Άκουσα πάλι πρόσφατα έναν άνθρωπο να λέει σε έναν άλλον άνθρωπο ότι πρέπει να φέρεται σαν άντρας. Νάτηνε πάλι αυτή η τόσο χρησιμοποιημένη έκφραση του τι σημαίνει να είναι κανείς «Άντρας». Μια έκφραση που την θεωρώ άνευ ουσίας, όμως επίσης ξέρω ότι για να είναι τόσο κεντρική στους πολιτισμούς μας πρέπει κάποια διαχρονική έννοια να έχει. Και όμως εγώ δεν το αγοράζω, ούτε λιανική ούτε χονδρική.
Ποια είναι η πραγματικότητα της έννοιας; Ποιο είναι το μυστικό;
Είμαι πεπεισμένος μετά από 67 χρόνια κοιτώντας γύρω μου, ότι, στις σάπιες κοινωνίες υποκρισίας και καταπίεσης που χτίσαμε παντού επί έξι χιλιάδες χρόνια, το να είσαι άντρας τελικά είναι πολύ εύκολο. Αυτό που είναι πολύ δύσκολο, σ’ αυτές τις σάπιες κοινωνίες υποκρισίας και καταπίεσης, είναι να είσαι γυναίκα.
Ναι, ναι, βέβαια, ο προσδιορισμός «άντρας» φέρνει προς δύναμη, ευθήνη, ακεραιότητα, αξιοπρέπεια, αιδώ, και λοιπά, και λοιπά, αλλά αυτές τις «αρετές» κάθε άνθρωπος μπορεί να τις φτάσει, είτε άντρας είτε γυναίκα. Γιατί άραγε στους αιώνες αποδίδονται σαν αρετές που προσδιορίζουν το να είναι κανείς «άντρας»;
Το θλιβερότερο είναι πως και οι άντρες και οι γυναίκες έχουν πιστέψει, διαχρονικά, σαν θέσφατα τα περί «ασθενούς φύλου»… «ωραίου φύλου»… του να φοράς παντελόνια… ή φουστάνια, οι γυναίκες στην κουζίνα και σιωπηλά. Χιλιετηρίδες όπου οι γυναίκες ήταν, και είναι, δευτέρας κατηγορίας άνθρωποι –μόνο τον τελευταίο αιώνα άρχισε να τους επιτρέπεται η ψήφος, και σε κάμποσες κοινωνίες να ψηφίζει η γυναίκα ότι της πει ο άντρας της. Να καλλωπίζονται με μέηκ-απ, απ' την εποχή των Φαραώ όπως στις Αιγυπτιακές απεικονίσεις για να αρέσουν στους άντρες. Να μπογιατίζονται και να σοβατίζονται για να θεωρούν εαυτούς με καθώς πρέπει ομορφιά. Αλλού, η θρησκεία βάζει φερετζέ η χιτζάμπ. Στη Δύση, ο φερετζές είναι το μέηκ-απ. Η φυσική ομορφιά, έλξη και σεξουαλικότητα βελτειωμένη από την ...Revlon, σε καταναλωτική λιανική ευκαιρίας. Τι κρίμα. Τι μεγάλο κρίμα.
Μόλις τώρα συνειδητοποίησα ότι καμία από τις γυναίκες που είχαμε οποιαδήποτε σχέση στη ζωή μου δεν χρησιμοποιούσε μέηκ-απ. Δεν ήταν επί σχεδίου. Έτσι ερχότανε φυσικά. Τώρα μόλις το συνειδητοποίησα που τα γράφω αυτά.
Και ποτέ δεν χρησιμοποιώ την έκφραση του αν έχει κανείς ή δεν έχει αρχίδια. Χρησιμοποιώ σπονδυλική στήλη για την έκφραση. Μιά και ενώ σπονδυλική στήλη έχουν όλοι οι άνθρωποι (συγγνώμη, στα Ελληνικά η λέξη άνθρωπος είναι γένους αρσενικού, ντροπή), οι γυναίκες δεν έχουν αρχίδια και οι άντρες δεν έχουν ωοθήκες, άρα το να αναφερόμαστε σε αυτά τα όργανα στις εκφράσεις περί ατομικής ακαιρεότητας είναι ολίγον μπουρδοειδές (μαλακίες, σαν να λέμε, όπου μαλακία σημαίνει σεξουαλική αυτοϊκανοποίηση, έστω και φρασεολογικού χαρακτήρα μπροστά στον καθρέφτη).
Θυμάμαι κιόλας πως πρόπερσι αλλάξανε θυροτηλέφωνα και κουδούνια στην πολυκατοικία μας στο Φάληρο. Και ξαφνικά τα κουδούνια γίνανε όλα αρσενικά. Τα ονόματα των γυναικών συζύγων εξαφανίστηκαν από τα κουδούνια στην είσοδο. Ποιός αρσενικάρ'ς Ελληναράς αποφάσισε τα καινούργια κουδούνια, άραγε; (ξέρω ποιός αλλά δεν λέμε ονόματα μη θίγουμε υπολήψεις) Την ίδια μέρα που ήρθαμε από την Ιταλία πρόπερσι και είδα αυτήν την γελοιότητα άλλαξα το δικό μας κουδούνι με τα ονόματα και των δυό μας όπως και το κουδούνι ενός ζευγαριού ενοικιαστών μας με και τα δυό τους ονόματα. Η Μαργαρίτα κι’ εγώ, κι’ οι ενοικιαστές μας είναι τα μόνα κουδούνια και με τα δύο ονόματα του κάθε ζεύγους. Για ποιόν, ή ποιά χτυπάει το κουδούνι; Είμαι παράξενος άνθρωπος, σας λέω!
~~~
Έβλεπα σήμερα τον Τραμπ. Τον άκουγα, και σκεφτόμουν είναι δυνατόν; Αυτός ο γλοιώδης τύπος, να κυβερνά τον κόσμο; Αυτός ο ρατσιστής, μισογύνης, κομπλεξικός να βγήκε με τόση διαφορά, να τον πίστεψαν, ν' αντέχουν να τον ακούν; Αντιπροσωπεύει το μισογυνισμό, τα κόμπλεξ, για εμένα ό,τι το χειρότερο, το ρατσισμό. Λυπάμαι πολύ που το γράφω, λυπάμαι. Μακάρι να ήταν μόνο ο Έλληνας, δεν είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ναι είναι πολύ δύσκολο να είσαι γυναίκα, και φαντάσου ότι σήμερα είναι υποτίθεται καλύτερα τα πράγματα απ' ότι ήταν στο παρελθόν.
Πριν λίγες μέρες χάζευα στο φβ και πέρασε μπροστά μου μια δημοσίευση, όπου ήταν ένα βίντεο με ένα "γνωστό" ζευγάρι, ο άντρας έκανε πλάκα στη γυναίκα γιατί σε ένα "τραπέζι" που ήταν καλεσμένοι, είχανε γράψει το όνομα της γυναίκας με το επίθετο του συζύγου. Η κυρία τότε απάντησε ότι θα έπρεπε να είχε και το δικό της επίθετο δίπλα στο όνομα εκείνου. Αυτό που είχε ενδιαφέρον ήταν τα σχόλια κάτω από εκείνη τη δημοσίευση. Χιλιάδες άντρες να βρίζουν, ότι "για αυτό έχει καταντήσει έτσι η κοινωνία", "για αυτό πάνε κατά διαόλου οι σχέσεις σήμερα", γιατί "οι γυναίκες αντιμιλούν, δεν είναι ήσυχες δίπλα στον άντρα". Αχ βρε Δημήτρη, τι να λέμε. Παράνοια. Μισογυνισμός. Που πήγε ο σεβασμός, η αγάπη; Σε όλο το πλανήτη, ενώ φλεγόμαστε.
Δε με άφηνε να γράψω ως roadartist :)
ΔιαγραφήΚαλησπέρα σου αγαπητή μου Roadartist 😊 Καλή χρονιά!
ΔιαγραφήΔεν είναι μόνο ο Έλληνας (απλά αυτόν τον ξέρουμε καλύτερα). Είναι παντού.
Αλλού λιγότερο, αλλού περισσότερο, αλλού είναι μέρος της ντόπιας πολιτιστικής έκφρασης (κουλτούρας) αλλού είναι ανεξέλεγκτη φύση.
Άλλωστε είναι ο νους, η σκέψη, που προσπαθεί να αλλάξει το φυσικό ένστικτο. Και αυτός ο αγώνας δεν στέφεται πάντα με επιτυχία. Στην Ελλάδα το κάνανε νόμο να μην μπορεί η σύζυγος να παίρνει το επίθετο του συζύγου της, και να μην μπορεί να το επιβάλει ο σύζυγος. Αλλά δεν άλλαξε αυτό την κοινωνία.
Αυτές οι μπούρδες που ακούει κανείς από τους Ελληναράδες και τους Ιταλαράδες ‘ρσενικούς δεν είναι τα ίδια που ακούει από ας πούμε τους Βρετανούς ή τους Σουηδούς, ή τους Αμερικανούς ‘ρσενικούς, έχουν διαφορά έκφρασης, αλλά όλα έχουν την ίδια προαιώνια προέλευση.
Θα εκπλαγείς πόσες Αμερικανίδες ορκίζονται φανατικά στο όνομα του Τραμπ. Σκέφτομαι ότι το μίσος τους εναντίων των Δημοκρατικών υπερβαίνει την όποια ανάγκη για αυτοσεβασμό. Μάλιστα, όταν ρωτήθηκαν γυναίκες σε Ευαγγελικές Εκκλησίες στην μέση Αμερική πως αντιμετωπίζουν τις απιστίες που έκανε ο Τραμπ στις συζύγους του απάντησαν ότι ο Τραμπ έχει μετανοήσει και έχει ζητήσει συγχώρεση από τον Θεό και ο Θεός τον συγχώρησε. Ζούνε στον κόσμο τους…
Άντε και να δούμε αν θα επιζήσει ο πολιτισμός μας… Τα υπόλοιπα είδη μεγάλων πιθήκων μας κοιτάνε και γελάνε.
ΥΓ. Πως και δεν σε δεχόταν με τον λογαριασμό σου ως Roadartist; Πρέπει να κάνω κάτι εγώ;
Καλή χρονιά !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να αμφισβητώ όσα λες, χωρίς να κάνω τον δικηγόρο των ψεκασμένων, δίνω μια πληροφορία:
Στους βίαιους και δύσκολους καιρούς μας ένα αντρικό όνομα στο κουδούνι ενός σπιτιού αποτελεί ένα είδος προστασίας. Ξέρω μερικές γυναίκες - απόλυτα χειραφετημένες - που έχουν βάλει μόνες τους αντρικό όνομα στο κουδούνι του σπιτιού / διαμερίσματος τους.
Διαρρήκτες, βιαστές και κάθε καθίκι με κουμπούρι ψάχνουν ΕΙΔΙΚΑ για κουδούνια με μοναχικά γυναικεία ονόματα. Κάτι τέτοια δεν περνάνε από το δικό σου μυαλό, ούτε από το δικό μου. Αλλά τα καθάρματα ξέρουν πολύ καλά που να χτυπήσουν.
Εννοείται πως δεν συμφωνώ, ούτε μου αρέσει το φαινόμενο. Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο και να διαμαρτυρόμαστε.
And, Καλή Χρονιά to you, my friend!
ΔιαγραφήΑυτό είναι αλήθεια και δυστυχώς διαχρονικό και όχι καινούργιο, και το έχω συναντήσει παντού, και Λονδίνο, Βοστόνη και Νέα Υόρκη, σαν σκεπτικό.
Όσον αφορά την δική μας πολυκατοικία δεν τυχαίνει να ζουν γυναίκες μόνες τους αλλά είναι όλοι ζευγάρια παντρεμένοι που δεκαετίες είχαν τα ονόματά τους σωστά και οι γυναίκες εξαφανίστηκαν όταν κάποιος, είπαμε μη λέμε ονόματα και θίγουμε υπολήψεις έβαλε καινούργια κουδούνια.
Και, όσον αφορά το δικό μας κουδούνι, αυτό που δεν γνωρίζουν οι φέρελπεις βίαιοι εισβολείς είναι ότι το όνομα της Μαργαρίτας στο κουδούνι τους προειδοποιεί ότι τελώ υπό αστυνομική προστασία 24/7 😊 Που να το ξέρουν οι κακομοίρηδες!
Και, ναι, εννοείται ότι το θέμα που θίγει η ανάρτηση έχει να κάνει με την διαχρονική και διακουλτουρική καταπίεση υπό την ψυχολογική και συχνά φυσική βία που ασκούν οι αρσενικιάρηδες επί του μισού του ανθρώπινου πληθυσμού. Δεν διαμαρτυρόμαστε απλά, αλλά καταγγέλλουμε.
Εάν ο κόσμος εξαρτώταν από εμάς, τους άντρες, θα είχε καταστραφεί εδώ κι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Χάρη στις γυναίκες βρισκόμαστε ακόμα εδώ σήμερα. Είμαστε ασφαλείς, το σπίτι τους είναι το σπίτι μας. Η φύση μάς δημιούργησε όλους, γι` αυτό και τη γυναίκα πρέπει να τη λατρεύουμε κι αυτό είναι απλώς γεγονός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο καλός, αληθινός άντρας, είναι εκείνος που συμπεριφέρεται στη γυναίκα ως ίση. Εγώ προέρχομαι από την Ισπανία, που είναι μια έντονα πατριαρχική χώρα, αλλά με μεγάλωσε μια γυναίκα, με μόρφωσε μια γυναίκα, επειδή ο πατέρας μου ήταν απών, ο Θεός να τον έχει καλά, άρα έμαθα κι είδα τον κόσμο μέσα από τα μάτια της γυναίκας…
Κι είδα τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σ` αυτόν τον κόσμο, ακόμα και τι σήμαινε να είσαι γυναίκα ηθοποιός, όπως η μητέρα μου, στην Ισπανία του `60, χειρότερα από πόρνη. Κι η δύναμη αυτής της γυναίκας, που έφερνε την αξιοπρέπεια σε ό,τι έκανε, που πολεμούσε σκληρά για να μεγαλώσει τρία παιδιά χωρίς να χάνει την ψυχραιμία της, με τη δύναμη μια λέαινας, αυτό είναι κάτι που θα τιμώ για πάντα. Κι αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι χωρίς τις γυναίκες είμαστε απροστάτευτοι. Γιατί είμαστε το αδύναμο φύλο.
Javier Bardem
Για περεταίρω πληροφόρηση όσων διαβάσουν το παραπάνω σχόλιο της αγαπητής Roadartist, ο Javier Bardem είναι Ισπανός ηθοποιός, γεννημένος στο Λας Πάλμας 1/3/1969, σύζυγος από το 2010 της Penélope Cruz, με 75 ταινίες στο ενεργητικό του, αρκετές στο Χόλυγουντ, βραβευμένος με Όσκαρ το 2008 για την ταινία No Country for Old Men (2007), και ήταν υποψήφιος για άλλα τρία όσκαρ.
ΔιαγραφήΤο παραπάνω απόσπασμα υπάρχει μόνο στο Ελληνόφωνο ίντερνετ αποδομένο στον Javier Bardem, δημοσιευμένο στο Facebook από την Αγγελική Ζευγάρα στις 22/1/2025, επίσης στην σελίδα του Facebook «Να Ζείς,να Αγαπάς Και Να Μαθαίνεις » στις 22/1/2025 και επίσης φέρεται σε Ελληνόφωνες ειδησεογραφικές σελίδες ως απάντηση της Χριστίνας Λαμπίρη στον Νίκο Μουρατίδη στις 11/1/2024 (πριν ένα χρόνο).
Υπάρχουν στο Αγγλόφωνο και Ισπανόφωνο ίντερνετ δωδεκάδες ρήσεις του Javier Bardem αλλά πουθενά εκτός του Ελληνόφωνου ίντερνετ δεν υπάρχει δημοσίευση ρήσης, ή αποσπάσματος, του Javier Bardem που να πλησιάζει καν το παραπάνω απόσπασμα. Άσχετα με το πόσο συμφωνούμε με μια οποιαδήποτε ρήση αυτή καθ’αυτή, δυστυχώς το μεγάλο ποσοστό ρήσεων που δημοσιεύονται στο ίντερνετ αποδίδονται σε ανθρώπους οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν τις είπαν ποτέ.
Κάτι το οποίο πραγματικά είπε ο Javier Bardem, παραδείγματος χάριν, είναι ότι «I have a man and a woman in the same body; I have the male and female values in the same body» (Έχω έναν άντρα και μια γυναίκα στο ίδιο σώμα. Έχω τις ανδρικές και γυναικείες αξίες στο ίδιο σώμα).
ΥΓ. Προσωπικά πιστεύω ότι θα υπήρχε πολύ περισσότερη ευημερία και ειρήνη στον κόσμο αν οι γυναίκες και οι άντρες δεν χωρίζονταν κοινωνικά από την διαχρονική καταπίεση της γυναίκας από μέρους των αρσενικών, αλλά εφ’ όσον το είδος Homo Sapiens εμφανίστηκε στην φύση πριν περίπου 250.000 χρόνια, το να λέμε «εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια» είναι ολίγον υπερβολικό 😊 (αν όχι αστοιχείωτο).
...τελικά μου φαίνεται ότι το απόσπασμα είναι από συνέντευξη που έδωσε στην Ελληνική σελίδα Flix στις Κάννες το 2018. Γι' αυτό υπάρχει μόνο στο Ελληνόφωνο ίντερνετ.
Διαγραφήhttps://flix.gr/news/cannes-2018-javier-bardem-interview-preview.html
<3
ΑπάντησηΔιαγραφή