Απογοήτευση

Φαίνεται ότι στην προηγούμενη ανάρτηση, όταν είπα την γνώμη μου, ότι αν ο κύριος Παπαϊωάννου πράγματι σκέφτεται να κάνει αυτά που του αποδίδει η ιστοσελίδα in.gr, πρέπει να είναι διανοητικώς καθυστερημένος, μίλησα πολύ γρήγορα. Τα σημερινά στοιχεία στην διάθεσή μου προτείνουν ότι η γνώμη μου δεν θα έπρεπε να εστιάζεται στον κύριο Παπαϊωάννου αλλά στην Ελληνική κοινωνία γενικότερα.

Η Ιστοσελίδα in.gr δημοσίευσε ένα δεύτερο άρθρο στο οποίο συμπεριέλαβε ένα προγραμματάκι με το οποίο οι αναγνώστες μπορούν να πουν την γνώμη τους ως πολίτες για το αν πρέπει να υπάρχουν νόμοι που να αποκαλύπτουν την ταυτότητα των μπλόγκερς.

Στην αρχή αυτής της ανάρτησης βλέπετε μια φωτογραφία της οθόνης μου που πάρθηκε όταν είχαν πει την γνώμη τους 728 χρήστες/αναγνώστες (εμού συμπεριλαμβανομένου, φυσικά)

Οι ερωτήσεις είχαν την μορφή γνώμης του αναγνώστη πάνω στο θέμα του τι αποτέλεσμα θα είχε κατά τον χρήστη το να ψηφίσει η βουλή "Νόμο που διευκολύνει την ταυτοποίηση των blogger". Και, οι γνώμες από τις οποίες μπορούσε να διαλέξει ο αναγνώστης ήταν οι εξής:

1. Αποθαρρύνεται η ελεύθερη έκφραση υπό το φόβο ενδεχόμενης τιμωρίας

2. Φοβάμαι ότι θα γίνεται κατάχρηση του μέτρου

3. Δεν Διαφωνώ. Το απόρρητο ισχύει για τις κατ' ιδίαν επικοινωνίες, όχι για τις δημόσιες αναρτήσεις

4. Επιτέλους. Δεν μπορεί ένας blogger να προσβάλλει και να συκοφαντεί ανώνυμα.

Έχουμε λοιπόν μια επικεφαλίδα και τέσσερεις ερωτήσεις (υπό μορφή γνώμης) οι οποίες γράφτηκαν από ένα παιδάκι που όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει δημοσιογράφος.

Ως προς την επικεφαλίδα: Ο Νόμος δεν θα "διευκολύνει". Ξέρεται τι σημαίνει η λέξη "διευκολύνει" στα Ελληνικά; Μάλλον ψάχνετε την λέξη "επιτρέπει", κύριοι που τα γράφετε αυτά. Τώρα απαγορεύεται. Μετά από την πιθανή ψήφιση του νόμου θα επιτρέπεται. Τελεία. Παύλα. Μάθετε Ελληνικά και μην παραπληροφορείτε αλλοιώνοντας το νόημα.

Γνώμη 1: Θέλετε να πείτε "από τον φόβο", όχι "υπό τον φόβο". "Αποθαρρύνεται η ελεύθερη έκφραση από τον νόμο" (Αποθαρρύνεται από), ή "Αποθαρρύνονται οι πολίτες ευρισκόμενοι υπό..." (Αποθαρρύνονται υπό)

Γνώμη 2: Παρντόν; "θα γίνεται κατάχρηση του μέτρου" από ποιόν; την κυβέρνηση, τους bloggers ή τους πολίτες που θα τρέχουν να υποβάλλουν 10 μηνύσεις την ημέρα; ή απ' όλους; Τέλος πάντων, μια τέτοια γνώμη κολλάει σε μάλλον εναντίωση κατά του νόμου.

Γνώμη 3: Στοπ! Πόνεσε το κεφαλάκι μου! Τι παέι να πει " Δεν Διαφωνώ. Το απόρρητο ισχύει για τις κατ' ιδίαν επικοινωνίες, όχι για τις δημόσιες αναρτήσεις". Τέλος πάντων, μια τέτοια γνώμη κολλάει σε αναγνώστη που μάλλον συμφωνεί με τον νόμο.

Γνώμη 4: Καλά... αυτό μου θυμίζει ένα μπλόγκερ που είχε βάλει επικεφαλίδα σε μια ανάρτησή του "Επιτέλους. Ένας νόμος για..." και μιλούσε για την εικαζόμενη συναίνεση στη δωρεά οργάνων (άλλη Ρωμαίηκη φασιστική μπούρδα από παιδάκια που θέλουν να είναι σαν τους Δυτικούς όταν μεγαλώσουν)

Θλιβερό. Ούτε έρευνα κοινής γνώμης δεν μπορούμε να κάνουμε στο Ελλαδιστάν.


Λοιπόν. Πέρα από τον Παπαϊωάννου και τις προσωπικές μας γνώμες, υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό: η Δημοκρατία. Ας δούμε λοιπόν τι απήντησαν οι συμπολίτες μας, ποιοί και πόσοι.

Πρώτα-πρώτα, η γνώμη που εκφράζεται δεν είναι αυτή της Ελληνικής Κοινωνίας, αλλά, ανήκει μόνο στην ομάδα αυτών που διαβάζουν νέα στο διαδίκτυο, και από αυτούς, μόνο εκείνους και εκείνες που διαβάζουν in.gr.

Εψήφισαν (μέχρι τη στιγμή που πείρα τη φωτογραφία της οθόνης μου): 728 νοματαίοι.

Γνώμη 1: 229 = 31,46%
Γνώμη 2: 152 = 20,88%
Γνώμη 3: 138 = 18,96%
Γνώμη 4: 201 = 27,61%
Δεν Ξέρω / Δεν απαντώ: 8 = 1,1%

Αν ψάχναμε για ένα "Ναι" ή ένα "Όχι", οι γνώμες 1 και 2 είναι μάλλον "Όχι στον νόμο" και οι γνώμες 3 και 4 είναι μάλλον "Ναι στον νόμο".

Δηλαδή, 46,57% εκ των αναγνωστών του in.gr που διάλεξαν να πουν την γνώμη τους ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ την αρχή του να μελετηθεί τρόπος να ελέγχεται η ελεύθερη έκφραση.

Πόσο να αντιπροσωπεύει αυτό το ποσοστό από την πραγματικότητα της Ελληνικής Κοινωνίας; 25%; 55%; Το ερωτηματολόγιο βέβαια ήταν ερασιτεχνικά κακάκια μικρών παιδιών, αλλά το γεγονός είναι ότι ακόμα και από 25 έως 55% να αντιπροσωπεύει αυτό το 46,57%, τα νούμερα αυτά, ΥΠΕΡ του νόμου, είναι ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ, και 25% να είναι στην πραγματικότητα.


Όμως, προσοχή! Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ΤΙΠΟΤΑ χωρίς την λεπτομερή ανάλυση των κριτηρίων δια μέσου των οποίων θα υλοποιούταν μια πράξη. Ας επιστρέψουμε λοιπόν στον κύριο Παπαϊωάννου και ας διαβάσουμε περί τίνος πρόκειται, στην Καθημερινή:

"Η νομοθετική μας παρέμβαση, λοιπόν, θα έχει στόχο την άρση του απορρήτου, υπό προϋποθέσεις, έτσι, ώστε υπό συγκεκριμένες εγγυήσεις να δίδεται η δυνατότητα στις διωκτικές αρχές να εντοπίζουν όσους επιχειρούν να προσβάλλουν δικαιώματα των πολιτών, να εκβιάζουν, να απειλούν, να συκοφαντούν, δίχως τιμωρία, δίχως να έχουν συνέπειες."


Σοβαρά κύριε Παπαϊωάννου; και ποιός θα καθορίζει που βρίσκεται η λεπτή κόκκινη γραμμή του τι αποτελεί ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ; Ποιός θα αποφασίζει και θα διατάσει τι είναι τι και πως προσδιορίζεται; Αν βρισκόσασταν στο Αμερικανικό Κονγκρέσσο το 1972, δεν θα είχε επιτραπεί να αποκαλυφθεί το Watergate.


Φίλοι μου, Έλληνες μπλόγκερς, είμαι λυπημένος. Τρείς φορές στη ζωή μου διάλεξα να φύγω από την Ελλάδα, και πάμε για τέταρτη. Και δεν είμαι καν μέσα στην Ελλάδα!


Ειλικρινά, μετά από την marianaonice του Δεκεμβρίου 2010, δύο μπλόγκερς που κάποτε σεβόμουνα μέχρι τον Απρίλιο 2011, και τον Παπαϊωάννου του Αυγούστου 2011, αλλά ιδίως μετά από τα 46,57% του in.gr, πιστεύω πια ότι πρέπει να κάνουμε την παρακάτω σκέψη:

Η Ελληνική κοινωνία του 21ου αιώνα δεν είναι, σε τραμακτικά μεγάλα ποσοστά της, έτοιμη ούτε για Διαδίκτυο, ούτε για Δημοκρατία. Δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν, και δεν υπάρχουν σωστά εκπαιδευμένοι επαγγελματίες ούτε στα μέσα ενημέρωσης ούτε στην κυβέρνηση.