Η δασκάλα, Παρασκευή απόγευμα, αποφάσισε να παίξουν ένα παιγνίδι
για να κάνει τα παιδιά να σκεφτούνε.
- Θα σας πω μια φράση φημισμένη και αν ξέρετε ποιος την είπε
μπορείτε να μην έρθετε σχολείο την Δευτέρα! Ποιος έγραψε την φράση: «Να ζει κανείς ή να μην ζει»
- Ο Σαίξπηρ! Φώναξε ο μικρός Άλεξ από την πρώτη σειρά θρανίων.
- Μπράβο σου Άλεξ, είπε η δασκάλα. Μπορείς να μην έρθεις την Δευτέρα!
- Όχι, ευχαριστώ κυρία, είμαι από την Νιγηρία, και είναι η παράδοσή μας να
μαθαίνουμε όσο πιο πολλά μπορούμε. Γι’ αυτό, θα έρθω την Δευτέρα να συνεχίσω να
μαθαίνω.
- Εντάξει! Μπράβο Άλεξ! Απάντησε η δασκάλα. Η επόμενη φράση είναι: «Έχω ένα όνειρο.»
- Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ! Φώναξε η μικρή Λίσα, πάλι από την πρώτη σειρά θρανίων.
- Μπράβο σου Λίσα, είπε η δασκάλα. Μπορείς να μην έρθεις την Δευτέρα!
- Όχι, ευχαριστώ κυρία, είμαι από την Κίνα, και είναι η παράδοσή μας να
μαθαίνουμε όσο πιο πολλά μπορούμε. Γι’ αυτό, θα έρθω την Δευτέρα να συνεχίσω να
μαθαίνω.
- Εντάξει! Απάντησε η δασκάλα. Μπράβο Λίσα! Μπράβο σας παιδιά!
Τότε, μια φωνούλα από το πίσω μέρος της τάξης ακούστηκε να λέει:
- Κωλομετανάστες! Δεν είναι άνθρωποι!
- Ποιος το είπε αυτό!; φώναξε η δασκάλα θυμωμένη. Κι’ ο μικρός Τζόνι απάντησε:
Από τις 31 αναρτήσεις που δημοσίευσα εδώ στην Αποθήκη Σκέψης από τις 14 Μαΐου 2025 ως σήμερα, 18 Νοεμβρίου 2025, οι 16 από αυτές τις αναρτήσεις ανήκαν σε ένα μεγάλο, πλατύ και βαθύ θέμα. Μια ενότητα, ένας κύκλος δεκαέξι αναρτήσεων που κλείνει με την παρούσα, έναν επίλογο.
Βέβαια, τώρα που έκλεισε η ενότητα, δεν πρόκειται να σταματήσω να γράφω για το θέμα, στην βάση του οποίου βρίσκεται ο ρατσισμός (με προεκτάσεις στην ξενοφοβία, τον απομονωτισμό, τον σεξισμό, τον θρησκευτικό φανατισμό και τον ολοκληρωτισμό) και η ενστικτώδης άρνηση των ανθρώπων να συλλογιστούν καν, παρ' όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και επιστημονική και ακαδημαϊκή σπουδή, το ότι πρόκειται για απλό ρατσισμό, και, δεν θα σταματήσω επειδή, προσωπικά, το θεωρώ ως το πιο σημαντικό και κεντρικο θέμα με το οποίο μπορεί να απασχοληθεί ο άνθρωπος.
Πως, τα ζωώδη μας ένστικτα, τα μεταμφιέζουμε με μανδύες σοφιστείας που παρουσιάζουμε ως μελετημένη σοφία αντί αυτό που είναι: ζωώδες ένστικτο.
Οι παραπάνω δεκαέξι αναρτήσεις μπορούν να θεωρηθούν, όσον αφορά αυτό το μπλογκ, ως μια αυτόνομη και (σχεδόν) πλήρης ενότητα, ιδιαίτερα και πέρα από όλες τις άλλες σχετικές αναρτήσεις που έγραψα και θα γράψω. Μια ενότητα που σχεδίασα και παρουσίασα όσο καλύτερα και πιο εμπεριστατομένα μπορούσα, σε ένα ιδιωτικό μπλογκ, ξεκινώντας από την πρώτη ανάρτηση και σιγά-σιγά πλησιάζοντας στα πορισματα της τελευταίας, σε διάστημα έξι μηνών.
~~~
Δεν ήταν η πρωτη φορά που προσπάθησα να προσεγγίσω το ευρύτερο θέμα, προσπαθώντας να ξεκινήσω μια ενότητα αναρτήσεων. Η πρώτη φορά ήτανε πριν έντεκα ολόκληρα χρόνια, το Σάββατο, 6 Σεπτεμβρίου, του 2014.
Ήταν ήδη από τότε πασιφανές και γνωστό, υπό μια οπτική ή άλλη, στους περισσότερους Αμερικανούς, από την μέση της δεύτερης θητείας ενός από τους 11 πιο άξιους προέδρους στην Ιστορία των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής ότι ο παλιός Νότος ξυπνούσε, οργισμένος για την εκλογή μαύρου, και δεν επρόκειτο να αφήσει την Ιστορία της ανθρωπότητας να τους θάψει στην λήθη που τους επέβαλε η πρόοδος του Ανθρώπινου διαλογισμού. Όλοι, στην Αμερική, ήδη απο το 2014 πριμέναμε την αντεπίθεση. Είτε ως επιτιθέμενοι, είτε ως αμυνόμενοι, την περιμέναμε.
Όμως δεν είχε ξεκινήσει ακόμα, ανοιχτά, ακόμα σιγόβραζε και προετοιμαζότανε, και φυσικά ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας δεν φανταζόμασταν που και πως θα έφτανε, όταν εκδηλωνότανε, οπότε και το αντιλήφθηκα και σταμάτησα την τότε προσπάθειά μου δημιουργίας μιας ενότητας αναρτήσεων, μετά απο εκείνη την πρώτη ανάρτηση της 6ης Σεπτεμβρίου 2014.
Τώρα, το 2025 είμασταν πια όλοι έτοιμοι να εξετάσουμε το τεράστιο αυτό και πολύπλοκο θέμα.
Και παρουσίασα τώρα, το 2025, ως πληροφόρηση γεγονότων (όχι γνώμη) τον κύκλο αυτών των δεκαέξι αναρτήσεων (τι γνώμη διαμορφώνει ο καθένας από αυτή την πληροφόρηση εξαρτάται από τον καθένα).
...ναι, εδώ στην Αποθήκη Σκέψης πέφτει πολύ μελέτη, με δύο δάχτυλα του αριστερού χεριού στο κούτελο να τραβάνε ένα φρύδι προς τα πάνω, και προσχεδιασμός ύλης, όπως και επικοινωνιακή αρχιτεκτονική κατάλληλη για το επίπεδο ενός προσωπικού μπλογκ με στόχο την παρουσίαση πλαισίων διανόησης με μόνο σκεπτικό την υπεύθηνη πληροφόρηση προς ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού μας. Ευχαριστώ, καθίστε, καθίστε, η ανάρτηση συνεχίζεται. 😊
~~~
Είχαμε εμπιστοσύνη στο Σύνταγμα του 1787 και στον διαχωρισμό των τριών αλληλοελεγχόμενων εξουσιών, και στις κρατικές κυβερνήσεις και στην ομοσποδιακή κυβέρνηση, κυβερνητική δομή που στην Ευρώπη απλά δεν κατανοείται, χωρις εμείς στο Αμέρικα να σκεφτόμαστε το κατά πόσο μπορούν να αντέξουν αυτά τα κυβερνητικά, δημοκρατικά, κτίσματα σε μια τέλεια καταιγίδα.
Την τέλεια καταιγίδα που οργάνωσε ο Ντόναλντ Τραμπ όταν αφουγκράστηκε ότι τα συστατικά της υπήρχαν ήδη στον ρατσισμό και στο μίσος εναντίων του Βορά στον παλιό Νότο και στον χριστοφασισμό της μέσης Αμερικής.
Βγαίνοντας από τον Μεσαίωνα, την Αναγέννηση, την Εποχή της Λογικής και τέλος τον Διαφωτισμό, η ανθρωπότητα από όλον τον πλανήτη πέρασε τους ωκεανούς και άρχισε να χτίζει το τελευταίο σύνορο: τον χώρο όπου η άμεση τριβή των λαών, των ιδεών και των αναγκών, των δικαιωμάτων και την ελευθερίας, θα έφερνε την ανάπτυξη του καινούργιου τρόπου συνύπαρξης. Ένα χώρο τριβής που ονομάστηκε Ενωμένα Κράτη της Αμερικής.
Από την ίδρυση, το 1776-1788, περάσαμε από την Βιομηχανική Επανάσταση του δεκάτου ενάτου αιώνα, με την ανάπτυξη της ιδεολογίας του κομουνισμού, από τον εικοστό αιώνα με τις ιδεολογίες του φασισμού και του ναζισμού, και φτάσαμε στον εικοστό πρώτο αιώνα και τον πρώτο μαύρο πρόεδρο των Ενωμένων Κρατών.
Τότε ξεκίνησε η αντίδραση που θα θύμιζε στον κόσμο ότι τα Ενωμένα Κράτη, το τελευταίο σύνορο, το αποτέλεσμα της Διαφώτισης, ταλαντευόταν ανάμεσα σε δύο πολιτισμούς: τον Βορά, και τον Νότο. Όχι δύο κουλτούρες: Δύο πολιτισμούς. Έναν βιομηχανικό που είχε ξεκινήσει με Αγγλοσαξωνικές ρίζες και έναν αγροτικό που είχε τις ρίζες του στην προ-επαναστατική Γαλλία και στην Σκωτία (επίσης,η Γαλλία της εποχής που οδήγησε στην Γαλλική επανάσταση του 1789, έδωσε στην επανάσταση της Αμερικής του 1776 τον Γάλλο αξιωματικό Μαρί-Ζοσέφ Πωλ Υβ Ροσ Γκιλμπέρ ντι Μοτιέ ντε Λα Φαγιέτ, Μαρκήσιο του Λα Φαγιέτ, γνωστό στην Ιστορία της Αμερικής απλά ως Λαφαγιέτ).
Υπάρχει διαφορά μεταξύ κουλτούρας και πολιτισμού, και, ο παλιός Νότος ήταν ένας πολιτισμός που, κατά τα τέλη του εικοστου αιώνα φαινόταν σαν, πράγματι, να τον είχε πάρει ο άνεμος, παρά την ανησυχία που προκάλεσαν στον Νότο οι νόμοι Πολιτικών και Εκλογικών δικαιωμάτων του Τζονσον το 1964-1966 λόγω των οποίων ο Νότος άλλαξε από Δημοκρατικός σε Ρεπουμπλικανικό.
Όσον αφορά την εσωτερική κατάσταση στα Ενωμένα Κράτη, είναι τόσο απλό και πεντακάθαρο που δύσκολα φαντάζονται οι Ευρωπαίοι και άλλοι ότι είναι πράγματι έτσι, και τόσο απλό (και συνάμα τόσο πολύπλοκο):
Για να Ενωθούν τα πρώτα 13 Κράτη της Αμερικής αφότου to 1781, με την πολιορκία και παράδοση των Βρετανών στην Γιόρκτάουν απέκτησαν την ανεξαρτησία τους από το Ενωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας του βασιλιά Γεωργίου ΙΙΙ, έπρεπε να συμπεριλάβουν βιομηχανικό Βορά και αγροτικό Νότο, όπου η οικονομία του Νότου επιζούσε μόνο αν συμπεριελάμβανε εργατικό δυναμικό σκλάβων από την Αφρική, που εργαζόντουσαν χωρίς κόστος μισθού.
Επειδή τότε, οι μαύροι από την Αφρική δεν θεωρούντουσαν ίσοι, ως ανθρώπινα όντα, με τους λευκούς από την Ευρώπη.
Γι’ αυτό και το Σύνταγμα του 1787 καθόρισε την αξία του νέγρου (όπου για να εκφρασθεί ο ορισμός του νέγρου, γράφτηκε ως «μη-ελεύθερος» αντί για «σκλάβος») ως αξία που αντιστοιχεί σε τρία πέμπτα (3/5) ενός ελεύθερου ανθρώπου (δηλαδή, λευκού). Το Σύνταγμα υπολόγισε ως ίσης αξίας ανθρώπους εκείνους που ήταν Ελέυθεροι. Τους μη-ελεύθερους τους υπολόγισε ως 3/5 του ανθρώπου. Σήμερα δεν υπάρχουν μη-ελεύθεροι από το 1865, δηλαδη στο γράμμα του αρχικού συντάγματος, σήμερα δεν υπάρχουν άνθρωποι με αξία 3/5 του ανθρώπου επειδή δεν υπάρχουν μη-ελεύθεροι.
Η Δουλεία έπρεπε το 1787 να παραμείνει ώστε να μπορέσει να υπάρξει Ένωση μεταξύ Βορείων και Νοτίων κρατών.
Η Δουλεία έγινε το προπατορικό αμάρτημα της νεογέννητης Αμερικής.
Το 1865 όταν τα κράτη του Νότου αποχώρησαν από την Ένωση για να διατηρήσουν την Δουλεία, έγινε ο Εμφύλιος, 1861-1865, για να επιστρέψουν τα Νότια κράτη στην Ένωση και κυρήχθηκε παράνομη η Δουλεία, με τροποποίηση του Συντάγματος, αλλά, για τα 100 επόμενα χρόνια, δεν άλλαξε η θέση των νέγρων στον Νότο λόγω κρατικών νόμων των Νότιων κρατών, των λεγόμενων νόμων Τζιμ Κρόου.
Το 1965, με τους νόμους του Λύντον Τζόνσον, που βοηθήθηκε από τον Δρ. Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, για τα Πολιτικά Δικαιώματα και τα Εκλογικά Δικαιώματα, οι νέγροι στον Νότο άρχισαν να έχουν όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την νόμιμη ευχέρεια να ψηφίζουν, για πρώτη φορά.
Τότε, μετά το 1965, ξεκίνησε να ακούγεται δυνατότερη η μεταξύ πολύ σοβαρού-και-θλιμμένου αστείου κραυγή: «Ο Νότος θα ξανασηκωθεί», που αντιμετωπιζόταν στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο με παραγωγές εστιασμένες στην ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ Βορά και Νότου, όπως η κωμωδία τηλεοπτική σειρά The Dukes of Hazard την δεκαετία των ’70 και η ταινία ρομαντική κωμωδία Sweet Home Alabama του 2002, καθώς η βιομηχανία της διασκέδασης προσπαθούσε να συμπεριλάβει τον Νότο στο «έθνος».
Με την εκλογή μαύρου προέδρου το 2008 τα πάντα άλλαξαν. Η άμεση αντιπαράθεση άρχισε, και μέχρι το 2016 κατέληξε στο κίνημα MAGA, μια ρατσιστική ιδεολογία η οποία διέφερε ελάχιστα από τον Ναζισμό, και η οποία απορρόφησε το Κόμμα των Ρεπουμπλικάνων, το οποίο από το 1965 ήταν εδραιωμένο στον Ναζιστικής ρατσικής ιδεολογίας Νότο και στα Ευαγγελικά κράτη λευκού χριστοφασισμού, και διέφθειρε τις πολιτικές θέσεις των Ρεπουμπλικανών ενώνοντας ρατσιστές, εθνικιστές, χριστοφασίστες και αγράμματους σε μια πολιτική δύναμη ψήφου.
Το MAGA έφτασε το 2025, όταν έφτασε για δεύτερη φορά να είναι κυβέρνηση, να πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να αναγνωρίζεται σαν απολυταρχική δικτατορία βασισμένη στο ότι σήμερα το ψέμα θεωρείται αλήθεια, και η αλήθεια ψέμα, και τελικά η αλήθεια εξαφανίζεται σε μια ομίχλη άγνοιας.
Τώρα, το 2025, η γραμμή της ιδεολογίας MAGA ισχυρίζεται, επισήμως, ότι δεν είναι προϊόν των παραπάνω γεγονότων, αλλά επόμενο κακής διαχείρησης της οικονομίας εκ μέρους των αντιπάλων τους (του Δημοκρατικού κόμματος) τους οποίους ανοιχτά παρουσιάζει ως μισητούς. Η ανακριβής εξιστόρηση και το μίσος κατά των Δημοκρατικών και κατά του Ομπάμα είναι το modus operendi της ιδεολογίας MAGA. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση MAGA ακυρώνει όλους τους νόμους του 2008-2016 και 2020-2024, και ευνουχίζει τους νόμους του 1965-1966, καθώς επίσης αποδυναμώνει ή και κλείνει ομοσπονδιακά γραφεία, διοικήσεις και οργανισμούς βοήθειας στους αδυνάτους και διεθνούς βοήθειας στον τρίτο κόσμο.
~~~
Ο Χίτλερ είχε πει στις 5 Σεπτεμβρίου του 1934 ότι το Τρίτο Ράιχ θα κυριαρχίσει 1.000 χρόνια. Από τότε που το είπε, το Τρίτο Ράιχ κυριάρχισε 10 χρόνια, 8 μήνες και 2 μέρες. Μεταξύ 70 και 85 εκατομμύρια νεκροί, οι περισσότεροι τα τελευτία 6 χρόνια.
Λένε ότι οι MAGA θα κυβερνήσουν για 200 χρόνια(λέμε τώρα). Θα δείξει... (όπως έδειξε και το τρίτο ράιχ) Ξεκινώντας από τις εκλογές Βουλής και Γερουσίας, 3 Νοεμβρίου 2026, θα δείξει. (πάντως, στις εκλογές 5 Νοεμβρίου 2025, ήδη άρχισε να δείχνει, ελπιδοφόρα, με την πόλη της Νέας Υόρκης να εκλέγει μουσουλμάνο, σοσιαλιστή, μετανάστη Δήμαρχο και τα Κράτη του Νιου Τζέρση και της Τζώρτζια να εκλέγουν Δημοκρατικό Κυβερνήτη, γυναίκες και οι δύο.)
~~~
Ο σκοπός του κύκλου αυτών των 16 αναρτήσεων δεν είναι να πείσει κανέναν για τίποτα. Ούτε να αλλάξει κανενός την γνώμη. (όπως επαναλαμβάνω μερικές φορές σ' αυτή την ανάτηση)
Θα ήταν άλλωστε πλάνη, και Ιστορικά και κοινονιολογικά, να περιμένει κανείς ότι μπορουν να αλλάξουν οι προσωπικές γνώμες από την μιά μέρα στην άλλη. Βέβαια, άλλο η αλλαγή γνώμης και άλλο η εξέλιξη γνώμης, όταν υπάρχει προσωπικό περιθώριο για να εξελιχθεί μια γνώμη.
Απλά είναι ώρα πλέον να δούμε τα περισσότερα από τα γεγονότα που είναι άγνωστα έξω από την Αμερική, εκεί που αντιγράφουν την Αμερική καθώς την βλέπουν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο και από την δική τους τοπική πληροφόρηση χαλασμένου τηλέφωνου, ώστε ότι γνώμη και να σχηματίσει ο καθένας, να την σχηματίσει τουλάχιστον με βάση τα γεγονότα, όχι τα ψέματα ή τις ανακρίβειες. Γεγονότα που στην Ευρώπη, στην γλώσσα αυτού του μπλογκ, απλά δεν είναι γνωστά, ή κατανοητά. Και υπάρχει μάλιστα και ενεργή αντίθεση/αντίσταση στο να γίνουν αυτά τα γεγονότα γνωστά και κατανοητά, ότι και να σημαίνουν για τον καθένα, εφ' όσον κανένας δεν θέλει να πληροφορηθεί ότι αυτά που γνώριζε δεν είναι αλήθεια, ή, στο ελάχιστο, είναι ανακρίβειες.
Έτσι... ότι γνώμη και να σχηματίσει κανείς από τα γεγονότα, η όποια συνολική και επίμονη άρνηση των γεγονότων θα προτείνει ότι ήταν καλό που τα εξετάσαμε και ότι χρειαζότανε, αυτή η ενότητα 16 αναρτήσεων, αν όχι και μόνο για να εμπεδώσει το ότι υπάρχει συνολική και επίμονη άρνηση.
Διαβάζω στην ευφημιστικά λεγόμενη «κοινωνική δικτύωση» ότι: Η Χάνα Άρεντ ήταν μια πολιτική φιλόσοφος γερμανικής καταγωγής που επέζησε
την άνοδο του ναζισμού, έφυγε από την Ευρώπη και πέρασε το υπόλοιπο της ζωής
της προσπαθώντας να καταλάβει πώς οι πολιτισμένες κοινωνίες καταρρέουν σε
ολοκληρωτικούς εφιάλτες.
«Η Χάνα Άρεντ μας προειδοποίησε πριν από 70 χρόνια. Είπε: Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι να κάνεις τους ανθρώπους να πιστεύουν
ψέματα --είναι να τους κάνεις να τα παρατήσουν εντελώς ως προς την ύπαρξη της
αλήθειας.»
Μετά από λίγη δική μου έρευνα φαίνεται ότι το παραπάνω απόσπασμα, όπως παρουσιάζεται στην «κοινωνική δικτύωση», δεν είναι ακριβές αλλά είναι μια παράφραση. Μια παράφραση ενός συναισθήματος της πολιτικής θεωρητικού Χάνα Άρεντ, το οποίο εξέφρασε πιο διάσημα στη συνέντευξή της το 1973 με τον Ρότζερ Ερέρα, όπου είπε: «Ένας λαός που δεν μπορεί πλέον να πιστέψει τίποτα δεν μπορεί να πάρει απόφαση», ένα σημείο που ανέλυσε στο έργο της, συμπεριλαμβανομένου του *Οι απαρχές του ολοκληρωτισμού*. Η ιδέα είναι ότι τα πιο επικίνδυνα ψέματα δεν είναι αυτά που πιστεύουν οι άνθρωποι, αλλά αυτά που καταστρέφουν την ικανότητα μιας κοινωνίας να διακρίνει την πραγματικότητα από τη μυθοπλασία και έτσι χάνει την ικανότητα για ανεξάρτητη κρίση.
Όταν διαβάζουμε κάτι στο φέησμπούκ, ή σε όποιο μπλογκ, ή σε όποιες πηγές «ειδήσεων» (αν πρόκειται πράγματι περί ειδήσεων αντί για προπαγάνδα, ή, απλώς πρόχειρες ανακρίβειες), δεν βλάπτει να κάνουμε και μια ικανή έρευνα, να ειμαστε λίγο περισσότερο σίγουροι για το τι κύρος έχει ότι και να διαβάσαμε.
~~~
ΓΕΓΟΝΟΤΑ: ΑΙΤΙΑ, ΑΦΟΡΜΗ
Οι 16 αυτές αναρτήσεις εξετάζουν την ιστορική πορεία του ρατσισμού στα Ενωμένα Κράτη της Αμερικής, και την αλληλεξάρτηση μεταξύ ρατσισμού στην Αμερική και στην Ευρώπη, όπως και την σταδιακή εγκαθίδρυση του ολοκληρωτισμού, από την δεκαετία των 1920' στην Ευρώπη, και μετά, ξανά, από την δεκαετία των 2010' στην Αμερική. Τα τεκμήρια δείχνουν ότι τα αίτια των γεγονότων των τελευταίων 15 χρόνων στην Αμερική είναι παράγοντα του ρατσισμού, ο οποίος βρίσκεται ως επί το πλείστο στα Νότια κράτη, και ότι η αφορμή για την κλιμάκωση ήταν η εκλογή μαύρου προέδρου. Κλιμάκωση που οδήγησε στο να οργανωθεί η ιδεολογία MAGA.
(τα πιστεύω μιας ιδεολογίας δεν είναι το ίδιο με τις πολιτικές θέσεις ενός κόμματος) (μπορει κανείς να αλλάξει μια πολιτική θέση αλλά δεν μπορεί να αλλάξει μια ιδέα)
Για να συγκαλυφθούν τα πραγματικά αίτια και η πραγματική αφορμή, η ιδεολογία MAGA διδάσκει ότι: πρόκειται για κακή οικονομική διαχείριση εκ μέρους του Δημοκρατικού κόμματος, ή/και υπέρμετρη ανέχεια σε μειονότητες εκ μέρους του Δημοκρατικού κόμματος, ή/και ανέχεια στην μετανάστευση εκ μέρους του Δημοκρατικού κόμματος, ή/και για ότι δεν αρέσει φταίει το Δημοκρατικό κόμμα. Χωρίς φροντίδα ή ενδιαφέρον για επαλήθευση συγκεκριμένων ισχυρισμών και φρασεολογίας, ισχυρισμών διαιωνιζόμενων με την πρακτική άμυνας-επίθεσης της εκτροπής-και-ανακατεύθυνσης και της ανέμελης, ή και της προσχεδιασμένης σοφιστείας.
Την στιγμή που οι πολίτες μετατρέπονται σε όχλο, ο ρατσισμός έχει σημειώσει μια νίκη.
Ο ρατσισμός δεν εξουδετερώνεται μέσω της πολιτικής. Ο ρατσισμός εκφράζεται μέσω της πολιτικής, μέχρι να «πιάσει». Μετά, ο ρατσισμός ακολουθεί την ιστορικά επαλαμβανόμενη πορεία του μέχρι κάποιο ολοκαύτωμα και κάποια Νυρεμβέργη.
Η «Αμερική» θα επιζήσει, στην χειρότερη περίπτωση ως Βόρεια και Νότια, όπως επέζησε η Γερμανία ως
Δυτική και Ανατολική.
Ως συνήθως, θα αθωωθεί ο όχλος αλλά θα πληρώσουν οι αρχηγοί του. (συνήθως όλο και κάτι πληρώνουν οι αρχηγοί, όχι πάντα όμως)
80 Χρόνια αργότερα:
Ντόναλντ Τραμπ και Στήβεν Μίλλερ, 2025. Αυτή η ιστορία συνεχίζει να ξεδιπλώνεται καθώς η ανθρωπότητα παλεύει ξανά με τον ρατσισμό, με την σαλάτα φασισμού-Ναζισμού που ετοίμασαν και σερβίρησαν ο Τραμπ και ο Μίλλερ, και την αγόρασε ένα τουρλού ρατσιστών, χριστοφασιστών, ξενόφοβων, ναζί, KKK, και αμόρφωτων.
~~~
ΣΕ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
Ο ρατσισμός είναι κεντρικός μηχανισμός της ανόδου των δυνατών.
Ο καπιταλισμός χρειάζεται αγορές που αποτελούνται από τα πλήθη των αδύναμων.
Ο σοσιαλισμός χρειάζεται ακτιβισμό από τα πλήθη των αδύναμων. Ο φασισμός ήταν η έκφραση του εθνικισμού τον εικοστό αιώνα.
Ο Ναζισμός ήταν η έκφραση του ρατσισμού τον εικοστό αιώνα.
Ο Τραμπισμός είναι η έκφραση του ρατσισμού και του εθνικισμού τον εικοστό πρώτο αιώνα.
Ο Τραμπισμός ενδυναμώνεται από τον ρατσιστικό παλιό Νότο της Αμερικής, τον θρησκευτικό φασισμό της μέσης Αμερικής και την ακροδεξιά και τον νεοναζισμό της Ευρώπης.
Πολλοί έλεγαν στην αρχή ότι οι MAGA ήταν τρελοί, ανόητοι φανατικοί. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν έτσι. Το ήξεραν ότι δεν ήταν αρκετά δυνατοί για να κατακτήσουν μια ενωμένη χώρα. Γι’ αυτό χώρισαν την Αμερική σε μικρότερες ομάδες. Χρησιμοποίησαν προκατάληψη σαν όπλο για να αδυνατίσουν το έθνος. Ακριβώς όπως είχαν κάνει οι Ναζί στην Γερμανία. Και όπως για να φυτρώσει οποιοσδήποτε σπόρος, χρειάστηκε υπάρχον γόνιμο έδαφος.
...άραγε, σήμερα,
Επαναλαμβάνει ο τραμπισμός αυτά που σερβίρουν οι Ευρωπαίοι ακροδεξιοί, φασίστες και ναζί, ή επαναλαμβάνουν οι Ευρωπαίοι ακροδεξιοί, φασίστες και ναζί αυτά που σερβίρει ο τραμπισμος; Κότα και αυγό. Αλλά, ενώ ο Τραμπ είναι σίγουρα μια κότα, το αυγό είναι αυγό φειδιού.
Η Εποχή του Διαφωτισμού – Ινστιτούτο Niels Bohr - Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης
Ο διαλογισμός είναι το μόνο όπλο εναντίων του ρατσισμού, αλλά τα ιστορικά αποτελέσματα της μάχης κατά του ρατσισμού θυμίζουν περισσότερο απογοητευτική δυστυχία κωμικής τραγωδίας παρά ηρωική υπέρβαση.
Εχουμε δρόμο μπροστά μας, αιώνες, αλλά, ή το ανθρώπινο πνεύμα, στο τέλος θα υπερβεί, ή, η ανθρώπινη φύση θα μας οδηγήσει στην πρόχειρη σοφιστεία και την αυτοκαταστροφή.
«Υπάρχουν δύο διαφορετικών ειδών άνθρωποι στον κοσμο, εκείνοι που θέλουν να γνωρίζουν, και εκείνοι που θέλουν να πιστεύουν.» -- Φρίντριχ Νίτσε
«εκείνοι που είναι σίγουροι ότι γνωρίζουν το σωστό και οι άλλοι πιστεύουν λάθος,
και εκείνοι που είναι σίγουροι ότι πιστεύουν το σωστό και οι άλλοι γνωρίζουν λάθος.»
--Δημήτρης
«Το μυαλό μου είναι ένας ορμητικός χείμαρρος, πλημμυρισμένος από ρυάκια σκέψεων που χύνονται σε έναν καταρράκτη δημιουργικών εναλλακτικών λύσεων.»
--Μελ Μπρουκς
Τι κρίμα που τον Γερμανό φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε (1844-1900) τον ταύτισαν με τον Ναζισμό... Οι Ναζί κόλλησαν στον υπεράνθρωπο, ερμηνεύοντάς τον ως την ανώτερη φυλή, τρομάρα τους, και παρανόησαν εντελώς την λεπτομέρεια του τι είχε προτείνει ο Νίτσε, όπου, ο «Υπεράνθρωπος» του Νίτσε είναι μια φιλοσοφική έννοια που αντιπροσωπεύει έναν στόχο για την ανθρωπότητα να ξεπεράσει τη συμβατική, θρησκευτική ηθική και να δημιουργήσει τις δικές της αξίες. Είναι ένα ον που ξεπερνά τις αδυναμίες του και αγκαλιάζει τον αγώνα της ζωής, μετατρέποντας έτσι ένα αυτοδημιουργούμενο άτομο που ζει με πάθος και διεκδικεί τη δική του θέληση ως δύναμη.
το να βρίσκω δύναμη στην θέλησή μου το έκανα από τότε που δραπέτευσα από την Ελλάδα όταν ήμουνα 17, πριν 50 χρόνια, μισός αιώνας κιόλας! ...χωρίς δύναμη στην θέληση, άσ'τα, βράσ'τα! σου πλένει η μάνα τα σώβρακα μέχρι να παντρευτείς να σου τα πλένει η γυναίκα!
Τι είδους δύναμη θέλησης έχει κανείς όταν δεν πλένει τα σώβρακά του μόνος του;
Και, τώρα που πρότεινα ότι ο Νίτσε εννοούσε ότι πρέπει να πλένουμε τα σώβρακά μας μόνοι μας, όσοι Ελληναράδες έχουν μείνει που πλένουν τα σώβρακά τους θα σταματήσουν μη και τους πούνε Νιτσεϊστές. Συγγνώμη κυρίες μου και δεσποινίδες, δεν ηταν πρόθεσή μου να σας βάλω πιο πολύ δουλειά!
Από την άφιξη του καραβιού Mayflower στην Μασαχουσέτη το 1620 με τους Προσκυνητές Πατέρες (και μητέρες) μέχρι γύρω στο 1800 οι κάτοικοι των Αποικιών που το 1776 Διακήρυξαν την Ανεξαρτησία τους από την Μεγάλη Βρετανία ήταν WASP. White Anglo-Saxon Protestants (Λευκοί Ανγκλο-Σάξονες, Προτεστάντες).
Το 1993 όταν εργαζόμουνα σε μια εταιρεία δυόμισι δισεκατομμυρίων δολαρίων ως Ανώτερος Συντονιστής Παραγωγής (εντύπων και καταλόγων μόδας) νότια της Βοστόνης η οποία έχει αρκετό πληθυσμό κατ’ εξοχήν Ιρλανδικής Ρωμαιοκαθολικής καταγωγής, η Ιρλανδέζα αφεντικό μου ήταν πολύ χαρούμενη μια μέρα. Καθώς συζητούσαμε για το τι καλά πράματα κάναμε στο τμήμα μας πρόσφατα, είπε και πόσο περήφανη είναι που έχουμε και ρατσική διαφοροποίηση (διάφορες ράτσες) στο τμήμα μας. Απόρησα και ρώτησα, στάσου… το τμήμα μας αποτελείται από τρεις Ιρλανδέζες και εμένα. Που είναι η ρατσική διαφοροποίηση; Τότε, περήφανα και με χαρά αναφώνησε, το αφεντικό μου, μα, είσαι εσύ, Δημήτρη! Δεν είσαι λευκός! Είσαι Έλληνας!
Τα φρύδια μου σηκώθηκαν με αθωότητα πάνω από τα γαλάζια μάτια μου, κάτω από τα καστανά, χτενισμένα, ίσια μαλλιά μου και τα ροζ χείλη μου, γύρω τους το υπέροχα λευκό δέρμα μου… Δεν ήταν άραγε το δέρμα μου αρκετά βανίλια, ή, τουλάχιστον μαστίχα; το είχαν άραγε ποτίσει πολύ λάδι ελιάς εκεί που γεννήθηκα; Τι την ήθελα τόση χωριάτικη σαλάτα μελιτζάνες παπουτσάκια και ιμαμ μπαϊλντί;!
Το καλαμπούρι βέβαια είναι ότι τον δέκατο ένατο αιώνα οι WASP Αμερικανοί θεωρούσαν ότι οι Ιρλανδοί και οι Ιταλοί δεν ήταν «λευκοί». Ούτε οι Έλληνες, αργότερα, ήταν «λευκοί» σύμφωνα με τους WASP. Για την Ιρλανδέζα αφεντικό μου, έναν υπέροχο άνθρωπο, άξιο αφεντικό, μητέρα και γυναίκα, εγώ δεν ήμουνα «λευκός», έχοντας ξεχάσει ότι για τους WASP πριν δεκαετίες δεν ήταν ούτε εκείνη «λευκή».
Μιλάμε για προκατάληψη: έχετε νοιώσει ποτέ μια προκατάληψη να τοποθετείται «εναντίων» σας; Άλλο να σας λένε ότι δώσατε πολιτισμό στον κόσμο, παιδιά, και άλλο να σας λένε ότι δεν είστε λευκοί. Εδώ ο ίδιος ο Φύρερ (Χάιλ!) έγραψε ότι οι Έλληνες είναι Άρια φυλή (απλά όχι όσο τόσο αγνοί Άριοι όσο οι Γερμανοί). Σας έχει πει ποτέ κανείς, έστω και ως θετικό, ότι δεν είστε λευκός, ή λευκή; Και αυτό μου το είπε μια Ιρλανδλεζα-Αμερικανίδα. Που να σας το πει Γερμανός αυτό. Τότε είναι που θα παγώσει η σπονδυλική σας στήλη από την ματιά του (ή ματιά της) και την ήρεμη ψυχρή άρθρωση των λέξεών του (ή, της). Εγώ το ένοιωσα βαθιά μέσα μου όταν ένας άνθρωπος μου είπε ότι δεν είμαι λευκός, και από τότε νοιώθω διαφορετικά όποτε βλέπω οποιονδήποτε άνθρωπο που δεν μοιάζει με εμένα: νοιώθω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι απολύτως σαν κι’ εμένα (όπως επιβεβαιώνει άλλωστε και η επιστήμη, κι η ανθρωπολογία), οτι είμαι σαν όλους τους άλλους ανθρώπους, ότι και να μου λέει o ερπετοειδής εγκέφαλος (reptilian brain), το ένστικτο που ξεπηδάει από το πρωταρχικό, προγονικό εγκεφαλικό στέλεχος.
Στην τελική, τι, άραγε, είναι ο ρατσισμός; Πόσοι μπορούν να αναγνωρίσουν ότι ο ρατσισμός είναι η φυσική αντίληψη με την οποία γεννιόμαστε;
Ο όρος «ερπετοειδής εγκέφαλος» αναφέρεται σε μια υποθετική δομή στον ανθρώπινο εγκέφαλο που λέγεται ότι είναι υπεύθυνη για πρωτόγονα ένστικτα και λειτουργίες επιβίωσης. Βασίζεται σε ένα ξεπερασμένο και επιστημονικά αναξιόπιστο μοντέλο εξέλιξης του εγκεφάλου, γνωστό ως «θεωρία του τριαδικού εγκεφάλου». Η θεωρία του τριαδικού εγκεφάλου, που προτάθηκε από τον νευροχειρουργό Paul MacLean τη δεκαετία του 1960, υποδηλώνει ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχθηκε σε τρία διακριτά στρώματα.
Άρα, απο εδώ και κάτω, όποτε στην ανάρτηση αυτή γίνεται αναφορά στον ερπετοειδή εγκέφαλο, μην το πάρετε σαν επιστημονικό γεγονός, αλλά, απλά, σαν *μεταφορική εικονογράφηση* της ανθρώπινης συμπεριφοράς!
Η ενστικτώδης αντίδραση ξεκινάει στον ερπετοειδή εγκέφαλο, (νομίζατε ότι έκανα πλάκα όταν ονόμασα την βάση του εγκεφάλου μας ερπετοειδή;😊)
Ερπετά! φίδια! Όχι ότι φταινε τίποτα τα καημένα τα ερπετά, αλλά μας προκαλούν ενστικτώδη φόβο.
Μπαίνει η ενστικτώδης αντίδραση στον μεταιχμιακό εγκέφαλο όπου εκδηλώνεται το συναίσθημα,
και μόνο τότε περνάει στον νεοφλοιό, τον λογικό ή σκεπτόμενο εγκέφαλο, εκεί όπου μπορούμε να αναλύσουμε την ενστικτώδη μας αντίδραση ... και να το σκεφτούμε μια σταλιά το πράμα, ρε γαμώτο!
Σαν μωρά ταυτιζόμαστε με τους γονείς μας, ως προεκτάσεις τους, ως απαραίτητους για την επιβίωσή μας. Μετά, ταυτιζόμαστεμε την οικογένεια. Μετά με τους όμοιούς μας. Όταν βλέπουμε κάποιον οπτικά διαφορετικό από εμάς, αισθανόμαστε αυθόρμητα ότι δεν είναι δυνατόν αυτός ο νέγρος ή αυτός ο κινέζος να είναι ίδιος άνθρωπος με εμένα τον λευκό. Τον Έλληνα. Η ρίζα του προγονικού μας εγκεφάλου δημιουργεί ενστικτωδώς φόβο και αποστροφή προς ένα άτομο τόσο οπτικά διαφορετικό από τον εαυτό μας.
Και αυτό χτίζει, με άλφα ή βήτα αφήγηση, τις διδαχές και παραδώσεις της εκάστοτε κοινωνίας.
Όλοι γενιόμαστε «ρατσιστές». Μετά, σε αρκετές περιπτώσεις,
Ο ρατσισμός εξουδετερώνεται μέσω της ανθρώπινης διανόησης.
(επίσης ο ρατσιμός ευνουχίζεται όταν οι γονείς είναι διαφορετικών χρωμάτων)
(επίσης ο ρατσιμός εμπεδώνεται όταν η κουλτούρα και οι παραδόσεις το απαιτούν για νά πιστεύουμε ότι και οι γύρω μας) (Ο ρατσισμός είναι τόσο βαθιά εμπεδωμένος στην Ελληνική κουλτούρα, τις αντιλήψεις, την φρασεολογία, που οι Έλληνες δεν το συνειδητοποιούν, δεν το αναγνωρίζουν καν ως ρατσισμό αλλά ως το πως έχει η ύπαρξη.)
Αυθόρμητα, υποσυνείδητα ή ενσυνείδητα, προσθέτουμε το ότι «εγώ», οι ίδιοι με εμένα, είμαστε το οικείο. Το «σωστό». Εκ προσδιορισμού, το ανώτερο. Αυτό είναι μέρος της φυσικής προέλευσης του τι εκδηλώνεται ως ρατσισμός. Ο λογικός ή σκεπτόμενος εγκέφαλος κάνει τα βήματα που εξουδετερώνουν το φυσικό ένστικτο που εκδηλώνεται ως ρατσισμός.
Ακόμα και σήμερα, το πρώτο κλάσμα του δευτερολέπτου που θα δώ ανθρωπο διαφορετικού χρώματος από εμένα αισθάνομαι ότι είναι διαφορετικός, αλλά πριν καλά-καλά κλείσει ολόκληρο δευτερόλεπτο, ο σκεπτόμενος εγκέφαλός μου βάζει τα γέλια με τον ερπετοειδή εγκέφαλό μου και τον κάνει να ντρέπεται.
Ο ερπετοειδής εγκέφαλος λέει ότι αυτά τα άστρα μαζί μοιάζουν με αρκούδα.
Ο μετεχμιακός εγκέφαλος μας κάνει να αισθανόμαστε ότι αυτή η οπτική είναι όμορφη.
Ο νεοφλοιός του εγκεφάλου μας λέει ότι τα άστρα αυτά δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο, και ότι βρίσκονται πολλά έτη φωτός μεταξύ τους, και το καθένα σε πολύ διαφορετικές αποστάσεις από εμάς. Ότι, δεν υπάρχει αρκούδα στον ουρανό της νύχτας.
Γιατί άραγε είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί αυτή η διδικασία αναγνώρισης όταν ένας Γερμανός βλέπει έναν Εβραίο; όταν ένας Έλληνας βλέπει έναν κινέζο; ή, στ' αλήθεια, οποιονδήποτε μη-Έλληνα... όταν ένας λευκός στην Αλαμπάμα βλέπει έναν μεσήλικα νέγρο, και του λέει, hey boy!;
Και πάλι ρωταμε, τι, πραγματικά, είναι ο ρατσισμός; Ίσως ο φόβος του διαφορετικού; φόβος που οπλίζεται με μίσος; με θυμό. Κανείς ρατσιστής, βέβαια, δεν θα παραδεχθεί ότι πρόκειται για φόβο, μια και η άρνηση είναι η κατ' επιλογή μεταμφίεση των δειλών.
~~~
Η Άρια οικογένεια.
Ξέρετε πως το ξέρουμε ότι η ανώτερη φυλή ήταν στην πραγματικότητα μια κλίκα υπάνθρωπων και, στην τελική, κοινοί κλέφτες;
Ο Χίτλερ και ο Γκαίρινγκ βάλανε τα Ες-Ες και την Γκεστάπο, ακόμα και στρατιώτες της Βέρμαχτ, να γδύσουν τα μεγάλα μουσεία της Ευρώπης και τα Εβραϊκά σπίτια πλούσια και φτωχά, και τις εκκλησίες και τους καθεδρικούς ναούς από εκατομμύρια ανεκτίμητα έργα τέχνης της ανθρώπινης κληρονομιάς τα οποία τα μετέφεραν και τα έκρυψαν στην Γερμανία και στην Αυστρία. Τα έκρυψαν παντού. Από κάστρα όπως το Neuschwanstein, μέχρι την πόλη-οχυρό του Ράιχ το Berchtesgaden, σε ορυχεία, και μέχρι και σε ιδιωτικά σπίτια αξιωματικών του Ράιχ. Πολλά τα έκαψαν με φλογοβόλα καθώς έχαναν τον πόλεμο. Πάρα πολλά, πέντε εκατομμύρια, βρέθηκαν στο τέλος του πολέμου και επιστράφηκαν, και άλλα βρέθηκαν και επιστράφηκαν κατά τα τελευταία 70 χρόνια, και, πάρα πολλά τα ψάχνουμε ακόμα. Καθημερινά κλεφτρόνια του πεζοδρομίου ήτανε η ...«ανώτερη φυλή».
Και ένας λαός δεν αλλάζει κοινωνική φύση από την μιά δεκαετία στην άλλη.
Όσους αντι-ναζιστικούς νόμους και να βγάλουνε...
Γεννήθηκα μόλις 14 χρόνια μετά την απόβαση των συμμάχων στην Νορμανδία, μόλις 13 χρόνια μετά την απελευθέρωση του Άουσβιτς και ήμουνα μόλις εφτά-οχτώ χρονών την δεκαετία των '60 όταν αναρωτιόμουνα μα πως πάνε τόσοι Έλληνες και Τούρκοι να δουλέψουνε στην Γερμανία μετά από όλα όσα μας διδάσκουνε οτι έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα... δεν φοβούνται τους Γερμανούς; Αναρωτιόμουνα, μικρούλης που ήμουνα.
Δεν ήτανε υπεράνθρωποι. Δεν ήτανε τότε και ούτε είναι τώρα υπεράνθρωποι, όσο καλά οργανωμένοι και να είναι, και, όσο καλά και να ακολουθούνε διαταγές. Θα ήταν ρατσιστικό, άραγε, να τους αποκαλέσω καρκίνο της ανθρωπότητας; Ναι. Θα ήτανε.
Οι νεοναζί, οι ρατσιστές, οι αντισημίτες, και φυσικά οι ηλίθιοι, μπορούν να υποστηρίξουν όπως το κάνουν 70 χρόνια τώρα, ότι το ολοκαύτωμα δεν έγινε, και να μιλάμε ατελείωτα για το πως μπορεί να είναι τόσο ηλίθιοι και τόσο χαμηλότερης στάθμης από οποιοδήποτε σημείο αναφοράς ανθρώπινης αξιοπρέπειας με το να πιστεύουν και να διαδίδουν ότι το ολοκαύτωμα δεν έγινε, να το αμφισβητούν, αλλά...
...αλλά κανείς, μα κανείς δεν μπορεί ποτέ να αμφισβητήσει ότι αυτά τα κοινά κλεφτρόνια με τις ωραίες στολές και τις λουστραρισμένες μπότες άδειασαν την Ευρώπη από θησαυρούς τέχνης, σαν απατεωνίσκοι του δρόμου.
Το 2006, μια αυστριακή διαιτητική επιτροπή αποφάνθηκε υπέρ της Μαρίας Άλτμαν, κληρονόμου της Αυστριακής Εβραϊκής οικογένειας Μπλοχ-Μπάουερ, και διέταξε την Αυστρία να της επιστρέψει τον πίνακα του Γκούσταβ Κλιμτ «Η Γυναίκα σε Χρυσό», πορτραίτο της Αντέλ Μπλοχ-Μπάουερ και άλλα έργα του Κλιμτ που ανήκαν στην οικογένεια και τα είχαν κλέψει οι Ναζί. Η απόφαση αυστριακής διαιτησίας ήταν, το 2006, ότι η Αυστρία κατείχε και εξέθετε παράνομα τους πίνακες της οικογένειας Μπλοχ-Μπάουερ.
Η Παναγία της Μπρουζ είναι ένα μαρμάρινο γλυπτό του Μιχαήλ Άγγελου που απεικονίζει την Παναγία με το Βρέφος. Κλάπηκε το 1944, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την υποχώρηση Γερμανών στρατιωτών, οι οποίοι έφεραν λαθραία το γλυπτό στη Γερμανία τυλιγμένο σε στρώματα μέσα σε ένα φορτηγό του Ερυθρού Σταυρού. Ανακαλύφθηκε ένα χρόνο αργότερα στο Αλταούζε της Αυστρίας, μέσα σε ένα αλατωρυχείο, και επεστράφηκε. Τώρα βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας στην Μπρουζ του Βελγίου.
Τα παραπάνω είναι δύο έργα τέχνης από πολλά εκατομμύρια έργα τέχνης παγκόσμιας κληρονομιάς που έκλεψαν οι Ναζί, τα περισσότερα από την Γαλλία και την Ιταλία. Αλλά και από Εβραϊκά σπίτια στην Γερμανία, Αυστρία, Πολωνία... όπου πήγανε, κλέβανε και εξαφανίζανε τα κλοπιμαία.
Αποστολή του Τμήματος Μνημείων, Καλών Τεχνών και Αρχείων (MFAA) κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια συμμαχική ομάδα ιστορικών τέχνης, αρχιτεκτόνων και επιμελητών που εργάστηκαν για την προστασία, την ανάκτηση και επιστροφή πέντε εκατομμυρίων έργων τέχνης που λεηλατήθηκαν από τους Ναζί.
Έργα τέχνης που ανακτήθηκαν από τον Σοβιετικό Κόκκινο Στρατό δεν επεστράφηκαν αλλά κρατήθηκαν στην Σοβιετική Ένωση.
Έχει υπολογιστεί ότι πάνω από 100.000 έργα τέχνης που είχαν κλαπεί από τους Ναζί δεν έχουν επιστραφεί στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους. Υπάρχουν οργανισμοί σήμερα που ακόμα ψάχνουνε να βρούνε που κρύψανε το πλιάτσικο οι Γερμανοί το '45.
Ίσως να είναι ακριβές το να πούμε ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, έγινε για να κάνουν πλιάτσικο οι Γερμανοί, καθώς δολοφονούσαν με βιομηχανική συστημικότητα πάνω από 6.000.000 Εβραίους, 15.000 ομοφυλόφιλους και μεταξύ 250.000 και 500.000 Ρομά.
Λάθος φωτό η τελευταία. Ξέφυγε. Αυτή είναι από άλλο ανέκδοτο: «Ο ρατσισμός αποτελεί σημαντικό ζήτημα στην Ελλάδα, που εκδηλώνεται κυρίως ως ξενοφοβία και διακρίσεις εις βάρος μεταναστών, προσφύγων, αιτούντων άσυλο και μειονοτικών ομάδων. Η φύση του ρατσισμού για τις μειονοτικές ομάδες που κατοικούν στην Ελλάδα συνεπάγεται συστημικές προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας πρόσφατης αύξησης της αναφερόμενης ρατσιστικής βίας.»
~~~
Εν τω μεταξύ...
Ενώ ο Τραμπ και η κυβέρνηση MAGA με την ICE (την σημερινή τους «Γκεστάπο») έχουν ήδη, το 2025, συλλάβει στους δρόμους και απελάσει περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους, αριθμό για τον οποίον καυχιόνται, και έχουν σταματήσει την μετανάστευση μη-λευκών, την ίδια στιγμή οργανώνουν και διευκολύνουν την μετανάστευση Αφρικαάνερ από την Νότιο Αφρική στην Αμερική. Οι Αφρικαάνερ είναι οι Ολλανδικής καταγωγής λευκοί υπεύθυνοι για την πολιτική και εφαρμογή του Άπαρθάιτ, το οποίο καταδικάστηκε σαν παράνομο και ρατσιστικό, και σταμάτησε 1990-1994 με την εκλογή του Νέλσον Μαντέλα.
Αφρικαάνερ που έχουν ήδη γίνει δεκτοί στην Αμερική από την κυβέρνηση Τραμπ έχουν προοθηθεί κυρίως στα κράτη Αλαμπάμα, Τέξας, Βόρεια Καρολίνα, του Νότου, και στα ρεπουμπικανικά κράτη Άινταχο και Αϊόβα, όπως και το ρεπουμπλικανικό βόρριο τμήμα του κράτους της Νέας Υόρκης.
Αντισημιτισμός λέγεται η εχθρότητα ή προκατάληψη εναντίον του εβραϊκού λαού.
Και νομίζουμε ότι ο όρος «Σημίτες» αναφέρεται στους Εβραίους.
Νομίζουμε ότι ο όρος «Σημίτες» αναφέρεται σε μια ράτσα. Πιστεύουμε ότι οι Εβραίοι είναι ράτσα.
Αμόρφωτη προκατάληψη.
Έστω και στοιχειώδης μόρφωση εξηγεί ότι ο όρος «Σημίτες» δεν αναφέρεται σε ράτσα ή φυλή, αλλά είναι όρος που αναφέρεται στις γλώσσες που χρησιμοποιούν οι απόγονοι εκείνων που ξεκίνησαν από την Μεσοποταμία πριν πάνω από 4.000 χρόνια. Είναι διάκριση γλωσσική, όχι φυλετική, κσι αναφέρεται σε όλους του Άραβες συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πριν 4.000 χρόνια διαχώρισαν την πίστη τους από τους άλλους Άραβες, πιστεύοντας σε έναν Θεό, και αυτοαποκαλέστηκαν «ο λαός του Θεού», όπου λαός στις Σημιτικές γλώσσες όλων των Αράβων από την Μεσοποταμία είναι «ισρα» και θεός είναι «Ελ». Ισραέλ.
Δηλαδή, οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται σήμερα από όλους δεν έχουν ούτε καν την στοιχειώδη βάση σε μόρφωση και γνώση.
Ο ρατσισμός, όμως, διαπερνά όλα τα στρώματα σκέψης και ανθρώπινης αλληλεπίδρασης.
Ξεκινώντας από το ερπετοειδές στέλεχος του εγκεφάλου μας, εγκέφαλος που εξελίσσεται επί δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, επεκτεινόμενος από το αρχικό στέλεχος.
Η ανάρτηση αυτή που παρουσιάζω εδώ, σήμερα, πληροφορεί, δεν κηρύττει. Το τι πιστεύει ο καθένας είναι δικαίωμα του καθενός. Το μόνο που προτείνω εγώ, από εδώ, είναι ότι όταν πιστεύει κανείς οτιδήποτε πιστεύει, και με 'γειά του με χαρά του ( ή, της) να το πιστεύει αυτό που παρέχει ασφάλεια στην κοσμοθεωρία του, ας το πιστεύει, τουλάχιστον βασίζοντας την σκέψη σε αλήθεια και γεγονότα, όχι σε παραμύθια και σε τοπικές, λαϊκές, υποκειμενικής βάσης παραδόσεις της κουλτούρας του, ή παραπληροφόρηση στην ενημέρωσή του. Ιδίως όταν τα παραδοσιακά πιστεύω μιας κουλτούρας βασίζονται όχι σε αλήθεια αλλά σε ...μπούρδες και η παραπληροφόρηση σε ψέματα.
Ο Αντισημιτισμός είναι υπδιαίρεση γενικότερου ρατσισμού. Όπως είχα γράψει σε αυτή την ανάρτηση: Παραδοσιακά. Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2023 https://dimitristhinks.blogspot.com/2023/11/blog-post_14.html Η περισσότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Πολωνία, με δείκτη 68% και η δεύτερη περισσότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Ελλάδα, με δείκτη 65% και η τρίτη περισσότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Ουγγαρία, με δείκτη 59%..
Η λιγότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Σουηδία, με δείκτη 7% και η δεύτερη λιγότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι η Ολλανδία, με δείκτη 9% και η τρίτη λιγότερο αντισημιτική χώρα της Ευρώπης είναι το Ενωμένο Βασίλειο, με δείκτη 15%.
Η χώρα των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής είναι κατά την προσωπική μου γνώμη, μελέτη και εμπειρία η πιο ρατσιστική χώρα του κόσμου –επειδή η Αμερική αποτελείται από όλους τους λαούς του κόσμου, όλοι μαζί, σε άμεση τριβή μεταξύ τους, στο τελευταίο σύνορο του πλανήτη. Μια χώρα που χωρίζεται, καθαρά, σε Βορά και σε Νότο, με κύριο ενεργό γνώρισμα τον ρατσισμό ο οποίος είναι το κυρίως γονίδιο της ταυτότητας του παλιού Νότου, καθημερνά εμφανές και σήμερα, με τον Νότο ως κινητήρια μηχανή της MAGA.
Ας σκεφτούμε: υποθέτοντας ότι ο ρατσισμός είναι η περισσότερο πρωταρχική, βασική και ενστικτώδης συμπεριφορά των ανθρώπων, τότε, πως, άραγε, συνειδητά ή υποσυνείδητα επηρεάζει ο ρατσισμός την ταυτότητά μας και την κατεύθυνση όλων των σκεπτικών, ιδιαίτερα στην πολιτική και την οικονομία, και συνεπώς του τι θεωρούμε ως «πραγματικότητα».
Και, εάν θέλουμε να αποδώσουμε κάποια αξιολόγηση, ως σωστό-ή-λάθος, στα πιστεύω μας, ποια προέλευση θα προτιμήσουμε: Το ένστικτο του ερπετοειδούς εγκέφαλου, ή την αναλυτική διαδικασία του σκεπτόμενου εγκέφαλου;
~~~
Τελικά, ήταν ο Νίτσε ρατσιστής; Ήταν οι διδαχές του ρατσιστικές; Η ακαδημαϊκή μόρφωση απαντά:
Όχι, η φιλοσοφία του Νίτσε δεν είναι εγγενώς ρατσιστική και, στην πραγματικότητα, ήταν ένας σφοδρός αντίπαλος του αντισημιτισμού και του εθνικισμού. Ωστόσο, οι πολύπλοκες και μερικές φορές αμφιλεγόμενες ιδέες του έχουν παρερμηνευτεί και χρησιμοποιηθεί λανθασμένα από ρατσιστικές και ακροδεξιές ομάδες, οδηγώντας στην εσφαλμένη αντίληψη ότι το έργο του είναι ρατσιστικό.
Ο Νίτσε ήταν ένθερμος επικριτής του αντισημιτισμού και υποστηρικτής του εβραϊκού λαού, δηλώνοντας διάσημα ότι θα εξόντωνε όλους τους αντισημίτες.
Θεωρούσε τον εθνικισμό καταστροφικό για την κριτική σκέψη και την πνευματική ελευθερία, γι' αυτό και ήταν αντιπολιτικός.
Παρά τις απόψεις του, οι ιδέες του έχουν διαστρεβλωθεί και οικειοποιηθεί από εξτρεμιστικές ομάδες για να υποστηρίξουν τις δικές τους ιδεολογίες, γι' αυτό και ορισμένοι τον συνδέουν ψευδώς με ρατσιστικές ιδέες και ιδεολογίες όπως ο Ναζισμός.
Ο Χίτλερ ονόμασε την ιδεολογία του: Εθνικός Σοσιαλισμός. Όλες οι στυγνές δικτατορίες, Ιταλικός φασισμός, Γερμανικός Ναζισμός, Σοβιετικός κομουνισμός, από «σοσιαλιστικά» ιδεώδη παρίσταναν ότι ξεκινούσαν. Οι επικρίνοντες τον Εθνικό Σοσιαλισμό συντόμευσαν το όνομα στο κωμικό, για εκείνους, Nazi, από Nationalsozialist (Na-zi). Και, από σύμπτωση, το όνομα Ναζισμός έμοιαζε πολύ, στην ακοή, με το όνομα του Νίτσε, άσε πια και τον υπεράνθρωπο και την ανώτερη φυλή, τρομάρα τους. Και φυσικά, αμόρφωτα, σήμερα νομίζει η πλειοψηφία ότι ο Ναζισμός έχει να κάνει με τον Νίτσε, που, στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος τουναντίων ήθελε να εξωντώσει τους αντισημίτες... Τόση αξιοπιστία είχε πάντα και έχει σημερα το αποτέλεσμα της κοινωνικής τριβής και το που μας πάει το ένστικτό μας, και η αμορφωσιά όπου, το ένστικτό μας ...τα ξέρει όλα.
Εφ’ όσο λοιπόν ράτσα δεν υπάρχει με βιολογική, ανθρωπολογική, επιστημονική έννοια, και ράτσες ορίζονται μόνο από την οπτική διαφορά μεταξύ ανθρώπων, τι είναι ο ρατσισμός;
Ρατσισμός είναι ο φόβος των, και το μίσος εναντίων των, «διαφορετικών».
Διαφορετικών σε χρώμα, χαρακτηριστικά, αλλά και σε γλώσσες που μιλούν, σε κουλτούρες που αναπτύσσουν, θρησκείες, ιδέες. Ό’τι «διαφορετικό».
Στην εξέλιξη και Ιστορία του ανθρώπινου είδους, η έννοια της ράτσας και της υπεροχής ήταν μέρος της κατανόησης του «είναι». Η έννοια του «ρατσισμού» δεν άρχισε να γίνεται κατανοητή με την σημερινή εκδοχή μέχρι ίσως τον δέκατο ένατο αιώνα.
«Ρατσισμός» μπορεί να θεωρηθεί απλά οτιδήποτε στέκεται αντίθετο στην ενότητα και στην σύμπνοια μεταξύ ομάδων ανθρώπων.
Ο ρατσισμός είναι ένα πολύπλοκο σύστημα προκαταλήψεων, διακρίσεων και ανταγωνισμού που στρέφεται εναντίον ανθρώπων λόγω της φυλής, όπου «φυλή» είναι μια έκφραση που ξεκινά από την εθνική καταγωγή. Ριζώνει στην πεποίθηση ότι οι διαφορετικές ανθρώπινες ομάδες έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ότι η φυλή κάποιου είναι ανώτερη από άλλες, κάτι που συχνά χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει την κυριαρχία και την άνιση μεταχείριση.
Ατομικός ή Διαπροσωπικός Ρατσισμός
και
Θεσμικός και Συστημικός Ρατσισμός
Είναι η φύση του ανθρωπίνου όντος,
που μόνο η κριτική και αναλυτική σκέψη σε συνδυασμό με μόρφωση μπορεί να υποσκελίσει, και να εξελίξει το είδος μας προς την ισότητα όλων των ανθρωπίνων όντων.
~~~
«Μαστιγωμένος Πήτερ» Σκλάβος που προσπάθησε να δραπετεύσει από τον ιδιοκτήτη του το 1863 στο Μπατόν Ρουζ της Λουισιάνας.
Ευτυχισμένοι σκλάβοι δουλεύουν στα χωράφια των αγαπημένων τους ιδιοκτητών το 1860.
Όσα Παίρνει ο Άνεμος (1939) Την πρεμιέρα της ταινίας «Όσα παίρνει ο άνεμος» στην Ατλάντα του Νότιου κράτους της Τζώρτζια στις 15 Δεκεμβρίου 1939, την παρακολούθησαν ως επίσημοι προσκεκλημένοι δώδεκα υπερήλικες βετεράνοι του Συνομοσπονδιακού στρατού του Νότου που πολέμησαν στον εμφύλιο.
Βετεράνος του εμφυλίου στην πρεμιέρα. Βετεράνοι του Στρατού των Βορείων, της Ένωσης, δεν προσκλήθηκαν στην πρεμιέρα.
Η υπηρεσία streaming HBO Max εισέγαγε μια προειδοποίηση/αποποίηση ευθύνης ιστορικού πλαισίου πριν από τις προβολές του «Όσα παίρνει ο άνεμος» στις 24 Ιουνίου 2020, κατά τον τέταρτο χρόνο της πρώτης θητείας του Ντόναλντ Τραμπ. Πρόσθεσαν την αποποίηση ευθύνης ιστορικού πλαισίου στην τανία επειδή κατά τα πρώτα χρόνια του Τραμπ στην εξουσία υπήρχε μια πρωτόγνωρη νοοτροπία ενδιαφέροντος για τις απόψεις του Νότου από την εποχή του εμφυλίου, και από το 1965.
Το κίνημα MAGA κατέκρινε την προειδοποίηση ως γουώκ (αφυπνισμένη). (η αφύπνιση και η μόρφωση δεν θεωρούνται θεμιτά από τους ρατσιστές)
Ρούμπι Μπρίτζες: γεννημένη 8 Σεπτεμβρίου 1954 στο Τάιλερτάουν του κράτους του Μισισίπι. Η 6χρονη που χρειαζόταν μια συνοδεία ασφαλείας τριών ομοσπονδιακων αξιωματικών για να φοιτήσει στην πρώτη δημοτικού. Δύο Federal Marshals και έναν FBI agent.
Εντολή του δικαστή Τζ. Σκέλι Ράιτ υπαγόρευσε την ενσωμάτωση των ρατσικά διαχωρισμένων σχολείων της Νέας Ορλεάνης του κράτους της Λουιζιάνα έως τις 14 Νοεμβρίου 1960, εκεί στον βαθύ Νότο ώστε αυτή να είναι η πρώτη μέρα της Ρούμπι στο σχολείο.
Η Ρούμπι Μπρίτζες, Φιλάνθρωπος και Ακτιβίστρια, σήμερα 71 ετών,
μιλά στο Πανεπιστήμιο του Τέξας A&M, Φεβρουάριο του 2015.
Η σημερινή διαμάχη μεταξύ Δημοκρατικού κόμματος και Ρεπουμπλικανικού κόμματος δεν βασίζεται σε διαφορά οικονομικών προγραμμάτων. Τα οικονομικά προγράμματα είναι η δικαιολογία. Η διαφορά είναι είναι ότι το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, που τελικά απήχθει από την ρατσιστική ιδεολογία MAGA, βασίζεται σε θεμέλια και ένστικτα εμπεδωμένα στον ρατσισμό και τροφοδοτείται από τα Νότια κράτη και τα Ευαγγελικά κράτη όπου κυριαρχεί ο ρατσισμός.
Πράκτορες του FBI ανακτούν τα λείψανα τριών δολοφονημένων ακτιβιστών για τα πολιτικά δικαιώματα. Οι τρεις «μαχητές της ελευθερίας» που δολοφονήθηκαν στο Μισισιπή ήταν οι ακτιβιστές για τα πολιτικά δικαιώματα James Chaney, Andrew Goodman και Michael Schwerner. Απήχθησαν και δολοφονήθηκαν από μέλη της Κου Κλουξ Κλαν στην κομητεία Neshoba στις 21 Ιουνίου 1964, αφού διερεύνησαν έναν εμπρησμό εκκλησίας στο πλαίσιο της εκστρατείας εγγραφής ψηφοφόρων για το «Καλοκαίρι της Ελευθερίας». Τα πτώματά τους ανακαλύφθηκαν στις 4 Αυγούστου 1964.
Η Ρούμπι Μπρίτζες είχε γεννηθεί στις 8 Σεπτεμβρίου 1954,
Έξι χιλιάδες χρόνια μετά από την οργάνωση του πρώτου πολιτισμού στην Μεσοποταμία, κάπου 200.000 χρόνια αφότου ο homo sapiens άρχισε να μεταναστεύει πέρα από τη Αφρική.
~~~
Θα ήθελα να κλείσω αυτή την ανάρτηση περί ρατσισμού δίνοντας την ευκαιρία στον αναγνώστη να ακούσει, για δύο λεπτά και 40 δευτερόλεπτα, τα λόγια της κρατικής (όχι ομοσπονδιακής) βουλευτή του κράτους του Τέξας, Ανν Τζόνσον, σε μια πρόσφατη ομιλία στην Βουλή του Τέξας που είναι κράτος του παλιού Νότου, όπου προσπαθεί να σταματήσει την διαδικασία της αναδιανομής εκλογικών συνόρων που θα επιτρέψει την δημιουργία πέντε καινούργιων εκλογικών περιφερειών ώστε το Τέξας να στείλει στην Ουάσιγκτον πέντε περισσότερους ρεπουμπλικάνους στο Κογκρέσο.
Η Ανν Τζόνσον καταγγέλλει τους συνεργάτες και συμπολίτες της ότι αυτό δεν το κάνουν για οικονομικούς ή για πολιτικούς λόγους, και ότι είναι μια πράξη αρπαγής προνομιακής εξουσίας, καθαρά με κίνητρα ρατσισμού.
Η Ανν Τζόνσον, του Τέξας, καταγγέλει την επιρροή του ρατσισμούτου παλιού Νότου
στην διακυβέρνηση των πενήντα Ενωμένων Κρατών της Αμερικής.
Τελικά, το Τέξας ψήφισε να δημιουργήσει πέντε καινούργιες εκλογικές περιφέρειες για να προσθέσει πέντε επί πλέον ρεπουμπλικάνους βουλευτές στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον.
Εις απάντηση, τον Νοέμβριο του 2025, η Καλιφόρνια ψήφισε να δημιουργήσει πέντε καινούργιες εκλογικές περιφέρειες για να προσθέσει πέντε επί πλέον δημοκρατικούς βουλευτές στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον.
Το στάτους κβο παραμένει.
Η διελκυστίνδα μεταξύ ερπετοειδούς εγκεφάλου και σκεπτόμενου εγκεφάλου συνεχίζεται.
Και η συζήτηση συνεχίζεται στο επίπεδο: «δεν είμαστε εμείς ερπετοειδείς, εσείς είσαστε ερπετοειδείς!»
οπως επίσης και στο επίπεδο: «να κι' αν μας λέτε ερπετοειδείς, να κι' αν δε μας λέτε!»
...και η ζωή συνεχίζεται, με ελπίδα και με απογοήτευση, με ικανοποίηση, με δυσαρέσκεια και με θαυμασμό, με φόβο και με ανησυχία, και με την χειρότερη κατάσταση απ' όλες: την αδιαφορία.
Στο βάθος μας, μέσα μας οι περισσότεροι από εμάς, και οι γύρω μας, είναι απόλυτα σίγουροι ότι έχουνε δίκιο στο οτιδήποτε πιστεύουν, ή στο οτιδήποτε πιστεύουν ότι γνωρίζουν.
Όταν η Ιστορία αποδεικνύει κάτι που δεν αρέσει, το λένε ψέμα.
Όταν η επιστήμη αποδεικνύει κάτι που δεν αρέσει, λένε ότι είναι λάθος.
Όταν η μόρφωση προτείνει κάτι που δεν αρέσει το λένε γουώκ.
Δεν φαίνεται να υπάρχει τίποτα που να φοβάται ο άνθρωπος περισσότερο από την Εξέλιξη και την Μόρφωση.
«Σε αντίθεση με το στομάχι, ο εγκέφαλος δεν σε ειδοποιεί όταν είναι άδειος»
--Αραβική παροιμία (εξακριβωμένη).
«Όποιος σώσει μια ζωή, σώζει ολόκληρο τον κόσμο»
--Από το Εβραϊκό Ταλμούντ και το Ισλαμικό Κοράνι.
~~~
Από την τηλεοπτική σειρά του 2001, Band of Brothers, του Στήβεν Σπήλμπεργκ και του Τομ Χανκς: Επεισόδιο 9: «Ο Λόγος για τον οποίο πολεμάμε»
Το Κάουφερινγκ ήταν ένα σύστημα έντεκα υποστρατόπεδων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου που λειτούργησε μεταξύ 18 Ιουνίου 1944 και 27 Απριλίου 1945 και τα οποία βρίσκονταν γύρω από τις πόλεις Λάντσμπεργκ αμ Λεχ και Κάουφερινγκ στη Βαυαρία.
Το υποστρατόπεδο Καουφερινγκ IV, με περίπου 3.000 κρατούμενους, οι περισσότεροι Εβραίοι, απελευθερώθηκε από τον Πέμπτο Λόχο (Company E, "Easy") του 506ου Συντάγματος Πεζικού Αλεξιπτωτιστών της 101ης Αερομεταφερόμενης Μεραρχίας.
Κάτοικοι του χωριού Κάουφερινγκκοντά στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως αναγκάζονται από τους συμμάχους
να θάψουν τα πτώματα των δολοφονημένων, από τις 28 Απριλίου 1945. Ήταν ένας τρόπος να αναγκάσουν εκείνους που ισχυριζόντουσαν ότι δεν ήξεραν τίποτα, να δουν με τα μάτια τους τι έκαναν, και να θάψουν τα θύματά τους.
Ογδόντα χρόνια είναι μια στιγμή στον ρου της Ιστορίας.
Τα έχουμε ήδη ξεχάσει εκείνα που έγιναν πριν 80 χρόνια;
Νομίζετε, πραγματικά, ότι έχει αλλάξει τίποτα;
Στην παραπάνω ενότητα καρέ από το επισόδειο 9 της σειράς Band of Brothers, το τρίτο καρέ από κάτω δείχνει έναν στρατιώτη να ανταποδίδει τον χαιρετισμό ενός κρατούμενου. Το όνομα του στρατιώτη είναι Φρανκ Περκόντε και του ηθοποιού Τζέημς Μάντιο. Εδώ, ο Φρανκ Περκόντε και ο Τζέημς Μάντιο:
θα ήθελα να επαναλάβω αυτή την ερώτηση...
Πιστεύετε, ειλικρινά, ότι, σε 80 χρονάκια της ανθρωπότητας, έχει αλλάξει κάτι;
