Ευχαριστούμε!

Όπως θά 'λεγε και ο Άρλο (Guthrie) ήτανε ένα Thanksgiving dinner that couldn't be beat!

Για τρίτη φορά κατεβήκαμε στην πόλη, στο σπίτι της γιαγιάς -επειδή όπως λέει το σχετικό ποίημα, το τραπέζι της Ημέρας των Ευχαριστιών, στην Νέα Αγγλία τουλάχιστον πρέπει να στήνεται στο σπίτι της γιαγιάς, και μαγείρευα όλη τη μέρα για 18 άτομα, την οικογένεια που μετά την δουλειά ήρθαν όλοι για το καθιερωμένο πλέον δείπνο που ετοιμάζει ο καινούργιος Αμερικανός συγγενής τους, που, χωρίς Thanksgiving  δεν κάνει!

Γαλοπούλα εξίμισι κιλά, φρέσκια. Γέμιση αυθεντική συνταγή Νέας Αγγλίας με ψωμί, κρεμμύδι, μαϊντανό και βούτυρο, τέσσερεις ώρες ψήσιμο, στην αρχή αλείφοντας και βούτυρο πάνω στην γαλοπούλα και μετά, κάθε 20 λεπτά χύνοντας πάνω της όλο το ζουμί από το ταψί.

Κάθε χρόνο κάθε σπίτι στην Αμερική αλλάζει για ποικιλία μερικά από τα άλλα πιάτα. Έκανα την καθιερωμένη σπεσιαλιτέ μου με κύβους μπέικον και παντσέτα τσιγαρισμένα σε λίγο λάδι, μετά φρέσκα κρεμμυδάκια, και όταν όλα αρχίσουν να χρισίζουν ανακατεύουμε μέσα τον ήδη βρασμένο αρακά. Μετά από λίγο το κολυμπάμε σε κρέμα γάλακτος μέχρι που να αρχίσει η κρέμα να δένει από το σιγοβράσιμο! Αριστούργημα με λίγα καρύδια από πάνω.

Γλυκοπατάτες Αμερικάνικες που λέγονται yams, πουρέ με βούτυρο και μοσχοκάρυδο, και επίσης βούτυρο, γάλα και μοσχοκάρυδο για τον κανονικό πουρέ.

Scalloped Corn,  είναι καλαμπόκι, το μισό ολόκληρα σπυριά και το άλλο μισό πολτοποιημένο, βρασμένα με βούτυρο,

Corn Bread, καλαμποκόψωμο,

και φυσικά ζελέ cranberries για την γαλοπούλα, που το Google τις μεταφράζει "φίγγι";! Cranberries είναι το κατ' εξοχήν προϊόν της Μασαχουσέτης, κάτι σαν βατόμουρα.

Ολόκληρες cranberries αναμιγμένες με κομμάτια ανανά, τυρί Philadelphia και καρύδα,

και περισσότερες cranberries με καρύδια, pecans (αμερικάνικοι μεγάλοι ξηροί καρποί), και κομμάτια πορτοκάλι!

Τα χλωμά πρόσωπα ήρθαν φέρνοντας και δικά τους παρασκευάσματα, και αυτή η τέλεια Αμερικάνική Thanksgiving εδώ στην Romagna της Ιταλίας, όπως και οι άλλες δύο που κάναμε, εμένα μου φάνηκαν πιό αληθινές, ζεστές, πραγματικές γιορτές και από τις 18 που είχα στην Νέα Αγγλία.

Σχετικά με τον μύθο και την αλήθεια της γιορτής είχα γράψει εδώ τον Απρίλιο.

Πριν αρχίσουμε το φαγοπότι μου ζητήσανε να πω μια προσευχή και είπα κάτι τέτοιο:

Είναι ωραίο πράγμα να μπορεί μια μεγάλη οικογένεια να μαζεύεται με τέτοιες ευκαιρίες, να μοιράζεται ο ένας την συντροφιά του άλλου, και όλοι μαζί να φχαριστιώμαστε όλα τα αγαθά που μας έφερε η ζωή και ο κόπος μας, που είναι η σοδιά μας. Και να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για τις ευλογίες που δώσαμε τον υπόλοιπο χρόνο στην οικογένεια.

Άλλοι χειροκροτήσανε, άλλοι κάνανε τον σταυρό τους (εμείς ορθόδοξα φυσικά), και όλοι φάγανε, ήπιανε, και φχαριστηθήκανε!