φώναξε, "παιδιά μη φοβηθείτε,
σταθείτε αντρειά σαν Έλληνες και σα Γραικοί σταθείτε".
Ψιλή βροχούλα έπιασε κι ένα κομμάτι αντάρα,
τρία γιουρούσια έκαμαν, τα τρία αράδα αράδα.
Έμεινε ο Διάκος στη φωτιά με δεκαοχτώ λεβέντες.
Τρεις ώρες επολέμαε με δεκαοχτώ χιλιάδες.
Βουλώσαν τα ταμπούρια του κι ανάψαν τα τουφέκια
κι ο Διάκος εξεσπάθωσε και στη φωτιά χουμάει.
Ξήντα ταμπούρια χάλασε κι εφτά μπουλουκμπασήδες
και το σπαθί του κόπηκε ανάμεσα απ' τη χούφτα
και ζωντανό τον έπιασαν και στον πασά τον πάνουν.
Χίλιοι τον παν από μπροστά και χίλιοι από κατόπι.
Κι ο Ομέρ Βρυώνης μυστικά στον δρόμο τον ερώτα:
"Γίνεσαι Τούρκος Διάκο μου, την πίστη σου ν' αλλάξεις,
να προσκυνήσεις στο τζαμί, την εκκλησιά ν' αφήσεις";
Κι εκείνος τ' αποκρίθηκε και στρίβει το μουστάκι:
"Πάτε κι εσείς κι η πίστη σας, μουρτάτες να χαθείτε!
Εγώ Γραικός γεννήθηκα Γραικός θε ν' αποθάνω.
Α, θέλετε χίλια φλωριά και χίλιους μαχμουτιέδες
μόνον εφτά μερών ζωή θέλω να μου χαρίστε,
όσο να φτάσει ο Οδυσσεύς και ο Θανάσης Βόγιας".
Σαν τ' άκουσε ο Χαλίμπεης, αφρίζει και φωνάζει:
"Χίλια πουγκιά σας δίνω γω κι ακόμα πεντακόσια,
το Διάκο να χαλάσετε, το φοβερό τον κλέφτη,
γιατί θα σβήσει τη Τουρκιά κι όλο μας το ντοβλέτι".
Το Διάκο τότε παίρνουνε και στο σουβλί τον βάζουν.
Ολόρτο τον εστήσανε κι αυτός χαμογελούσε,
την πίστη τους τους ύβριζε, τους έλεγε, μουρτάτες:
"Σκυλιά, κι α' με σουβλίσετε ένας Γραικός εχάθη.
Ας είναι ο Οδυσσεύς καλά και ο καπετάν Νικήτας,
που θα σας σβήσουν την Τουρκιά κι όλο σας το ντοβλέτι".
Παρασκευή 8 Απριλίου 2011
Εικαζόμενα Πουλάκια
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πώς σου ήρθε αυτό, ρε φίλε; Και γιατί label "νομοθεσία"; Τα όργανα θα του πάρουν του Διάκου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔήμο μου, που την βρήκες την "νομοθεσία" σε πιο label;;; Ο τίτλος της ανάρτησης είναι "Εικαζόμενα Πουλάκια" απλά επειδή τα τρία πουλάκια που κάθουνταν, όπως ξεκινάει το τραγούδι, δεν είναι πραγματικά πουλάκια αλλά εφεύρεση του ποιητή, εικαζόμενα δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει έρθει άνοιξη εδώ στο βουνό, και καθώς περ[πατούσαμε στο δάσος με την Μαργαρίτα μ' έπιασε ο ίστρος μου κι άρχισα το Άϊντε του Κίτσου η μάαααν, και μετά έπιασα τα τρία πουλάκια που κάθουνταν αλλά δεν θυμόμουνα όλα τα λόγια κι έψαξα να τα βρω!
Εγώ πάλι το label νομοθεσία το καταλαβαίνω.΄Έχει να κάνει με τον πατριωτισμό, πάνω στον οποίο στηρίζεται άλλωστε και το Σύνταγμα. Την πολιτική επίσης την καταλαβαίνω, καθόσον όλο αυτό γίνεται χάριν και ένεκα της πολιτικής. Είναι αμιγώς ένα πολιτικό θέμα. Και την κοινωνία την καταλαβαίνω, αφού μιλάμε για θεσμούς, πίστη, προσπάθεια προσηλυτισμού κλπ. Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι η ιατρική, εκτός κι αν όλο μαζί αναφέρεται στην προηγούμενη ανάρτηση κι έχει σχέση με το σχόλιο του Δείμου περί αφαίρεσης των οργάνων...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Τελευταίε, ουδεμία νομοθεσία στο προσκήνιο. Όπως είπα και στον Δήμο παραπάνω, αναφέρομαι στα τρία πουλάκια που κάθουνταν, εικαζόμενα από τον δημοτικό ποιητή, και μού 'ρθε με τον ίστρο της άνοιξης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αν θες να το πας στα του νομοσχεδίου, ο Δείμος με διαβεβαιώνει ότι η στέρηση ελευθερίας που συνεπάγεται είναι για το καλό μας! Και αν και δεν θυμάμαι τώρα αμέσως πόσοι συγκεκριμένοι δικτάτορες το είπαν αυτό για τις νομοθεσίες τους, είμαι σίγουρος ότι αφού είναι για το καλό μας πρέπει να το ξανασκεφτούμε.
Το ξανασκέφτηκα! Ακόμα όμως διαφωνώ...
Φίλε μου Δημήτρη, όταν έγραφα το σχόλιό μου δεν είχε εμφανιστεί η απάντησή σου στο Δείμο. Οπότε τα παίρνω όλα πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜήπως έριξες και κανά χορό με τη φίλη μου τη Μαργαρίτα;
Και όπως είπαμε Τελευταίε! Λέξη για το νομοσχέδιο μη μας πάρουνε για αντικαθεστωτικούς!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ποιητικός οίστρος είναι αυτός και δη δημόδης;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήσε έπιασε η άνοιξη φίλε μου!
Άστα ria μου! Δεν ξέρω αν είχες χρόνο να προσέξεις αλλά γίνεται μια συγκεκριμένη συζήτηση σε πολλά μπλογκ μια βδομάδα τώρα, και είπα να ρίξω κανένα ανοιξιάτικο άσμα να καθαρίσει η ατμόσφαιρα, μια που η συζήτηση γύρισε εκεί που όλα γυρνάνε αργά ή γρήγορα στην Ελλάδα :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημήτρη, το ποίημα που ανάρτησες βρίσκεται –κατά σύμπτωση- στο βιβλίο της τετάρτης δημοτικού, στην οποία διδάσκω και τις μέρες της 25ης Μαρτίου το είχα βάλει στα παιδιά να το μάθουν απ’ έξω. Δεν ήταν όμως έτσι. Διαπιστώνω δυστυχώς διαβάζοντας την ανάρτησή σου πως το ποίημα ήταν κομμένο –και βέβαια ανάμεσα στα κομμένα ήταν εκεί που λέει: «πάτε εσείς κι η πίστη σας να χαθείτε» ή το τελευταίο κομμάτι, στο οποίο ο Διάκος απευθύνεται στου Τούρκους ονομάζοντάς τους «Σκυλιά» και παρακάτω λέει πως οι υπόλοιποι ήρωες «θα σβήσουν την Τουρκιά». Δε θέλω να μιλήσω για λογοκρισία, φαντάζομαι πως το κόψιμο έγινε για λόγους οικονομίας…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα ανάμεσα στα αμέτρητα θαυμαστά που περιέχει αυτό το ποίημα –όπως άλλωστε και όλα τα δημοτικά- θα σταθώ σε ένα μόνο, που προσπάθησα να εξηγήσω στους μαθητές μου. Το σημείο στο οποίο λέει ο ανώνυμος ποιητής: «Κι ο Διάκος αποκρίθηκε και στρίβει το μουστάκι»! Τι θαυμάσιο αλήθεια! Να είσαι ένα βήμα πριν τον ανασκολοπισμό και πριν απαντήσεις να στρίβεις το μουστάκι! Ποιον να θαυμάσω πρώτα; Το Διάκο ή τον ανώνυμο ποιητή;
Σ’ ευχαριστώ για την ανάρτηση.
Ρωτάει η δασκάλα, στο μάθημα της αριθμητικής, πόσα θα μείνουν όταν ένας κυνηγός δεί τρία πουλάκια να κάθονται ψηλά στα Χαλκουμάτα και σκοτώσει το ένα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τοτός σηκώνει επίμονα το χέρι του.
- Για πες μας, Τοτέ.
- Δεν θα μείνει κανένα, κυρία! Τα άλλα δύο πουλάκια θα ακούσουν το πυροβολισμό και θα φύγουν.
- Μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι, Τοτό, αλλά τώρα κάνουμε αριθμητική.
- Κυρία, να σας κάνω και εγώ μία ερώτηση;
- Κάθονται 3 κυρίες σε ένα παγκάκι και τρώνε παγωτό. Η μία το γλύφει, η άλλη το δαγκώνει και η τρίτη το βάζει όλο μέσα. Ποιά είναι η παντρεμένη;
- Αυτή που το βάζει όλο μέσα; λέει αυθόρμητα η δασκάλα.
- Όχι, κυρία. Παντρεμένη είναι εκείνη που φοράει βέρα. Πάντως μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεστε!
Το ίδιο και μένα μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεσαι!
Θωμά, προσδιορίζεις ένα πολύ σημαντικό θέμα. Αυτό του ότι στην Ελλάδα, και άλλες χώρες τινές, αλλάζουν τα γεγραμμένα για να τα ταιριάζουν αυθαίρετα στα ανά στιγμή θεωρούμενα "πολιτικά σωστά". Μέγιστο παράδειγμα ο "συνωστισμός στην προκυμαία της Σμύρνης". Αυτό όμως υποδεικνύει και την άκρως Ελληνική συνήθεια να δίνουμε έμφαση σε μερικά μόνο στοιχεία της πραγματικότητας που μας αφορούν και να αδιαφορούμε για άλλα στοιχεία, της ίδιας πραγματικότητας, που όσο και να μην τους δίνουμε σημασία, κάνουν την πραγματικότητα αυτή, αντικειμενικά, πολύ διαφορετική απ' όσο την παρουσιάζουν τα επιλεγμένα μόνο στοιχεία της. Αυτό που εγώ με πίκρα ονομάζω Ελληνικό Παράλληλο Σύμπαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγούδι μάλλον όπως το διαβάζεις παραπάνω γράφτηκε σιγά-σιγά από το λαό. Η έκδοση με τους αφαιρεμένους στοίχους που βρήκες όταν θέλησες να το δώσεις στους μαθητές σου λέει ότι "δεν μας αρέσουν οι στοίχοι και για αυτό τους αφαιρέσαμε". Αν μιλούσαμε για ιστορικό γεγονός ή για την εργασία συγκεκριμένου ποιητή, αυτό θα ήταν απαράδεκτο. Αν το καλοσκεφτούμε όμως, στην περίπτωση ενός παραδοσιακού ποιήματος ή τραγουδιού, η συνεχής αλλαγή δεν είναι παρά η πραγματικότητα του "παραδοσιακού" που συνεχίζει πάντα να αλλάζει. Και στην περίπτωση αυτή η μόνη ερώτηση που μένει είναι αν μας αρέσει, υποκειμενικά και προσωπικά η κοινωνική κατεύθυνση που ακλουθεί αυτή η αλλαγή.
Όσον αφορά τους λόγους για την αφαίρεση των συγκεκριμένων στοίχων, όπως και τον συνωστισμό στην προκυμαία της Σμύρνης, ίσως οι νεοέλληνες συντάκτες του τι λέμε στα παιδιά μας να ενδιαφερόντουσαν για το γεγονός ότι τα σημερινά βιβλία δημοτικού στην Βουλγαρία και την Τουρκία μιλάνε, από την δική τους πλευρά, για τους Έλληνες που βίαζαν και σκότωναν τις γιαγιάδες και τους παππούδες τους. Περί "πολιτικά σωστής" αντιμετώπισης, κολοκυθόπιτα...
Αθεόφοβε, σ' ευχαριστώ για την βοήθειά σου εικονογράφησης του παραπάνω σχολίου μου στον Θωμά, όσον αφορά πολλά λυπητερά παραδείγματα διδακτικού προσωπικού που σούρνεται στα Ελληνικά σχολεία. Τα Δημοφιλέστερα άλλωστε άρθρα σε μπλογκ γραμμένα στα Ελληνικά έχουν να κάνουν με πέη και τσιμπούκια.
Και δεν χαίρεσαι γι΄αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφή2000 χρόνια χριστιανικής θρησκείας δεν κατάφεραν στην Ελλάδα να εξουδετερώσουν τον παππού μας Αριστοφάνη και να δημιουργήσουν όπως στην Δύση εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα σαν τους καθολικούς και τους προτεστάντες που το σεξ θεωρείται σαν κάτι βρωμερό και ανήθικο αν γίνεται με άλλο σκοπό εκτός της τεκνοποιίας.
Αθεόφοβε, σου ζητώ ανεπιφύλακτα συγγνώμη για το παραπάνω σχόλιό μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή